Wet en praktijk

Er wordt al jaren gepraat over het toekennen van rechten aan dieren. Ook de Partij voor de Dieren is daar een warm voorstander van. Is er dan niks geregeld voor dieren op het vlak van welzijn en bescherming? Ja! Sinds 1 januari 2013 fungeert de Wet Dieren. Deze wet vervangt en bundelt een aantal wetten met betrekking tot dieren, zoals de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren (GWWD). Die wet was bedoeld voor door de mens gehouden dieren. De nieuwe Wet Dieren heeft uit die oude GWWD een aantal bepalingen overgenomen. Nieuw is echter dat de intrinsieke waarde van het dier erkend wordt. Met intrinsieke waarde wordt bedoeld de waarde die het dier heeft voor zichzelf. De intrinsieke waarde van het dier moet worden gerespecteerd. Dieren zijn wezens met gevoel en inbreuk op de integriteit en het welzijn van dieren moet worden voorkomen (artikel 1.3). In het zelfde artikel wordt aangegeven waarvan door de mens gehouden dieren moeten worden gevrijwaard. Daarbij zijn de ‘vijf vrijheden van Brambell’ onverkort in de wettekst overgenomen. Prof. Brambell heeft in 1965(!) in opdracht van de Britse regering een vijftal voorwaarden opgesteld waarmee het welzijn van gehouden dieren wordt gewaarborgd: Dieren dienen te zijn gevrijwaard van: 1. dorst, honger en onjuiste voeding; 2. fysiek en fysiologisch ongerief; 3. pijn, verwondingen en ziektes; 4. angst en chronische stress; 5. beperking van hun natuurlijk gedrag. Artikel 2.1 bepaalt dat het verboden is ‘bij een dier pijn of letsel te veroorzaken of de gezondheid en welzijn van het dier te benadelen.’ Je zou zeggen, dat is dan geregeld. Dankzij de nieuwe Wet Dieren stoppen met de bio-industrie, dierproeven, ‘sport’vissen, plezierjacht, circussen met wilde dieren, dolfinaria, dierentuinen etc. Helaas! In diezelfde wet staat namelijk dat de ge- en verboden die een dier bescherming tegen onrechtmatige (be)handelingen moeten bieden, niet gelden wanneer er een ‘redelijk (lees: menselijk!) doel’ mee gediend wordt! De ‘Brambell-vrijheden’ zijn toepasselijk ‘voor zover zulks redelijkerwijs (lees: menselijkerwijs!) kan worden verlangd’! Het zijn immers mensen die invulling geven aan deze criteria. Met een beroep op (bijvoorbeeld) zwaarwegende economische belangen valt te vrezen dat het gesleep, gesol en vermaak mét, het verminken ván en geknutsel áán dieren ‘gewoon’ kan doorgaan. Krachteloze symboolwetgeving dus, waar de dieren en zij die zich sterk maken voor dieren, niet of nauwelijks iets mee opschieten! De wet is hard, maar het ís de wet, heb ik ooit geleerd. Deze wet is boterzacht, waar die hard had kunnen/moeten zijn!

Vuurwerkverbod tijdens het broedseizoen en koningsdag

Vragen van het lid Ouwehand aan de staatssecretarissen van Infrastructuur en Milieu en Economische Zaken over een vuurwerkverbod tijdens het broedseizoen.

1. Heeft u kennis genomen van de uitspraak van de rechter naar aanleiding van het afsteken van vuurwerk tijdens het broedseizoen?[1] Wat vindt u ervan dat de gemeente Weesp een vergunning had afgegeven voor het afsteken van vuurwerk op Koninginnedag, terwijl het verstoren van broedende vogels en hun jongen verboden is volgens van de Flora- en faunawet?

2. Kunt u uiteenzetten hoeveel gemeentes de afgelopen 5 jaar toestemming hebben gegeven voor het afsteken van vuurwerk op Koninginnedag, Bevrijdingsdag of een ander evenement in het broedseizoen? Zo nee, waarom niet?

3. Hoe verklaart u dat gemeenten toestemming geven voor het afsteken van vuurwerk op Koninginnedag en/of Bevrijdingsdag, gelet op het feit dat een groot gedeelte van de beschermde inheemse vogels op dat moment bezig is met hun broedproces en er dan geen verstorende werkzaamheden of activiteiten mogen plaatsvinden, terwijl vuurwerk een zeer verstorende werking heeft op vogels? Deelt u de indruk dat er onvoldoende kennis is over de bepaling in de Flora- en faunawet die een verstorende activiteit zoals het afsteken van vuurwerk in het broedseizoen verbiedt?

4. Deelt u de mening dat vanwege het grote risico dat broedvogels verstoord worden door vuurwerk, gemeenten uit voorzorg geen vergunning zouden moeten afgeven voor het afsteken van vuurwerk bij evenementen tijdens het broedseizoen? Zo neen, hoe verhoudt uw mening zich ten opzichte van het voorzorgsprincipe en het “nee, tenzij” principe dat ten grondslag ligt aan de Flora- en faunawet?

5. Bent u bereid de mogelijkheden te onderzoeken om een landelijk verbod in te stellen op het afsteken van vuurwerk op Koninginnedag, Bevrijdingsdag en andere evenementen tijdens het broedseizoen? Bent u bereid gemeentes in ieder geval alvast op te roepen het afsteken van vuurwerk op Koninginnedag en Bevrijdingsdag en andere evenement tijdens het broedseizoen uit voorzorg niet toe te staan? Zo neen, waarom niet?

Vergunning verleend vlak voor nertsenverbod

Vragen van het lid Thieme (PvdD) aan de staatssecretaris van Economische Zaken over een onlangs verleende vergunning voor een nertsenhouderij

1. Bent u ervan op de hoogte dat de gemeente Putten in de week voordat de Wet verbod pelsdierhouderij in werking is getreden nog snel een vergunning heeft verleend voor een nieuwe nertsenhouderij? Zo ja, hoe beoordeelt u dit?
2. Kunt u aangeven hoe de vergunningverlening zich verhoudt tot het in werking treden van de Wet verbod pelsdierel="noopener noreferrer" target="_blank"rhouderij en aangeven waarom de gemeente Putten deze vergunning nog heeft verleend terwijl algemeen bekend was dat er een verbod op nertsenhouderijen aankwam?
3. Hoe beoordeelt u deze gang van zaken rondom deze vergunningverlening en het handelen van de gemeente Putten?
4. Bent u van mening dat de gemeente Putten onjuist heeft gehandeld gezien de toekomstige ontwikkelingen en waarom wel of niet?
5. Bent u bereid stappen te ondernemen om de komst van deze nieuwe nertsenhouderij tegen te gaan? Zo ja, op welke wijze en termijn? Zo nee, waarom niet?

GroenLinks: zachte heelmeesters

De titel is een zin uit het verslag van Nel van Dijk die de commissie voorzat die de verkiezingsnederlaag van GroenLinks in 2012 onderzocht.
Zelf heb ik ooit een proeflidmaatschap van GroenLinks gehad en voortijdig opgezegd. Ik herken in de conclusies van het rapport de een schijnbare betrokkenheid, die niet echt duurzaam en sociaal is. Voor mij was het voorbeeld de manier waarop GroenLinks tegen dierenwelzijn en dierenrechten aankeek. Wanneer je veel koeien in een grote schuur zet, dan kun je de mest opvangen en proberen er energie uit te halen. Kortom: een milieuprobleem (vervuiling) lijkt voorkomen en schijnbaar omgezet in iets nuttigs (energie). Of de dieren een dierwaardig leven hebben, levenslang binnen, dat interesseert weinig kiezers en leden van GroenLinks echt. Dat biomassavergisting alleen met veel subsidie kan bestaan en niet echt een duurzame oplossing is, ook niet.

Typisch GroenLinks is ook te zeggen dat zeldzame dieren een hoge intrinsieke waarde hebben en over talrijke individuen in een stal hoor je ze niet. Liever één zeearend in de lucht dan de lucht van tien plofkippen. Natuurlijk is een zeearend leuk om naar te kijken en wil je weer dat deze dieren in ons land te zien zijn, maar als je echt betrokken bent bij dierenwelzijn dan probeer je te voorkomen dat de dieronvriendelijke praktijk van de bio-industrie duurzaam blijft bestaan. Biologisch landbouw heeft een aantal voordelen, maar geef dan ook toe dat het om de onzekerheid over je eigen gezondheid gaat en dat kunstmest en bestrijdingsmiddelen alleen een probleem zijn wanneer er te veel van toegepast wordt.

Ik denk dat een partij die probeert en duurzaam en sociaal te zijn te veel hooi op zijn vork neemt in een tijd dat een rechtse kiezer niet het label opgeplakt wil hebben dat hij niet sociaal en niet duurzaam is. In Duitsland werkt het voor de Groenen, maar die hebben gekozen voor echte duurzaamheid.

Klik hier om meer te lezen over intrinsieke waarde en hoe verschillend instanties dit begrip gebruiken of in de Internetversie bij de labels.

EU belastinggeld bevordert inhumaan vee-export

Een deel van de veehandel tussen de E.U. en andere landen wordt genereus gesubsidieerd met geld van de Europese belastingbetalers. Vee-exporteurs krijgen jaarlijks circa 9 miljoen aan subsidie, waarmee zo’n 80.000 dieren worden verhandeld naar landen buiten de EU. Eyes on Animals, Compassion in World Farming en Animal Welfare Foundation vinden het ethisch onaanvaardbaar dat overheidsgeld een handelstak aanmoedigt die op zulke grote schaal dierenleed veroorzaakt. Schokkend genoeg prijst de Europese Commissie in het ‘2012 Progress Report on Turkey’ dit land juist voor het feit dat het zijn invoer van levend vee vanuit de EU heeft vergroot (zie video).

Herten en zwijnen in Drenthe worden afgeschoten

Vragen van het lid Thieme aan de staatssecretaris van Economische Zaken over preventief afschot van grote hoefdieren in Drenthe.

1. Bent u ervan op de hoogte dat de provincie Drenthe grote hoefdieren, zoals edelherten en wilde zwijnen afschiet zodra deze dieren een stap zetten binnen de provinciegrens? Zo ja, wat vindt u hier van?

2. Kunt u aangeven hoeveel edelherten, wilde zwijnen en damherten er de afgelopen 3 jaar preventief zijn afgeschoten in provincie Drenthe en in welke mate er sprake was van overlast, schade of gevaar? Zo ja, kunt u daarbij ook aangeven hoe de overlast, schade of gevaar is gemeten? Zo nee, waarom niet?

3. Kunt u bevestigen dat uw ambtsvoorganger in het recent gehouden Algemeen Overleg Biodiversiteit d.d. 15 november 2012 heeft gezegd “dat het prachtig zou zijn als je in Europa ook voor het grote wild een meer evenwichtig stabiel netwerk krijgt waarin alle soorten zich op een natuurlijke manier kunnen bewegen. Dan kom je misschien ook van die vervelende beheerjacht af, want dat hangt allemaal met elkaar samen”? Zo ja, deelt u deze opvatting?

4. Kunt u uiteenzetten hoe dit provinciale beleid zich verhoudt tot uw beleid dat zich juist richt op het verbinden van natuurgebieden door het aanleggen van de ecologische hoofdstructuur inclusief verbindingszones, zodat dieren vrijelijk kunnen migreren?

5. Deelt u de mening dat het zeer onwenselijk is dat provincies edelherten, wilde zwijnen en damherten preventief laten afschieten zodra ze gesignaleerd worden binnen de provincie grenzen, nog voordat er ook maar sprake is van overlast, schade of gevaar? Zo ja, hoe wilt u dit in de toekomst voorkomen? Zo nee, waarom niet en hoe verhoudt zich dit tot het “nee, tenzij” principe dat ten grondslag ligt aan de Flora- en Faunawet?

6. Deelt u de mening dat inspanningen van rijkswege om te komen tot de aanleg van ecoducten en andere verbindingszones gefrustreerd kunnen worden door regionaal afschotbeleid zoals nu in Drenthe plaatsvindt? Zo nee, waarom niet?

7. Bent u voornemens contact op te nemen over deze kwestie met verantwoordelijk gedeputeerde in Drenthe? Zo nee, waarom niet?

Agrosector probeert haar negatieve imago te kantelen

Wakker Dier heeft succes met haar campagne tegen de plofkip. Ook de tendens om megastallen te bouwen voor koeien, kippen en varkens draagt weinig bij aan een positief imago voor de intensieve veehouderij. Vandaar dat FrieslandCampina en de universiteit van Wageningen in de persoon van Aalt Dijkhuizen alles uit de kast halen om tegenstanders van de intensieve veehouderij de wind uit de zeilen te nemen. En hoe doe je dat? Omdat de meeste consumenten niet echt betrokken zijn bij dierenwelzijn zijn ze maar half op de hoogte hoe de moderne boer zijn werk doet. Als sector probeer je dan het vage beeld dat consumenten hebben van wat er in de stallen gebeurt om te zetten in jouw voordeel.

Dit zijn de feiten:
Koeien in megastallen blijven de hele dag binnen en krijgen krachtvoer om zoveel mogelijk melk te produceren. Het licht in de stal blijft ook in de winter zo lang mogelijk aan om de koeien de suggestie te wekken dat het volop zomer is. Dan geven ze meer melk. Veel boeren hebben een melkrobot die twee zaken tegelijk doet. Het levert de koe krachtvoer en zorgt ervoor dat de boer niet zelf hoeft te melken. De koe haast zich zo snel mogelijk weer terug naar een rustplaats om liggend in de mestresten nog meer melk te produceren. Haar uiers worden vies en raken ontstoken (mastitis) en ze krijgt klauw- en pootproblemen door het gebrek aan beweging en het liggen op de harde ondergrond. Een deel van de veestapel leeft zo 24 uur per dag en 365 dagen per jaar binnen op stal. Een deel komt zomers buiten en het publiek heeft geen idee welk deel van de totale veestapel dit is.
De Nederlandse veestapel is zo groot dat er veevoer moet worden geïmporteerd. Dit levert een milieubelasting op. Er is om dezelfde reden een overvloed aan mest en deze wordt in de grond geïnjecteerd om stankoverlast te beperken. De meeste mensen hebben geen idee of deze bemesting in balans is met de vruchtbaarheid van de grond. Overschot aan bemesting leidt tot milieuvervuiling en afname biodiversiteit. Weidevogels vinden in de groene grasvlakten, die gebruikt worden om veevoer te verbouwen en niet begraasd worden, geen geschikte biotoop en hun aantallen nemen af mede door maaien vroeg in het broedseizoen.

En zo probeer je het in jouw voordeel om te draaien:
Je geeft aan de reclamewereld de opdracht met de negatieve ingrediënten aan de slag te gaan om het imago te verbeteren en het liefst de tegenstanders in diskrediet te brengen. Je schetst een beeld dat mest helemaal geen probleem is als je het maar in de stal opvangt en probeert er energie mee op te wekken. Koeien in de wei is helemaal niet handig. Dat het publiek geen idee heeft welk deel van de koeien zomers binnen blijft, daar heb je het gewoon niet over. Wat niet weet wat niet deert. Dat een koe uitgemolken wordt, presenteer je gewoon als dat het dier vrijwillig ’s ochtends vroeg opstaat om voor de boer en de consument melk te gaan maken. De boer die vroeger al om 5 uur in de ochtend moest melken, kan nu uitslapen. Slim bekeken. Melk is best bijzonder, zeg je dan op jouw website. De jeugd die denkt dat de melk uit een fabriek komt, heeft eigenlijk gelijk, maar het is toch belangrijk om te melden dat in de fabriek (megastal) een koe staat die nog niet vervangen kan worden door een machine.

De wereldbevolking groeit, dus de vraag naar voedsel (vlees en zuivel) groeit. Het is pech voor de agrosector dat tegelijk in het nieuws komt dat bijna de helft van het voedsel verspild wordt. De wereldbevolking kan eigenlijk nog jaren vooruit en groeien, zolang we eten maar beter verdelen. Dat matigen op vlees en zuivel gezond is en ook plantaardige voeding zou besparen moet je natuurlijk niet benadrukken wanneer je groei in de omzet wil.
En als je toch bezig bent om als agrosector in de aanval te gaan, dan kun je ook proberen om de biologische melkveehouderij te tackelen. Biologisch is helemaal niet zo duurzaam, beweer je dan, want het duurt langer om te produceren en het milieu wordt er niet mee gespaard. Dat dit argument alleen maar opgaat wanneer je de hele (veel te grote) veestapel biologisch zou maken zodat er ook dan een mestoverschot is, vertel je er niet bij.

De biologische sector heeft soms inderdaad een beetje boter op haar hoofd, want biologische boeren zouden ook graag op een grootschalige manier zuivel produceren. Dat lijkt nu eenmaal makkelijker geld verdienen en de technologie is er toch al. Melk wordt er niet minder biologisch van wanneer het door een melkrobot uit de uier is gezogen. En dierenwelzijn is niet het hoofddoel van de biologische melkveehouder, het is de illusie dat het gezonder is omdat geproduceerd wordt zonder kunstmest en gif. Laat nu deze gezondheidsclaim nauwelijks zijn te onderbouwen.
Moraal van dit verhaal? Geloof niet in sprookjes. Melk is voor kalfjes. Je kunt het beste iets voor dieren doen door geen producten meer te kopen die afkomstig zijn van dieren (uit de bio-industrie).

FrieslandCampina vertelt niet het héle verhaal achter de melk. Daarom doet Milieudefensie (de kleine hoefprint) dat maar.
Milieudefensie en Jongeren Milieu Actief maken bezwaar bij YouTube nadat het online videokanaal een parodie op de reclamecampagne van FrieslandCampina offline haalde. De reclamemakers dreigden eerder met juridische stappen. Nadat de milieuorganisaties te kennen gaven hun filmpje online te houden is YouTube opgedragen de film te verwijderen. De video was in korte tijd 10.000 keer bekeken. De milieuorganisaties willen met het filmpje het verhaal over de schadelijke sociale en milieugevolgen van het gebruik van Zuid-Amerikaanse soja in ons veevoer blijven vertellen en hebben de parodie daarom ook via andere videokanalen weer online gezet. De organisaties willen dat YouTube de film onmiddellijk weer online zet.