Worden alle plannen van de Partij voor de Dieren uitgevoerd, dan zal dit grote gevolgen hebben voor de sector en de consument. ‘We hebben het dan over een banenverlies van 75.000 mensen, een paar miljard verlies aan productiewaarde, Nederland zou uit de EU moeten stappen en de grenzen sluiten voor im- en export en de consument betaalt 100 euro meer per maand voor zijn boodschappen en geen dier wordt er beter van’.
Dat stelt voorzitter Jos Ramekers van de Productschappen Vee, Vlees en Eieren in zijn oud- en nieuwjaarsrede.
De heer Ramekers had zijn toespraak beter een "hele en halve waarhedenrede" kunnen noemen, want hij past hier klassieke demagogie toe. Dat werkt als volgt: je noemt een aantal wijd en zijd bekende feiten en een aantal leugens in combinatie met elkaar en suggereert daarmee dat ook de leugens waarheden zijn.
Marianne Thieme haalt in dit soort omstandigheden graag Ghandi aan: "eerst negeren je ze, dan proberen ze je belachelijk te maken, dan vallen je ze aan en tenslotte win je".
Wat de Partij voor de Dieren wil is niet het laten verdwijnen van banen, maar het anders inrichten van dat werk, namelijk diervriendelijker. Sinds de Tweede Wereld is het aantal boeren gedecimeerd en is de consument meer vlees gaan eten.
Twee derde van Nederland wordt gebruikt door de land- en tuinbouw. Grote delen van het land worden beheerd door boeren, met koeien, graan, bieten en aardappelen. Het aantal boeren neemt per jaar met 3-4% af maar hun grond blijft meestal in gebruik bij de landbouw. De verwachting is (Agrarisch Dagblad) dat in 2012 het aantal Nederlandse landbouwbedrijven gedaald zal zijn van 59000 nu, naar 40000 bedrijven dan. Dit heet schaalvergroting en bio-industrie, ondertussen verliezen kleinere boeren hun baan en niemand die hun financieel helpt of vergoed.
Zouden de dieren meer verantwoord worden gehouden (buiten in de wei kunnen lopen) en de consument moet daarvoor een hogere prijs betalen, terwijl hij niet minder gaat eten, dan is hij of zij zeker duurder uit. Logisch.
Een verstandige consument gaat dan ook minder vlees eten en zeker van een betere kwaliteit. Daarmee bereikt hij een aantal doelen: hij voelt zich beter en heeft een kwalitatief beter leven. Zie ook het bericht in Agrarisch Dagblad van 15 december waarin gesteld wordt dat consumenten begin dit jaar minder vlees kopen door de hogere prijzen, maar dat de totale bestedingen vrijwel gelijk bleven.
De plannen van de Partij voor de Dieren maken alleen een kans als er iets wordt gedaan aan de vrije im- en export van dierlijke producten uit de bio-industrie, dat klopt, hoewel Rameker dit niet zo expliciet vermeldt. Anders is het dweilen met de dieronvriendelijke kraan en worden dieren en verantwoord werkende veehouders er inderdaad niet beter van.
Om die beperking aan het nodeloos gesleep van dieren over de wereldbol tot stand te brengen hoeft Nederland zeker niet uit de EU te stappen. Het zou beter moeten samenwerken met andere EU-landen en zelfs daarbuiten om dit gesleep (lees onder meer internationale diertransporten) te beëindigen. Zou daarbovenop daadwerkelijk een politiek worden ingezet dat de vervuiler betaalt, dan is geldbesparing voor de bewust inkopende consument nog duidelijker.
En dat is het soort win-win situatie die Ghandi ook gewild zou hebben.