Het is langzamerhand tot de meeste westerse toeristen aan het doordringen dat een bezoek aan een Spaans stierengevecht (de corrida de toros) niet meer kan. Het systematisch martelen, pesten en doden van een weerloze stier hoort niet in het rijtje moreel verantwoorde toeristische bezienswaardigheden thuis.
Nu maakt een ander evenement daar gretig gebruik van, het naar eigen zeggen veel minder bloedige Portugese stierengevecht (de tourado). Anders dan in het 'beduidend barbaarsere' Spanje is het in de meeste plaatsen (met uitzondering van de gemeente Barrancos) wettelijk verboden om de stier voor de ogen van het publiek te doden. Dit spektakel wordt door dierenbeschermers dan ook nog wel eens gezien als een beschaafder alternatief voor de Spaanse stierengevechten.
Men zou misschien denken dat de Portugese stieren die niet worden afgemaakt in de arena worden bevochten met de blote hand of met touwen en lasso's, zoals bij een Amerikaanse rodeo. Niet dat dit nu zo edel, pijnloos of dierwaardig zou zijn, maar het zou inderdaad van een totaal andere orde zijn dan een evenement waarbij de stier hoe dan ook moet bloeden. Helaas is niets minder waar!
Het Portugese stierengevecht is minstens zo bloedig als de corrida's en de stieren gaan er even onherroepelijk aan als hun Spaanse lotgenoten, ook al gebeurt dat dan buiten het zicht van het publiek.
Het Comité Anti Stierenvechten schrijft over het Portugese stierenvecht:
"Portugese stierengevechten zijn zo mogelijk nóg wreder dan Spaanse stierengevechten, omdat het veel langer duurt voordat de stier dood is. Hij heeft hierdoor een nóg langere lijdensweg. De stier wordt namelijk niet in de arena - onder het oog van het publiek - gedood, maar pas uren of dagen daarna. Zo verloopt een Portugees stierengevecht:
Bij Portugese stierengevechten spelen paarden een belangrijke rol. Voordat het stierengevecht begint maken alle toreros een 'ererondje' door de arena, samen met de paarden die deelnemen aan het gevecht. Als ze de arena verlaten hebben, wordt de stier binnengelaten. Je kunt direct zien dat zijn horens voor een deel zijn afgevijld en dat ze zijn bedekt met een leren of stoffen omhulsel. Dit is veiliger voor de paarden en toreros, omdat ze hierdoor minder snel gewond raken. De stier verliest door het afvijlen van zijn horens echter zijn coördinatievermogen. Bovendien gebeurt het vijlen vaak op een zeer ruwe manier. Soms worden de zenuwen geraakt en dat is natuurlijk zeer pijnlijk.
Hierna komt een cavaleiro de arena binnen, wiens taak het is om zes tot twaalf banderillas zo diep mogelijk in de rug van de stier te steken. Hierdoor verliest de stier veel bloed. Hij kan de stokken niet van zich afschudden, omdat de weerhaken achter zijn huid blijven steken.
Hoewel het officieel volgens de Portugese wet verboden is, wordt er in sommige Portugese stierengevechten gebruik gemaakt van een picador. Dit vinden veel mensen het meest wrede onderdeel van het stierengevecht, omdat hier het duidelijkst te zien is dat het om pure marteling gaat.
Het laatste onderdeel van het 'gevecht' vormt het optreden van de forcados. Dit is een groep van acht mannen met de taak de stier nog meer uit te putten en te treiteren.
Zeven van de acht mannen springen op het lichaam van de stier en proberen hem op deze manier te stoppen (de stier heeft de natuurlijke neiging om zich te blijven verdedigen). De banderillas zitten nog in het lichaam van de stier, die door het gewicht van de forcados nog dieper in zijn lichaam dringen. De achtste man trekt met al zijn kracht aan de staart van de stier. Dit is voor de sterk verzwakte stier het moment waarop hij de strijd opgeeft.
Hierna komt er een aantal ossen (gecastreerde stieren) de ring binnen, die de stier weer naar buiten moeten leiden.
Het einde
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, wordt de stier ook na een Portugees stierengevecht gedood. Hij wordt in een donkere ruimte gezet tot de slager hem uit zijn lijden komt verlossen. Dit kan soms uren of dagen duren, omdat slagerijen in het weekend vaak gesloten zijn. De banderillas zijn na het gevecht met geweld uit zijn lichaam getrokken en er wordt gezegd dat er zout in zijn wonden gestrooid wordt om het bloeden te stoppen. Hierdoor wordt de pijn nog ondraaglijker. En niemand in de stierenvechtindustrie geeft hierom, als ze maar een "mooie show" kunnen neerzetten voor het publiek!
In Portugal worden per jaar meer dan 4.000 stieren gedood bij stierengevechten en tijdens dorpsfeesten."
Het stierengevecht is ook in Portugal dus geen show waar een weldenkende toerist naar toe dient te gaan. Er bestaan simpelweg geen aanvaardbare varianten van het spektakel.
Titus Rivas
Nu maakt een ander evenement daar gretig gebruik van, het naar eigen zeggen veel minder bloedige Portugese stierengevecht (de tourado). Anders dan in het 'beduidend barbaarsere' Spanje is het in de meeste plaatsen (met uitzondering van de gemeente Barrancos) wettelijk verboden om de stier voor de ogen van het publiek te doden. Dit spektakel wordt door dierenbeschermers dan ook nog wel eens gezien als een beschaafder alternatief voor de Spaanse stierengevechten.
Men zou misschien denken dat de Portugese stieren die niet worden afgemaakt in de arena worden bevochten met de blote hand of met touwen en lasso's, zoals bij een Amerikaanse rodeo. Niet dat dit nu zo edel, pijnloos of dierwaardig zou zijn, maar het zou inderdaad van een totaal andere orde zijn dan een evenement waarbij de stier hoe dan ook moet bloeden. Helaas is niets minder waar!
Het Portugese stierengevecht is minstens zo bloedig als de corrida's en de stieren gaan er even onherroepelijk aan als hun Spaanse lotgenoten, ook al gebeurt dat dan buiten het zicht van het publiek.
Het Comité Anti Stierenvechten schrijft over het Portugese stierenvecht:
"Portugese stierengevechten zijn zo mogelijk nóg wreder dan Spaanse stierengevechten, omdat het veel langer duurt voordat de stier dood is. Hij heeft hierdoor een nóg langere lijdensweg. De stier wordt namelijk niet in de arena - onder het oog van het publiek - gedood, maar pas uren of dagen daarna. Zo verloopt een Portugees stierengevecht:
Bij Portugese stierengevechten spelen paarden een belangrijke rol. Voordat het stierengevecht begint maken alle toreros een 'ererondje' door de arena, samen met de paarden die deelnemen aan het gevecht. Als ze de arena verlaten hebben, wordt de stier binnengelaten. Je kunt direct zien dat zijn horens voor een deel zijn afgevijld en dat ze zijn bedekt met een leren of stoffen omhulsel. Dit is veiliger voor de paarden en toreros, omdat ze hierdoor minder snel gewond raken. De stier verliest door het afvijlen van zijn horens echter zijn coördinatievermogen. Bovendien gebeurt het vijlen vaak op een zeer ruwe manier. Soms worden de zenuwen geraakt en dat is natuurlijk zeer pijnlijk.
Hierna komt een cavaleiro de arena binnen, wiens taak het is om zes tot twaalf banderillas zo diep mogelijk in de rug van de stier te steken. Hierdoor verliest de stier veel bloed. Hij kan de stokken niet van zich afschudden, omdat de weerhaken achter zijn huid blijven steken.
Hoewel het officieel volgens de Portugese wet verboden is, wordt er in sommige Portugese stierengevechten gebruik gemaakt van een picador. Dit vinden veel mensen het meest wrede onderdeel van het stierengevecht, omdat hier het duidelijkst te zien is dat het om pure marteling gaat.
Het laatste onderdeel van het 'gevecht' vormt het optreden van de forcados. Dit is een groep van acht mannen met de taak de stier nog meer uit te putten en te treiteren.
Zeven van de acht mannen springen op het lichaam van de stier en proberen hem op deze manier te stoppen (de stier heeft de natuurlijke neiging om zich te blijven verdedigen). De banderillas zitten nog in het lichaam van de stier, die door het gewicht van de forcados nog dieper in zijn lichaam dringen. De achtste man trekt met al zijn kracht aan de staart van de stier. Dit is voor de sterk verzwakte stier het moment waarop hij de strijd opgeeft.
Hierna komt er een aantal ossen (gecastreerde stieren) de ring binnen, die de stier weer naar buiten moeten leiden.
Het einde
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, wordt de stier ook na een Portugees stierengevecht gedood. Hij wordt in een donkere ruimte gezet tot de slager hem uit zijn lijden komt verlossen. Dit kan soms uren of dagen duren, omdat slagerijen in het weekend vaak gesloten zijn. De banderillas zijn na het gevecht met geweld uit zijn lichaam getrokken en er wordt gezegd dat er zout in zijn wonden gestrooid wordt om het bloeden te stoppen. Hierdoor wordt de pijn nog ondraaglijker. En niemand in de stierenvechtindustrie geeft hierom, als ze maar een "mooie show" kunnen neerzetten voor het publiek!
In Portugal worden per jaar meer dan 4.000 stieren gedood bij stierengevechten en tijdens dorpsfeesten."
Het stierengevecht is ook in Portugal dus geen show waar een weldenkende toerist naar toe dient te gaan. Er bestaan simpelweg geen aanvaardbare varianten van het spektakel.
Titus Rivas
