Het Financiële Dagblad van 31 juli meldt dat steeds meer boeren van hun bedrijf een zorgboerderij maken. Het gaat daarbij om het tegen betaling opvangen van bijvoorbeeld verstandelijk gehandicapten of ouderen die een beetje meehelpen op de boerderij. Een paar minuten zoeken op internet leert dat ook kinderopvang aan populariteit wint. Niet zo vreemd, want drie jaar geleden al maakte het weekblad De Boerderij een reportage over Kinderdagverblijf Beestenboel in het Gelderse Overasselt waaruit bleek dat het opvangen van kinderen meer oplevert dan het houden van varkens.
Varkens? Jawel varkens. De Beestenboel houdt op hetzelfde bedrijf naast kinderen ook varkens. De man verzorgt de varkens en vrouw doet de kinderen. De Beestenboel is overigens niet het enige varkensbedrijf waar deze, zacht gezegd, buitengewoon merkwaardige combinatie van activiteiten voorkomt.
De combinatie is merkwaardig omdat varkenshouderijen een bron zijn van MRSA. Al in 2006 meldde Het Bureau Risicobeoordeling van Voedsel en Waren Autoriteit in het Agrarisch Dagblad dat er sprake is massale MRSA-besmetting in de Nederlandse varkenshouderij. Bij onderzoek op slachtvarkens bleek dat de ziekenhuisbacterie die resistent is tegen veel antibiotica, voorkomt in 80% van de koppels. Bijna de helft van alle varkenshouders in Nederlanders is besmet met de bacterie en dus drager van het virus.
MRSA (Meticilline-Resistente Staphylococcus Aureus) is op zichzelf voor gezonde mensen niet gevaarlijk maar voor risicogroepen zoals mensen met weinig weerstand, ouderen, en mensen die al ziek zijn wel. Omdat MRSA zo goed als resistent is tegen anti-biotica zijn er voor mensen die besmet zijn en ziek worden geen geneesmiddelen die werken.
Het gemak waarmee de overheid vergunningen afgeeft voor kinderopvang zorgvergunningen staat in schril contrast tot de maatregelen die ziekenhuizen nemen wanneer een besmetting wordt ontdekt: Zo moet het ziekenhuispersoneel schorten dragen. Ook moet men een masker opzetten zodat de bacteriën niet gemakkelijk ingeademd kunnen worden. Ook gebruikt men handschoenen en wast en ontsmet men de handen bij het verlaten van de kamer. Voor de facilitaire dienst is er ook een speciale taak weggelegd. Na gebruik van een kamer door een MRSA-positieve patiënt worden vloeren en muren gedesinfecteerd. Bezoekers moeten na bezoek de handen wassen en ontsmetten en vervolgens het ziekenhuis onmiddellijk verlaten zonder andere patiënten te bezoeken.
Onder het aanbod van opvang door boeren zijn ook geitenhouders. Dat leek ongevaarlijk tot begin dit jaar toen in Noord Brabant een heuse epidemie van Q-koorts uibrak met naar schatting 5000 besmettingen.
Het is niet gezegd dat MRSA of Q-koorts op de bedrijven die zorg of kinderopvang bieden rondwaart. Maar het is evenmin gezegd dat het niet zo is. Wat MRSA betreft is kans ongeveer 50%.
In Nederland is in de veehouderij niets, maar dan ook helemaal niets, geregeld voor het welzijn van de dieren die daar worden gehouden. Voor de mensen die daar nu ook worden gehouden kennelijk ook niet, en dat is uit een oogpunt van volksgezondheid meer dan vreemd.
Varkens? Jawel varkens. De Beestenboel houdt op hetzelfde bedrijf naast kinderen ook varkens. De man verzorgt de varkens en vrouw doet de kinderen. De Beestenboel is overigens niet het enige varkensbedrijf waar deze, zacht gezegd, buitengewoon merkwaardige combinatie van activiteiten voorkomt.
De combinatie is merkwaardig omdat varkenshouderijen een bron zijn van MRSA. Al in 2006 meldde Het Bureau Risicobeoordeling van Voedsel en Waren Autoriteit in het Agrarisch Dagblad dat er sprake is massale MRSA-besmetting in de Nederlandse varkenshouderij. Bij onderzoek op slachtvarkens bleek dat de ziekenhuisbacterie die resistent is tegen veel antibiotica, voorkomt in 80% van de koppels. Bijna de helft van alle varkenshouders in Nederlanders is besmet met de bacterie en dus drager van het virus.
MRSA (Meticilline-Resistente Staphylococcus Aureus) is op zichzelf voor gezonde mensen niet gevaarlijk maar voor risicogroepen zoals mensen met weinig weerstand, ouderen, en mensen die al ziek zijn wel. Omdat MRSA zo goed als resistent is tegen anti-biotica zijn er voor mensen die besmet zijn en ziek worden geen geneesmiddelen die werken.
Het gemak waarmee de overheid vergunningen afgeeft voor kinderopvang zorgvergunningen staat in schril contrast tot de maatregelen die ziekenhuizen nemen wanneer een besmetting wordt ontdekt: Zo moet het ziekenhuispersoneel schorten dragen. Ook moet men een masker opzetten zodat de bacteriën niet gemakkelijk ingeademd kunnen worden. Ook gebruikt men handschoenen en wast en ontsmet men de handen bij het verlaten van de kamer. Voor de facilitaire dienst is er ook een speciale taak weggelegd. Na gebruik van een kamer door een MRSA-positieve patiënt worden vloeren en muren gedesinfecteerd. Bezoekers moeten na bezoek de handen wassen en ontsmetten en vervolgens het ziekenhuis onmiddellijk verlaten zonder andere patiënten te bezoeken.
Onder het aanbod van opvang door boeren zijn ook geitenhouders. Dat leek ongevaarlijk tot begin dit jaar toen in Noord Brabant een heuse epidemie van Q-koorts uibrak met naar schatting 5000 besmettingen.
Het is niet gezegd dat MRSA of Q-koorts op de bedrijven die zorg of kinderopvang bieden rondwaart. Maar het is evenmin gezegd dat het niet zo is. Wat MRSA betreft is kans ongeveer 50%.
In Nederland is in de veehouderij niets, maar dan ook helemaal niets, geregeld voor het welzijn van de dieren die daar worden gehouden. Voor de mensen die daar nu ook worden gehouden kennelijk ook niet, en dat is uit een oogpunt van volksgezondheid meer dan vreemd.
