Na een rijk Rooms leven, treedt de wijze bisschop Muskens in in een klooster.
In een interview met Milieu Magazine (december 2007) wordt hem gevraag of hij ook biologische producten koopt.
Voor kopen van biologische groenten hoeft u maar dinsdag's de voordeur uit te gaan.
"Ik heb die markt destijds nog geopend: ze hadden me gevraagd omdat ik van de boerderij kom. Maar mijn huishoudsters gaan over de boodschappen. En die vinden de producten op de markt te duur, ze hebben maar een beperkt budget".
Is dat ook niet eigenlijk een kwestie van prioriteiten stellen? Waar geef je je geld aan uit?
"Dat klopt: je moet je er toe zetten".
Tot zover. Het is goed dat de bisschop zijn huishoudsters niet aanzet tot het stelen van biologische groente, maar erg sterk is zijn verhaal niet.
Zijn laatste woorden in een interview met de Volkskrant waren de volgende.
'Ik treed in met een gerust geweten. Ik ben klaar met het leven en ga mij voorbereiden op de dood. Het is een stadium van Godsaanraking. Van vrij worden van deze wereld. Vrij van bezit. Vrij van de sigaren. Vrij van doen, doen, doen. Om uiteindelijk helemaal vrij te worden en dood te gaan. Ik verlang naar de eeuwigheid'.
'Dood is een bevrijding, hè. Niet alleen van de aardse ellende, het is de ultieme bevrijding. Bij God hoop ik zo vrij te zijn dat ik nooit meer iets over het broodje hoef te zeggen'.
Muskens lacht en besluit in onvervalst Brabants. 'Kunde hier iets mee'?
Tot zover het interview.
Voor de jonge dieren in de bio-industrie in zijn bisdom is het leven minder rijk. Ook voor hun is de slacht een bevrijding. Een bevrijding van de ellende van een prikkelarm leven om op uw brood te eindigen.
Mensen die bij het nieuwe jaar een goed voornemen zoeken, kiezen daarvoor vaak het stoppen met een verslaving. Het stoppen van het kopen van bio-industrievlees is een goed voorbeeld van een voornemen dat vrij maakt: mens en dier.
De redactie van dit weblog wenst u fijne feestdagen en een gewetensvol nieuw jaar. 'Kunde hier iets mee'?