Doorgaan naar hoofdcontent

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Wilde vogels de dupe van maas in de Faunawet

Oud-controleur Vogelwet 1936 en controleur Flora en Fauna van de AID Jan Meijerink uit Twente komt nog regelmatig in het veld. Hij treft daar hem bekende volièrehouders aan die de gedragingen van Goudvinken, Geelgorzen e.d. volgen en struiken op nesten doorzoeken. Ook heeft hij bij nestkastkontroles in de nesten van Bonte Vliegenvangers kleine nestjongen met gesloten voetringen aangetroffen.
Wanneer een vogel die normaal in het wild voorkomt dit soort voetringen draagt dan mag degene die deze vogel gevang houdt dit sinds de Flora en Faunawet is gewijzigd volkomen legaal doen. Het gevolg is een levendige handel in de dieren die beschermd zouden moeten worden.

Lees hier verder wat Meijerink over deze “idiote” maas in de wet schrijft.

Naschrift Jan Meijerink:

Het is eigenlijk geen maas in de wet. Doelbewust heeft de wetgever voor deze regeling gekozen om het de vogelhouders mogelijk te maken alle gewenste handelingen met in het wild voorkomende vogelsoorten te verrichten, mits ze van een gesloten voetring zijn voorzien. Daarbij moet men wel heel naïef geweest zijn te denken dat men daarmee het vangen van vogels en het uithalen van nesten kon voorkomen. Het was dus de bedoeling om alleen met gekweekte vogels te handelen. Maar deze moeten dus vroeger, toen het nog verboden was, in de volières zijn terecht gekomen. Volgens de oude Vogelwet 1936 mochten alleen een klein aantal soorten als Merel, Vink, Sijs, Kneu, Putter etc. in gevangenschap worden gehouden. Handel daarin, en het vangen daarvan was evenmin toegestaan. De controle daarop was dus vrij eenvoudig.

Later kwam er een regeling waarbij de handel en het vervoer van deze z.g. kooivogels ook mogelijk werd mits ze van een gesloten voetring waren voorzien. De controle was toen al nauwelijks meer mogelijk omdat er toen ook al nesten met eieren of kleine jongen werden uitgehaald.

De Flora- en Faunawet gaat nog verder omdat de regeling nu voor alle in het wild voorkomende vogelsoorten geldt.

Als vogelbeschermers de zin zouden krijgen, dan werden alle handelingen met wilde vogels verboden. Het probleem is dan echter dat de volières thans vol zitten met wilde vogelsoorten die van een voetring zijn voorzien. Deze zogenaamd gekweekte vogels kan met niet vrijlaten omdat ze zich volgens de vogelhouders niet in het wild kunnen redden en jammerlijk van honger zouden omkomen. Deze verhalen hebben we in het verleden erg vaak gehoord en ondeskundige rechters stonden dan toe dat men de vogels behield.

Deze wet is onder politieke druk tot stand gekomen, en door ondeskundige ambtenaren voorbereid. Onze volksvertegenwoordiging is huiverig de bestaande zaken te wijzigen omdat het wel eens veel stemmen zou kunnen kosten. Toch is een wijziging alleen mogelijk indien daarvoor voldoende draagkracht is bij de volksvertegenwoordiging. Ik denk dat daarbij de publieke opinie van doorslaggevend belang is. Evenals thans bijvoorbeeld het dragen van bont een schande is, zou men ook het gevangen houden van wilde vogels als een schaamtevolle bezigheid moeten beschouwen.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.