Er werd in de agrosector en door de supermarkten aangenomen dat het om 5% tot 25% van de biggen ging die een berengeur zouden afgeven. Uit het onderzoek blijkt nu dat het percentage veel lager ligt en eerder in de buurt van 1% tot 2% ligt. Bovendien lijkt het met de berengeur reuze mee te vallen. Omschrijvingen van de berengeur komen het dichtst in de buurt een gebakken vol gescheten pamper. Dat nu blijkt een fabeltje te zijn. Consumenten onderscheiden vlees met een berengeur nauwelijks van ‘normaal’ varkensvlees. De waardering van beide stukken vlees is bijna gelijk.Een en ander betekent dus dat de afgelopen jaren honderden miljoenen varkens voor niks zijn gecastreerd.
Men zou verwachten dat vanuit het ministerie van landbouw per direct een verbod op castratie wordt uitgevaardigd.
Maar het ministerie zwijgt.
Men zou verwachten dat landbouwminister Verburg per direct een brandbrief naar Brussel zou sturen met een verzoek om een directe top van alle landbouwminister met slechts een agendapunt: een Europees verbod op castratie van varkens.
Maar de minister zwijgt.
Men zou verwachten dat vanuit de sector zelf het initiatief zou worden genomen om per direct te stoppen met het castreren van varkens. En dat diezelfde sector collega’s in het buitenland zou oproepen om hetzelfde te doen.
Maar de sector zwijgt.
Deze oorverdovende stilte is een ongehoorde schande.