Doorgaan naar hoofdcontent

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Varkensflats zijn een verkeerd politiek signaal

In de Verdieping van dagblad Trouw op 9 november schrijven een aantal vooraanstaande Nederlanders op persoonlijke titel een pleidooi voor de bouw van een varkensflat in de Amsterdamse haven.

Het is maar goed dat zij dit op persoonlijke titel doen want politiek is het artikel een uiterst onverstandige zet, die GroenLinks zeker geen zetelwinst zal opleveren. Het artikel maakt wel duidelijk waar alleen maar technologisch denken toe leidt.

Schrijvers zijn Bram Bos, fractievoorzitter voor GroenLinks in Amsterdam Oud-Zuid, Karel de Greef, onderzoeker bij de WUR, Peter Groot Koerkamp, hoogleraar bij de WUR, Paul van Grieken wethouder dierenwelzijn (sic!) voor GroenLinks, John Grin, hoogleraar bij de UVA.

Vooralsnog geen domme jongens. Een deel van hun argumenten klopt ook nog. Wanneer je varkensflats bouwt op een industrieterrein en je bouwt er slachterijen naast dan is de transporttijd in vergelijking met de situatie in de bio-industrie aanmerkelijk bekort. Wanneer je ook nog eens een mestvergistingsinstallatie er naast bouwt, dan kun je ook nog eens energie winnen uit de mest. Tel uit je winst!

En daar zit ‘m precies de kneep. Het artikel is niet gericht op het trekken van de angel uit het probleem van de bio-industrie, maar is juist een stap verder in de richting van een doodlopende weg. Een meerderheid in ons land is tegen de bio-industrie en dus ook tegen verlenging van de levensduur. Dat diezelfde burger zelf vrijwel machteloos is in het wijzigen van het landbouwbeleid doordat zij massaal valt voor de goedkopere kiloknaller is niet fraai en niet consequent. Het is menselijk en helaas begrijpelijk. Dit is echter geen argument om dan maar door te gaan mensen in verleiding te brengen met verkeerd geproduceerde dierlijke producten. Nederland kent een veestapel die een omvang heeft die een aantal malen de binnenlandse vraag overtreft. De veestapel bestaat nu om op buitenlandse markten geld te verdienen en ontneemt daarmee goedwillende veehouders een economisch verantwoord bestaan.

Wanneer die veestapel zou worden gereduceerd tot een omvang die in balans is met de binnenlandse behoefte, (zoals bijvoorbeeld in Duitsland), pas dan kunnen diervriendelijke houderijen een reële kans krijgen en niet meer te vechten tegen de bierkaai van de WTO. Dan is het ook niet nodig om waar dan ook in ons land varkensflats te bouwen.

GroenLinks is niet blij met die uitspraken en heeft Bram Bos teruggefloten.
“Ik kan me voorstellen dat de partij hier niet blij mee is”, zegt Bos. “Het is verkiezingstijd en dan is het niet handig dat er verwarring ontstaat over het standpunt van GroenLinks". Volgens Bos bestaat er echter geen verschil tussen hem en de partij over het uiteindelijke doel. “Het gaat alleen om de weg ernaar toe”.

We moeten echter concluderen dat Bos ondertussen behoorlijk de weg is kwijtgeraakt.

Voor een meer verantwoord beleidsadvies voor de vaderlandse veehouderij, klik hier.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.