Met deze titel boven dit weblog wordt express de suggestie gewekt dat het initiatief van de Dierenbescherming om te investeren in meer diervriendelijke varkenshouderij ook bedenkelijke aspecten heeft.
De varkenshouderij heeft een negatief imago. De sector zal de samenwerking aangrijpen om bij het publiek de indruk te wekken dat het welzijn van het varken haar aan het hart gaat.
De termen “ComfortClass” en “diervriendelijke proefstal”, “sky-high” bezoek, "verbindt zich aan vlees", enz. duiden er op dat de proef met veel tam tam gepaard zal blijven gaan. Wat stelt de diervriendelijkheid in wezen voor? Is de mogelijkheid van spelen met wat ballen aan een ketting in een kleine betonnen bak diervriendelijk?
Alles is beter dan niets, maar een echt diervriendelijke oplossing ligt in bedrijven waarbij dieren naar buiten kunnen en in echte grond kunnen wroeten.
Daar is hier geen sprake van. De varkens kunnen meer bewegen over een grotere ruimte. Dat is vergeleken met de huidige inrichting van varkensstallen al een hele verbetering.
Het verschil is een beetje te vergelijken met de manier waarop vroeger koeien in de winterperiode aan de ketting naast elkaar in de grupstal moesten verblijven. Tegenwoordig kunnen zij zich vrij bewegen in de loopstal. Inderdaad een wereld van verschil.
De bemoeienis van de minister van LNV is pas echt oprecht wanneer de minister zich zou vastleggen op het verbieden van stalsystemen met minder bewegingsruimte als zal blijken dat dit stalsysteem economisch aantrekkelijk is. Een ander gezond beleid zou zijn als de EU de mogelijkheid zou creëren om de import van vlees uit de dieronvriendelijkste stalsystemen te mogen verbieden.
Zonder een dergelijk beleidsvoornemen is de hele proef een doekje voor het bloeden en een schaamlap oftewel een mediatruc voor het afleiden van de aandacht van de echte misstanden in de varkenshouderij.
Voor de consument die deze twijfels deelt en hart voor dieren, blijft het adagium: "verbind je aan" gevarieerd en lekker vegetarisch koken.