Doorgaan naar hoofdcontent

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Wagenings gedraai rond stront

Onderzoekers van de landbouwuniversiteit Wageningen hebben er maanden op gezwoegd, maar ze hebben geen fouten in Meat The Truth kunnen vinden. De feiten in de film, eerder als volstrekt onjuist door de agro-lobby van tafel geveegd, zijn volgens de onderzoekers juist. Maar, zo vinden de Wageningse wetenschappers: de interpretatie van die feiten kan genuanceerder.
Wat de dames en heren dus maar meteen hebben gedaan, en zo nuanceren ze de bijdrage van de Nederlandse veeteelt aan het broeikaseffect tot de helft van wat de veeteelt elders bijdraagt. Overal ter wereld is de bijdrage van de veeteelt 18%, behalve in Nederland. Daar bedraagt de bijdrage op miraculeuze wijze na de Wageningse studie ineens 9%.
Die lagere bijdrage is te danken aan de intensieve manier waarop in Nederland veeteelt wordt bedreven. Door luchtdichte stalsystemen is de emissie van broeikasgassen beperkt. Daar zullen ze in Londen van opkijken want in de Britse hoofdstad hangt een stank van mest die al dagen vanuit Nederland richting Engeland waait. Hoezo luchtdichte stalsystemen?
Het geneuzel van de hooggeleerde Wageningers is dan ook vrij snel door te prikken als broddelwerk.
Feit: de bijdrage van de veeteelt komt vooral door de mest. De mestproductie in Nederland ziet er als volgt uit: De rundveehouderij produceert per jaar bijna 50 miljard kilo mest. De varkenshouderij levert 11,7 miljard kilo. De kippenhouderij 1,3 miljard kilo. Varkenshouderij en kippenhouderij worden gerekend tot de intensieve veehouderij, en deze levert samen 13 miljard kilo mest. De rundveehouderij (voornamelijk melkvee) produceert dus bijna vier keer zoveel mest als de intensieve veehouderij.
Het klopt dat in de intensieve veehouderij met (vrijwel) luchtdichte stalsystemen wordt gewerkt. Maar! In de melkveehouderij zijn de afgelopen jaren de zijmuren juist uit de stallen gesloopt! De koeien zweten door hun hoge melkproductie zo hard dat die muren er wel uit moeten om het verblijf in de stal een beetje dragelijk maken. Daardoor vindt het overgrote deel van de Nederlandse mestproductie (75%) dus eigenlijk in de openlucht plaats.
De gevaarlijkste bijdrage aan het broeikaseffect komt van methaangas. Dit gas wordt vooral gevonden in de scheten die de koe laat. Dat, dankzij het merkwaardige menu dat de Nederlandse koe krijgt voorgeschoteld, in overvloed geproduceerde gas verdwijnt door open stalmuren direct in de openlucht.



Het ligt daarom eerder voor de hand om te veronderstellen dat de bijdrage van Nederlandse veeteelt eerder hoger dan lager is dan de 18% die in Meat The Truth wordt gemeld.
Inderdaad de Wageningse interpretatie van de feiten had wel wat genuanceerder gemogen.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.