26 oktober 2005

Afstand houden of afstand doen

Hobbypluimveehouders, die hun kippen alle goeds in de wereld gunnen, zouden hun Groninger meeuwtjes of -weet ik veel hoe al die mooie hoenders heten-, het liefst buiten laten lopen. Dan kan het dier lekker naar zijn aard leven, vrij rond scharrelen of een echt stofbad nemen. Het gevaar dat dan op de loer ligt is Reintje de vos.
In de Flevopolder had nog niet zo lang geleden een vossenpaar zich gevestigd onder de fundamenten van een kippenschuur met vrije uitloop. Voor dat stel was het een fluitje van een cent om zich te verzekeren van een smakelijk hapje. De kippenhouder moest zijn moordneigingen bedwingen totdat hij een vergunning had tot afschot.
Beide voorbeelden maken duidelijk dat mensen die dieren houden moeten kiezen: of een dier krijgt alle vrijheid en daarmee bestaat de kans dat deze wegloopt of te grazen wordt genomen of je schermt de veestapel aan alle kanten af, met als gevolg dierenleed of hoge kosten.
De biodynamische pluimveehouder heeft er in de tijd van vogelgriep nog een probleem bij: hij zou het liefst alle kippen vaccineren, maar mag dan zijn producten niet meer exporteren.
Zijn concurrentiepositie is toch al niet al te best, want zijn intensieve pluimveecollega’s die minder scrupules hebben, hebben veel lagere productiekosten en de consument profiteert mee.
Het is dus niet gemakkelijk om een betaalbare diervriendelijke oplossing te vinden.
De grootste kans maakt de oplossing op langere termijn en die ligt in mentaliteitsverandering. De verandering en bewustwording die plaats zou moeten vinden is dat we dieren niet meer gebruiken als recreatiedoel, inkomstenbron of voedsel. Het zou mooi zijn als mensen hun aandacht zouden richten op recht van dieren om de vrijheid te hebben om hun natuurlijk gedrag te vertonen. Het zou een veel mooiere wereld zijn zonder afrastering en met wilde dieren die je niet binnen houdt, maar die je ontmoet en bewondert als ze spontaan en vrij door je naaste omgeving lopen.