Nu Nederlandse economische belangen en mensenlevens in het buitenland in gevaar zijn door de film van Wilders, spreken de politici heldere taal over mensenrechten. Ieders vrijheid (van meningsuiting) is een grondrecht en we moeten de verantwoordelijkheid nemen om dit te respecteren, maar het is soms ook verstandig om grenzen te stellen.
Maar hoever kun je gaan in het stellen van grenzen?
Ten aanzien van dierenrechten en dierenwelzijn geldt hetzelfde: dieren zouden de vrijheid moeten hebben om hun natuurlijke gedrag te kunnen doen en mensen die dieren (hun vrijheid te ont)houden, zouden hun verantwoordelijkheid moeten nemen en dieren in de gelegenheid moeten stellen om in ieder geval in de wei te kunnen komen.
Voor de geplande megastallen, die zuiver en alleen om economische redenen zijn verzonnen, geldt daarom dat we ze niet moeten laten bouwen omdat de dieren daarin niet meer buiten kunnen komen. Net als moslima die gedwongen worden zich schuil te houden, thuis of in boerka's. Ze worden daarmee van hun rechten beroofd.
Niemand is meer waard dan een ander en niemand mag zich onttrekken aan de gevolgen van zijn gedrag voor mens en dier omdat hij of zij boven de wet verheven is.