Letterlijk is het waar dat een vleeskip in haar korte leventje van zes weken een beste afstand zou kunnen afleggen. Laat een kippenstal eens 100 meter lang zijn. Per kuiken is 20 vierkante cm ruimte. Het dier kan dus, gaande van de ene wand naar de andere wand in de lengterichting, 500 soortgenoten van de in de stal 100.000 aanwezige soortgenoten tegenkomen. Voor een kip is dat een stressvolle omgeving, want in aanleg is een kip ingesteld op een bosachtige omgeving met een beperkte hoeveelheid soortgenoten, bijvoorbeeld een toom (kuikens).
Door de groeisnelheid die het vleeskuiken doormaakt, van kuiken tot slachtrijpe plofkip in zes weken tijd, is het afleggen van honderd meter, worstelend door de soortgenoten heen, nog een hele opgave. Als net geboren kuiken valt de ruimte nog wel mee, maar niet meer als het vijf weken later tegen de slachtleeftijd aan zit. Bovendien zijn ze veel te afgestompt om de puf op te brengen om ver te lopen, waarom zouden ze? Er is verderop alleen meer van hetzelfde.