Wie in de media leest over de discussie over de wenselijkheid van megastallen voor koeien, kippen en varkens, leest vaak het woordje “kan”. Een megastal kan goed zijn voor dierenwelzijn en het milieu wanneer de dieren van 10 familiebedrijven die hun dieren buiten laten lopen in de wei het hele jaar worden ondergebracht in één megastal. Het is dan gemakkelijker om de mest te verzamelen en daar in het milieu te brengen waar nog geen overbemesting plaats heeft gevonden.
Tevens is het gemakkelijker om met grote vrachtwagens het veevoer te brengen en het slachtvee weer te halen.
Het gevolg is lege weides, kaal als een groen biljartlaken, brede en grote tractoren en vrachtwagens over smalle weggetjes die de bermen kapot rijden bij het passeren van de fietsende toeristen in hun haast om het vee te bevoorraden of naar verre oorden af te voeren om te slachten.
Het gaat niet om uw voedingsbehoeften, beste consument, het gaat om de buitenlandse markt. Die is met megabedrijven net een stukje beter te beconcurreren dan wanneer alles in de agrosector opgedeeld is in kleine beetjes.
Klein “kan” niet meer uit.
Kan die megalomane sector de wereld uit, te beginnen van ons platteland?