Doorgaan naar hoofdcontent

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Proefdierbeleid blijft in taboesfeer

Persbericht PvdD. Den Haag, 24 april 2007 – De Partij voor de Dieren heeft Kamervragen gesteld aan de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport over de presentatie van zijn beleidsvoornemens over dierproeven en biotechnologie op vrijdag 27 april a.s. De plannen voor het nieuwe proefdierbeleid van de minister zullen gedeeld worden met verschillende belangenverenigingen en maatschappelijke organisaties. Ook andere ‘belanghebbenden’ zijn uitgenodigd. Een verzoek van kamerlid Esther Ouwehand om de presentatie bij te wonen is echter afgewezen door het ministerie. De PvdD wil opheldering over die afwijzing. De weigering om volksvertegenwoordigers toe te laten tot de presentatie van nieuwe beleidsvoornemens illustreert de aanhoudende geslotenheid rondom dierproeven.

Juist die geslotenheid is onderwerp van grote maatschappelijke kritiek. Een onafhankelijke evaluatie van de Wet op de dierproeven wees uit dat de wetgeving die proefdieren moet beschermen op de meest essentiële punten niet functioneert en aan een ingrijpende herziening toe is. Op de aanbeveling meer inzicht te verschaffen over de onderzoeksdoelen en de afwegingen ten aanzien van proefdiergebruik, kwam veel verzet vanuit de hoek van wetenschappers, farmaceuten en belangenverenigingen. De minister concludeerde daarop dat er ‘geen draagvlak’ zou bestaan voor de uitkomsten van de evaluatie, en besloot een aantal discussiebijeenkomsten in het veld te organiseren in plaats van de Wet op de dierproeven aan te passen. Geen van de politieke partijen die op dat moment zitting hadden in de Kamer, heeft de moeite genomen de minister over die koers te bevragen.

Opmerkelijk is dat in het kader van wereldproefdierendag vandaag campagne gevoerd wordt door de dierproefsector om meer begrip te vragen voor dierproeven. Kennelijk moet ook dit gewenste begrip zonder openheid tot stand gebracht worden. Vrijdag werd in de Volkskrant een lans gebroken voor dierproeven, zaterdag in NRC en vandaag in TROUW. De Partij voor de Dieren is van mening dat alleen openheid rond dierproeven kan leiden tot verbetering van beleid en een vruchtbare maatschappelijke discussie.

Het verzet tegen een open debat over nut en noodzaak van dierproeven uitte zich de afgelopen dagen in een mediaoffensief van de Stichting Informatie Dierproeven (SID). Uitgerekend rond Wereldproefdierendag, in 1979 ingesteld door de Verenigde Naties om stil te staan bij de miljarden dieren die wereldwijd hun leven (hebben) moeten slijten in laboratoria, zijn in landelijke kranten artikelen verschenen die pleiten voor meer begrip voor dierproeven. Vrijdag in de Volkskrant, zaterdag in NRC, vandaag in TROUW.

De SID doet zich voor als objectief informatieverstrekker over dierproeven, maar is een belangenbehartiger van medische fondsen, farmaceuten, wetenschappers en patiëntenverenigingen, de clubs die meer openheid over dierproeven afwijzen. In plaats van het publiek open te informeren over de precieze doelen van experimenten op dieren en de afwegingen over diergebruik, vragen zij het publiek blind te vertrouwen op hun stelling dat proefdieronderzoek noodzakelijk zou zijn en ten alle tijden hoge maatschappelijke doelen zou dienen. Uit opiniepeilingen blijkt dat ruim 67% van de Nederlanders grote moeite heeft met dierproeven. Deze bezwaren worden niet serieus genomen en het is vooral de sector zélf die de publieke discussie over het nut van dierproeven niet aandurft. Deze geslotenheid vormt alleen maar een bevestiging dat het immense leed dat veroorzaakt wordt door dierproeven simpelweg niet te verantwoorden valt.


Kamervragen:

Vragen van het lid Ouwehand (PvdD) aan de Minister van VWS over openheid over bottom-up proces n.a.v. evaluatie Wet op de Dierproeven

d.d. 24 april 2007

1. Is het waar dat Kamerleden niet uitgenodigd én niet welkom zijn bij de bijeenkomst op het ministerie van VWS op vrijdag 27 april 2007 waar uw beleidsvoornemens over dierproeven en biotechnologie bij dieren gepresenteerd zullen worden, naar aanleiding van het ‘bottom up’ proces in het kader van de evaluaties van respectievelijk de Wet op de dierproeven en het Besluit biotechnologie bij dieren? Zo ja, kunt u aangeven waarom voor deze bijeenkomst nadrukkelijk andere belanghebbenden dan deelnemers aan het ‘bottom up’ proces zijn uitgenodigd, maar de aanwezigheid van Kamerleden niet wordt toegestaan? Waarom worden Kamerleden in dit geval niet in de gelegenheid gesteld om de discussie door belanghebbenden uit het veld te volgen?

2. Hoe beoordeelt u de groeiende maatschappelijke behoefte naar meer openheid rond dierproeven (zoals die onder meer blijkt uit publicaties in NRC Handelsblad d.d. 21-04 , de Volkskrant d.d. 21-04 , en Trouw d.d. 24-04 ) en hoe ziet u die in relatie tot het beleid om parlementariërs te weren bij presentatie van en discussie over de uitkomsten van het ‘bottom up’ proces rond de evaluatie Wet op de Dierproeven?

3. Bent u bereid meer openheid te betrachten bij toekomstige processen rond beleidsontwikkeling en –evaluatie m.b.t. een relatief besloten onderwerp als dierproeven, gelet op de maatschappelijke discussie rond het thema? Zo ja, op welke wijze? Zo neen, waarom niet?

4. Bent u met ons van mening dat leden van de volksvertegenwoordiging in alle fases van het ‘bottom up’ proces i.c. kennis zouden moeten kunnen nemen van de voortgang en de totstandkoming van conclusies en bevindingen? Zo neen, waarom niet?

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.