Afgelopen vrijdag mocht staatssecretaris Henk Bleker, in zijn hoedanigheid van stiekum-leider van het CDA, bij Pauw en Wittemens komen uitleggen waarom Mauro toch terug moet naar Angola.
De kern van Blekers betoog was dat hij als mens oh zo heel erg meevoelde met Mauro, maar dat hij als politicus geen andere keus had dan de wet te volgen. Wet is wet, en regels zijn regels, aldus Bleker. En de overheid heeft geen andere keus dan die wet te handhaven.
En terwijl de gelouterde interviewers Pauw en Witteman rustig door-snurkten, mocht Bleker omstandig uitleggen dat het voor hem en zijn partij allemaal niet zo makkelijk was. En voor minister Leers ook niet. Het valt helemaal niet mee om de in de wet vastgelegde ministeriële bevoegdheid om diezelfde wet te kunnen passeren, ook daadwerkelijk te gebruiken.
Een beetje interviewer die bij de les is, had natuurlijk halverwege Blekers betoog al ingebroken met de vraag: En hoe zit dat dan bijvoorbeeld met de boeren?
Het is bij wet al sinds 2001 verboden om bij kippen de snavels te knippen. Die wet is nog steeds van kracht, maar eerst kregen de kippenboeren al bij de inwerkingtreding vijf jaar uitstel.
Toen die periode was afgelopen, en er nog steeds geen oplossing was voor het kippen-pikken in de overvolle stallen werd nog eens voor vijf jaar uitstel verleend.
Deze zomer werd het uitstel door Bleker nog maar weer eens met tien jaar verlengd.
De oplossing voor het kippen-pikken in de overvolle stallen ligt voor de hand: minder kippen en wat afleiding voor die dieren.
Maar zo'n oplossing is nadelig voor de portemonnee van de betreffende boeren. Tsja, en dan gebruikt staatssecretaris Bleker zijn discretionaire bevoegdheid wel en stelt dus de wet buiten werking.
Maar als je Mauro heet en uit Angola komt, en de overheid heeft acht jaar getreuzeld om een besluit over je te nemen, dan kan het niet.
Overdreven gesteld? Te ver gezocht misschien?
In Europa gelden regels voor de hoeveelheid stikstof die per hectare mag worden gestrooid. Maar als de Nederlandse boeren zich daaraan moeten houden, houden ze zoveel mest over dat ze verzuipen in de stront van hun eigen veestapel.
Of het kost veel geld om die mest op een andere manier dan op het land kwijt te raken.
Maar dat is nadelig voor de portemonnee van de betreffende boeren en dan verzint de boerenlobby die CDA heet wel een list. Ze maken Brussel wijs dat het gras hier harder groeit dan overal elders in de wereld en dat het Nederlandse weiland dus wel een extra kilootje mest kan hebben.
Ze noemen dat 'derogatie'. Mooie strik er om. Klaar is Kees. Dat die overbemesting op termijn ons drinkwater in diepe ondergrond verpest, merken onze kinderen pas. Dat is de zorg van de rentmeesters van het CDA niet. Het gaat tenslotte om de portemonnee van de boeren van nu.
Derogatie betekent overigens letterlijk: het buiten werking stellen van een wettelijke norm.
Het kan dus wel, behalve als je Mauro heet en uit Angola komt.
Overdreven gesteld? Te ver gezocht misschien?
In een nieuwe wet die normen voor de huisvesting van varkens regelt, moet een vleesvarken van rond de 100 kilo, minstens 1 vierkante meter ruimte hebben. Deze wet gaat wordt 2013 van kracht, maar nu al is geregeld dat varkenshouders zich niet aan deze minimumeis hoeven te houden. Belangrijkste overweging, nog te berde gebracht door de vorige minister van Landbouw CDA-vrouwe Verburg: deze minimumnorm werkt kostprijsverhogend. Dat kan de portemonnee niet hebben, en dus krijgen de varkenshouders ontheffing. De norm is verlaagd naar 0,8 vierkante meter. Kunnen er meer varkens in een stal.
Je kan dus in Nederland een wet buitenwerking stellen, nog voor die wet van kracht is geworden.
Het kan dus wel, behalve als je Mauro heet en uit Angola komt.
Overdreven gesteld? Te ver gezocht misschien?
Er is met de Belgen een verdrag afgesloten om de natuurschade te compenseren die door het uitdiepen van de Westerschelde wordt veroorzaakt. Staatssecretaris Bleker veegt zijn Groningse achterkant af met al die afspraken en verdragen, want die afspraken zijn tegen het zere been van een paar Zeeuwse akkerbouwers.
En dus blijft de Hedwigepolder wat-ie al eeuwen is geweest: een paar hectare zompige vette klei waar de kwaliteit van het geteelde graan zo slecht is dat het alleen als veevoer kan worden gebruikt.
Het kan dus wel, behalve als je Mauro heet en uit Angola komt.
Dan kan er opeens niks en verschuilt staatssecretaris Bleker en met hem het hele CDA zich achter de tekst- en wetboeken waarmee ze doorgaans zo vrolijk de kachel aanmaken.
Ondertussen snurken Pauw en Witteman rustig door. Dat dan weer wel, natuurlijk.
Met zulke interviewers heb je inderdaad geen censuur meer nodig.
De kern van Blekers betoog was dat hij als mens oh zo heel erg meevoelde met Mauro, maar dat hij als politicus geen andere keus had dan de wet te volgen. Wet is wet, en regels zijn regels, aldus Bleker. En de overheid heeft geen andere keus dan die wet te handhaven.
En terwijl de gelouterde interviewers Pauw en Witteman rustig door-snurkten, mocht Bleker omstandig uitleggen dat het voor hem en zijn partij allemaal niet zo makkelijk was. En voor minister Leers ook niet. Het valt helemaal niet mee om de in de wet vastgelegde ministeriële bevoegdheid om diezelfde wet te kunnen passeren, ook daadwerkelijk te gebruiken.
Een beetje interviewer die bij de les is, had natuurlijk halverwege Blekers betoog al ingebroken met de vraag: En hoe zit dat dan bijvoorbeeld met de boeren?
Het is bij wet al sinds 2001 verboden om bij kippen de snavels te knippen. Die wet is nog steeds van kracht, maar eerst kregen de kippenboeren al bij de inwerkingtreding vijf jaar uitstel.
Toen die periode was afgelopen, en er nog steeds geen oplossing was voor het kippen-pikken in de overvolle stallen werd nog eens voor vijf jaar uitstel verleend.
Deze zomer werd het uitstel door Bleker nog maar weer eens met tien jaar verlengd.
De oplossing voor het kippen-pikken in de overvolle stallen ligt voor de hand: minder kippen en wat afleiding voor die dieren.
Maar zo'n oplossing is nadelig voor de portemonnee van de betreffende boeren. Tsja, en dan gebruikt staatssecretaris Bleker zijn discretionaire bevoegdheid wel en stelt dus de wet buiten werking.
Maar als je Mauro heet en uit Angola komt, en de overheid heeft acht jaar getreuzeld om een besluit over je te nemen, dan kan het niet.
Overdreven gesteld? Te ver gezocht misschien?
In Europa gelden regels voor de hoeveelheid stikstof die per hectare mag worden gestrooid. Maar als de Nederlandse boeren zich daaraan moeten houden, houden ze zoveel mest over dat ze verzuipen in de stront van hun eigen veestapel.
Of het kost veel geld om die mest op een andere manier dan op het land kwijt te raken.
Maar dat is nadelig voor de portemonnee van de betreffende boeren en dan verzint de boerenlobby die CDA heet wel een list. Ze maken Brussel wijs dat het gras hier harder groeit dan overal elders in de wereld en dat het Nederlandse weiland dus wel een extra kilootje mest kan hebben.
Ze noemen dat 'derogatie'. Mooie strik er om. Klaar is Kees. Dat die overbemesting op termijn ons drinkwater in diepe ondergrond verpest, merken onze kinderen pas. Dat is de zorg van de rentmeesters van het CDA niet. Het gaat tenslotte om de portemonnee van de boeren van nu.
Derogatie betekent overigens letterlijk: het buiten werking stellen van een wettelijke norm.
Het kan dus wel, behalve als je Mauro heet en uit Angola komt.
Overdreven gesteld? Te ver gezocht misschien?
In een nieuwe wet die normen voor de huisvesting van varkens regelt, moet een vleesvarken van rond de 100 kilo, minstens 1 vierkante meter ruimte hebben. Deze wet gaat wordt 2013 van kracht, maar nu al is geregeld dat varkenshouders zich niet aan deze minimumeis hoeven te houden. Belangrijkste overweging, nog te berde gebracht door de vorige minister van Landbouw CDA-vrouwe Verburg: deze minimumnorm werkt kostprijsverhogend. Dat kan de portemonnee niet hebben, en dus krijgen de varkenshouders ontheffing. De norm is verlaagd naar 0,8 vierkante meter. Kunnen er meer varkens in een stal.
Je kan dus in Nederland een wet buitenwerking stellen, nog voor die wet van kracht is geworden.
Het kan dus wel, behalve als je Mauro heet en uit Angola komt.
Overdreven gesteld? Te ver gezocht misschien?
Er is met de Belgen een verdrag afgesloten om de natuurschade te compenseren die door het uitdiepen van de Westerschelde wordt veroorzaakt. Staatssecretaris Bleker veegt zijn Groningse achterkant af met al die afspraken en verdragen, want die afspraken zijn tegen het zere been van een paar Zeeuwse akkerbouwers.
En dus blijft de Hedwigepolder wat-ie al eeuwen is geweest: een paar hectare zompige vette klei waar de kwaliteit van het geteelde graan zo slecht is dat het alleen als veevoer kan worden gebruikt.
Het kan dus wel, behalve als je Mauro heet en uit Angola komt.
Dan kan er opeens niks en verschuilt staatssecretaris Bleker en met hem het hele CDA zich achter de tekst- en wetboeken waarmee ze doorgaans zo vrolijk de kachel aanmaken.
Ondertussen snurken Pauw en Witteman rustig door. Dat dan weer wel, natuurlijk.
Met zulke interviewers heb je inderdaad geen censuur meer nodig.
