Op de site van LNV was te lezen, ter voorbereiding van een bijeenkomst op 12 september van het Consumentenplatform over verduurzaming van de consumptie en productie van dierlijke eiwitten, het volgende:
Het dilemma ten aanzien van dierlijke eiwitten wordt door het kabinet omschreven als:
- Productie van dierlijke eiwitten (vlees en zuivel) legt een groot beslag op het ecosysteem, onder meer door:
- Ruimtebeslag;
- Effecten op de biodiversiteit;
- Grootschalig gebruik van water;
- Broeikasgasemissies.
- De gemiddelde consument is zich nog weinig bewust van deze effecten.
- Export van veevoeder is een groeiende inkomstenbron voor ontwikkelingslanden, maar:
- De groeiende vraag leidt in sommige gebieden tot niet-duurzame productie die ten
- koste gaat van mens en milieu.
- De mondiaal toenemende consumptie zal, bij ongewijzigd beleid:
- De druk op het ecosysteem doen toenemen
- Is van invloed op de voedselzekerheid.
Hoofdpunten
Door kabinet voorgestelde oplossingsrichtingen:
- Niet alleen een efficiëntere productie nodig, maar naar verwachting ook een transitie (verschuiving) in de consumptie van:
- Dierlijke eiwitten naar duurzaam geproduceerde dierlijke eiwitten;
- Dierlijke eiwitten naar plantaardige eiwitten.
Concreet betekent dit:
- Optimalisatie van de keten voor de productie van duurzamer dierlijk eiwit;
- Consument verleiden tot een duurzamer consumptiepatroon, door bijvoorbeeld:
- Minder consumeren;
- Andere bronnen voor dierlijk eiwit.
- Ontwikkeling van nieuwe, duurzame en hoogwaardige eiwitproducten;
- Het mengen van dierlijke met niet-dierlijke eiwitten;
- Vleesvervangers op basis van niet-dierlijke eiwitten.
- Verduurzaming van de productie van grondstoffen elders op de wereld.
Tot zover LNV.
Misschien is het effectief als de deelnemers aan het symposium als huiswerk zich verdiepen in de drogredenen voor het eten dierlijke eiwitten.