Analoge kaas is nepkaas. Daar is niets mis mee, maar de consument denkt dat hij betaalt voor echte kaas en krijgt iets wat niet van dierlijke oorsprong is. Eigenlijk zou de consument daar blij mee moeten zijn want het maakt dat het product goedkoper wordt en ook het klimaat wordt er minder snel door opgewarmd.
De consument kan er maar beter aan wennen dat de trend is dat dierlijke eiwitten (uit kaas en vlees) zoveel mogelijk worden vervangen door plantaardige eiwitten.
Harry Aiking & Joop de Boer, Instituut voor Milieuvraagstukken, PROFETAS, Amsterdam, schreven 11 oktober 2007: “Het levert enorme voordelen op als mensen meer plantaardig in plaats van dierlijk eiwit gaan eten. Zo’n “eiwittransitie” komt o.a. de biodiversiteit (40-50% van de wereldgraanoogst wordt gebruikt als diervoer), klimaat, water, volksgezondheid en dierenwelzijn ten goede. Collectief vegetarisch worden hoeft niet, maar verbeterde vleesvervangers moeten ons vlees vaker gaan vervangen. De eiwittransitie heeft veel bijkomende voordelen. Voorzichtig geschat zou er zoveel land vrijkomen voor aanplant van biomassa, dat 25% van de huidige wereldenergieproductie duurzaam gedekt kan worden. En dat zonder aantasting van weidegronden (met extensief geproduceerd vlees) en tropisch regenwoud. Zo zou de druk op de biodiversiteit sterk kunnen afnemen.”
Terwijl een aantal organisaties pleiten voor minder vlees eten, is de voedselindustrie die in de eerste plaats gericht is op geld verdienen, al bezig met hetzelfde doel. De consument van de toekomst is, zonder dat hij het beseft, bezig een vegetariër te worden, terwijl hij denkt vleeseter te blijven. Mensen proberen te bewegen deze transitie vrijwillig te doen is trekken aan een dood paard. Wat de industrie doet is een variant op knollen voor citroenen te verkopen en eigenlijk is daar weinig mis mee. Voor de verandering. Jammer dat ze de oude clichés (de markt vraagt en de industrie levert) uit de kast halen om te verhullen dat het om kostenbesparing gaat.
De consument kan er maar beter aan wennen dat de trend is dat dierlijke eiwitten (uit kaas en vlees) zoveel mogelijk worden vervangen door plantaardige eiwitten.
Harry Aiking & Joop de Boer, Instituut voor Milieuvraagstukken, PROFETAS, Amsterdam, schreven 11 oktober 2007: “Het levert enorme voordelen op als mensen meer plantaardig in plaats van dierlijk eiwit gaan eten. Zo’n “eiwittransitie” komt o.a. de biodiversiteit (40-50% van de wereldgraanoogst wordt gebruikt als diervoer), klimaat, water, volksgezondheid en dierenwelzijn ten goede. Collectief vegetarisch worden hoeft niet, maar verbeterde vleesvervangers moeten ons vlees vaker gaan vervangen. De eiwittransitie heeft veel bijkomende voordelen. Voorzichtig geschat zou er zoveel land vrijkomen voor aanplant van biomassa, dat 25% van de huidige wereldenergieproductie duurzaam gedekt kan worden. En dat zonder aantasting van weidegronden (met extensief geproduceerd vlees) en tropisch regenwoud. Zo zou de druk op de biodiversiteit sterk kunnen afnemen.”
Terwijl een aantal organisaties pleiten voor minder vlees eten, is de voedselindustrie die in de eerste plaats gericht is op geld verdienen, al bezig met hetzelfde doel. De consument van de toekomst is, zonder dat hij het beseft, bezig een vegetariër te worden, terwijl hij denkt vleeseter te blijven. Mensen proberen te bewegen deze transitie vrijwillig te doen is trekken aan een dood paard. Wat de industrie doet is een variant op knollen voor citroenen te verkopen en eigenlijk is daar weinig mis mee. Voor de verandering. Jammer dat ze de oude clichés (de markt vraagt en de industrie levert) uit de kast halen om te verhullen dat het om kostenbesparing gaat.
