Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

18 oktober 2007

Bejaagde dieren gaan zich sneller voortplanten

Wanneer de discussie wordt gevoerd of dieren die overlast bezorgen wel of niet moeten worden bejaagd, wordt door tegenstanders van de jacht vaak het argument aangevoerd dat dat niet zou helpen omdat de overblijvende dieren zich vervolgens sneller gaan voortplanten.
Dat fenomeen is op zich wel juist, maar laat onverlet dat door het doodschieten althans voor een korte tijd het probleem is verkleind.
Die tijd is net zolang als het voortplanten duurt en kan bij dieren die 1 keer per jaar jongen dus een jaar duren. Voor dieren die vaker per jaren jongen (en dat doen vele soorten) is de populatie dus weer snel op het oude peil als er voldoende voedsel is. Als dieren niet bejaagd worden en het voedsel dreigt schaars te worden dan krijgen ze minder jongen. In een voldoende groot leefgebied leidt dit niet tot creperen, maar natuurlijk wel tot zwerfgedrag. Komen er in dat gebied dan veel verkeersbewegingen voor dan is de kans op verkeersongelukken groter.
Voor het overige worden door de jacht open vallende plaatsen vaak door dieren van buiten ingenomen. Er gaat dus een aanzuigende werking uit van jagen.
Al met al zorgt jagen dus voor onrust en voor tijdelijke doodse stilte.

Jagen is een tijdelijke oplossing en zo wil de jager het ook, want een jager wil ook in de toekomst blijven schieten. Een jager moet altijd een balans zoeken tussen schieten en laten voortplanten.
Sommige jagers laten het voortplanten over aan een fokker. Een bekend voorbeeld zijn de fazanten die in hokken opgroeien en een paar dagen voordat zij worden geschoten in het terrein worden losgelaten. Deze tamme fazanten zijn gemakkelijk te schieten en dat wil de jager ook zo, want een plezierjager heeft niet veel tijd. Het is per slot van rekening zijn hobby en dan wil je niet dagenlang in het veld zijn of in een jachthut zitten zonder iets te schieten. Daarom wordt er voor de loop bijgevoerd, zodat de jager niet achter het wild aan hoeft. Als bijkomend voordeel is het dier door de bijvoeding wat zwaarder, wat extra geld oplevert bij het verkopen van het geschoten wild aan de poelier.

Jagen is dus geen effectieve oplossing voor het intomen van overpopulaties en is ook met opzet niet als afdoende bedoeld.
Wie het echt goed voorheeft met de belangen van dieren, laat dieren leven in aaneengesloten gebieden waarin zij vrij kunnen bewegen en waarbij roof- en prooidieren onderling zelf kunnen uitmaken wie wie wanneer eet en wie nog wat langer mag genieten van zijn vrijheid.
Het wordt voor de dieren nog wat aantrekkelijker om zich niet buiten die gebieden te begeven als voor de natuurgebieden niet altijd de meest voedselarme gebieden worden aangewezen. Nu pakt de landbouw in ons land alle vruchtbare gebieden tot wel 65% van het totale landoppervlak, terwijl 30% normaal is over alle landen in de wereld om voedsel te produceren. Een beetje inschikken dus.
Niet die gebieden moeten worden omheind waarin wilde dieren leven, maar de gebieden waarin economische belangen op het spel staan. Dat is dubbel rechtvaardig want alzo wordt schade voorkomen en worden (analoog aan het principe "de vervuiler betaalt") de kosten gedragen door diegenen die de economische belangen hebben.

Leeswijzer


Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom.
Klik hier voor de laatste bijdragen op dit blog
.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.