Doorgaan naar hoofdcontent

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Je kunt dierenwelzijnszorg niet aan particulieren overlaten

Kun je de verantwoordelijkheid voor drugsgebruik aan de jeugd overlaten?
Kun je in ons land je deur ’s nachts van het slot houden?
Kun je je tas onbeheerd achterlaten in een openbare ruimte?
Kun je de invulling van de ruimte langs de snelwegen overlaten aan de gemeente?
Zit de inspectiedienst van de Landelijke Dierenbescherming zonder werk?


En zo kan de lijst nog oneindig lang doorgaan. De veehouder en de particulier die als hobby dieren houdt, zullen aanvoeren dat de gezondheid van het dier in ieders belang is. Dat moge zo zijn, maar welzijn en gezondheid zijn wel gerelateerd maar niet onderling uitwisselbaar. Het dier in de intensieve veehouderij sterft jong. In zijn korte leventje wordt het met behulp van vaccinaties zo snel mogelijk tot maximale omvang gebracht en vervolgens naar de slacht.
Je mag het wel aan de veehouder overlaten dat deze groeiperiode met zo min mogelijk groeiremmende ziektes gepaard gaat, maar dat zegt nog niets over het geestelijk welzijn van het dier. Stress is een fysiek ongemak die blijvende schade oplevert als deze te lang duurt. Je kunt stellen dat de dieren in de veehouderij daarvoor te kort leven, maar dat laat onverlet dat de dieren lijden onder het gebrek aan mogelijkheden om zich natuurlijk te gedragen.
De hedendaagse mens wil graag serieus genomen worden en zelf bepalen of hij of zij een ethische grens overschrijdt. De overheid beperkt haar rol steeds meer tot voorlichting. Maar de overheid is ook weer niet zo gek dat zij bijvoorbeeld ooit verkeersgedrag zonder boetes zal regelen. Iedereen weet dat je niet door rood of te hard mag rijden, maar je houdt je aan die regel uit fatsoen en uit angst voor een boete. Het is itt vee houden, openbaar gedrag.
Zo is het ook met de zorg voor dieren. Dat kan je niet volledig aan een particulier overlaten. De overheid en de politiek zijn gevoelig voor het argument dat er veel geld omgaat in een bepaalde sector en dat er veel mensen in werken. In het geval van de intensieve pluimveehouderij wordt al jaren weinig tot niets verdiend en dat zal door de eis voor een lagere stalbezetting ook niet beter worden. Wel wordt er veel omgezet en is er een zekere hoeveelheid mensen in werkzaam, maar dat is ook het geval in de criminele sector en niemand zal criminaliteit om die reden willen handhaven.
Het huidige toekomstperspectief is ongunstig voor de intensieve veehouderij en dat moet dan ook de reden zijn om ons land, de dieren en het milieu niet langer in mogelijke gijzeling te houden om economische redenen.
Het is helaas weer tijd geworden om de regelgeving ten aanzien van het houden van dieren weer aan te scherpen. Het meest optimaal zou dat zijn wanneer dat zou gebeuren vanuit een duurzame en ethisch verantwoorde visie. Deze visie zou kunnen zijn het grondrecht van dieren om de vrijheid te hebben om natuurlijk gedrag te vertonen.
Wie wil weten wat voor voordelen dat allemaal mee zich meebrengt, leze hier verder.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.