Doorgaan naar hoofdcontent

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Peuters in actie tegen leed van peuterkuikens

(persbericht Wakker Dier 15 augustus 2007)
Vandaag protesteren een twintigtal peuters bij het kantoor van de Europese Commissie in Den Haag tegen het eten van peuterkuikens uit de bio-industrie. De peuters dragen spandoekjes met teksten als 'Eet geen peuterdieren', 'Wees lief voor kuikentjes!' en 'Pas 6 weken oud en dan al verwerkt tot kippenbout'. Zij zullen een eisenpakket overhandigen aan directeur Van Hasselt. Met de ludieke actie wordt de Europese Commissie gevraagd regels te stellen tegen de extreme groeisnelheid van kuikens in de bio-industrie. Het kippenvlees in de supermarkt is van een kuiken van zes weken oud met een lichaamsgewicht van twee kilo. Dat is vergelijkbaar met een peuter van vier jaar in het lichaam van een volwassene. De absurde groeisnelheid gaat ten koste van de gezondheid. Zo groeien alleen al in Nederland jaarlijks 15 miljoen kuikens dood, omdat hun lichaam de snelle groei niet aankan. Veel kuikens kunnen amper lopen vanwege het gewicht. Ongeveer één op de vijf kuikens arriveert in het slachthuis met breuken of kneuzingen aan poten of vleugels.

Vlees van 'Peuterkuikens'

Jaarlijks worden er in Nederland 400 miljoen vleeskuikens geslacht. Nederland is het meest kuikendichte land ter wereld. Dit meest gehouden dier van Nederland heeft maar een heel kort leven. Een kip is volwassen (vruchtbaar: ze gaat eieren leggen) op een leeftijd van 18 weken, maar wordt in de bio-industrie al geslacht op een leeftijd van 6 weken. Vergeleken met een mens, die de puberteit (vruchtbare leeftijd) bereikt op een leeftijd van circa 12 jaar, zou je de slachtleeftijd van een vleeskuiken dus kunnen vergelijken met een peuter van 4 jaar. Een kuiken heeft dan al een gewicht van meer dan 2 kilo. Dit gewicht bereikt een normaal groeiende kip vaak niet eens op volwassen leeftijd. Recent is zelfs een 'kuikencouveuse' ontwikkeld die er voor kan zorgen dat een kip al na vijf weken het slachtgewicht bereikt.

De extreme groeisnelheid zorgt voor grote gezondheids- en welzijnsproblemen. 15 miljoen kippen groeien jaarlijks dood. Ze zakken door de poten, stikken door hartafwijkingen en ademhalingsproblemen. De sterfte bij de doorgefokte vleesrassen loopt snel op als de kuikens niet na 6 weken worden geslacht. Pas op weg naar de slachterij zien ze voor het eerst daglicht. Op weg naar de slacht worden de dieren zo ruw behandeld dat één op de vijf kuikens met kneuzingen of breuken bij de slachterij aankomt. De ouderdieren (die de vleeskuikens produceren) worden op een permanent hongerdieet gezet om doodgroeien te voorkomen.

Kuikens in de politiek - eisen Wakker Dier

Er gelden geen specifieke welzijnseisen bij het fokken van dit meest gehouden landbouwdier. Begin 2007 zijn in Europa principeafspraken gemaakt over huisvestingseisen. De nieuwe eisen moeten worden opgenomen in de wet. In de eisen spreekt men niet over dieren, maar over kilo's kip per vierkante meter. De regels staan nog steeds toe dat er twintig kuikens op een vierkante meter worden gepropt, dat is minder dan een A4'tje leefruimte per kuiken. Welzijnseisen die het doorfokken op extreme groei verbieden zijn bewust uit de afspraak gehouden. Hoewel wordt erkend dat de extreme groeisnelheid welzijnsproblemen geeft, willen de Europese landen pas na 2010 hierover vergaderen. Wakker Dier wil een einde aan de reuzengroei van kuikens, ruimere stallen met uitloop, diervriendelijkere vangmethodes en voldoende verdoving bij de slacht.

Kalveren worden op een leeftijd van 6 maanden geslacht om als blank kalfsvlees in restaurants geserveerd te worden. Koeien worden volwassen op een leeftijd van ongeveer 15 maanden. De vleeskalveren zijn dus vergelijkbaar met een kleuter van 5 jaar. Het vlees is blank omdat de kalveren bloedarmoede wordt toegebracht door ze op een ijzerarm dieet te zetten.
Eenzelfde vergelijking met varkens leert ons dat ze geslacht worden op een leeftijd van een half jaar, ongeveer de vruchtbare leeftijd. Vergelijkbaar dus met een kind van 12 jaar.
Voor lamsvlees geldt normaal een slachtleeftijd van 6 maanden terwijl ze ook ongeveer op die leeftijd geslachtsrijp worden. Aldus vergelijkbaar met een kind van 12 jaar.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.