Doorgaan naar hoofdcontent

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Olifanten in dierentuinen en circussen

Merijn bij de Lorredraaiers, of over olifanten

Hoe gek het ook klinkt - we moeten Merijn Henfling toch dankbaar zijn voor zijn bespreking van circus Renz in de krant van 25 juli j.l.*: hij noemt n a m e n die ons aanzienlijk verder helpen. Het gaat over de eenzame olifant die ik vorige week op het asfalt bij het station-Amsterdam Zuid zag staan, tussen de circustent, de auto’s en de woonwagens.

Als je bijvoorbeeld zoekt op internet op de door hem genoemde Adriana Folco (Althoff), dan krijg je een indruk van de ernst en omvang van de zaak. Deze mevrouw (38) – die ook met paarden werkt – houdt 1 Aziatische (‘Indische’) olifant, genaamd Baby of Baba.

Hij komt uit het wild!

Het houden van een eenzame olifant in circussen is geen uitzondering. Ik herinner me dat een Australische dierenorganisatie daarover in 2002 geprocedeerd heeft; het houden van één olifant - een kuddedier - kan op zichzelf al gezien worden als dierenmishandeling. Het vonnis is me niet bekend; wel meen ik dat het circus daarna ervoor gezorgd heeft dat het dier, Arna, een partner kreeg. Weinig minder verschrikkelijk natuurlijk.

Alleen al in Duitsland worden in totaal omstreeks 200 olifanten gevangen gehouden.

Het land is er bezaaid mee; op 90 verschillende plekken loop je tegen ze op. Je kunt ze daar ook kopen en misschien worden ze daar ook afgericht. De gruwelpraktijken over het breken van de wil van m.n. baby-olifanten in Azië zijn te weinig bekend.

Dierentuinen zijn wereldwijd georganiseerd, wat niet betekent dat iedere dierentuin daarbij is aangesloten. Gegevens over aantallen dieren in dierentuinen worden bijgehouden; over circussen zijn ze niet bekend.

In dierentuinen worden olifanten niet alleen gehouden. Over de hele wereld worden – alleen al in dierentuinen dus – ongeveer 850 olifanten gevangen gehouden, in een verhouding bullen-koeien 1: 3. Daarvan ca 350 Afrikaanse olifanten, ondanks het geweldige overschot van die dieren in Afrika.

De op een na grootste collectie olifanten in Europa is in Emmen, n.l. 16 Aziaten (Indische olifanten); de grootste in Berlijn: 21 (Afrikanen en Aziaten). In overige Ned. dierentuinen zijn er nog eens ca 34; het totaal ervan in deze dwergstaat komt daarmee op 50.

Wel aardig om hierbij te weten dat de Berlijnse dierentuin 160 ha beslaat, die in Emmen 20 – kleiner dan Blijdorp!

De oude stadsdierentuin van Londen houdt al jaren geen olifanten meer: na aanhoudende acties van dierenvrienden zijn de 9 Aziaten verplaatst naar Whipsnade (245 ha).

Maatregelen

Dieren in circussen moeten verboden worden. Circussen die een eenzame olifant opvoeren, zoals Renz, zou op dit moment al een vergunning geweigerd moeten worden.

Het bestand aan dieren in dierentuinen zou heel drastisch gesaneerd dienen te worden.

Stadsdierentuinen hebben geen reden van bestaan; ze zijn te klein en de huidige mobiliteit maakt ze overbodig.

Subsidies dienen te verdwijnen.

Overheidsoptreden tegen vermaak met dieren wordt gemakkelijker aanvaard dan tegen bijv. dierproeven en bio-industrie. Die laatste worden nog vaak – ten onrechte – gezien als onvermijdelijk. Van vermaak met dieren snapt iedereen dat dat in deze tijd overbodige dierkwelling is. De meeste kinderen voor wie dit ‘vermaak’ bedoeld is, vinden de versufte dieren niet boeiend. Alleen de aapjes kunnen ze nog wel aan het lachen maken. Daarvoor hebben we dan de Apenhe(u)l.

En wat de ouders betreft: voor hen is het in het algemeen een prijzig uitje. De kinderboerderij kost niks.

E.D.

* Merijn Henfling, 'Een oer-Hollands circus met een nieuwe dosis modern spektakeltheater' (Volkskrant, 25-07-2008, Kunst, blz. 14)

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.