Doorgaan naar hoofdcontent

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

WSPA: EU-verbod op import dolfijnen en nieuwe dolfinaria

Wetenschappelijk rapport: dolfijnen ongeschikt om te houden in gevangenschap WSPA wil EU-verbod op import dolfijnen en bouw nieuwe dolfinaria in Europa.

Aan de vooravond van de première van de documentaire 'The Cove' in Amsterdam, lanceert WSPA (World Society for the Protection of Animals) Nederland een campagne voor een verbod binnen de Europese Unie op de bouw van nieuwe dolfinaria en de import van dolfijnen. Daarnaast wil WSPA het bewustzijn onder het Nederlandse publiek bevorderen dat dolfijnen ongeschikt zijn om te leven in gevangenschap. Aan de basis van de campagne ligt de 4e editie van het wetenschappelijke rapport van WSPA en HSUS (Humane Society of the United States) 'The Case against Marine Mammals in Captivity'.

De afgelopen jaren heeft in Europa een enorme groei van dolfinaria plaatsgevonden. Op dit moment zijn er in heel Europa zo'n 60 dolfinaria waarvan 34 in de Europese Unie. Dolfinaria vallen onder de Europese Richtlijn 1999/22/EG betreffende het houden van wilde dieren in dierentuinen. Volgend jaar spreekt de Europese Commissie opnieuw over deze richtlijn. WSPA vindt dat dan een importverbod van dolfijnen en een bouwverbod voor nieuwe dolfinaria moeten worden ingevoerd voor EU-lidstaten, kandidaat-lidstaten en Zwitserland, omdat een leven in gevangenschap dolfijnen onaanvaardbaar veel mentaal en fysiek leed bezorgt.

Bewustwording.

Met deze campagne wil WSPA ook het bewustzijn onder het Nederlandse publiek bevorderen dat dolfijnen niet geschikt zijn om in gevangenschap te leven. In veel Westerse landen, waaronder Engeland, is het houden van dolfijnen in gevangenschap dan ook al verboden. Uit recent onderzoek van WSPA blijkt dat het Nederlandse publiek zich nog niet erg bewust is van het leed van dolfijnen in gevangenschap. Zo gaf (50%) van de respondenten aan dat er bij dolfijnenshows geen sprake is van dierenleed. Francien Winsemius, hoofd programma's WSPA: ¨Veel mensen weten dat stierengevechten en optredens van dansende beren gepaard gaan met dierenleed. Bij dolfijnenshows is dat natuurlijk veel minder duidelijk. Een dolfijn heeft altijd een glimlach op zijn hoofd, zelfs als hij dood is. Het mentale en fysieke lijden dat deze intelligente dieren een leven lang in gevangenschap doorstaan is niet zichtbaar, maar daarom niet minder acceptabel. Met deze campagne willen we het leed achter de glimlach zichtbaar maken en beëindigen.

Wetenschappelijk onderzoek.

De vierde editie van het wetenschappelijke rapport The Case against Marine Mammals in Captivity toont aan dat dolfijnen niet geschikt zijn om te leven in gevangenschap. Zo blijkt dat dolfijnen in gevangenschap over niet meer dan één tienduizendste procent (0,0000001) van de ruimte beschikken die zij in hun natuurlijke leefomgeving hebben en dat dolfijnen in gevangenschap vaak stereotype gedrag als gevolg van verveling en mentale stress vertonen. Het betonnen bassin biedt de zeer intelligente en onderzoekende dieren bovendien geen prikkels die hun nieuwsgierigheid kunnen bevredigen. Ook zijn dolfijnen zeer sociaal en leven zij in het wild in grote groepen, in gevangenschap is hun sociale leven beperkt tot slechts enkele dieren in hetzelfde bassin. De dolfijnen hebben in gevangenschap evenmin de mogelijkheid om hun natuurlijke gedrag te vertonen omdat ze juist worden getraind om onnatuurlijke en vaak zelfs risicovolle stunts uit te voeren. Het onderzoek bevestigt volgens WSPA dat een leven lang in gevangenschap de dolfijnen onaanvaardbaar veel mentaal en fysiek leed bezorgt.

Dolfijn en meisje

The Cove.

In samenwerking met Benelux Film Distributors presenteert WSPA dinsdag 24 november aanstaande in bijzijn van de regisseur Louie Psihoyos de premiere van de documentaire 'The Cove' op het IDFA, International Documentary Film Festival in Amsterdam. Louie Psihoyos, die tevens directeur is van de Oceanic Preservation Society , laat in the Cove zien hoe dolfijnen bij het stadje Taiji in Japan, worden gevangen voor de entertainmentindustrie. Onder leiding van oud-Flipper trainer Richard O'Barry legt een groep wetenschappers, filmmakers en surfers de jaarlijkse 'vangst' van de dolfijnen (van september tot maart), vast. De documentaire bewijst dat deze vangst die plaatsvindt in een afgeschermde 'cove', gepaard gaat met een enorme slachting van dolfijnen die niet kunnen worden gebruikt. De gevangen dolfijnen die worden aangekocht door dolfinaria, grote aquaria en 'zwem-met-dolfijnen-parken' wereldwijd, leveren bedragen tot € 100.000,- per dolfijn op. De continue vraag naar levende dolfijnen vanuit deze industrie houdt daarmee de praktijken in Taiji en andere gebieden waar dolfijnen worden gevangen (Cuba, Solomon eilanden) in stand. Met een verbod op de import van dolfijnen in Europa wordt de mogelijkheid uitgesloten dat dolfinaria in EU- landen hier een bijdrage aan leveren.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.