In het wetsvoorstel van Harm Evert Waalkens over het verbieden van sex met dieren, heeft Waalkens veel moeite moeten doen om invasieve handelingen die in de veehouderij dagelijks massaal worden gedaan met de geslachtsdelen van dieren niet te laten vallen onder het verbod.
Met name schrijver Midas Dekkers mag graag de vraag stellen waarom mag een veearts wel zijn arm tot aan de schouder in de vagina van een koe steken en niet zijn piemel?
Op een enkele Softenon slachtoffer na zal de laatste handeling invasiever zijn dan de eerste.
De reguliere veehouderij kent nog meer handelingen die de seksuele integriteit van het dier aantasten: castratie, eitjes spoelen, sperma afvangen of kuikens sexen. Daarnaast zijn er handelingen die de lichamelijke integriteit aantasten: oren, snavels, vleugels en staarten couperen. De reden hiervoor is om de kostprijs van het fokken en houden van dieren zo laag mogelijk te houden. Het kost domweg te veel moeite, tijd, oftewel geld, om de voortplanting aan de dieren zelf over te laten.
Willen wij serieus iets doen om het welzijn van het dier te garanderen dan doen wij mensen er het beste aan om het dier te vrijwaren van gebruik. Wanneer we het niet eten, bejagen of als huisdier houden, dan is geen enkele noodzaak tot het aantasten van welke vorm van integriteit van dieren ook. We hoeven ons dan niet druk te maken of we dat nalaten omdat dieren een intrinsieke waarde hebben of andere belangen, maar kunnen dat gewoon doen omdat we de gouden regel toepassen: doe niet aan een ander, wat je ook niet wilt dat een ander jou aandoet.