Op de website van Artis lees ik dat Europese dierentuinen fokken met gorilla’s omdat ze een bedreigde diersoort zijn. De fokprogramma’s moeten helpen om de soort voor uitsterven te behoeden. De mens vormt in het wild de voornaamste bedreiging door versnippering van leefgebieden, de handel in ’bushmeat’ en stroperij.
De schrijver van het artikel in Het Parool van zaterdag over de geboorte van een jong in Artis praat dit onkritisch na. Dierentuingorilla's kunnen echter in het wild niet overleven. Men fokt in wezen voor dierentuinen, dus om zichzelf - als commerciële onderneming - in stand te houden. Door fokprogramma’s raken dierentuinen overvol. Er zijn momenteel al omstreeks 400 gorilla’s in Europese dierentuinen. Gevolg: Blijdorp Rotterdam leverde vorig jaar overtollige gorilla’s aan de dierentuin van Sjanghai, internationaal protest naast zich neerleggend.
Die andere stadsdierentuin, Artis, huisvest eind dit jaar 7 gorilla’s. Ook daar is geen plaats voor. Er moet dus opruiming gehouden worden. Er zijn nu al in 6 Nederlandse dierentuinen ca. 50 gorilla’s.
De vraag is hoe ethisch al dit fokken is. Gorilla’s zijn wilde dieren. Een wild dier wordt niet tam doordat het in gevangenschap geboren is. Het wordt alleen psychisch kapotgemaakt. Het heeft tien jaar geduurd voordat het fokken in Artis een gorillajong opleverde. Men kan gerust zeggen dat dit een afgedwongen, gewelddadige verwekking is.
Sinds 2003 zijn dierproeven met mensapen verboden. Is dit soms geen dierproef?
Het wordt tijd dat de politiek aan deze onwaardige omgang met dieren paal en perk stelt.
E.d.