Kinderboerderijen brengen kinderen in contact met dieren die vroeger op de boerderij werden gehouden. Maar de moderne boer doet het niet meer zo als de kinderboerderij suggereert. Kinderen beleven veel plezier aan het contact met de dieren, omgekeerd minder, omdat kinderen nog niet goed het verschil zien met hun speelgoedbeest en de behoeftes van een echt dier. Veel ouders zien te laat dat de onbeholpen aanrakingen van hun kroost eigenlijk een vorm van dierenmishandeling zijn.
Waarom dan toch de kinderboerderij gehandhaafd? Zou het echt zo zijn dat daadwerkelijk contact met een dier goed is voor de ontwikkeling van een kind? Gelooft u het zelf? Dan haalt u toch een hond of kat uit een asiel? Dan slaat u twee vliegen in één klap. In het asiel zitten honden en katten te springen om een aanraking van een mens. De helft van alle huishoudens heeft een huisdier. De kans is dus groot genoeg dat kinderen met dieren in aanraking komen. Verder zijn er genoeg campings bij boeren die een iets realistischer beeld geven van wat het boerenleven zoal inhoudt.
In het voorjaar zijn er op de kinderboerderijen weer talloze jonge dieren te zien die in de herfst weer naar de slacht gaan, omdat het anders zo vol en duur wordt. Dat lijkt dan weer wel op het echte boerenleven, maar in dat seizoen zijn de ouders in geen velden of wegen te vinden.
We hoeven de kinderboerderijen niet in stand te houden om de stadse kinderen op het idee te brengen dat zij later ook boer kunnen worden. Dan kunnen zij beter op Internet gaan kijken hoe dieronvriendelijk de realiteit van de moderne intensieve veehouderij er uitziet. Of later een boer of boerin zoeken via Boer zoekt Vrouw, als dat nog bestaat. De kans is denkbaar, want het is voor sommige boeren blijkbaar niet gemakkelijk om een echtgenoot te vinden.
Een kinderboerderij brengt een romantiek die niet meer bestaat. Die romantiek nog langer in stand te houden vanuit de mythe dat het goed is voor de ontwikkeling van het kind of als ontspanning op zondagmiddag is een situatie die we kunnen missen als boer kiespijn kan missen.
Waarom dan toch de kinderboerderij gehandhaafd? Zou het echt zo zijn dat daadwerkelijk contact met een dier goed is voor de ontwikkeling van een kind? Gelooft u het zelf? Dan haalt u toch een hond of kat uit een asiel? Dan slaat u twee vliegen in één klap. In het asiel zitten honden en katten te springen om een aanraking van een mens. De helft van alle huishoudens heeft een huisdier. De kans is dus groot genoeg dat kinderen met dieren in aanraking komen. Verder zijn er genoeg campings bij boeren die een iets realistischer beeld geven van wat het boerenleven zoal inhoudt.
In het voorjaar zijn er op de kinderboerderijen weer talloze jonge dieren te zien die in de herfst weer naar de slacht gaan, omdat het anders zo vol en duur wordt. Dat lijkt dan weer wel op het echte boerenleven, maar in dat seizoen zijn de ouders in geen velden of wegen te vinden.
We hoeven de kinderboerderijen niet in stand te houden om de stadse kinderen op het idee te brengen dat zij later ook boer kunnen worden. Dan kunnen zij beter op Internet gaan kijken hoe dieronvriendelijk de realiteit van de moderne intensieve veehouderij er uitziet. Of later een boer of boerin zoeken via Boer zoekt Vrouw, als dat nog bestaat. De kans is denkbaar, want het is voor sommige boeren blijkbaar niet gemakkelijk om een echtgenoot te vinden.
Een kinderboerderij brengt een romantiek die niet meer bestaat. Die romantiek nog langer in stand te houden vanuit de mythe dat het goed is voor de ontwikkeling van het kind of als ontspanning op zondagmiddag is een situatie die we kunnen missen als boer kiespijn kan missen.
