Dierenbeschermers: ‘Massale doden van muskusratten overbodig’
Pleidooi voor herziening muskusrattenbestrijding
Stop per direct met het doden van muskusratten in gebieden waar zich geen kwetsbare belangrijke dijken bevinden - zoals in de meeste natuurgebieden. Dat is een van de aanbevelingen van De Faunabescherming, Bont voor Dieren en de Dierenbescherming in een gezamenlijke oproep van vandaag aan alle Provinciale Staten en waterschappen. Maar liefst zeven onderzoeken in de afgelopen twee jaar maakten wederom duidelijk dat het jaarlijks doden van 300.000 muskusratten geen zoden aan de dijk zet. Bovendien is er een scala aan duurzame, effectievere én diervriendelijke alternatieven beschikbaar.
Het doden van de muskusratten kost jaarlijks dertig miljoen euro - terwijl de door de dieren veroorzaakte schade maximaal vijf miljoen euro per jaar is. Deze schade treedt ook op bij de huidige, intensieve bestrijding. Uit de recente onderzoeken blijkt niet dat stoppen van bestrijding zal leiden tot meer schade. De organisaties pleiten ervoor dat de provincies en waterschappen enkele grootschalige proefgebieden aanwijzen. In deze gebieden worden de muskusratten niet gedood om zo wetenschappelijk onderzoek te doen naar onder meer de populatieontwikkeling van de muskusrat en de schade die het dier veroorzaakt.
Voorts roepen de dierenbeschermers Provinciale Staten en waterschappen op preventieve maatregelen te nemen bij groot onderhoud aan bestaande waterkeringen en aanleg van nieuwe. Gelijktijdig moeten de controle- en herstelwerkzaamheden op kwetsbare locaties intensiveren totdat deze zijn voorzien van muskusratbestendige voorzieningen. Vooral maatregelen die het graven van het dier in bijvoorbeeld een dijk onmogelijk maken blijken effectief.
Op dit moment worden muskusratten gevangen met klemmen en vallen. Deze middelen zijn uitermate wreed. ‘De klemmen doden de dieren vrijwel nooit direct omdat de slagkracht te klein is. De gevangen muskusrat stikt of verdrinkt vervolgens pas na enkele minuten (of nog langer). Ook worden er fuiken en inloopvallen gebruikt die onder water worden geplaatst. Wanneer een muskusrat hier inloopt of -zwemt verdrinkt hij na ongeveer zeven minuten. Als deze val niet volledig onder water staat, bijvoorbeeld als de waterstand is gedaald, verdrinkt het dier niet, maar komt het door uitputting en onderkoeling om’, aldus voorzitter Harm Niesen van De Faunabescherming.
Tot zover het persbericht.
Zie ook de oproep van Marianne Thieme om ook natuurlijke bestrijders te ontzien.
Pleidooi voor herziening muskusrattenbestrijding
Stop per direct met het doden van muskusratten in gebieden waar zich geen kwetsbare belangrijke dijken bevinden - zoals in de meeste natuurgebieden. Dat is een van de aanbevelingen van De Faunabescherming, Bont voor Dieren en de Dierenbescherming in een gezamenlijke oproep van vandaag aan alle Provinciale Staten en waterschappen. Maar liefst zeven onderzoeken in de afgelopen twee jaar maakten wederom duidelijk dat het jaarlijks doden van 300.000 muskusratten geen zoden aan de dijk zet. Bovendien is er een scala aan duurzame, effectievere én diervriendelijke alternatieven beschikbaar.
Het doden van de muskusratten kost jaarlijks dertig miljoen euro - terwijl de door de dieren veroorzaakte schade maximaal vijf miljoen euro per jaar is. Deze schade treedt ook op bij de huidige, intensieve bestrijding. Uit de recente onderzoeken blijkt niet dat stoppen van bestrijding zal leiden tot meer schade. De organisaties pleiten ervoor dat de provincies en waterschappen enkele grootschalige proefgebieden aanwijzen. In deze gebieden worden de muskusratten niet gedood om zo wetenschappelijk onderzoek te doen naar onder meer de populatieontwikkeling van de muskusrat en de schade die het dier veroorzaakt.
Voorts roepen de dierenbeschermers Provinciale Staten en waterschappen op preventieve maatregelen te nemen bij groot onderhoud aan bestaande waterkeringen en aanleg van nieuwe. Gelijktijdig moeten de controle- en herstelwerkzaamheden op kwetsbare locaties intensiveren totdat deze zijn voorzien van muskusratbestendige voorzieningen. Vooral maatregelen die het graven van het dier in bijvoorbeeld een dijk onmogelijk maken blijken effectief.
Op dit moment worden muskusratten gevangen met klemmen en vallen. Deze middelen zijn uitermate wreed. ‘De klemmen doden de dieren vrijwel nooit direct omdat de slagkracht te klein is. De gevangen muskusrat stikt of verdrinkt vervolgens pas na enkele minuten (of nog langer). Ook worden er fuiken en inloopvallen gebruikt die onder water worden geplaatst. Wanneer een muskusrat hier inloopt of -zwemt verdrinkt hij na ongeveer zeven minuten. Als deze val niet volledig onder water staat, bijvoorbeeld als de waterstand is gedaald, verdrinkt het dier niet, maar komt het door uitputting en onderkoeling om’, aldus voorzitter Harm Niesen van De Faunabescherming.
Tot zover het persbericht.
Zie ook de oproep van Marianne Thieme om ook natuurlijke bestrijders te ontzien.
