Gebreken bij rashonden

Op zondag met Lubach wordt het doorfokken van honden aan de kaak gesteld.

Veel rashonden hebben last van hun ras. Op Rashondenwijzer.nl kun je per soort zien welke gebreken het vaakst voorkomen. Deze hondenrassen zijn niet ontstaan door evolutie, maar door de mens. En die rassenmode blijft zich steeds maar ontwikkelen. In deze video legt Arjen dit uit.
Zie ook Animal Freedom over het doorfokken van honden.

Dierenlevens.

[..]Een loslopende hond heeft zaterdagavond het verkeer in de war gestuurd op de A2 in Limburg[..] een berichtje in de Leeuwarder Courant van maandag 18 december. Verkeer werd stilgelegd en uiteindelijk slaagden twee hondenbegeleidsters van de politie er in het arme dier ongedeerd van de weg te halen. Eind goed, al goed! Voor de hond en zijn baasje(s) zeker.

Per dag worden er in Nederland 1.370.000 dieren in de vee-industrie doodgemaakt. Doodgemaakt voor een product – vlees - dat geen mens echt nodig heeft. Doodgemaakt na een erbarmelijk leven. Leed waar iedereen die de kiloknaller aanbidt aan meewerkt.

Tel daar bij op de doodsbange stakkers die door het jagersgeboefte aan flarden worden geschoten om de status van uw kerstdis te upgraden.

Ik ben oprecht blij en dankbaar voor het redden van de hond. Maar zouden we in deze reflectieve periode misschien ook eens kunnen denken aan die honderdduizenden varkens, koeien, ganzen, hazen, konijnen, reeën, wilde zwijnen, kippen, kalkoenen, eenden etc. die niet (door politiemensen) worden gered van een wisse dood, maar geofferd worden op het altaar van onze schier grenzeloze hang naar genot en status? Fijne leedloze feestdagen!

Meeste hondenrassen bevinden zich in een deplorabele toestand

Van stichting Dier&Recht

De update van de RashondenWijzer heeft ook in een nieuwe top 10 van zieke hondenrassen geresulteerd. De Franse Bulldog is er het ergste aan toe. Op de 2e en 3e plaats staan de Cavalier King Charles Spaniël en Boxer.

De nieuwe RashondenWijzer geeft een uniek overzicht van circa 250 erfelijke aandoeningen bij 109 hondenrassen, bundelt de informatie van meer dan 200 wetenschappelijke en diergeneeskundige rapporten en is het werk van een team dierenartsen.

Uit de gebundelde informatie volgt de conclusie dat de meeste hondenrassen zich in deplorabele staat bevinden. Kortsnuitige honden als de Franse Bulldog, Boxer en Mopshond scoren het slechtst. Ook populaire rassen als de Labrador Retriever, Golden Retriever en Berner Sennenhond doen het heel slecht. Het laatste ras wordt geteisterd door kanker dat zich al op jonge leeftijd voordoet. Zelfs nieuwe rassen, zoals de Australian Labradoodle, zijn door raszuiver fokken (inteelt) binnen no time doodziek gemaakt.

Er zijn ook rassen die er beter voor staan. De Whippet komt als meest gezonde hond naar voren. Waarschijnlijk omdat de hond niet erg populair is, en dus niet zo doorgefokt. Ook de Nederlandse Schapendoes is een hondenras met weinig klachten.

Denk na voordat je een rashond aanschaft

Rashonden, die worden gefokt in het buitenland en vervoerd naar Nederland, hebben als nadeel dat zij weinig gewend zijn aan mensen. De hondenfokkers fokken voor het geld en werken niet aan socialisatie. Wanneer jonge honden te vroeg weggehaald worden bij hun moeder dan gaat dat ten koste van hun welzijn. Daar staat tegenover dat zij dan eerder aan mensen kunnen wennen. De internationale regelgeving is er op gericht om de honden niet te jong naar het buitenland te vervoeren. Dat is op zich goed.
Deze commerciële omstandigheid maakt dat er veel pups worden aangeboden waarmee veel mis kan zijn. Deze misstand wordt veroorzaakt door de wens van mensen om een hond te hebben van een bepaald ras. Hun liefde voor honden is dus niet voor het dier, maar voor zijn verschijning.

Het meest integere wat iemand kan doen die graag een hond wil is naar het asiel gaan en daar een hond uit te zoeken en niet te veel hangen aan het uiterlijk van het dier. Ken je eigen motief waarom je een hond wilt.

Meer lezen over de overwegingen bij de aanschaf van een huisdier? Klik hier.

Speels lerende dieren

Dieren hebben hersenen en gebruiken die, net als wij: om de wereld te ervaren, om te denken en te voelen en om de problemen op te lossen waarmee ze worden geconfronteerd. Net als wij hebben ze een persoonlijkheid. Ze hebben stemmingen en emoties; ze lachen en spelen. Sommige dieren rouwen en tonen empathie, hebben zelfbesef en zijn zich hoogstwaarschijnlijk bewust van hun handelingen en bedoelingen.

De afgelopen jaren is de kennis over het bewustzijn van dieren spectaculair toegenomen. Zo ontdekten wetenschappers dat walvissen niet alleen met elkaar communiceren, maar bovendien accenten en regionale dialecten hebben. Vissen gebruiken gereedschappen, eekhoorns adopteren wezen, honingbijen maken plannen, schapen kunnen zich gezichten herinneren, ratten voelen elkaars pijn. Olifanten herkennen zichzelf in een spiegel, kraaien kunnen instrumenten uitvinden en er zijn honden met een woordenschat van meer dan duizend woorden.

In Hoe dieren denken beschrijft Virginia Morell de geestelijke en emotionele wereld van dieren: van insecten tot papegaaien, van vissen tot olifanten, en van chimpansees tot dolfijnen en wolven. Ze beschrijft daarbij ook de ervaringen en de morele dilemma’s van de onderzoekers, die zich concentreren op vermogens als geheugen, gevoelens, persoonlijkheid en zelfbewustzijn: eigenschappen waarvan velen nog tot ver in de twintigste eeuw het idee hadden dat ze uniek waren voor de mens.

Het boek op bol.com.

Competitiedrang drukt het gezonde verstand naar de achtergrond

In het verenigingsblad Dier van de Dierenbescherming een interview met dierenarts Paul Mandigers over hondenshows.

Wat is de rol van hondenshows?
`De competitiedrang drukt het gezonde verstand naar de achtergrond. Zo moest een pekinees in Engeland zijn eerste prijs zittend op ijs in ontvangst nemen, om niet oververhit te raken door zijn te dikke vacht en zijn te kleine bekje. Het is absurd dat een hond met een erfelijke ziekte kampioen wordt, en dat juist daarmee verder gefokt wordt. Een hond die niet in orde is, die bijvoorbeeld niet kan lopen of niet benaderbaar is vanwege zijn karakter, hoort niet op een tentoonstelling. Het couperen van oren en staarten is inmiddels verboden, maar zo'n hond fokken is eigenlijk veel erger.

Spiritualiteit in de relatie tussen mens en dier

Over waar mens en dier één in zijn

Bestseller auteur Eckhart Tolle is bekend van De kracht van het Nu en Een Nieuwe Aarde. Hij probeert mensen met eenvoudige middelen te bewegen zich open te stellen voor een hoger en groter bewustzijn. Deze open houding komt de samenleving van mensen, maar ook dieren op aarde ten goede.
Hij laat in het boek “Dier en Nu” zien dat onze relatie met dieren niet alleen maar bestaat uit genegenheid, maar dat er ook een spirituele band is. Miljoenen mensen, die anders volledig zouden opgaan in hun denken en in het eindeloos overdenken van zaken uit het verleden of in de toekomst, worden door hun hond of kat telkens weer teruggebracht in het Nu en herinnerd aan het plezier van het Zijn. Omdat honden en katten altijd in een oorspronkelijke toestand van verbondenheid met het Zijn leven, kunnen zij ons helpen ons die weer eigen te maken. Wanneer dat gebeurt, zal die oorspronkelijke toestand zich verdiepen tot een groter bewustzijn.

Meer lezen over spiritualiteit en dieren? Kijk op Animal Freedom of op "Wanneer het dier geen ander meer is" of "Non-dualiteit en onze verbondenheid met dieren".

Het trieste lot van de sledehonden in Groenland

Noorwegen is een land dat tot veel mensen hun verbeelding spreekt, zeker in het winterseizoen. Besneeuwde landschappen, Noorse fjorden, kristalhelder water enz.. Spijtig genoeg traden de Noren zelf reeds een aantal regels met de voeten, wat dierenwelzijn betreft. Denken we hierbij maar aan de walvisjacht, die bij duizenden mensen zeer negatieve reacties ontlokte richting Noorwegen en waar de verantwoordelijken zwaar op de korrel werden en nog steeds worden genomen.
Na de walvisafslachting in eigen land, heeft het een ander schandelijk drama aan het licht gebracht met name het tragische lot van de Groenland sledehonden, dat uitgezonden werd op een Noorse tv zender. Door deze uitzending komt het lot van deze mooie en beminnelijke honden, meer en meer in een negatief daglicht te staan en ontlokt duidelijk reacties van walging en afkeer op bij duizenden mensen die begaan zijn met het lot van dieren.

De beelden die getoond werden op de Noorse zender liegen er niet om:
een dode bevroren hond, finaal losgemaakt van de ketting waaraan hij zijn meelijwekkende bestaan had doorgebracht, weggeworpen in een gracht. Andere sledehonden werden geregeld geslagen en gestampt. Een zwaar aan de achterpoot gewond dier, draaide zijn hoofd weg van de cameraploeg die beelden maakten van hem. Je zag duidelijk in zijn blik dat hij niet veel goeds verwachtte van diegenen die hem benaderden. Toen er gevraagd werd wat er met de hond zou gebeuren, werd er ijskoud verteld dat hij de nacht zou sterven van de koude en opgevreten door de wolven. En zo zijn er zijn tal van voorbeelden legio…

Deze verhalen zijn echter dagelijkse kost in Groenland en het wordt hoog tijd dat er verandering in deze situatie komt.

De honden die in extreem koude temperaturen -sleden trekken en zonder enige vorm van bescherming tegen die koude- moeten leven, worden alleen van de ketting afgehaald als ze sleden moeten trekken, waarbij ze dan nog constant geslagen en getrapt worden.

Groenland is op dat vlak het meest helse land van deze planeet voor sledehonden.

Het wordt dan ook hoogdringend dat het niet alleen bij afkeurende woorden blijft wat het lot van de sledehonden betreft, maar dat er ook effectief daden worden gesteld tegenover deze walgelijke behandeling en toestanden in de eerste plaats door de Groenlandse overheid zelf. Decennia lang hebben Groenland sledehonden geleden en de tijd is aangebroken dat er een einde komt aan deze tragedie!

De honden wachten het moment af dat er iemand de lans breekt voor hen, paal en perk stelt aan hun mishandelingen en de ganse situatie in een duidelijk daglicht stelt voor de ganse wereld. Velen onder hen zijn zelfs al gestorven sinds de uitzending op de Noorse zender!

De internationale gemeenschap houdt de situatie dan ook zeer scherp in het oog en eist duidelijke verbetering en veranderingen.

Groenland moet eindelijk gaan beseffen dat hun eer als land op het spel staat en dat deze wanpraktijken een negatieve impact hebben op hun toerisme, met een economische bittere bijklank. Nieuws gaat zeer snel rond deze dagen in een wereld van internet en TV zodat duizenden weet krijgen van deze zaken en niet langer zullen wachten om te reageren, en dat dit zeker ten koste van de goede naam van Groenland zal gaan!

Reageer en schrijf!!!! Geschokt zijn alleen helpt hen niet: er moet actie ondernomen worden, zware actie en liefst zo snel mogelijk….

Deze video toont het harde leven van de honden. Niet voor gevoelige kijkers: https://www.youtube.com/watch?v=jKOn1sP9UR8

Underdogs

Ik erger me de laatste jaren steeds vaker aan een specifieke uiting van ergernis: het gezeur over de hondenpoep. Naar ik heb begrepen, zouden hondendrollen een van de grootste irritaties vormen voor Nederlanders! Gekoppeld aan berichten over toenemende beperkingen rond plaatsen waar je je hond mag uitlaten of waar een hond naar binnen mag, vind ik deze onsympathieke tendens bovendien verontrustend. Het lijkt een beetje op maximale uitbanning van de viervoeter uit de mensenwereld waar dat maar mogelijk is.
Honden worden door mensen met een faeces-obsessie impliciet neergezet als 'vieze beesten'. Nu kan ik nog enigszins begrip opbrengen voor traditionele bepalingen uit de islamitische of hindoe cultuur op dit punt, omdat die verwijzen naar een totaal andere fysieke omgeving en klimaat. Maar in Nederland slaat het werkelijk nergens op om honden af te schilderen als een soort smerig 'ongedierte'.
Het is bovendien erg ondankbaar als je bedenkt hoeveel generaties honden mensen al ter zijde staan.

Je kunt hier allerlei motieven achter zoeken, zoals een afkeer van wezens die emotioneel afhankelijk van je zijn, vanuit een onbewust verlangen naar meer individuele vrijheid. Ook een drang naar de ongerepte, wilde natuur harmonieert niet zo best met het fenomeen van de sterk gedomesticeerde en 'vermenselijkte' hond. In ieder geval kan minachting voor honden zich op allerlei onsmakelijke manieren manifesteren, zoals een afgeven op de vermeende domheid van honden, het belachelijk maken van hun neigingen, of het met opzet geen rekening houden met hun individuele belangen. Ook de manier waarop een hond onlangs meedogenloos door overvallers aan een hek werd opgehangen, is er een uiting van.

Hoe dan ook hoef je geen hondenliefhebber te zijn om in te zien dat het ronduit speciesistisch is om honden als 'minder' te beschouwen dan andere dieren. Honden verdienen als archetypische huisdieren, net als katten, alle zorg, genegenheid en aandacht waar ze behoefte aan hebben. We zijn daar als mensheid regelrecht moreel toe verplicht.

Dus geen rare dieronvriendelijke inperkingen, maar meer respect voor de hond, juist in deze tijden van verharding!

Titus Rivas