Wat jaagt een megastal wel niet weg?

De aanslag op het landschap door de megastallen

Terwijl de reacties op de explosieve schaalvergroting in de veehouderij in relatie tot de gevolgen voor het dierenwelzijn vrij lauw zijn, is de zorg over de aantasting van de landschappen vrij algemeen binnen de landelijke en provinciale politieke partijen. Het gaat niet alleen om de zichtlijnen van grote stallen in het landschap, het gaat ook om de racende, grotere tractoren en vrachtwagens over de smalle weggetjes.

Opzij, opzij, opzij,
maak plaats, maak plaats, maak plaats,
we hebben ongelofelijke haast.

In de winter zullen weinig stedelingen zich druk maken over hoe het er op het regenachtige en winderige grauwe platteland uitziet. Maar je zult er maar wonen en een van de duizend spookschepen, gevuld met honderden koeien of duizenden varkens, doemt op in jouw buurt om permanent aan te leggen. Weg is het zorgeloze woongenot. Krijg je jouw huis nog ooit verkocht?
De zomer was het seizoen dat de koeien loom in de wei stonden en zelf hun gras graasden. Nu de koeien straks in de megastallen binnen zullen blijven, moeten de boeren van heide en verre het verse gras aanvoeren. De aanleverende en afvoerende transporteurs zullen nog grotere vrachtwagens inzetten. Dat gaat over dezelfde weg als de fietsende recreant. Als er al recreanten komen, want waarom een vakantie op het platteland boeken, als een goedkope buitenlandse vliegreis leidt tot meer ongerepte en oorspronkelijke oorden? Om geen enkele reden, tenzij de vliegprijzen door de energietekorten stijgen en alleen vakantie in eigen land financieel aantrekkelijker is, maar dan moet er wel wat te zien en te beleven zijn. Een beetje boerenlucht is leuk, maar de chemische stank van een megastal met puntbelasting is minder. Puntbelasting is de extra zware uitstoot als gevolg van de grote veestapel in de megastal. Daarop zijn weliswaar luchtwassers gemonteerd, maar het is een illusie te denken dat die alle stank en fijne stof tegenhouden.
Op de weilanden langs de wegen is weinig te zien dan de wat roeken en kraaien die af komen op de slachtoffers van het pas gemaaide biljartlaken. Kieviten, grutto’s en al die andere zeldzame weidevogels leggen het loodje of blijven weg. Net als de binnenlandse en buitenlandse toeristen, die mogelijk samendrommen bij de weinige plekken in ons land die er nog wat oorspronkelijk (blijven) uitzien, zoals Kinderdijk. Niet alleen het vee samengepakt in de grootschalige intensieve veehouderij en het platteland daarmee volgebouwd, ook de recreant blijft steeds minder plekken over om zich vrij te voelen en romantiek te proeven.