Schaap in wolfskleren?

In de LC van 2 februari jl. stond een interview met Sybe Schaap, Eerste Kamerlid en filosoof. Hij geeft zijn mening over een heleboel dingen, waaronder het onbehagen onder mensen in deze samenleving. Hij is geen bewonderaar van de SP, de PVV en TON. Ook de Partij voor de Dieren kan niet op zijn sympathie rekenen. Hij motiveert zijn aversie jegens die laatste partij op de volgende, naar mijn mening, nogal “kort door de bocht”manier: “ ‘Hoe meer de mens zijn dieren liefheeft, hoe akeliger vaak het mensbeeld’, hat ien ris sein” (vert.: heeft iemand eens gezegd). Over wie die “ien” is en wanneer “ris” was laat de heer Schaap ons verder in het ongewisse. Even verder op maakt hij gewag van “overvloedige dierenliefde” die samen met onbehagen en nationalisme tot allerlei rampspoed zou leiden. Wel meneer Schaap, de verschijning van de PvdD in de Nederlandse politiek is niet alleen gebaseerd op liefde maar vooral op respect voor het dier, zijn waardigheid en identiteit. Liefhebben zonder respect kan niet, maar respecteren zonder direct lief te hebben is wel degelijk mogelijk. En dat is wat de PvdD nastreeft. Het is niet (alleen) een partij voor kat- en hondknuffelaars. Men richt zich op de ongebreidelde exploitatie van dieren in de landbouw, de vermaakssector, voor dierproeven, kortom daar waar het dier wordt gedegradeerd tot een soort object dat te allen tijde ondergeschikt is aan de belangen van de mens en voor al die belangen gebruikt mag worden. In dat licht bezien komt de uitspraak/citaat van Schaap buitengewoon ongenuanceerd en stigmatiserend over. Ook hier wordt de PvdD en haar aanhangers weer neergezet als clubje softies dat alleen maar oog zou hebben voor belangen van dieren. Daarom nog even een citaat uit de beginselverklaring van de PvdD: Een zorgvuldige, liefdevolle omgang met de natuur en de dieren houdt (..) ook in dat aan mensen respect voor hun lichamelijke en mentale integriteit in de ruimste zin des woords wordt betoond.(..)De Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens vormt samen met de Verklaring van de Rechten van het Dier en het Handvest van de Aarde het praktische uitgangspunt voor de wijze waarop mensen met elkaar, met de dieren en met de natuur behoren om te gaan!