Doorgaan naar hoofdcontent

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Leeswijzer


Thema's of onderwerpen vindt u hieronder alfabetisch via de labels of via de labelwolk op Animal Freedom.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.


(klap de labels open om interessante onderwerpen te vinden)


Labels

Meer tonen

Dieren zijn er voor de mens…………….

Weekje - nou ja wéékje, eigenlijk maar vijf dagen – weg geweest en geen krant gelezen.
Thuisgekomen toch even de kranten doorgelopen. Mijn betrokkenheid bij wel en – vooral – wee van dieren maakt dat alles wat aan ‘dierlijk’ nieuws is gepubliceerd onmiddellijk mijn aandacht trekt. Kijk aan:
Vee- en paardenkeuringen in respectievelijk Wâlterswâld en Oldeholtpade. Deskundige mensen geven een oordeel over lichaamsbouw en andere eigenschappen van dieren dat uiteindelijk moet leiden naar een wezen dat de mens tot nut dient te zijn. Is het niet voor voedingsdoeleinden dan wel voor sport, vermaak, ontspanning of status van de eigenaar/houder van het dier. Geen woord over het welbevinden – of het ontbreken daarvan – van het dier zelf. Het dier is er immers voor de mens.
Een kaatsende varkensboer in Buitenpost die het normaal vindt 3.500 varkens in een half jaar van 20 naar 131 kilo te mesten waarna ze vervolgens genadeloos het slachthuis worden ingedreven. Zo’n man durft dan ook nog met droge ogen te verklaren dat “ de varkens het beter hebben dan veel mensen in andere landen”!! Die het ook heel acceptabel vindt dat de dieren zo weinig mogelijk beweging krijgen om de broodnodige kilo’s in de gestelde tijd eraan te krijgen. In vleesvarkens ‘zit geen tijd’ omdat praktisch alles is geautomatiseerd. Zeugen van zo’n 250 kilo liggen ingeklemd tussen ijzeren hekken om te voorkomen dat ze hun ‘kroost’ verpletteren. Want ja, “Dat wil je toch niet”! Geen woord van twijfel over de wijze waarop deze gevoelige, intelligente dieren worden gemaltraiteerd teneinde de lekkere trek van het doorgeslagen consumentisme te bevredigen. Het dier is er immers voor de mens.
In dezelfde krant een verhaal over de prijs van eieren, die aan de lage kant zou zijn. Er wordt gesproken over bedrijven met 40.000 leghennen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Goede leghennen kosten al gauw € 4,-- per stuk………… Enfin, het gaat maar door over de voor- en nadelen voor de kippenhouders in tijden waarin heel summier maatregelen worden genomen om de huisvesting van de kippen enigszins(!) te normaliseren. Geen woord over de ellende waarin de dieren, op elkaar gepakt, hun korte leven moeten doorbrengen. Het dier is er immers voor de mens.
In de krant van 5 augustus een klaagzang van ‘sport’vissers die vinden dat het water ‘te schoon’ wordt waardoor de vissen eerder in de gaten hebben dat ze door de wakkere hengelaars worden bedreigd. Die krijgen daardoor ook meer ‘concurrentie’ van roofvissen en – niet te vergeten - de aalscholver en dat vinden ze niet eerlijk! Geen woord over het leed dat aan vissen wordt toegebracht door rust en ontspanning zoeken lieden. Het dier is er immers voor de mens.
Weer een dag later een foto van een of andere vishandelaar die vol trots een kreeft omhoog houdt met samengebonden scharen. Dit om te voorkomen dat de dieren in de beperkte ruimte die ze voor hun dood tot hun beschikking hebben elkaar te lijf gaan. Geen woord over gruwelijk wijze waarop deze dieren veelal worden gedood door ze levend in kokend water te dompelen waar ze gillend aan hun eind komen. Het dier is er immer voor de mens.
De krant van 7 augustus bevat ook weer een portie dierenellende. De dierenasiels kunnen de ‘topdrukte’ in de vakantie organisatorisch en financieel niet of nauwelijks aan. Ondoordacht aangeschafte kittens en puppy's blijken toch niet alleen maar lief en aandoenlijke te zijn maar ook de nodige zorg en aandacht met zich mee te brengen. En dat kunnen we nu met de vakantie voor de deur net niet hebben. Dus weg er mee. Ja, jammer, maar het is niet anders. Want ja, het dier is er voor de mens (en niet andersom)!
En zowaar op pagina 5 van de zaterdagkrant alarmerende berichten over Turkse dolfinaria. Dierenactivisten en toeristen luiden de noodklok over dolfijnen die ter vermaak van het toeristenvolk in veel te kleine baden worden gehouden waar ze langzaam gek worden. Godzijdank blijkt er in Turkije een heuse dierenrechtenorganisatie te bestaan (Haytap) die het voor die stumpers opneemt. De Turkse overheid maakt echter nog weinig aanstalten om de afschuwelijke misstanden aan te pakken. Ook hun instelling zal wel zijn dat het dier voor de mens is.
Zie hier de oogst aan berichtgeving met betrekking tot dierenleed in slechts vijf dagen. Ongetwijfeld een zwakke afspiegeling van de totaliteit aan ellende die dieren door menselijk toedoen of nalaten dagelijks moeten ondergaan.
We hebben van deze planeet een ‘mensenwereld’ gemaakt. Dieren worden getolereerd voor zover we er nut van hebben door ze te kunnen opeten, er geld mee te verdienen, ons er mee te vermaken en te ontspannen dan wel er status door te verkrijgen. Op het moment dat ze ‘ons’ evenwel in de weg gaan zitten of een gevaar (dreigen te ) vormen, ons op kosten dreigen te jagen of voor enig ongemak gaan zorgen weten we niks beters te bedenken dan ze genadeloos te vervolgen, af te danken of ‘gewoon’ aan hun lot over te laten.
Want het dier is er voor de mens…… Niet dan? Ja, toch? Nou dan !!

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen

Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.

logo van Animal Freedom
yin en yang

Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben

.

Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn

.

Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig

Alle levende wezens zijn verschillend maar mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht om van onvrijheid gevrijwaard te blijven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.

Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.

Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Populaire posts van deze blog

Waarom dierenrechten zouden moeten worden erkend

Dierenrechten kan op dezelfde basis als mensenrechten Op dit blog staan veel artikelen uit de afgelopen decennia als reactie op ontwikkelingen in de agrosector. Ze gaan over dierenrechten en de omstandigheden die van invloed zijn op het dierenwelzijn van dieren in de veehouderij en in het wild. Het wezenlijke van recht is: het waarborgen van vrijheid en gelijkheid door wederzijdse grenzen te respecteren. Mensen zouden ( als zaakwaarnemer ) moeten kunnen ingrijpen wanneer dieren als dingen worden misbruikt. Dierenrechten zijn dus (in theorie) een vorm van mensenrechten en kunnen op dezelfde basis ( vrijheid en gelijkheid ) worden geformuleerd. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden, maar de praktijk is anders. Net als bij mensen gaat het om op de juiste manier van grenzen stellen aan gedrag dat leed en schade berokkent. Het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn is vrijheid. Wat is het probleem? Te veel mensen...

De volgende stap in emancipatie

Waarom dierenrechten het logische vervolg zijn van emancipatie De wereld verandert. Steeds meer mensen realiseren zich dat onze omgang met dieren niet langer te rechtvaardigen is. Dieren worden massaal gefokt, opgesloten, uitgebuit en gedood, niet uit noodzaak, maar uit gewoonte, gemak en economische motieven. Terwijl we als samenleving stap voor stap geleerd hebben om seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking te herkennen en verwerpen, blijft de onderdrukking van dieren buiten beeld. Het is tijd om daar verandering in te brengen. De vergeten groep in onze strijd voor evenwaardigheid In de geschiedenis van emancipatie hebben we steeds meer groepen erkend als volwaardig. Vrouwen, arbeiders, mensen van kleur, lhbti+’ers: allemaal moesten ze vechten voor erkenning, vrijheid en gelijke rechten. En telkens bleek: wat eerst onmogelijk leek, werd later vanzelfsprekend. Dieren vormen de volgende vergeten groep. Niet omdat ze op mensen lijken of zich kunnen uitspreken zoals wij, maar...

Een pragmatisch-principiële benadering van dierenrechten

Principes als fundament Rechten zijn universeel en onvoorwaardelijk. Ze mogen niet afhangen van onze voorkeuren, van aantrekkelijkheid, of van de mate waarin een wezen op ons lijkt. Het principe van vrijheid en gelijkheid, zoals dat tijdens de Franse Revolutie centraal stond, biedt een helder en stevig fundament. Dit principe verplicht ons om rechtvaardigheid uit te breiden naar alle levende wezens, zonder onderscheid of willekeur, waarbij we elkaars grenzen respecteren. De emancipatie die mensen hebben doorgemaakt, vormt een belangrijke historische les: de erkenning van rechten begon vaak bij specifieke groepen en breidde zich pas later uit naar anderen. Zo zou ook de erkenning van rechten voor dieren geen uitzonderingen mogen maken. Dit vraagt om een ethische sprong, waarbij we ons losmaken van voorkeuren en een principiële benadering omarmen. Pragmatisme als hulpmiddel Hoewel principes een onwrikbaar fundament bieden, is pragmatisme nodig om daadwerkelijke verandering te realiseren....

Einde blog; terug naar ….

…bovenaan de pagina of naar de inleiding of naar een ander onderwerp (zie labels).

Datum van publicatie kan geantedateerd zijn om de volgorde van de blogs aan te passen.