Drie keer zo veel varkens gehouden als gegeten.
De bruto productie van varkens in 2005 komt uit op iets meer dan 20 miljoen. In ons land leven permanent ongeveer 11 miljoen varkens.
Ongeveer de helft van het vlees dat Nederlanders verorberen is varkensvlees. Op basis van deze cijfers is gemakkelijk af te leiden dat varkens:
• Kort leven (vleesvarkens worden op halfjarige leeftijd geslacht)
• Worden gehouden om in het buitenland te worden gegeten
Het meeste vlees (ca 70%) wordt dus geëxporteerd. De overproductie in de soortgelijke agrarische sectoren is vergelijkbaar. In geheel de EU is de zelfvoorzieningsgraad 106%: er wordt dus overgeproduceerd. In de aan Nederland grenzende landen Duitsland en België is ongeveer sprake van zelfvoorzieningsniveau: er worden bijna evenveel varkens gehouden als worden opgegeten.
De vaderlandse varkensexport kan alleen uit door de welzijnseisen minimaal te houden. Het is dus geen bedrijfstak om trots op te zijn.
Toch schermen de boeren vaak met het argument dat het boerenleven uit ons land dreigt te verdwijnen. Dat punt is voorlopig nog lang niet bereikt, zelfs het einde aan de overproductie nog lang niet.
Zouden de boeren omschakelen naar biologische productie, met een minder grote veestapel en minder nadruk op alleen automatisering en import van veevoeder dan valt er voor meer Nederlandse boeren met minder dieren meer geld te verdienen.
Daarvoor moet wel voldaan worden aan bepaalde voorwaarden:
• Oneerlijke concurrentie uit het buitenland moet worden tegengehouden
• Boeren zouden meer moeten gaan samenwerken, nu is die noodzaak er nauwelijks
Uiteraard is deze oplossing alleen mogelijk wanneer ze op politiek niveau wordt ondersteund. Zouden politici gemakzuchtig blijven roepen dat dergelijke oplossing vanuit het vrije markt denken onmogelijk zijn, dan houdt het natuurlijk op. Uit zichzelf gaan boeren niet diervriendelijker werken wanneer hun dat niet direct geld oplevert.
Wanneer deze instelling niet verandert, is het gevolg dat ons land nooit haar doelstelling zal halen om voldoende biologisch te produceren en dat de teruggang in het aantal boeren inderdaad niet zal ophouden en dat de agrarische sector langzaam uit ons land zal blijven verdwijnen. Mogelijk in een relatief verre toekomst inderdaad vrijwel helemaal.
Dat hebben ze dan wel alleen aan zichzelf te verwijten.
Voor meer cijfers en informatie over de kansen en mogelijkheden voor de biologische sector, klik hier.
De bruto productie van varkens in 2005 komt uit op iets meer dan 20 miljoen. In ons land leven permanent ongeveer 11 miljoen varkens.
• Kort leven (vleesvarkens worden op halfjarige leeftijd geslacht)
• Worden gehouden om in het buitenland te worden gegeten
Het meeste vlees (ca 70%) wordt dus geëxporteerd. De overproductie in de soortgelijke agrarische sectoren is vergelijkbaar. In geheel de EU is de zelfvoorzieningsgraad 106%: er wordt dus overgeproduceerd. In de aan Nederland grenzende landen Duitsland en België is ongeveer sprake van zelfvoorzieningsniveau: er worden bijna evenveel varkens gehouden als worden opgegeten.
De vaderlandse varkensexport kan alleen uit door de welzijnseisen minimaal te houden. Het is dus geen bedrijfstak om trots op te zijn.
Toch schermen de boeren vaak met het argument dat het boerenleven uit ons land dreigt te verdwijnen. Dat punt is voorlopig nog lang niet bereikt, zelfs het einde aan de overproductie nog lang niet.
Zouden de boeren omschakelen naar biologische productie, met een minder grote veestapel en minder nadruk op alleen automatisering en import van veevoeder dan valt er voor meer Nederlandse boeren met minder dieren meer geld te verdienen.
Daarvoor moet wel voldaan worden aan bepaalde voorwaarden:
• Oneerlijke concurrentie uit het buitenland moet worden tegengehouden
• Boeren zouden meer moeten gaan samenwerken, nu is die noodzaak er nauwelijks
Uiteraard is deze oplossing alleen mogelijk wanneer ze op politiek niveau wordt ondersteund. Zouden politici gemakzuchtig blijven roepen dat dergelijke oplossing vanuit het vrije markt denken onmogelijk zijn, dan houdt het natuurlijk op. Uit zichzelf gaan boeren niet diervriendelijker werken wanneer hun dat niet direct geld oplevert.
Wanneer deze instelling niet verandert, is het gevolg dat ons land nooit haar doelstelling zal halen om voldoende biologisch te produceren en dat de teruggang in het aantal boeren inderdaad niet zal ophouden en dat de agrarische sector langzaam uit ons land zal blijven verdwijnen. Mogelijk in een relatief verre toekomst inderdaad vrijwel helemaal.
Dat hebben ze dan wel alleen aan zichzelf te verwijten.
Voor meer cijfers en informatie over de kansen en mogelijkheden voor de biologische sector, klik hier.
