Doorgaan naar hoofdcontent

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Kameeltjetik en Zwienenrace

Het is zomer – of wat daar voor doorgaat – en dus wordt er heel wat afgeorganiseerd door allerlei feestcommissies. Want de mens moet kennelijk vermaakt worden, ondanks alle mogelijkheden die men tegenwoordig heeft op eigen wijze zijn/haar vrije tijd in te vullen. Feest moet er gevierd worden. En liefst met veel bier en barbecues. Ook moeten er allerlei wedstrijdjes gehouden worden. Hoe meliger hoe leuker…………..
Ik vind het allemaal prima. Mij zie je er niet. Ik heb een andere opvatting over vermaak en humor dan blijkbaar veel van die feestelingen.
Nogmaals, voor mij mogen ze. Toch komt de grens van mijn tolerantie soms in zicht als ik lees dat in een aantal gevallen het feestgedruis gepaard gaat met het inzetten van dieren. Varkens, paarden, kamelen, vissen, roofvogels, ze zijn allemaal voorradig om de naar amusement snakkende mens op zijn wenken te bedienen. Wat die dieren er zelf van vinden doet kennelijk weinige ter zake, indachtig het idee dat dieren er ‘immers’ voor de mens zijn gebruikt mogen worden wanneer en hoe de mens uitkomt.
In Tilburg hebben inventieve geesten een heuse kamelenrace bedacht! Tilburg – of all places – waar dus de ‘schepen van de woestijn’ worden aangemoedigd als eerste een finishlijn te passeren. Waarna natuurlijk niet het kameel maar de berijder alle hulde krijgt die een groot sporter toekomt. Dat kamelen stressgevoelige dieren zijn die het helemaal niet prettig vinden zich door een joelende menigte en opgezweept tot hoge snelheden door de Tilburgse binnenstad te reppen komt of wel niet bij de organisatoren op of wel laat hen koud. Want dieren zijn er immers …………………..
In het Groningse en Overijsselse hebben ze schik in het zgn. ‘zwientjetik’. Een varken wordt in een omheinde, modderige ruimte losgelaten en vervolgens worden er een of meer lolbroeken, geblinddoekt in diezelfde ruimte gebracht die moeten proberen het varken aan te tikken.
De lol er van er van ontgaat mij en veel andere redelijk denkende mensen ten ene male, maar goed, we zijn niet allemaal gelijk. Onder het motto ‘als we maar lol hebben’ wordt er dus al ploeterend en spetterend door de modder achter het arme dier aangejaagd. Het varken beseft, vreemd genoeg, niet dat het een spelletje is, hoe ongerijmd dat ook voor de meeste verstandige mensen lijkt. Het dier raakt in paniek door de drukte van over elkaar heen buitelende en jagende feestvierders en probeert dus uit alle macht te vluchten. Maar ja, vluchten kan – ook voor varkens - niet meer………………
In Friesland had een of andere kunstenaar bedacht dat wel leuk zou zijn een zgn. Paliorace met paarden te houden. De enige echte Paliorace wordt bij wijze van traditie gehouden in het Italiaanse Siena. Dit typisch lokale gebeuren over te brengen naar Friesland is dus niets meer of minder dan traditievervalsing, waarbij de paarden vaak tot (te) grote prestaties worden opgezweept zodat ongelukken met ernstige afloop niet denkbeeldig zijn.
En dan heb ik het nog niet gehad over het kampioenschap eieren gooien dat onlangs in Workum werd gehouden. Verwarde geesten hadden deze smakeloze ongein tot een heus en serieus evenement weten up te graden, waar honderden kijkers voor kwamen opdagen. Indachtig de catastrofale honger in Afrika waar per dag honderden kinderen bezwijken aan gebrek aan voedsel krijgt zo’n vertoning bijna iets crimineels!
Op de Brink in Dwingeloo werden onlangs 500 forellen zijn gedood met een rubberen hamer.
De Handelsvereniging organiseert iedere woensdag een activiteit voor toeristen, aldus raadslid Alok van Loon van Progressief Westerveld.. Nu was het idee was om tijdens de Siepeldagen 500 regenboogforellen uit te zetten in de brandvijver op de Brink in Dwingeloo. ‘Het is een kleine vijver. Ze hebben er nieuw water ingedaan, maar het is dood water zonder voedsel of zuurstof en daar doen ze dan zoveel vissen in.’ Het doodslaan van de vissen gebeurde voor de ogen van vele kinderen. Gelukkig waren er mensen die het niet langer konden aanzien en de Dierenbescherming waarschuwden die meteen actie heeft ondernomen.
Ach, lieve mensen, ik kan nog wel even doorgaan, maar ik word er verdrietig van en u ook, waarschijnlijk. Anno 2011 menen veel mensen nog steeds zich te mogen vermaken ten koste van andere levende wezens. Het leed wat ze aanbrengen vinden ze irrelevant dan wel acceptabel omdat het ‘maar’ dieren zijn. En dieren hebben we – net als destijds in donkere tijden Joden en andere Untermenschen – buiten de grenzen van onze morele verantwoordelijkheid geplaatst. Zie de mens in zijn morele verlorenheid en onbekwaamheid zijn mens-zijn aan te wenden tot nut van zichzelf en de wereld met al haar bewoners.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.