Doorgaan naar hoofdcontent

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Voorzitter pluimveehouders kakelt maar wat

Vooroplopers in de agrosector gaan soms ver in de behartiging van de belangen van hun achterban, maar op klinkklare leugens zijn ze moeilijk te betrappen. Het blijft meestal bij zolang kneden van de waarheid tot die hen bevalt. Jan Wolleswinkel, voorzitter van de Nederlandse Organisatie van Pluimveehouders vindt dat kennelijk maar ingewikkeld en loog er in een item van Op het land,tv vrolijk op los, niet gehinderd door enige kennis over het onderwerp van de interviewer.
Wolleswinkel werd ondervraagd over de stunt van Wakker Dier die de reclameslogan van de kippenboeren hebben gekaapt. Zij maakten van het deuntje ‘kip het meest veelzijdige stukje vlees’ de variant ‘kip het meest mishandelde stukje vlees’. Volgens Wolleswinkel is het leven van het mestkuiken echter zo slecht nog niet. Behagelijke temperatuur, altijd te eten en te drinken, en heel veel ruimte. Wat wil een kip nog meer?
Bezorgd informeerde de interviewer hoe Wolleswinkel aankeek tegen de Europese richtlijn mestkuikens die in 2010 ook in Nederland verplicht wordt. Volgens Wolleswinkel was er niets aan de hand, want het welzijn van het Nederlandse mestkuiken is meer dan voortreffelijk geregeld via het IKB-Kip. De nieuwe Europese richtlijn is volgens hem eigenlijk een voortzetting van wat in Nederland al lang dagelijkse praktijk is omdat 75% van de houders van mestkuikens bij het IKB-Kip is aangesloten. De overgang naar de Europese regels zal dus niet zo moeilijk zijn.
Welnu: Het IKB Iintegraal Keten Beheer) is helemaal geen regeling voor het welzijn van de mestkuikens. Het IKB-Kip is, net als alle andere IKB, een kwaliteitskeurmerk dat de sector zelf op het eigen vlees plakt. De controle er op heeft de sector in eigen beheer, dus hier keurt de slager letterlijk zijn eigen vlees. En verder is deelname aan het IKB-Kip vrijwillig.
Over de werkelijke stand van zaken in de kuikenmesterij deed de Rekenkamer eerder deze zomer in een rapport over de handhaving in de lanndbouw een boekje open. Over de Europese richtlijn die in 2010 in Nederland moet worden ingevoerd, schreef de Rekenkamer ‘Voor vleeskuikens bestaat nog geen Nederlandse regelgeving.’
Over de controle in de sector: ‘De door AID uitgevoerde controles in de pluimveesector hebben alleen betrekking op legkippen. Het Ingrepenbesluit is ook van toepassing op vleeskuikens. De AID controleert echter niet op ingrepen bij vleeskuikens.’
Over de stand van zaken in de mestkuikenhouderij citeerde de Rekenkamer de minister van landbouw: ‘De minister van LNV heeft de Tweede Kamer in 2007 laten weten dat de bezettingsgraad van de Nederlandse vleeskuikenhouders tot de hoogste van Europa behoort. Bijna 80% zou, als de richtlijn nu geïmplementeerd zou worden, niet aan deze nieuwe richtlijn voldoen.’
Dat is wel wat andere koek dan de bewering van Wolleswinkel dat het welzijn van het Nederlandse mestkuiken meer dan voortreffelijk is geregeld.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.