Omslag in natuurbeleid vooral financieel gemotiveerd

In de laatste Volkskrant van 2011 wordt het beleid van Henk Bleker over de bezuiniging op natuurontwikkeling besproken. Daarin deze tekst over het gebrek aan aansluiting tussen de beleidsmakers en de plattelandsbevolking.

De EHS was revolutionair. Overheid en natuurorganisaties beperkten zich niet langer tot het beschermen van de natuur. In totaal moest een gebied ter grootte van de provincie Drenthe op de mens worden 'heroverd' of, iets vriendelijker, 'aan de natuur teruggegeven'.
Al snel stuitten de natuurbouwers op verzet, zegt de Wageningse milieufilosoof Josef Keulartz. De nieuwe natuur werd de plaatselijke bewoners van bovenaf opgelegd. Aan hun tekentafel projecteerden ecologen en landschapsarchitecten nieuwe natuur op het land dat boeren eeuwenlang in cultuur hadden gehouden. Ook de ideeën van de natuurbouwers waren vaak autoritair en technocratisch, zeggen critici als Keulartz of de filosoof Hans Achterhuis. Een van de pioniers, de Wageningse hoogleraar C.W. Stortenbeker, zei dat het grote publiek zich niet met de nieuwe natuur moest bemoeien. Dat leidde maar tot pastorale kitsch en 'halfnatuur'. Het definiëren van goede natuur moest aan de ecologen worden overgelaten. Hun ideaal was een terugkeer naar de 'oernatuur', een zelfregulerend ecosysteem. Voor boeren was geen plek. Er groeide ook een kloof tussen ecologen en burgers, die natuur eerder definiëren als een bos met wandelroutes.
Tot zover de Volkskrant.
Waar het artikel het niet over heeft is de verklaring dat boerenland vroeger minder gewenst was bij de boeren omdat men het te weinig productief kon maken. Er werd door de overheid subsidie verstrekt om gronden braak te laten liggen. Door de recente economische ontwikkelingen is alle landbouwgrond weer economisch interessant. Boeren met megastallen zoeken grond om mest op uit te rijden, veevoer te verbouwen en gewassen als basis voor biobrandstof te verbouwen. Dit gebruik van de grond is minder onschadelijk dan onwetende burgers geneigd zijn te denken. Grondwater raakt verontreinigd door het mestoverschot, biobrandstof kan niet zonder subsidie en vee is er veel te veel in ons land.
Minstens de helft van het grondoppervlak in Nederland is in gebruik als landbouwgrond. Dat is veel meer dan nodig is voor de voedselvoorziening van de eigen bevolking. Nederland produceert vooral voor de export. Wat betreft voedselzekerheid kan er wel wat landbouwgrond gemist worden, ook goede landbouwgrond in de Flevopolder.
Het beleid van Henk Bleker is vooral goed te begrijpen vanuit de financiële belangen van de Agrosector. Recreatief belang heeft voor de Nederlandse bevolking een lagere prioriteit, laat staan een altruïstische belang om diersoorten een leven te geven waar zij recht op heeft. Dierenrechten zijn vooral een kwestie van willen zien en veel Nederlanders hebben boter op hun hoofd in het zien van de gevolgen van hun koopgedrag voor het leven dieren in de veeteelt. Er is ook het gemak waarmee zij huisdieren in huis halen zonder er werkelijk inzicht in te hebben wat dierenwelzijn bepaalt.
Beleidsmakers die grote grazers in afgesloten gebieden laten leven, hebben ook de morele plicht gecreëerd om te zoeken naar migratie mogelijkheden. Pas dan wordt recht gedaan aan het wezen van natuur, namelijk vrijheid om te bewegen naar de aard van het levende wezen.
Zie ook Trouw: Landbouwgrond verandert niet in natuur maar in asfalt en beton. "Aan de mythe dat Nederland landbouwgrond moet behouden om in tijden van crisis zelfvoorzienend te zijn, maakt de onderzoeker definitief een einde".

Mag uw pensioenfonds speculeren met voedsel en zo honger veroorzaken?

Volgens Zembla speculeert Pensioenfonds Zorg en Welzijn met 700 miljoen in voedsel. Daarmee is dit fonds medeverantwoordelijk voor de stijging van voedselprijzen in de wereld. Door de te hoge prijzen wordt er honger geleden. Aldus Zembla.
Volgens de site:
Handel in honger. Torenhoge voedselprijzen leidden in 2008 wereldwijd tot hevige rellen, vooral in ontwikkelingslanden. Hoge voedselprijzen zijn het gevolg van schaarste, bijvoorbeeld veroorzaakt door mislukte oogsten. Maar die hoge prijzen worden nog eens extra opgedreven door een nieuw fenomeen: voedselspeculatie. Dat is het speculeren op financiële markten met de prijs van graan, maïs, suiker, cacao, aardappelen, vlees - kortom: voedsel. Na de ineenstorting van de aandelenkoersen en de huizenprijzen hebben beleggers zich massaal gestort op de voedselmarkt. De hongersnood in de Hoorn van Afrika, die dit jaar het leven van 12 miljoen mensen bedreigde, was het gevolg van extreme droogte, maar werd verergerd doordat speculatie de prijs van voedsel nog duurder maakte. We onderzoeken de gevolgen van hoge voedselprijzen op het dagelijkse leven in Kenia en belicht welke Nederlandse financiële instellingen het sterkst betrokken zijn bij de speculatie in voedselgrondstoffen.

Het absurde is dat veel hulporganisaties hun pensioenen hebben ondergebracht bij fondsen die speculeren in voedselprijzen, waarvan de gevolgen juist effect hebben op de mensen die deze hulporganisaties willen helpen.
De conclusie in de uitzending is telkens dat het immoreel is om te speculeren met voedselprijzen.

Gaat belang boeren boven bewegingsvrijheid wild?

Op 15 december maakte Eenvandaag een beetje jolige uitzending over een hek dat was geplaatst op een ecoduct. Dit hek zou herten moeten weerhouden om het pas aangelegde ecoduct op te gaan. Volgens de provincie werd dit gedaan omdat de begroeiing op het ecoduct nog niet gereed was om aanvreten door passerend wild te overleven.
Mogelijk is dat het geval, maar in de uitzending werd ook gesuggereerd dat aanwonende boeren bang zijn voor dierziekten in hun stallen.
Eenvandaag schrijft:
Eén van de redenen voor het uitstellen van de openstelling voor groot wild zijn de boeren die bang zijn voor schade door bijvoorbeeld dierziektes. De provincie zit daardoor in een spagaat. Het wil opkomen voor twee grote belangrijke sectoren in de provincie, namelijk de natuur en haar ecologische verbindingen en de agrarische sector. Voordat het groot wild toelaat op de ecoducten wil het draagvlak vinden in de nabije omgeving van de ecoducten.

Vereniging Het Edelhert vreest dat dit draagvlak ver weg blijft en dat de door natuurorganisaties verwelkomde ecoducten voorlopig dicht blijven voor de trek van het grote wild. En niet zonder reden, want de agrarische sector voelt zich onder dit kabinet gesterkt om op te komen voor hun rechten.

Het geheel was aanleiding voor de PvdD om vragen te stellen aan staatssecretaris Henk Bleker:

Vragen van het lid Thieme aan de staatssecretaris Economische Zaken, Landbouw en Innovatie over het op slot blijven van ecoducten op de Veluwe voor groot wild.

1. Is het waar dat ecoducten op slot blijven voor groot wild?
2. Wat vindt u ervan dat de ecoducten op de Veluwe, die bedoeld zijn om dieren de mogelijkheid te geven om vrij te kunnen trekken over de Veluwe en naar andere gebieden, op slot blijven?
3. Deelt u de mening dat het risico op de verspreiding van dierziekten via een ecoduct erg gering is? Zo nee,op welk concreet onderzoek baseert u zich?
4. Indien u van mening bent dat het risico op verspreiding van dierziekten via een ecoduct groot is, waarom is deze zorg niet eerder in beschouwing genomen?
5. Wat vindt u ervan dat de provincie de belangen van lokale boeren voorop stelt en voorbij gaat aan het brede draagvlak in Nederland voor de aanleg en openstelling van deze ecoducten?
6. Deelt u de mening dat de ecoducten zo gauw mogelijk moeten worden opengesteld, zodat zij het doel dienen waarvoor ze zijn aangelegd en dieren vrij over de Veluwe kunnen trekken. Zo ja, hoe gaat u dit doen? Zo nee, waarom niet?

Plastic filosofie over afname biodiversiteit

Bas Haring schrijft in Volkskrant van 17-12-2011 het volgende.
Nu heb ik een boek geschreven over de waarde en betekenis van biodiversiteit. Hoe meer soorten hoe beter, lijkt het algemene idee. Maar ik zet daar vraagtekens bij: is een soortenrijke natuur per se beter dan een natuur met minder soorten?
Ziedende reacties krijg ik. Ik zou de slechtste mens van Nederland zijn; ik zou niks begrijpen van filosofie. Mijn boek zou veel te oppervlakkig zijn voor dit soort ingewikkelde onderwerpen; en ik moest me maar niet meer in het openbaar laten horen.
Terwijl mijn vraag helemaal niet vreemd is. Er verdwijnen soorten en daarover maken we ons zorgen. Hoe groot moeten onze zorgen zijn? Bovendien zijn soorten geen wezens, maar categorieën. Verzamelbakken met naambordjes. Dat je je het lot aantrekt van een dier in nood is vrij logisch en makkelijk te onderbouwen. Dat je je het lot aantrekt van een naambordje ligt veel minder voor de hand.
Tot zover Haring.

Het bezwaar tegen het verdwijnen van soorten is niet dat zij verdwijnen maar dat het gebeurt om de verkeerde redenen. Zou het een natuurlijke reden hebben dan is er geen haan die er naar kraait, maar de achteruitgang gebeurt ook uit onverschilligheid en hebzucht. Hoe meer soorten er overblijven, hoe beter.

Haring vervolgt:
Verder was er iets interessants aan de hand met de argumenten die filosofen en biologen aandragen ten gunste van die plant- en diersoorten. Ik heb veel filosofen een biologisch argument horen gebruiken: 'Meer soorten betekent een gezondere, betere natuur. Alle soorten zijn nodig voor het optimaal functioneren van een ecosysteem'. Terwijl veel biologen zich juist baseren op filosofie: 'soorten doen er van zichzelf en vanzelfsprekend toe. Ze hebben 'intrinsieke waarde'.
Filosofen hoor je dat laatste argument zelden gebruiken. Zij weten wel dat 'intrinsieke waarde' een nogal lastig begrip is. Wanneer heeft iets intrinsieke waarde dan? En waarom? Andersom gebruiken biologen zelden het biologische argument van de filosofen. Biologen weten op hun beurt dat meer soorten niet per se een gezondere of betere natuur betekent.
Dat is toch reuze interessant? Reden te meer om eens te onderzoeken wat er aan de hand is. Toch?!
Tot zover wederom Bas Haring.

Het kan leuk zijn wanneer een filosoof originele vragen stelt.
Geen mens op aarde denkt dat we met een groeiende wereldbevolking meer soorten krijgen. Velen zullen het jammer vinden dat er soorten verdwijnen terwijl dat niet nodig is. Is het teveel gevraagd als een goedbetaalde hoogleraar filosofie zijn hersenen wat meer zou inspannen om mee te helpen denken over hoe we dit kunnen voorkomen? In plaats van vragen te stellen waarop niemand het antwoord wil weten?

Volgens Gerard Jagers moeten we op een andere manier naar het begrip evolutie kijken. Als we dat doen volgt evolutie voorspelbare patronen, en zouden we de volgende stap in de evolutie kunnen voorspellen. Jagers nodigt De soortenstorm uit tot een nieuw soort discussie, niet alleen academisch, maar juist ook gericht op een praktische toepassing in de natuurbescherming.

Bas Haring: over het opheffen van de natuur (bol.com).

Henk Bleker voert verdeel en heers beleid

De Nederlandse veestapel dient de exporteur

Henk Bleker wil geen verbod op megastallen. Hij laat dit aan provincies, gemeentes en de markt (vleesindustrie, supermarkten, consumenten en boeren) over. Dit is een verdeel en heersstrategie. Het is al tientallen jaren bekend dat deze groepen geen effectieve tegenmacht vormen tegen een dieronvriendelijke vee-industrie. De reden is de exorbitante grote export van vlees en zuivel. Deze brengt met zich mee dat boeren bezuinigen op dierenwelzijn om de kostprijs te verlagen. De Nederlandse consument die zo min mogelijk geld wil betalen voor zijn vlees, ook als deze van dubieuze oorsprong is, is dan altijd een belangrijk deel van de markt. En dat deel kan altijd worden aangevoerd als rechtvaardiging van de schaalvergroting die gericht is op verlaging van de kostprijs. En zo moeten de marktpartijen blijven concurreren op prijs.
Een verdeel en heersbeleid is een knappe, maar geen integere politiek. Wie Bleker beticht van gebrek aan integriteit is gesprekspartner af, bijvoorbeeld Bert Wagendorp of Marianne Thieme. Maar Henk Bleker kan de integriteit van zijn beleid niet overtuigend aantonen omdat hij weinig voorbeelden laat zien van afwegingen waaruit zijn integriteit blijkt. De PvdD is bezig het bewijs voor deze stelling te verzamelen.
Via “Blekertjes doen” en “u-bochtconstructies” zijn wel vele voorbeelden van zware beslissingen die later worden verzacht, maar dat is de doorzichtige strategie van “ik vraag het maximale en kom met wat toegeven daar vlak onder uit”. Ook de lippendienst dat hij de gevolgen voor alle belangengroepen onderschrijft en heeft meegewogen kan Bleker niet waarmaken, want te vaak blijft het bewijs uit dat die gewichten groter zijn dan nul.
Het gaat Bleker niet om de belangen van de burgers op een gezond milieu, een mooi landschap en een rijke natuur of om dierenwelzijn, maar om de financiële belangen van de (kleine groep) veeboeren en exporteurs. Die mogen geen strobreed in de weg worden gelegd om hun internationale concurrentiepositie niet te ondermijnen.

Gamen met varkens via iPad, ziek of niet?

Bron Nieuwe Oogst. Wageningen UR en Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht ontwikkel(d)en een computerspel voor varkens en mensen: Pig Chase. Varkens en mensen kunnen hiermee met elkaar gamen. Het eerste ontwerp is deze week gepresenteerd, meldt VarkensNET.
In Pig Chase kunnen varkens via een scherm met lichteffecten interactie aangaan met een menselijke speler via een iPad. De menselijke speler kan via de iPad een lichteffect op de stalmuur besturen. Hierbij is het de bedoeling om de aandacht van het nieuwsgierige varken vast te houden en samen langs bepaalde doelen te bewegen.

Afleidingsmateriaal
Het huidige spel is vooral bedoeld als concept dat in varianten verder uitgewerkt moet worden. Het is nog niet bekend wat de waarde van het spel is als afleidingsmateriaal voor varkens. De komende maanden gaan de onderzoekers en ontwerpers door met het uitproberen van prototypes en het ontwikkelen van nieuwe spelideeën. Daadwerkelijk burgers met varkens laten spelen, laat echter nog even op zich wachten.

Kinderschoenen
'Mens-dier interactie via informatietechnologie is een terrein dat wereldwijd nog in de kinderschoenen staat. Het biedt mogelijkheden om op nieuwe manieren relaties met dieren aan te knopen en daarbij nieuwe dingen te leren over de cognitieve vermogens van dieren –en mensen', zegt mede-onderzoeker en filosoof Clemens Driessen van Wageningen Universiteit.

Bij wie het filmpje bekijkt, bekruipt ongetwijfeld het gevoel dat wie met echte varkens een computerspelletje wil spelen ver van het Ipadje is geraakt. Maar er is ook de kant dat mensen via dit spel eindelijk eens zelf kunnen aanschouwen onder welke deplorabele en saaie omstandigheden varkens in de bio-industrie moeten leven. Het is weliswaar een dure investering, maar wat zou de wereld een stuk diervriendelijker worden als elke zeug die haar leven lang tussen twee stangen moet doorbrengen aansluiting zou krijgen op Internet en contact heeft met consumenten?
Wie wil er nog vlees eten van het intelligente varken dat gedurende maanden zijn speelmaatje is geweest?

Regionaliseren om voedselongelijkheid te voorkomen

In de Volkskrant van 12 december een interview met hongerstaker Guus Geurts (46), landbouw- en klimaatactivist. Hij ziet vrijhandel als de oorzaak dat koopkracht van de rijken zwaarder weegt dan de behoeften van de armen en het beschermen van de natuur.
'Ik pleit ervoor dat regio's zo veel mogelijk zelfvoorzienend worden voor hun basisbehoeften. Door een importheffing op soja uit Brazilië maak je Europese voedergewassen aantrekkelijker voor de veevoerindustrie. Importheffingen voorkomen dat supermarkten de wereld niet meer afstropen naar de goedkoopste producten. Tegelijk kun je aan boeren in Europa hogere eisen stellen op het gebied van duurzaamheid en dierenwelzijn, omdat ze niet meer hoeven te concurreren met goedkope producenten uit andere werelddelen. Door de productie te beheersen, voorkom je dat wij overschotten dumpen en elders de boeren kapot maken. Met regionalisering van de voedselproductie kun je de uitstoot van broeikasgassen met de helft tot driekwart reduceren'.
Tot zover de Volkskrant.
Regionalisering houdt ook in het reduceren van Nederlandse veestapel tot 70%, zodat dierenleed wordt voorkomen omdat bio-industriëlen onder de kostprijs moeten werken om op buitenlandse markten te kunnen concurreren.

Elders in de Volkskrant geeft columnist Bert Brussen voeding aan een oude mythe dat boeren een belangrijke bijdrage leveren aan de vaderlandse economie.
“Net als Uri Rosenthal heeft Henk Bleker de ballen om realistische beslissingen te nemen. Realisme doet pijn. Maar de pijn van het hedendaags realisme voorkomt grotere pijn in de toekomst. Een toekomst die onze '3 procent boeren' (die met 65 miljard euro export aan agrarische producten overigens wel goed zijn voor 10 procent van de Nederlandse economie) met zoveel mogelijk vertrouwen tegemoet moeten zien”.
Tot zover de misvatting van Brussen, aangewakkerd door Henk Bleker.

In 2009 was de agrarische export €60 miljard. Maar Bleker zegt er niet bij dat hij voor bijna €20 miljard aan noten, specerijen, hout, margarine, drank, koffie en tabak meetelt (Bron: Land en tuinbouwcijfers 2010, pag. 186).
Van de €40 miljard die er na aftrek daarvan overblijft moet natuurlijk ook nog de agrarische import van bijna €22 miljard worden afgetrokken. Bron: Land en tuinbouwcijfers 2010, pag. 185).
Blijft over ongeveer €18 miljard.
Ook een mooi bedrag daar niet van, maar toch aanzienlijk minder dan €60 miljard waar de boerenlobby het steeds maar over heeft.

Volkskrant 31-10-2012, Gerard Reijn: "in 1995 werd van alle voedingsmiddelen die we zelf consumeren en die we exporteren, 20 procent uit het buitenland gehaald. Inmiddels is dat al bijna 35 procent.

Spullen uit Spanje, Italië, Kenia en Egypte worden Nederland ingevlogen of -gereden en tot diep in Europa verkocht. Deze wederexport groeit rond de 10 procent per jaar, en wordt altijd geadministreerd als Nederlandse export. Maar werkgelegenheid levert het in Nederland nauwelijks op. De export van in Nederland gemaakte producten - die wel veel werkgelegenheid opleveren - groeide slechts in een tempo van 3,3 procent".

Meer lezen over discutabele cijferij? Klik hier.

Megastallen zijn dierenmishandeling in het groot

Megastallen 'dierenmishandeling in het groot' noemen mag

Persbericht Milieudefensie Amsterdam, 8 december 2010. Milieudefensie kan in haar campagne tegen megastallen spreken over 'dierenmishandeling in het groot' blijkt uit een uitspraak van de Reclame Code Commissie vandaag. 'Door Milieudefensie is voldoende onderbouwd dat de leefomstandigheden van megastallen leiden tot ernstig en langdurig ongerief bij deze dieren'. De commissie doet deze uitspraak naar aanleiding van een door een burger ingediende klacht tegen een radiospotje en een filmpje waarin Martin Gaus mensen oproept de campagne van Milieudefensie voor een landelijk verbod op megastallen te ondersteunen.

“Ik weet heel goed dat koeien, kippen en varkens in megastallen een verschrikkelijk leven hebben. Dierenmishandeling in het groot,” zegt Gaus in de radiospot voor de campagne van Milieudefensie. De organisatie is tevreden met de uitspraak van de Reclame Code Commissie. Klaas Breunissen van Milieudefensie: “we zijn blij dat de commissie stelt dat dit toelaatbaar is omdat onze uitingen door feiten zijn onderbouwd”. De klacht is door de Reclame Code Commissie verworpen.

De Tweede Kamer debatteert in de derde week van januari verder over megastallen, naar aanleiding van de toekomstvisie op de veehouderij die Staatssecretaris Bleker onlangs presenteerde. Milieudefensie wil een landelijk verbod op megastallen. Milieudefensie voert campagne tegen megastallen omdat deze stallen concentratiepunten zijn van problemen voor mens, dier en milieu.

Gebruikt Japan geld voor slachtoffers voor walvisjacht?

Japan wil geld uit het rampenfonds voor slachtoffers van de aardbeving en de tsunami gebruiken om de walvisjacht te bekostigen.

Thieme en Ouwehand van de Partij voor de Dieren stelden daarom aan de staatssecretaris Henk Bleker van Economische Zaken, Landbouw & Innovatie de volgende vragen.

Bent u bekend met het feit dat Japan geld uit het rampenfonds, dat bedoeld is voor hulp aan slachtoffers van de aardbeving, besteedt aan het subsidiëren en bewapenen van schepen voor de illegale walvisjacht?

Is er Nederlands of Europees geld gebruikt om de Japanse walvisvaart te stimuleren? Zo ja, hoe beoordeelt u het feit dat Nederlands en/of Europees geld gebruikt is om de illegale walvisjacht te subsidiëren en bewapenen? Zo nee, hoe beoordeelt u het feit dat Japan noodhulpgelden bedoeld voor de slachtoffers van de aardbeving, gebruikt om illegale walvisjacht te bewapenen en subsidiëren?

Bent u bereid om een officieel protest in te dienen bij de Japanse regering tegen het gebruiken van het hulpfonds voor de illegale walvisjacht? Zo nee, waarom niet?

Vossenholen met zonnepanelen bij Schiphol

Het is zo simpel. Zet gebieden waarop ganzen grazen zonnepanelen, dan wekt je stroom op in plaats van overlast. Laat verder de vos in deze contreien met rust, dan weet je zeker dat de ganzen naar elders trekken.

De PvdD heeft de volgende oplossing:

De gras- en landbouwgronden bij de luchthaven, die veel vogels aantrekken, moeten zo snel mogelijk plaatsmaken voor zonnepanelen waardoor het gebied onaantrekkelijk wordt als broed- en foerageerplaats. Ook moet er een einde komen aan de jacht op vossen, de natuurlijke vijand van de gans. Het huidige kabinetsbeleid waarbij jagers ganzen massaal mogen doodschieten of waarbij in de toekomst ganzen vergast zullen worden is dieronvriendelijk en ineffectief. De kans op gevaarlijke situaties rond Schiphol wordt hiermee niet voorkomen, maar in veel gevallen juist vergroot. Zo veroorzaakt de jacht op ganzen onvoorspelbaar vluchtgedrag van de dieren en zorgt het afschieten of vergassen van ganzen niet voor een afname van het aantal vogels. Het enige beleid dat duurzaam kan werken, is gericht op het onaantrekkelijk maken van Schiphol voor ganzen. Alleen wanneer ganzen niets te zoeken hebben op Schiphol, is er een oplossing van de gesignaleerde problemen en daarvoor hoeft geen schot gelost te worden.

Wolf in schaapskleren of andersom?

Sybe Schaap, 1e Kamerlid voor de VVD heeft in een interview in Trouw van 9 december 2011 aangekondigd dat zijn fractie op 13 december hoogstwaarschijnlijk tegen het wetsvoorstel dat een eind moet maken aan het onverdoofd ritueel slachten, zal stemmen. Met name met de uitzonderingsbepaling heeft hij moeite. Daarin staat namelijk dat het onverdoofd ritueel slachten is toegestaan wanneer de slachter kan aantonen dat dat even ‘diervriendelijk’ is als de reguliere slacht. Daar worden de dieren nl. eerst verdoofd voordat ze gedood worden. Schaap denkt dat “die ontheffing wetstechnisch gezien onuitvoerbaar is”. Ook de godsdienstvrijheid –die voor sommigen kennelijk op zich al heilig en ‘dus’ onaantastbaar is – is voor de senator een heikel punt. “Het gaat me te makkelijk om dierenwelzijn superieur te maken aan godsdienstvrijheid”, oreert hij. Hij vreest vervolgdiscussies, b.v. over de besnijdenis van kleine jongetjes. (Ja, het is zeer waarschijnlijk dat mensen die vinden dat je dieren op een zo humaan mogelijke wijze ‘moet’ doden, ook het verminken van een kinderlichaam – merkwaardigerwijs thans wél onder verdoving - ondubbelzinnig afwijzen.) Schaap is dus bevreesd voor problemen bij het uitvoeren van de wet en wil joodse en islamitische(?) burgers in de uitoefening van hun godsdienst beschermen.
Toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat ook een hartgrondige afkeer van (het gedachtegoed van) de Partij voor de Dieren een niet te onderschatten rol speelt in zijn overwegingen om tegen het voorstel te stemmen. Immers in een interview met de Leeuwarder Courant van 2 februari 2008 geeft hij de PvdD er flink van langs: “Hoe meer de mens zijn dieren lief heeft, hoe akeliger vaak het mensbeeld’, hat ien ris sein”. (vert: “heeft iemand ooit eens gezegd”). Je moet maar durven! Hij spreekt zelfs van ‘overvloedige dierenliefde’, die zich ook voordeed in de Weimarrepubliek in Duitsland, tussen beide wereldoorlogen. Impliciet wordt hier dus de PvdD in een nogal dubieuze positie geplaatst. Wat Schaap onder ‘overvloedige dierenliefde’ verstaat blijft echter ongewis. Maar we moeten aannemen dat hij het leed dat de betrokken dieren ontegenzeggelijk ondergaan – hetgeen hij overigens ook in het artikel in Trouw van 9 december toegeeft – ondergeschikt maakt aan zijn aversie tegen de Partij voor de Dieren. Of de overwegingen van uitvoering en de godsdienstvrijheid even zwaar wegen blijft voor mij duister. Merkwaardig is ook dat de VVD-2e Kamerfractie het wetsvoorstel wel heeft gesteund. Zijn ze daar dan ziende blind en horende doof en heeft niemand de bezwaren die Schaap kennelijk voelt, een – doorslaggevende - rol laten spelen? We mogen hopen dat ondanks de bangelijke en vooringenomen houding van Schaap c.s. de andere partijen hun rug recht zullen houden en aan deze gruwelijke vorm van – onnodig – dierenleed een eind zullen maken. Op 13 december zullen we het weten. Hopelijk kunnen we dan net als in IJsland, Noorwegen, Zweden, Estland, Zwitserland en misschien Turkije, dit mens- en dieronterende hoofdstuk afsluiten.

Dierenrechten houdt ook in niet willen vermenselijken

In de Volkskrant wordt filosoof René ten Bos aangehaald over het transport van orka Morgan naar een zeepark op Tenerife. Ten Bos is geen voorstander van het vermenselijken van dieren. “Vrijheid, dat is een menselijk begrip”.
Dat is juist, maar dat wil niet ontkennen dat het ook een dierlijk begrip is. Elk dier dat je in een kooi zet met een open deur zal de kooi verlaten en zal alleen in de kooi terugkeren wanneer dat de enige plaats is waar voedsel valt te vinden.
Volgens Ten Bos weten mensen altijd wat het beste is voor een dier, maar de vraag is of een dier zelf zich de vraag wat de waarden van het leven zijn.
Met dierenrechten heeft dierenliefhebber Ten Bos niets op, terwijl hij in het artikel wordt aangeduid als “Dierenrechten filosoof”.
Van de opvattingen van Ten Bos worden we weinig wijzer omdat het erop lijkt dat hij moeilijk twee waarheden tegelijk kan zien. Dierenrechten zijn mensenrechten voor mensen die voor de belangen van dieren willen opkomen en deze willen beschermen.

Ganzen en vliegtuigen

De vliegveiligheid op Schiphol is in gevaar door de sterke toename van het aantal vliegtuigen op en rondom de luchthaven. Veel ganzen en andere vogels worden het slachtoffer van het toegenomen vliegverkeer. Er ligt nu een voorstel om een bepaald quotum aan vliegtuigen naar beneden te schieten, maar gevreesd wordt dat dat niet afdoende zal zijn. Immers, vliegtuigen hebben de neiging bij afschot in grotere hoeveelheden terug te komen. Volgens andere deskundigen kan een oplossing zijn het vliegveld onaantrekkelijk te maken voor de vliegtuigen. Het verwijderen van start- en landingsbanen bij voorbeeld zou al een aanzienlijke vermindering van het aantal vliegbewegingen tot gevolg zullen hebben. De Partij Voor Vliegtuigen (PVV) vindt echter dat het vliegverkeer voorrang moet hebben boven de belangen van de ganzen. Vooral niet-inheemse ganzen moeten geweerd worden en worden teruggestuurd naar het land van herkomst. Als men dat beleid stringent en consistent uitvoert zal dat ongetwijfeld leiden tot een substantiële vermindering van het aantal gelukzoekende ganzen. En dan kan er weer onbelemmerd gevlogen worden van en naar Schiphol. Onbekend is nog welke positie het CDA in gaat nemen. Immers deze partij maakt zich sterk voor het rentmeesterschap en barmhartigheid. En van daaruit zou men partij moeten kiezen voor de zwakste, in dit geval de gans. Maar Henk Bleker heeft al te kennen gegeven grote moeite te hebben met het bemoeilijken van het vlieg(tuig)verkeer. "Barmhartigheid is een mooi ding", zo sprak hij, "Maar het moet niet te gek worden en ten koste gaan van de boeren - pardon, ik bedoel natuurlijk de vliegtuigen!"
Een woordvoerder van Schiphol verklaarde dat het verlies aan vliegtuigen niet het ergste is. "Nee", was zijn stelling, "Het gaat ons meer om de mensen in de vliegtuigen"! Een verrassende uitspraak van een vertegenwoordiger van een commerciële instelling. Desgevraagd voegde hij nog toe dat men weliswaar ook het verlies aan ganzenlevens betreurt, maar dat het toch niet zo kon zijn dat je mensen en ganzen gelijk moet schakelen. Immers, ganzen kun je opeten en mensen niet!
Staatssecretaris Atsma ging zo ver dat hij zelfs het mogelijke vergassen(!!) van ganzen niet uitsloot. Vergassen is een probaat middel om schadelijk of minderwaardig geachte wezens doeltreffend te elimineren en maakt veel minder lawaai dan afschieten. Oók wat voor te zeggen, volgens sommigen. In Grevenbicht (Limburg) is enige opwinding ontstaan omdat men hier kansen zag voor het jaarlijks terugkerende 'ganstrekken', het de kop afrukken van een dode gans. Dat vinden ze daar leuk! En of zo'n gans nou vergast of doodgeschoten is, maakt deze wakkere Limburgers eigenlijk niet zo veel uit. Als ze maar voldoende dode ganzen aangeleverd krijgen.
Het is een probleem waartegen op verschillende wijze kan worden aangekeken. Er zal ook in de toekomst nog gevlogen worden in en rond Schiphol. Of dat de vliegtuigen dan wel de ganzen zullen zijn zal de tijd leren.

Er komt bij natuurbeleid meer kijken dan geld besparen

Wie Henk Bleker in zijn beleid ten aanzien van de natuur wil volgen, denkt natuurlijk allereerst aan “follow the money” en “it is the economy, stupid!”. Het komt de agrobusiness nu eenmaal goed uit wanneer ze hun veestapel willen uitbreiden dat de ammoniakdepositie op nabijgelegen natuurgebieden geen belemmerende factor kan zijn. Ook meer gebieden om mest op uit te rijden is welkom. Er zijn echter nog een paar omstandigheden om mee rekening te houden. Het natuurbeleid van de EU schrijft niet voor om geïsoleerde natuurgebieden aan elkaar te knopen. Veel geïsoleerde natuurgebieden hebben unieke planten of dieren die zowel gered als in gevaar zouden kunnen komen wanneer zij een verbinding krijgen met andere gebieden. Het zit er in dat dan andere dieren en planten het gebied zullen bevolken.
Wil je de filosofie van de Ecologische HoofdStructuur verdedigen tegen het beleid van Henk Bleker dan moet je de gedachte uitdragen dat dieren en planten een mogelijkheid zouden moeten hebben om te migreren. Je moet dan ook de consequenties doordenken. Wanneer de edelherten, konikpaarden en Heckrunderen uit de Oostvaardersplassen kunnen migreren naar de Veluwe via het Oostvaarderswold dan loop je kans dat je in de winter een konikpaard op de openbare weg tegenkomt. De vraag wordt dan in de toekomst gesteld “moeten jagers ook paarden gaan afschieten?“ of moet Staatsbosbeheer cowboys in dienst nemen om grote grazers in het voorjaar weer terug te drijven naar de Oostvaardersplassen, net zo lang tot de dieren het uit zichzelf doen?
Wil je het beleid van Bleker eerlijk beoordelen dan moet de discussie eerlijk gevoerd worden. Wanneer je dieren de mogelijkheid geeft om uit de Oostvaardersplassen te trekken, geef je andere dieren de mogelijkheid om erin te trekken. Daardoor verandert de samenstelling van de dierenbevolking. Denk hierbij aan everzwijnen, maar ook aan wolven.
Dieren die naar de Veluwe trekken moeten weerhouden worden om bewoond gebied in te trekken. Dat vraagt bijvoorbeeld afrastering, maar ook bewustwording van mensen om dieren niet te voederen.
Het is ook flauw om de kosten van de aanleg van extra natuur boekhoudkundig op te voeren omdat landbouwgrond om te zetten in natuurgebied waardevermindering inhoudt. Zou bijvoorbeeld het gebied van het Oostvaarderswold als stedelijk gebied worden bestempeld dan stijgt de waarde van de grond weer.
Ook is de recreatieve waarde van een natuurgebied niet zo exact in geld uit te drukken als landbouwgebied.
Een samenleving zou ook geld over moeten hebben voor een natuurbeleid dat recht doet aan dierenbelangen. Die afweging vraagt een eerlijke communicatie.

De krabbenmand met elkaar degraderende vleeseters

Wie wel eens een open mand met krabben heeft gezien, zal het fenomeen kennen: de krabben die proberen uit de mand te klimmen trekken elkaar weer naar beneden. Het resultaat is dat bijna geen krab de mand verlaat en zijn vrijheid herwint.

Een Amerikaanse onderzoeker, dr Brock Bastian van de UQ's School of Psychology, heeft uitgevonden dat mensen de mentale eigenschappen van dieren ontkennen wanneer zij vlees eten. Het valt hen zwaarder om een dier te eten dat zij (bijna) als gelijkwaardig herkennen. Het is een open deur, maar toch.
In de Tweede Wereldoorlog probeerde de Nazi’s de Joden die zij wilden vergassen eerst te ontmenselijken. Dat maakte hun dodelijke gedrag gemakkelijker uit te voeren met minder gewetensnood.
Arnon Grunberg probeert PVV-ers en PvdD-ers omlaag te halen omdat zij een wet willen doorvoeren die rituele slacht verbiedt. Hij doet dit door te proberen hen belachelijk te maken met absurde vergelijkingen. In de Volkskrant van 30 november roept hij op om Afghanen op te leiden tot animal cops: “eigen lammeren eerst?”.
En zo probeert iedereen, wiens vrijheid beperkt dreigt te worden, een ander omlaag te halen die opkomt voor zijn eigen vrijheid of de vrijheid van een ander.
Het wordt een mooiere wereld wanneer deze mensen eerst zichzelf zouden beperken alvorens de aanval te openen op anderen die werken aan een grotere vrijheid voor allen.

Een besmettelijke variant van de vogelgriep dichtbij

Een zeer besmettelijke H5N1 variant van de vogelgriep is niet ver weg
Ron Fouchier, hoogleraar virologie aan het Rotterdamse Erasmus MC, slaagde erin om een zeer besmettelijke variant te maken van het vogelgriepvirus H5N1. Slechts een paar mutaties in het virus-dna, die ook op natuurlijke wijze kunnen ontstaan, veranderen H5N1 in een zeer besmettelijke variant.
Het is goed dat dit nu al bekend is, zodat alvast gewerkt kan worden aan een oplossing, bijvoorbeeld een vaccin. Men is bang dat wanneer de precieze omstandigheden over hoe deze variant zou kunnen ontstaan in handen komt van bioterroristen dat zij daar misbruik van zouden maken. Maar het zou ook mooi zijn wanneer Fouchier duidelijkheid geeft hoe groot de kans is dat de variant door de bio-industrie kan ontstaan.

Bleker speelt provincies en EU tegen elkaar uit

Citaat uit het nieuws op nu.nl.
Of het voor Bleker bespreekbaar is dat er wel extra wordt bezuinigd op ontwikkelingssamenwerking, maar minder dan de genoemde 4 miljard euro, liet hij in het midden.
''Ach, laten we niet gaan afdingen''. Hij wees wat dat betreft wel op de internationale verplichtingen die Nederland heeft.
Tot zover het citaat.

Henk Bleker heeft zich ook te houden ten aanzien van internationale verplichtingen over het beschermen van de natuur in Nederland, maar daar heeft hij volgende op gevonden.

Het ministerie van EL&I, meldt op 21/11/11 het volgende.
Na de decentralisatie heeft het Rijk nog steeds een aantal taken op gebied van natuur en biodiversiteit. Het Rijk vertegenwoordigt Nederland in internationaal verband, is verantwoordelijk voor de nakoming van internationale verplichtingen door Nederland en daarop internationaal aanspreekbaar. Als sprake is van verplichtingen tot het verzenden van rapportages of het doen van meldingen aan internationale instellingen geschiedt zulks door het Rijk. Dat schrijft staatssecretaris Bleker van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie aan de Tweede Kamer in reactie op vragen over het akkoord dat hij bereikte met de provincies over de decentralisatie van het natuurbeleid.
Tot zover EL&I.

Wat Bleker hiermee heeft gedaan is dat hij de verantwoordelijkheid voor het maken van een Ecologische Hoofdstructuur heeft overgeheveld naar de provincies. Dit is een verdeel en heers strategie. Bij het creëren van een EHS moeten provincies vaak samenwerken omdat de verbinding vaak van de ene naar de andere provincie loopt. Een voorbeeld is de verbinding van de Oostvaardersplassen via het Oostvaarderswold in Flevoland naar de Veluwe die in Gelderland ligt.

Het EL&I meldt dezelfde dag ook.
Rijk kan optreden tegen falende provincies
Op grond van de Provinciewet heeft het Rijk drie instrumenten om te sturen in de taakvervulling van de provincies. Het Rijk kan besluiten van een provincie schorsen of vernietigen indien er sprake is van strijd met het recht of het algemeen belang. Bij taakverwaarlozing door een provincie kan het Rijk 'in de plaats treden' en zo de naar zijn oordeel benodigde maatregelen treffen. Als het generieke kader niet volstaat kan het Rijk op grond van het wetsvoorstel Wet Naleving Europese regelgeving publiekrechtelijke entiteiten (NERPE) een aanwijzing geven aan een provincie, wanneer deze provincie niet of niet naar behoren invulling geeft aan een Europees rechtelijke verplichting. Met de aanwijzing wordt de provincie verplicht om binnen een bepaalde termijn een bepaalde actie te ondernemen.
Tot zover EL&I.

Voor de overheveling van het natuurbeleid was het Rijk in de positie om provincies te verplichten om een EHS aan te leggen. Na overheveling kan Bleker zowel de provincies dwingen om te stoppen met het aanleggen van natuur en tegelijk de boetes doorberekenen aan de provincies wanneer Nederland de internationale verplichtingen niet nakomen. Via een typische Blekeriaanse u bochtconstructie laat hij weten dat de kans op een boete klein is:

Boete zelden aan de orde
Een boete of dwangsom die door de Europese Commissie aan Nederland is opgelegd kan het Rijk op grond van het wetsvoorstel NERPE verhalen op provincies die naar oordeel van het Rijk nalatig zijn geweest bij de vervulling van de aan hen in medebewind gegeven taken. Provincies kunnen tegen deze beslissing van het Rijk rechtstreeks beroep instellen bij de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Volgens Bleker is een boete of dwangsom van de Europese Commissie slechts zelden aan de orde. In de procedure die vooraf gaat aan het opleggen van een boete of dwangsom heeft de lidstaat de mogelijkheid de fout of tekortkoming te herstellen en zo te voorkomen dat het tot een boete of dwangsom komt.

bron: Ministerie van EL&I, 21/11/11.

Dubbele u-bochtconstructie Bleker in beleid megastallen

Het kabinet gaat geen verbod instellen op de bouw van megastallen. Wel wordt het mogelijk in specifieke gevallen grenzen te stellen aan de omvang van een boerderij, bijvoorbeeld als die een bedreiging vormt voor de volksgezondheid. Dat schrijft staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie Henk Bleker in zijn visie op de toekomst van de veehouderij in Nederland.
Volgens Bleker moeten boeren ervoor zorgen dat hun boerderij in de omgeving past en de overheid er niet meer aan te pas hoeft te komen om lelijkheid te voorkomen.
Het kabinet gaat gemeenten en provincies verzoeken ook volgend jaar niet mee te werken aan bouwaanvragen voor nieuwe megastallen. Een 'ongebreidelde groei' van boerderijen vindt het kabinet volgens de staatssecretaris 'niet gewenst', maar geleidelijke groei moet mogelijk blijven.

Dat zijn zoveel slagen om de arm en tollen om de beleids-as dat er sprake is van een dubbele u-bochtconstructie. Het zoveelste voorbeeld van “een Blekertje doen”.

Er zal daarom zelden alleen maar positief worden geschreven over Henk Bleker:

Natuurmakers en een Blekertje doen

Ineke Noordhoff is journalist en auteur van het boek Natuurmakers. Zij sprak met bevlogen boeren, burgers en beleidsmakers over het creëren van nieuwe natuur en geeft daarmee een prachtig portret van het hedendaagse natuurbeleid in Nederland. Staatssecretaris Bleker wil meer boeren en particulieren inschakelen bij het natuurbeheer. Hij rolt zijn Groningse model over het hele land uit. Moeten we ons voorbereiden op een invasie van hekken en bordjes 'Verboden toegang'?

In de Volkskrant laat zij weten welke ervaring in de provincie Groningen is opgedaan met het beleid van Henk Bleker. Daar komt de uitdrukking vandaan "Even een Blekertje doen": eerst ferme taal en dan bijdraaien.

Noordhoff:
Ik ging kijken wat er in het landschap gebeurde nadat Bleker was vertrokken naar Den Haag. Verschillende natuurpercelen zijn afgelopen jaren met subsidie aan boeren en bemiddelde particulieren verkocht. In de meeste gebieden zijn allerlei hekken en prikkeldraad verschenen - zo ziet versnipperd bezit er dus uit. Vaak ook zijn er borden te vinden die het publiek tegenhouden. Ook Bleker kreeg als particulier geld van de overheid om wilde dieren naar zijn land te lokken. Een hoogzit (jachthut) op zijn eigen terrein doet echter vrezen dat de dieren daar niet de veilige haven vinden die de subsidiegevers met hun bijdrage beogen. Het publiek hoeft dat overigens niet te merken want bij de toegang staat - inderdaad - een bord 'verboden toegang'. Particulier natuurbeheer is in dit soort gevallen - want Bleker is niet uniek - verworden tot een cashmachine voor de happy few.



De Natuurwet wordt gezien als een verkapte jachtwet, waaronder nog meer dieren mogen worden bejaagd. Ondertussen heeft Bleker eerst het aantal te bejagen dieren uitgebreid ("Blekertje doen") en volgens de smient uit het lijstje geschrapt ("u-bochtconstructie").

Ganzenaantallen in rivierengebied op natuurlijke manier te beheersen

Persbericht Rijn in Beeld. Het aantal zomerganzen in het rivierengebied is zo hoog dat er schade optreedt aan landbouw en natuur. Onderzoek in het kader van Rijn in Beeld laat zien dat de problemen structureel zijn op te lossen zodat minder afschot van ganzen nodig is.
De afgelopen jaren is het aantal zomerganzen langs de grote rivieren sterk gegroeid. Dit mag als een succes van 30 jaar ganzenbescherming gezien worden. Tegelijkertijd neemt het aantal zomerganzen dusdanig grote proporties aan, dat zich allerlei negatieve effecten voordoen. De zomerganzen zijn hun natuurlijke aantallen ver voorbij geschoten. Dit leidt niet alleen tot schade aan de landbouw, maar ook tot steeds meer negatieve effecten op de kwaliteit van de natuur.
Onderzoek in het kader van project Rijn in Beeld laat zien dat er goede mogelijkheden zijn om de problemen met zomerganzen (inheemse Grauwe gans plus een aantal exotische soorten) structureel op te lossen. Slimme grondverwerving en ruimte voor predatie zijn daarbij succesfactoren. Ingrijpen door jacht kan beperkt worden hetgeen gunstig is voor het maatschappelijk draagvlak.

Onnatuurlijk grote ganzenpopulatie
In het oorspronkelijke, deels beboste, rivierenland was de Grauwe gans waarschijnlijk een veel minder algemene broedvogel. Ze kwam verspreid in rietmoerassen langs de rivieren voor. Door overbejaging is de inheemse Grauwe gans begin 20e eeuw vrijwel geheel uit Nederland verdwenen. Door uitzettingen vanaf de jaren '70 is de soort teruggekeerd als broedvogel, onder meer in het rivierengebied. In de tussentijd was ons rivierenlandschap sterk veranderd. Vooral het areaal hoogproductieve graslanden met jaarrond beschikbaar voedsel was aanmerkelijk uitgebreid en de soort trof plots ideale omstandigheden aan. In de uiterwaarden vond hij kleine natuurgebiedjes die als geschikt broed‐ en opgroei-habitat konden dienen.
De populatie zomerganzen in Nederland groeide uit tot ongeveer 200.000 vogels, waarvan een groot deel in het rivierengebied. Dit grote aantal ganzen heeft echter een zeer kunstmatig karakter omdat het sterk gekoppeld is aan het grote areaal voedselrijk grasland van de moderne landbouw. De beschikbaarheid van voedsel is daardoor nauwelijks meer een beperkende factor.

Ecologische schade
Onderzoekers van het project Rijn in Beeld laten zien dat er zelfs in het voedselrijke rivierengebied negatieve ecologische effecten door zomerganzen optreden.
De belangrijkste zijn:
beperking van de ontwikkeling van rietmoeras door vraat, overbegrazing van waterplanten en oeverbegroeiing en een slechte waterkwaliteit van plassen met ganzenconcentraties (o.a. blauwalgen). De negatieve effecten van ganzen treden vaak op in combinatie met andere factoren zoals verdroging (waardoor ganzen rietscheuten makkelijker kunnen bereiken) en de aanwezigheid van ondiepe stilstaande plassen met een voedselrijke slibbodem.

Slimme grondverwerving en ruimte voor predatie
Aankoop van agrarische enclaves in uiterwaarden met veel natuur is naar verwachting één van de meest effectieve oplossingen om de broedpopulatie van zomerganzen terug te dringen. Door het omzetten van voedselrijk landbouwgebied in gevarieerder natuurgebied kunnen de jonge ganzenkuikens veel minder makkelijk bij het voedsel komen. Hierdoor zal het aantal broedende ganzen en het aantal jongen dat groot wordt afnemen.
Daarnaast eten vooral vossen graag eieren, kuikens en ganzen. In uiterwaarden waar vossen de kans krijgen om zich te vestigen, zien we dat ganzenkolonies verdwijnen. Aanbevolen wordt om in natuur-uiterwaarden de jacht op vossen te verbieden en zo ruimte te geven aan natuurlijke predatie.



Nieuw beleid: ganzenopvang binnendijks
Verder geven de onderzoekers het advies om foerageergebieden voor overwinterende ganzen in de uiterwaarden zo veel mogelijk naar binnendijkse landbouwgebieden te verleggen. Boeren krijgen daar dan een vergoeding voor de ganzenopvang. Hierdoor ontstaat in de uiterwaarden ruimte voor enerzijds bijzondere riviernatuur en anderzijds lagere, meer natuurlijke aantallen zomerganzen. Ook zal de uitvoering van hoogwaterprojecten minder vertraging oplopen doordat dure compensatie voor winterganzen achterwege kan blijven.

280 jagers verspreiden giftig aas

Caspar Janssen is redacteur van de Volkskrant. In de krant van 19 november schrijft hij over zijn weerzin dat jagers roofdieren vergiftigen zodat zij zelf de prooidieren kunnen schieten. Janssen becijfert dat van de 28.000 jagers in ons land hoogstens 1% zo laf bezig is. Dat zijn er dan wel een kleine 300 honderd. Dat getal verklaart de vele incidenten door het hele land met vondsten van dode roofvogels en roofdieren als vossen.

Janssen: ”Zelf heb ik er last van dat ik me zo moeilijk kan inleven in mannen die 's ochtends vroeg opstaan - een boterhamtrommeltje en een thermoskan koffie mee - om vosjes dood te knuppelen. En in volwassen mannen die tamme fazanten schieten in een weiland. Want dat is toch net zoiets als in camouflagetenue schieten op een kippenhok.
Hoho, zegt de KNJV dan, wij distantiëren ons. Het gaat maar om 1 procent slechte jagers. De rest vervult een belangrijke beheersfunctie in de natuur.
Je zou zeggen: als er één club belang heeft bij het opsporen van die overigens wel erg actieve 1 procent slechte jagers, dan is het de KNJV wel. De jagerswereld is klein en gesloten. Dus is de KNJV ook de aangewezen partij om die slechte jagers te vinden, bekend te maken, aan te geven.

Dat gebeurt blijkbaar niet. Of nauwelijks.

Imagotechnisch is dat niet handig.

De KNJV distantieert zich nog eens ten onder.

Tot zover Caspar Janssen.

Internationaal transport dieren een te lange lijdensweg

De Europese Commissie presenteerde op 10 november het lang verwachte rapport over de huidige EU-wetgeving voor diertransporten. Hierin stelt Eurocommissaris Dalli dat aanpassing van de wet niet nodig is. Als dit advies wordt opgevolgd door het Europees Parlement, betekent dit miljoenen dieren zullen blijven lijden onder de dieronvriendelijke transporten.

Transport één lange lijdensweg

Onder de huidige EU-wetgeving mogen dieren meerdere dagen en duizenden kilometers worden vervoerd. Zo worden koeien van Letland naar Frankrijk vervoerd, gaan kalfjes van Ierland naar Nederland en worden varkens van Nederland naar Zuid-Spanje gereden. Bovendien wordt de huidige regelgeving vaak niet nageleefd. Verschillende onderzoeken hebben de gruwelijke omstandigheden op EU-transportroutes al aan het licht gebracht. Zo worden de dieren vervoerd in te vol geladen wagens waardoor dieren worden doodgetrapt of verstikt, ze hebben gebrek aan voedsel en water en staan bloot aan extreme temperatuurwisselingen. Dit leidt tot stress, verwondingen, uitdroging en uitputting bij de dieren. Recente beelden en rapportages geven een beeld van de gruwelijke omstandigheden waaronder dieren worden getransporteerd van Europa naar Turkije.

Steun 8Hours

WSPA en andere dierenwelzijnsorganisaties pleiten daarom voor een aanpassing van de wetgeving, zodat dieren maximaal acht uur onderweg mogen zijn. Ze roepen inwoners van de EU op om te eisen dat aan dit lijden een einde wordt gemaakt. Met het ondertekenen van de 8Hours petitie kunnen burgers aangeven dat er nieuwe wetgeving dient te komen, die het welzijn van dieren beter in acht neemt. Ruim 870.000 Europeanen hebben de petitie al ondertekent, het doel is om minimaal 1 miljoen handtekeningen op te halen.

“We hopen dat politici zich bij dit aantal zullen realiseren dat de huidige wetgeving niet acceptabel is en zich genoodzaakt voelt om deze aan te passen,” aldus Ruud Tombrock, directeur WSPA Nederland. Het is nu aan de Europese burgers om het onnodig dierenleed tijdens diertransporten onder de aandacht te brengen”.

Aan Edith, van Henk

Afgelopen week verbaasde Esther Ouwehand (PvdD) vriend en vijand door in de Tweede Kamer, tijdens de begrotingsdebatten over volksgezondheid, een - gefingeerde - brief voor te lezen van Edith Schippers (Volksgezondheid) aan Henk Bleker (Landbouw). In deze brief geeft Schippers Bleker er behoorlijk van langs omdat zijn beleid volgens haar de volksgezondheid in gevaar zou brengen. De intensieve veehouderij is een bron van risico's op allerlei ziektes, brengt veel schade toe aan het milieu en is zeer dieronvriendelijk. Met name het CDA was niet blij met de 'stunt' van Esther Ouwehand en probeerde de Kamervoorzitter er toe te bewegen haar het zwijgen op te leggen. Tevergeefs overigens.
Het leek mij wel een aardig idee Henk Bleker - eveneens gefingeerd - te laten reageren op deze brandbrief.


Beste Edith,

Nou zeg, ik ben best wel even geschrokken van die brief van jou. Wat maak je me nou? Ga je een beetje die twee mutsen van de Partij voor de Dieren in de kaart spelen. Krijg ik eerst half Nederland over me heen omdat ik die jongen Mauro een oneerbaar voorstel zou hebben gedaan, kom jij nu met de aantijging dat ik door mijn beleid de volksgezondheid in gevaar zou brengen. Met zulke coalitiegenoten heb je geen oppositie meer nodig!
Wat nou, mijn beleid brengt de volksgezondheid in gevaar. Jouw beleid brengt de positie van mijn boeren in gevaar, zul je bedoelen!
Ik weet ook wel dat er mensen doodgaan door bacteriën en andere ziekmakers uit de veehouderij. Ik ben me bewust dat al die bestrijdingsmiddelen een nadelige invloed hebben op mensen die in de buurt wonen waar die troep gebruikt wordt. En ja, ik realiseer me dat door de overbemesting de grond dood is gemaakt en dat insecten en weidevogels daardoor het loodje leggen. En denk maar niet dat ik niet door heb dat er met de dieren in de vee-industrie vervelende dingen gebeuren, allemaal ter wille van een goedkoop stukje vlees. O ja? Zit er in de vis tegenwoordig zoveel DDT? Nou ja, dan kunnen we er in ieder geval insecten mee bestrijden (grapje, hoor! Maar ik ben nou eenmaal een nuchtere Groninger en die hebben zo hun eigen gevoel voor humor. Zo ist maar krekt!).
Mensen minder vlees gaan eten? Denk je nu werkelijk dat ik mijn achterban – of wat daar nog van over is – zo ver kan krijgen dat ze hun karbonaadje en kipfiletje inruilen voor een sojafröbelschijfje of iets van dien aard? Wij blijven volhouden dat vlees en zuivel volwaardige voedingsmiddelen zijn waar de bevolking niet zonder kan. Al die nieuwlichters die anders beweren verklaren we gewoon voor gek. Ik heb daar in de kamer een uitstekend mannetje voor: Ger Koopmans! Die ontkent b.v. gewoon dat ganzen last hebben van die dwangvoedering om ze foie gras te laten produceren. Of hij zegt dat de dieren bij het CDA beter af zijn dan bij de Partij voor de Dieren. Gewoon glashard ontkennen, tegen beter weten in, is voor ons een uitstekende strategie, denken wij.
Megastallen gevaarlijk voor de omwonenden? Nou dan verhuizen ze maar! En die boeren zelf zeuren niet over dat beetje fijnstof in hun longen. En hoor je wel eens een varkenshouder jammeren dat hij het zo erg vindt dat hij besmet is met ESBL-bacterie? Nee toch? Nou dan! Schaalvergroting, dat is het credo van de landbouwsector en ik ga daar vrolijk in mee want ze stemmen in ieder geval dan nog op ons! Dieren zijn er voor de mens, Edith, lees de bijbel er maar eens op na. Want dat Grote Boek is en blijft het richtsnoer voor ons handelen. Rentmeesterschap – dat woord mogen we van dat mens, die Jacobine Geel, dus niet meer gebruiken, maar ik doe het toch, koppige Groninger als ik nou eenmaal ben! – zien wij een ietsiepietsie anders dan die geitenwollensokkenmierenneukers. Excusez le mot!
Weet je wat ik denk, Edith? Dat jij stiekem de kant van die twee poezen van de PvdD hebt gekozen. Want in die brief van jou herken ik veel van meisje Ouwehand. Ouwehand, ken ik die naam niet van de haring en dat dierenpark? Nou, dan heeft dat wicht haar afkomst ook behoorlijk verloochend, zeg!. Ze moest zich schamen om zo op jou in te praten dat je – bijna? – om bent. Want, zeg nou zelf, Edith, jij als rechtgeaarde VVD-ster, jij weet toch ook wel dat al dat gezever over natuur en milieu de omzetcijfers van onze ondernemers alleen maar drukt en ze op kosten jaagt? We moeten groeien, groeien en nog veel meer groeien. Megastallen, varkensflats, we moeten en zullen doorgaan. Na ons de strontvloed! Niet dan? Ja toch? Nou dan!
Kom op Edith, we drinken er nog wat op – en dan bedoel ik natuurlijk geen melk - en jij steekt nog een lekker sigaretje op – want de tabaksindustrie ligt jou ook na aan het hart, heb ik begrepen. En dan in de tweede termijn kom jij met je verhaal voor de Kamer en vertel je eerlijk dat je je door die kol van een Ouwehand zo hebt laten beïnvloeden dat je in totale verwarring die brief aan mij hebt geschreven. Mijn partij slikt dat sowieso wel en die van jou zal ook niet moeilijk gaan doen en het afdoen als een zwak, maar te vergeven, moment van een minister die onder (te?) zware druk staat. De PVV? Ach, je weet óók wel………. En die twee heksen in de Tweede en die proleet in de Eerste Kamer, die krijgen we nog wel. In ieder geval stuur ik Ger Koopmans op ze af. Genadeloos zal hij met dat stel afrekenen, hoop ik! Ja, toch zeker wel? Denk jij ook niet? Ja, hè?
Nou, hier laat ik het maar even bij. Ik moet nodig weer aan de slag. Er is nog veel te veel natuur in dit land en daar moeten we wat aan doen! Er moeten nog ganzen vergast worden, allerlei andere beesten worden afgeschoten en ik moet er voor zorgen dat de intensieve veehouderij onbelemmerd kan doorgaan, kortom werk aan de winkel.
Zijn we weer goede vrienden? Stront erover? Ja wel, hè?

Nou, dat was’t. Een dikke smok van mij en zou zeggen: nait soez’n, moar deurbroez’n.

Henk

PS. Verdikkeme, Edith, had ik me daar toch een stomme fout gemaakt in die laatste regel. Ik schreef: ‘Stront er over?’. Moet natuurlijk zijn: ‘Zand er over?’ Freudiaanse verspreking, zullen we maar zeggen. Helaas had ik de envelop al dichtgeplakt, dus kon ik het niet meer veranderen. Daarom bij dezen!

Henk

Hoezo………., redelijk doel?

Artikel 36, lid 1 van de Gezondheids- en WelzijnsWet voor Dieren (GWWD) zegt: Het is verboden om zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is, bij een dier pijn of letsel te veroorzaken dan wel de gezondheid of het welzijn van een dier te benadelen.
Al enige tijd vraag ik mij af hoe ik dit wetsartikel nu eigenlijk moet duiden. Immers, als ik om mij heen kijk kom ik regelmatig situaties tegen die naar mijn gevoel op z’n minst op gespannen voet staan met hetgeen hier is bepaald. Ik weet natuurlijk ook wel, enigszins bekend met het lezen en verklaren van wetteksten, dat de kneep hem hier waarschijnlijk zit in de term ‘redelijk doel……..’ waardoor het verbod tot kwellen van dieren niet absoluut is.
Op 25 augustus 2002 had Koos van Zomeren een interview in de NRC – ook te lezen op deze site -met prof. Dirk Boon, hoogleraar Dier en Recht te Utrecht. Dit gesprek ging over Boons frustratie dat de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren, artikel 36, eerste lid nooit wordt toegepast. Naar mijn mening is er in de negen jaren die sindsdien zijn verstreken op punt weinig veranderd.
Laat ik als voorbeeld nu eens het ‘sport’vissen nemen. Bij deze, door zo’n tweeënhalf miljoen landgenoten beoefende, vrijetijdsbesteding kun je toch moeilijk volhouden dat de betrokken dieren geen pijn of letsel wordt toegebracht. Dat vissen pijn, angst en stress kunnen ervaren is door vele wetenschappelijke onderzoeken aangetoond. Pijn, letsel, gezondheid en welzijn van het dier zijn hier wel degelijk in het geding. Zelfs in die gevallen waarin de visser op een ‘verantwoorde’(?) wijze met de gevangen vis omgaat is het leed al toegebracht. Om maar te zwijgen van de vele gevallen waarin men zich op geen enkele wijze bekommert om de ellende die men bij het dier aanricht. De veel voorkomende zgn. rally-viswedstrijden zijn een gruwel voor iedereen die respect voor en mededogen met dieren als mensenplicht beschouwt.
Uiteraard zijn er meer voorbeelden te geven van situaties waarin dieren als lijdend voorwerp optreden omdat mensen nu eenmaal er van uitgaan dat dieren er voor de mens zijn en zich hebben te schikken naar de menselijke belangen en behoeften.
In de economie, de sport, de recreatie- en vermaakssector, de medische wetenschap, kortom in haast alle maatschappelijke geledingen worden dieren gebruikt om de mens ter wille of van nut te zijn.
Kennelijk is de uitleg van het ‘redelijk doel’ van artikel 36 daarbij uiterst rekbaar geworden.
Het menselijk belang is de maat geworden waarmee de toelaatbaarheid van wat met dieren kan en mag worden gedaan wordt gemeten.
Het lijkt mij hoog tijd de discussie daarover (weer) eens open te breken.

Roofdieren vergiftigen om gekweekte fazanten te kunnen schieten

De milieupolitie in Drenthe heeft begin november twee jachtveldverzorgers uit Anloo en Donderen aangehouden die worden verdacht van het vergiftigen van roofdieren in noord- en midden-Drenthe.
De mannen vergiftigden geschoten wild en zetten de kadavers als aas weer uit. Roofdieren als vossen, dassen, buizerds en haviken aten hiervan en stierven een pijnlijke dood.
''Gekweekte fazanten kennen de wetten van de natuur niet. Door roofdieren af te maken, wisten de jachtveldverzorgers hun fazanten te beschermen. Jagers hadden daarentegen een makkelijke prooi.''

Ook deze jagers kennen de wetten van de natuur niet. Geen enkel wezen in de natuur vergiftigt concurrenten om andere dieren voor het plezier te doden.

Zie ook:
Vergiftiging van honden en vossen met strychnine in Oost-Groningen

Volendamse overlevingsbak voor bijvangst verduurzaamt visserij

Drie Volendamse broers Schilder ontwikkelden een overlevingsbak waarmee ondermaatse vis of vis die niet aangevoerd mag worden - de bijvangst - voor 99% weer levend in zee kan worden teruggezet. Met deze innovatie leveren de broers, die zelf ook vissers zijn, een belangrijke bijdrage aan de verduurzaming van de visserij. De jury van de Herman Wijffels Innovatieprijs 2011 spreekt in haar beoordeling van een 'innovatie met veel impact, niet alleen in Nederland maar hopelijk straks ook op wereldwijde schaal'.
Van de visvangst is 40% bijvangst, waarvan normaal 13% het overleeft bij terugzetten in zee.

Eco-roman over bijensterfte De mythe van mellifera

Het verontrustende mondiaal verdwijnen van de honingbijen wordt Colony Collapse Disorder (CCD) genoemd. CCD is multifactorieel, maar als belangrijkste oorzaken worden het verlies van biodiversiteit, pesticiden en klimaatverandering beschouwd. Wanneer de honingbijen uitsterven, kan dit leiden tot een bestuivingscrisis, waardoor groente en fruit voor een grote bevolkingsgroep onbetaalbaar kan worden.

Bij Ellessy verschijnt de eco-roman De mythe van mellifera, auteur: Roos Boum.

Roos Boum over haar boek:
De oplossingen die ik aandraag in het boek zijn niet onder 1 noemer te vangen. Gedurende het hele boek maak ik de mensen bewust van hoe prachtig en fascinerend bijen zijn. Hoe belangrijk ze zijn. Wat wij ze aandoen, (Honing is vaak niet vegetarisch, honing is vaak niet diervriendelijk, k.i., gifextractie, koninginneteelt, royal jelly etc. = boodschap dat moeten we dus niet met ze doen) en de 6 hoofdoorzaken van het uitsterven van de honingbij behandel ik. Voor de gewone mens zelf is daarnaast de boodschap, meer zaaien, minder maaien, dring aan op geen gif en beter groenbeheer bij uw gemeentebestuur.

Als Mauro een boer was geweest had Bleker natuurlijk allang wat geregeld

Afgelopen vrijdag mocht staatssecretaris Henk Bleker, in zijn hoedanigheid van stiekum-leider van het CDA, bij Pauw en Wittemens komen uitleggen waarom Mauro toch terug moet naar Angola.

De kern van Blekers betoog was dat hij als mens oh zo heel erg meevoelde met Mauro, maar dat hij als politicus geen andere keus had dan de wet te volgen. Wet is wet, en regels zijn regels, aldus Bleker. En de overheid heeft geen andere keus dan die wet te handhaven.

En terwijl de gelouterde interviewers Pauw en Witteman rustig door-snurkten, mocht Bleker omstandig uitleggen dat het voor hem en zijn partij allemaal niet zo makkelijk was. En voor minister Leers ook niet. Het valt helemaal niet mee om de in de wet vastgelegde ministeriële bevoegdheid om diezelfde wet te kunnen passeren, ook daadwerkelijk te gebruiken.

Een beetje interviewer die bij de les is, had natuurlijk halverwege Blekers betoog al ingebroken met de vraag: En hoe zit dat dan bijvoorbeeld met de boeren?

Het is bij wet al sinds 2001 verboden om bij kippen de snavels te knippen. Die wet is nog steeds van kracht, maar eerst kregen de kippenboeren al bij de inwerkingtreding vijf jaar uitstel.
Toen die periode was afgelopen, en er nog steeds geen oplossing was voor het kippen-pikken in de overvolle stallen werd nog eens voor vijf jaar uitstel verleend.
Deze zomer werd het uitstel door Bleker nog maar weer eens met tien jaar verlengd.

De oplossing voor het kippen-pikken in de overvolle stallen ligt voor de hand: minder kippen en wat afleiding voor die dieren.
Maar zo'n oplossing is nadelig voor de portemonnee van de betreffende boeren. Tsja, en dan gebruikt staatssecretaris Bleker zijn discretionaire bevoegdheid wel en stelt dus de wet buiten werking.

Maar als je Mauro heet en uit Angola komt, en de overheid heeft acht jaar getreuzeld om een besluit over je te nemen, dan kan het niet.

Overdreven gesteld? Te ver gezocht misschien?

In Europa gelden regels voor de hoeveelheid stikstof die per hectare mag worden gestrooid. Maar als de Nederlandse boeren zich daaraan moeten houden, houden ze zoveel mest over dat ze verzuipen in de stront van hun eigen veestapel.
Of het kost veel geld om die mest op een andere manier dan op het land kwijt te raken.

Maar dat is nadelig voor de portemonnee van de betreffende boeren en dan verzint de boerenlobby die CDA heet wel een list. Ze maken Brussel wijs dat het gras hier harder groeit dan overal elders in de wereld en dat het Nederlandse weiland dus wel een extra kilootje mest kan hebben.

Ze noemen dat 'derogatie'. Mooie strik er om. Klaar is Kees. Dat die overbemesting op termijn ons drinkwater in diepe ondergrond verpest, merken onze kinderen pas. Dat is de zorg van de rentmeesters van het CDA niet. Het gaat tenslotte om de portemonnee van de boeren van nu.

Derogatie betekent overigens letterlijk: het buiten werking stellen van een wettelijke norm.

Het kan dus wel, behalve als je Mauro heet en uit Angola komt.

Overdreven gesteld? Te ver gezocht misschien?

In een nieuwe wet die normen voor de huisvesting van varkens regelt, moet een vleesvarken van rond de 100 kilo, minstens 1 vierkante meter ruimte hebben. Deze wet gaat wordt 2013 van kracht, maar nu al is geregeld dat varkenshouders zich niet aan deze minimumeis hoeven te houden. Belangrijkste overweging, nog te berde gebracht door de vorige minister van Landbouw CDA-vrouwe Verburg: deze minimumnorm werkt kostprijsverhogend. Dat kan de portemonnee niet hebben, en dus krijgen de varkenshouders ontheffing. De norm is verlaagd naar 0,8 vierkante meter. Kunnen er meer varkens in een stal.

Je kan dus in Nederland een wet buitenwerking stellen, nog voor die wet van kracht is geworden.

Het kan dus wel, behalve als je Mauro heet en uit Angola komt.

Overdreven gesteld? Te ver gezocht misschien?

Er is met de Belgen een verdrag afgesloten om de natuurschade te compenseren die door het uitdiepen van de Westerschelde wordt veroorzaakt. Staatssecretaris Bleker veegt zijn Groningse achterkant af met al die afspraken en verdragen, want die afspraken zijn tegen het zere been van een paar Zeeuwse akkerbouwers.
En dus blijft de Hedwigepolder wat-ie al eeuwen is geweest: een paar hectare zompige vette klei waar de kwaliteit van het geteelde graan zo slecht is dat het alleen als veevoer kan worden gebruikt.

Het kan dus wel, behalve als je Mauro heet en uit Angola komt.

Dan kan er opeens niks en verschuilt staatssecretaris Bleker en met hem het hele CDA zich achter de tekst- en wetboeken waarmee ze doorgaans zo vrolijk de kachel aanmaken.

Ondertussen snurken Pauw en Witteman rustig door. Dat dan weer wel, natuurlijk.
Met zulke interviewers heb je inderdaad geen censuur meer nodig.

De versluiering van nadelige gezondheidseffecten van dierlijke productie

Om de schadelijkheid en overbodigheid van agrarische activiteiten een beetje buiten schot te houden verzinnen betrokkenen incourante termen om de omstreden activiteiten mee aan te duiden.
In ons land wordt veel meer zuivel geproduceerd dan we zelf consumeren. Om deze scheve economische activiteit voor de agrariër aantrekkelijk te houden, wordt deze in hoge mate vrijgehouden van het principe “de vervuiler betaalt”. Volgens Europese voorschriften mogen boeren maar een beperkte hoeveelheid mest per hectare uitrijden. Maar Nederlandse boeren mogen in bepaalde gevallen meer uitrijden. Deze uitzondering wordt derogatie (afwijking van de norm) genoemd. Het gevolg daarvan is overbemest oppervlaktewater en dat ons grondwater langzaam tot op steeds diepere lagen wordt vervuild. Kosten? Voor de belastingbetaler en toekomstige generaties.

Aan de Wageningse universiteit wordt niet alleen onderzoek gedaan naar melk, er worden ook buitengewoon hoogleraren aangesteld die afkomstig zijn uit het agrarische bedrijfsleven en zo onderzoek sponsoren. Een voorbeeld is Toine Timmermans die ook bij Campina werkt. Campina is een coöperatie van melkveehouders die er belang bij hebben dat consumenten over de hele wereld zoveel mogelijk melk consumeren. Een melkvriendelijk onderzoeksresultaat helpt daarbij.

Onder de leerstoel van Timmermans valt het valoriseren van zuivel.
Valorisatie van melk is het verzekeren van een goede prijs daarvoor. Bijvoorbeeld door er stoffen aan toe te voegen waarmee gezondheidsclaims kunnen worden gedaan. Of door er kaas of poeder van te maken waardoor het langer houdbaar is en gemakkelijker te vervoeren. Of door een nieuwe bestemming te geven aan restproducten, bijvoorbeeld magere melk als bijproduct van kaas maken. Kaas en melkpoeder worden veel geëxporteerd.
Je moet er echter niet te veel van consumeren en veel volkeren zijn er allergisch voor en kunnen het niet verteren.

Een hoge productie van melk leidt tot ontstoken uiers.

Wikipedia: Het celgetal van de melk is het aantal witte bloedcellen (pus) per ml melk. Dit getal mag niet hoger zijn dan 400.000 per ml melk, anders krijgt de veehouder een lagere melkprijs. Bij een celgetal van 250.000 moet de veehouder al maatregelen treffen, omdat dit duidt op een ontsteking in een deel van de uier. Tot zover.

Volgens Amerikaanse toponderzoeker Walter Willett is twee glazen melk per dag al veel. Dat is andere koek dan Joris Driepinter ons in het verleden voorhield. Wageningse onderzoekers hebben Willett geprobeerd te verbinden aan een persbericht dat de gezondheidseffecten van melk bejubelde.


In de Volkskrant van 21 september:
De Wageningen Universiteit (WUR) heeft een lovend persbericht over de gunstige effecten van melk aangepast na kritiek van Stichting Wakker Dier. De universiteit meldde dat melk goed is tegen hart- en vaatziekten, terwijl het onderzoek veel minder stellig was.
Het persbericht dat in november 2010 op de website van de universiteit werd gepubliceerd is vorige week aangepast, zo bleek gisteren. De kop 'Melk goed tegen hart- en vaatziekten' en de onderkop 'Joris Driepinter had toch gelijk' zijn geschrapt. Joris Driepinter is een reclamefiguur uit de jaren '60 die pleitte voor het dagelijks drinken van melk.

Het onderzoek, dat gedeeltelijk werd betaald door de zuivelindustrie, wees op een verband tussen het drinken van melk en een lagere kans op het optreden van hart- en vaatziekten. De onderzoekers wisten niet zeker of dit verband oorzakelijk was. In het persbericht werd dit wel zo gesteld.

Tot zover de Volkskrant.

Valoriseren, derogatie, cel- of kiemgetal, het zijn allemaal versluierende woorden voor een ongezond en doorgeschoten landbouwbeleid.

Vertel me wie u sponsort en ik vertel u wiens woord u spreekt.

Jagen? Natuurlijk niet!

Oswin Schneeweisz en Martijn van Dooren hebben een boek geschreven over de jacht in Nederland en Vlaanderen. Ger Groot besteed er aandacht in de NRC van 14 oktober.
Met zwakke onderbouwing probeert ook hij het verlangen te onderdrukken om de mensenrechten tot de dieren uit te strekken.
Een citaat:
Iets is er dus in ons dat zich verzet tegen de domesticatie die cultuur heet. En daarom lijkt de jager, wanneer hij zijn geweer opneemt, terug te keren naar een in hem nog altijd sluimerende natuur en leggen de schrijvers juist op de natuurlijkheid van de jacht zoveel nadruk. Ironisch genoeg vormt het verzet van dierenactivisten tegen het geweld van de jacht in dat opzicht eerder een uiting van onnatuurlijkheid, met de eis van dierenrechten en de vermenselijking van de fauna als bekroning.
Tot zover het citaat.
Dierenactivisten proberen niet de fauna te vermenselijken, zij proberen dezelfde basis als mensenrechten uit te breiden naar dieren. De logica daarvan ligt in het begrip vrijheid, niet voor niets een van de belangrijkste menselijke waarden, maar ook de werkelijkheid van de vrije natuur. Het is de jager die met het plezier in schieten de natuur geweld aan doet.

Als het schaap rechten krijgt, dan ook de rat

Hans Schnitzler is publicist en filosoof. In de Volkskrant van 14 oktober schrijft hij over het wetsvoorstel om de rituele slacht te verbieden.

De redactie plaatste zijn boodschap onder de titel “Als het schaap rechten krijgt, dan ook de rat“. Schnitzler's redenering is een reductie tot het absurde. Stapje voor stapje wordt iets wat recht is krom getrokken.

Uit het artikel dit citaat:
Want de ridiculisering van het recht is niet meer te stoppen zodra bepaalde dieren dragers worden van rechten in juridische zin. Dat is namelijk wat deze wet bewerkstelligt. Door het recht van vrije godsdienstbeleving van alle mensen ondergeschikt te maken aan het recht van sommige dieren om niet te lijden, werpt men ten onrechte het beeld op als zouden koeien, schapen en kippen rechtssubjecten zijn, met een vergelijkbare status als mensen.

Mensenrechten worden zo geclaimd ten behoeve van wezens die het vermogen ontberen om vanuit hun leefwereld een relatie met de wet aan te gaan. Gevolg: met de introductie van dierenrechten dreigt de notie van mensenrechten een lege huls te worden.

Vindt deze wet doorgang, en accepteert men het dier als rechtssubject, dan mag het dier met recht aanspraak maken op gelijkberechtiging. Immers, wij dieren en mensen zijn als dragers van rechten gelijk voor de wet, en er is geen enkel argument om het lijden van de met gif verdelgde rat lager aan te slaan dan dat van het met het slagersmes gedode schaap.

Tot zover het citaat.

Dit deel van het artikel van Schnitzler klopt, maar waarom hij de conclusie trekt dat de notie van mensenrechten dreigen een lege huls te worden is onduidelijk.
De basis van mensenrechten is vrijheid. Om dierenrechten op dezelfde basis te grondvesten laat mensenrechten ongemoeid. Wie alle levende wezens hun vrijheid laat, heeft in principe geen enkel probleem, wel kosten.
Dierenrechten zijn er om mensen die dieren dierenleed bezorgen grenzen te kunnen stellen.

Zie ook Rob Buitenweg met 'Ritueel slachtverbod: geen rechten van dieren, maar plichten van mensen'.

Bleker wil boeren en jagers vrij spel geven

Het ministerie van Henk Bleker (ELI) bracht 6 oktober het volgende nieuws:

Er mag op meer diersoorten gejaagd worden. De wilde eend, houtduif, fazant, konijn en haas blijven bejaagbare soorten, daar komen nu bij de grauwe gans, kolgans, smient, damhert, edelhert, ree en wild zwijn. Deze diersoorten komen in Nederland in groten getale voor, zodat ze door de jacht niet zullen uitsterven. De jacht op deze nieuwe groep dieren zal eerder het planmatige beheer van de soorten ondersteunen en de schade voorkomen die de dieren kunnen aanrichten.

Tot zover het ELI.

"De jacht zal het planmatige beheer van de soorten ondersteunen". Wonderlijke taal.
Het persbericht kende nog meer tekst, die uitleg verdient.

Wat Bleker zegt		Wat Bleker bedoelt
Meer evenwicht in ecologie en economie Staatssecretaris Henk Bleker van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie wil dat de nieuwe natuurwet meer evenwicht brengt in ecologie en economie: “Mensen moeten natuur niet als probleem gaan zien maar er een prettig gevoel bij hebben. Zonder de natuur te kort te doen denk ik dat er veel verbeteringen mogelijk zijn om economische en maatschappelijke ontwikkelingen ruimer baan te geven. Ik wil overbodige regels schrappen, het aantal vergunningen en onderzoeksverplichtingen verminderen en meer verantwoordelijkheid geven aan mensen en bedrijven. Een natuurbeleid dat beter begrepen wordt, is effectiever.”		Dieren moeten boeren geen geld kosten Boeren en jagers moeten meer vrijheid krijgen om dieren af te schieten als zij dreigen de oogst op te eten. Anders verdienen zij te weinig en daar balen ze van. Het is goedkoper om dieren af te schieten dan schade te vergoeden of te voorkomen.

Waarom ontneemt Bleker natuur haar beschermde status?

Van de bijna 190 beschermde natuurmonumenten in Nederland zal het nationaal beschermingsregime worden afgeschaft, schrijft staatssecretaris Bleker van economische zaken, landbouw en innovatie aan de Tweede Kamer. De meeste gebieden worden immers toch al beschermd door de Europese regels van Natura2000, stelt hij. Maar 63 gebieden vallen daarbuiten.
Bleker zoekt de grenzen van de natuurregels op omdat hij het belangrijk vindt dat 'normale bedrijfsontwikkelingen' zoals het aanleggen van een weg of het bouwen van huizen makkelijker kunnen plaatsvinden.
Ook suggereert hij dat door de huidige natuurregels boeren geen camping kunnen uitbreiden of extra weiden kunnen kopen.
Wat Bleker niet noemt, maar minstens zo belangrijk is dat door de overproductie van mest door de intensieve veehouderij de neerslag (depositie) van ammoniak de natuurgebieden extra beschermd moeten worden door veehouderijen tegen te houden in hun uitbreidingsplannen. Door de beschermde status weg te nemen kunnen deze bedrijven weer uitbreiden. De maatregel betekent het verloren gaan van kwetsbare natuur en nog meer megastallen in het landschap.

Caspar Janssen in de Volkskrant van 17-sep-11:
De helft van het Nederlandse grondgebied is in gebruik voor de landbouw. Uit die grond, de helft van Nederland dus, is ieder leven verdwenen. De mest klotst nog altijd tegen de dijken en in de overgebleven natuurgebieden geven beheerders handenvol geld uit om de gevolgen daarvan te bestrijden.
Conclusie van de staatssecretaris: dat beheer is te duur.
Of, eigenlijk: hoe kun je nu blauwgrasland willen in een land vol stikstof?
En: wie zit er eigenlijk te wachten op rare plantjes als Blauwe Zegge of de Gevlekte orchis?
Niet dat het helpt, maar ik steek mijn vinger dan toch maar op.

EenVandaag sprak 27 september staatssecretaris Henk Bleker en milieuactivist Jaap Dirkmaat. Das & Boom, de vereniging van Dirkmaat, heeft al ruim twee ton ingezameld. Van dit geld heeft de natuurvereniging een team milieu-advocaten ingehuurd die een rechtszaak tegen de plannen van Staatssecretaris Bleker aanspannen. Volgens Dirkmaat gaat Bleker namelijk tegen de milieuregels van de Europese Unie in.

PvdD stelt kamervragen over ver(d)(f)raaien onderzoeksresultaten effecten melk

Wakker Dier: Melkonderzoek WU is reclame

Partij voor de Dieren

De gerenommeerde Amerikaanse voedingswetenschapper Walter Willett eist dat de Wageningen Universiteit (WUR) een persbericht over de gunstige effecten van melk publiekelijk intrekt. Volgens de Harvard-professor, die zelf aan het onderzoek meewerkte, verdraait de WUR in het persbericht de resultaten van de studie.

Vragen van het lid Thieme (Partij voor de Dieren) aan de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en de staatssecretaris van Economische zaken, Landbouw en Innovatie, Henk Bleker.

1. Kent u het bericht “Wageningen Universiteit verdraaide onderzoek over melk” ?[1]
2. Kent u het bericht “Wageningen past lovend persbericht over melk aan”?[2]
3. Kent u het bericht “Wakker Dier: Melkonderzoek WU is reclame”?[3]
4. Wat vindt u, als verantwoordelijk staatssecretaris voor Universiteit Wageningen, van het feit dat professor Willett van de Harvard University stelt dat de Universiteit Wageningen in een persbericht de onderzoeksresultaten extreem heeft verdraaid?
5. Is het juist dat er nauwe banden bestaan tussen Wageningen Universiteit en de zuivelindustrie, zoals de woordvoerder van de universiteit aangeeft? Zo ja, kunt u aangeven waaruit deze nauwe banden bestaan en of ze de onafhankelijke meningsvorming van de universiteit in de weg zouden kunnen staan?
6. Klopt het dat wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat veel melk drinken mogelijk een verhoogd risico veroorzaakt voor het krijgen van bepaalde vormen van kanker? Zo neen, waarop baseert u dit?
7. Kent u het bericht dat Het Voedingscentrum heeft uitgebracht dat ze haar zuivelaanbeveling handhaaft, welk bericht werd uitgegeven nog voordat prof Willett zijn aangekondigde voordracht hield in Nederland en waarin deze gerenommeerde wetenschapper wordt beticht van het doen van “onware beweringen”?[4] Deelt u de mening van professor Willett dat voedingsadviesorganisaties voorzichtiger moeten zijn met het aanraden van grote hoeveelheden melkproducten? Zo ja, bent u bereid het Voedingscentrum hierop aan te spreken? Zo neen, waarom niet?
8. Bent u bereid om samen met het voedingscentrum te kijken naar mogelijkheden om de consument te informeren over de risico’s van hoge zuivelconsumptie? Zo ja, op welke termijn en wijze? Zo nee, waarom niet.
9. Is het juist dat een woordvoerder van Wageningen Universiteit de aantijgingen van Wakker Dier als “een beetje zot” heeft aangeduid? Zo ja, hoe beoordeelt u deze kwalificatie in relatie tot het feit dat Wageningen zich wel degelijk genoodzaakt heeft gevoeld haar persverklaring aan te passen?
10. Hoe ziet u de voortschrijdende inzichten ten aanzien van mogelijke risico’s van hoge melkconsumptie in relatie tot de rol van de Nederland sector en kennisinstellingen ter bevordering van de consumptie van dierlijke eiwitten in Azië, zoals u in antwoord op vragen van het lid Thieme over de handelsmissies naar Azië en de lactose-intolerantie bij Aziaten[5] heeft aangegeven?
11. Deelt u de mening van prof van Hooijdonk[6], hoogleraar zuivelkunde en verbonden aan Campina dat hoge consumptie van zuivel geen verhoogd risico op hart en vaatziekten geeft? Hoe verhoudt zich deze conclusie tot het rapport van de WHO[7] waaruit duidelijk werd dat hoge inname van zuivel in relatie tot het EU stimuleringsbeleid leidt tot vele duizenden extra doden per jaar als gevolg van hart- en vaatziekten? En in relatie tot de opvatting van Prof dr M. Katan[8] dat verzadigd melkvet wel degelijk ongezond is?
12. Kent u de uitspraak van de Chinese premier Wen Jiabao “I have a dream to provide every Chinese, especially children, sufficient milk each day”? [9] Kunt u aangeven of Nederland op enigerleiwijze bij de totstandkoming van deze droom, bij de totstandkoming van het zuivelmuseum in Shanghai of bij de promotie van zuivel in China betrokken is? Kunt u specifiek zijn in uw antwoord en aangeven of Nederland zich geroepen voelt in het kader van voortschrijdend wetenschappelijk inzicht actief bij te dragen aan kennisverspreiding in China om te voorkomen dat de droom van Wen Jiabao zich ontwikkelt tot een nachtmerrie?
13. Bent u met mij van mening dat het onwenselijk is dat een hoogleraar in dienst van Campina zuivel ‘gezond noemt’ en dat Wageningen Universiteit dat ressorteert onder het ministerie van EL&I ongefundeerd promotie maakt voor zuivelproducten op onwetenschappelijke basis? Zonee, waarom niet? Zo ja, op welke wijze wilt u voorkomen dat dergelijke promotie van zuivel via een wetenschappelijke instelling opnieuw kan plaatsvinden?
14. Bent u bereid een onderzoek in te stellen naar verweving van onderzoek, promotie en bedrijfsbelangen bij Wageningen Universiteit op basis van het uitgestuurde persbericht ‘Joris Driepinter had toch gelijk[10]”? Zo neen, waarom niet? Bent u met mij van mening dat het actief bevestigen van commerciële voorlichting vanuit het bedrijfsleven niet tot de taken van de universiteit zou moeten behoren en de geloofwaardigheid van de universiteit aantast als zij dit wel doen? Zo ja, bent u bereid de universiteit hierop aan te spreken? Zo neen, waarom niet?
15. Wat is uw mening over het feit dat een belangrijk co-auteur van het onderzoek waarop Wageningen Universiteit zich baseerde toen zij stelde dat ‘Joris Driepinter toch gelijk zou hebben’, spreekt over ‘verdraaide feiten’ en eist dat het persbericht geheel wordt ingetrokken? Bent u bereid te bevorderen dat Wageningen een intern onderzoek instelt naar de totstandkoming van het bewuste persbericht, het persbeleid ter zake en waarborgen om de wetenschappelijke onafhankelijkheid van het kennisinstituut te garanderen? Zo neen, waarom niet? Zo ja, op welke termijn en wijze?

[1] https://www.voedingscentrum.nl/nl/nieuws/voedingscentrum-handhaaft-zuivelaanbeveling.aspx
2 https://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetenschap-Gezondheid/article/detail/2928830/2011/09/26/Hoogleraar-Wageningen-Universiteit-verdraaide-onderzoek-over-melk.dhtml
3 httsp://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetenschap-Gezondheid/article/detail/2922664/2011/09/21/Wageningen-Universtiteit-past-lovend-persbericht-over-melk-aan.dhtml
4 https://www.omroepgelderland.nl/web/nieuwsartikel/1115041/Wakker-Dier-melkonderzoek-WU-is-reclame.htm
5 https://www.voedingscentrum.nl/nl/nieuws/voedingscentrum-handhaaft-zuivelaanbeveling.aspx
6 2011Z10741
7 https://library.wur.nl/way/bestanden/clc/1860753.pdf
8 https://www.who.int/bulletin/volumes/86/7/08-053728/en/
9 https://www.mkatan.nl/columns-en-kranten/nrc-columns/312-hoe-melkvet-gezond-wordt.html
10 https://library.wur.nl/way/bestanden/clc/1860753.pdf
[11] https://resource.wur.nl/wetenschap/detail/joris_driepinter_had_toch_gelijk/

Vegetarische Restaurantweek verleidt ook vleeseters

Primeur voor restaurants in Nederland

Van 3 tot en met 9 oktober 2011 doen meer dan 180 Nederlandse restaurants mee aan de eerste Vegetarische Restaurantweek ter wereld. Hier kan iedereen proeven hoe lekker en gevarieerd de vegetarische keuken kan zijn. De week wordt ondersteund door bekende vegetariërs én vleeseters.
Een van die vleeseters is topkok Pierre Wind. “Ik heb me als kok altijd bovengemiddeld ingezet om de vegetarische maaltijd meer allure te geven”, zegt hij. “Ondanks dat ik zelf geen vegetariër ben. Goed initiatief, die restaurantweek, want ook vegetariërs hebben recht op culinair genot.”
Zoals Wind, die afwisselend wel of geen vlees of vis eet, zijn er nog vier miljoen mensen in Nederland: zij kiezen een of meerdere dagen per week voor vegetarisch. Deze groep wordt steeds groter. Toch laten het aanbod en de variatie van groentegerechten in veel restaurants nog te wensen over. Iedere vegetariër kent de treurige geitenkaassalade, eenzaam onder het kopje ‘vegetarisch’.
Daar brengt de Vegetarische Restaurantweek verandering in. De meeste deelnemende restaurants aan deze week zijn niet exclusief vegetarisch, dus ook de verstokte vleeseter wordt verleid om kennis te maken met de vegetarische keuken. Om dat nog eens extra aantrekkelijk te maken geldt het volgende aanbod: wie een vegetarisch driegangenmenu bestelt, krijgt het vegetarische voorgerecht gratis. Ook de tafelgenoot krijgt een gratis vegetarisch voorgerecht.
Naast Pierre Wind steunen Jort Kelder, Henk Keilman, Janine Abbring en Menno Bentveld de week. “Smakelijk nieuws!” vindt Jort Kelder, “dat het vegetarische eten uit het sektarische verdomhoekje van tofu en linzensoep in krakerige idealistenetablissementen wordt getrokken. Als de Joops, Jonnies en andere sterrenkoks in hippe tenten gaan meedoen, eten we ons naar een betere wereld.”
De eerste Jonnie heeft zich al gemeld: Jonnie Boer van restaurant De Librije is een groot fan van de vegetarische keuken. Om te zorgen dat deelnemende restaurants iets bijzonders kunnen neerzetten tijdens de Vegetarische Restaurantweek, kunnen ze een kookworkshop volgen die verzorgd wordt door De Librije en Variatie op de Kaart. Initiatiefnemer Joris Heijnen noemt de workshop ‘een must’ voor alle Nederlandse koks. “Tijdens de interactieve workshop bedenken en maken we meerdere vegetarische gerechten, waardoor iedereen naar huis gaat met een gerecht dat zó op de kaart kan.”
Meer dan 180 restaurants hebben zich inmiddels aangemeld voor de Vegetarische Restaurantweek, georganiseerd door de Nederlandse Vegetariërsbond en Vroege Vogels in samenwerking met Variatie op de Kaart en Dinnersite. Meer informatie over de week is te vinden op www.devegetarischerestaurantweek.nl.

Is de vergunningverlening legaal?

In een spoeddebat over megastallen heeft de Partij voor de Dieren gevraagd om een onafhankelijk onderzoek naar de wijze waarop gemeenten en provincies vergunningen verlenen voor veehouderijen. Kwesties als het omzeilen van regels, het niet handhaven en schijn van belangenverstrengeling komen steeds vaker in beeld.
Aanleiding voor het debat was een uitzending van het onderzoeksprogramma Zembla waaruit blijkt burgers vaak het nakijken hebben bij uitbreidingen van de veefabrieken en dat burgers te maken krijgen met ambtenaren die banden hebben met de vee-industrie.

Op de site van Zembla:
De spanning op het Brabantse platteland is om te snijden. De burger in het buitengebied knokt voor een gezond leefklimaat, tegen de stank en de ongezonde lucht. Maar de boeren naast hem bouwen steeds grotere varkensstallen. Het is een ongelijke strijd. En ook al is er een discussie op gang gekomen over de megastallen en zegt staatssecretaris Bleker van Landbouw de grootschalige ontwikkelingen te willen stoppen, de boeren gaan gewoon door. In gemeenten als Oirschot en Reusel-de Mierden hebben ze op strategische plekken al gronden en oude bedrijven gekocht om te kunnen uitbreiden.
ZEMBLA onderzocht waarom burgers steeds het nakijken hebben bij deze ontwikkelingen en welke politieke spelletjes er gespeeld worden.

De universiteit als reclamebureau voor de zuivelindustrie

Persbericht EenVandaag

Opnieuw staat de wetenschap onder druk.

Na de universiteit van Tilburg ligt nu ook Wageningen University and Research Centre (WUR) onder vuur.

De WUR fungeert als reclamebureau voor de zuivelindustrie, zegt stichting Wakker Dier. In de uitzending van EenVandaag maakt Wakker Dier bekend een proefproces te starten tegen de WUR bij de Reclame Code Commissie.

Basis voor de klacht is een persbericht van de WUR waarin ze stellen dat ‘melk goed is tegen hart- en vaatziekten. ’.

‘Dit is misleiding en feitelijk onjuist’, zegt stichting Wakker Dier. Het wordt nog delicater als blijkt dat het persbericht is opgesteld om aandacht te trekken voor een onderzoek dat betaald is door de zuivelindustrie.

Dit persbericht is door verschillende media een op een overgenomen zonder enige nuancering, met alle eventuele gezondheidsrisico’s ten gevolg.

Wetenschappelijke studies en persberichten die er uit volgen vallen nu buiten de reclamerichtlijnen. Stichting Wakker Dier wil met het proefproces testen of dergelijke publicaties onder de reclameregels moeten vallen en stichting Wakker Dier wil een strengere controle op gesponsorde wetenschappelijke publicaties.

Vleeseters gelukkig niet hufterig

Hoogleraar psychologie Diederik Stapel blijkt de cijfers voor een onderzoek met als conclusie, dat vleeseters hufterig zouden zijn, te hebben verzonnen.
Zijn collega Roos Vonk meldt op haar website:
'Vandaag (7 september) hoorde ik dat collega Stapel op grote schaal fraude heeft gepleegd. Dat is ontdekt naar aanleiding van ander onderzoek. Ik moet aannemen dat ook de 'vlees-data' berusten op fraude. Bij het bespreken van de resultaten vond ik het wel vreemd dat Diederik de naam van de assistent niet noemde, maar de gedachte aan fraude is geen moment in me opgekomen,'.
Zij schrijft ook:
We kunnen niet zeggen dat het denken aan vlees mensen hufterig of eenzaam maakt (zoals we zeiden), maar ook niet dat het omgekeerd is. We weten het niet. De vragen die we hierover hadden moeten we alsnog onderzoeken en dat zullen we ook doen.
Tot zover Vonk. Zo ben je als Stapel een cum laude gepromoveerde hoogleraar en het volgende moment ben je een sukkel en wordt je op non-actief gezet.
Terecht, want hoe frustrerend het ook is dat vleeseters zo langzaam hun gedrag aanpassen aan de werkelijkheid van de dier in de bio-industrie, het aloude adagium is eeuwigdurend: al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel.
Eerlijkheid duurt het langst en dat betekent niet alleen dat je het met eerlijkheid het langst uithoudt, maar ook dat het langer duurt voordat je jouw zin of gelijk krijgt.
Een geluk bij dit publicitaire ongeluk is dat deze principes ook gelden voor de varkensboeren, die op dit moment vermoeid zijn van het gebrek aan inkomen en zuchten onder een slecht imago. En omdat mogelijk vleeseters toch geen hufters zijn, is er nog hoop mogelijk dat ook zij (op hun tijd) zullen inzien dat minder bio-industrievlees eten voor vele zaken goed is. Er was toch al geen mens die minder hufterigheid als hoogste belang daarbij genoemd had. Het gaat en ging om dierenwelzijn, milieu, duurzaamheid en leefbaarheid in het algemeen. Ook deze concepten worden uitgehold met drogredenen en geclaimd door ondernemers die belang hebben bij een positieve imago. Het weinige dat overblijft is geduld, zelf blijven denken en positief handelen.
Een troost, tenslotte, is dat minder bio-industrie de consument en de vleeseter veel in zijn portemonnee scheelt en zijn gezondheid minder schaadt.

Verbeter de wereld, begin bij jezelf (met een smakelijke vegetarische maaltijd).