Kip en karbonade van Albert Heijn veroorzaken ontbossing

Campagne tegen 'drama achter goedkoop vlees'

Persbericht Milieudefensie Amsterdam, 12 maart 2009 -
Milieudefensie start een campagne om Albert Heijn te bewegen oerwouden in Zuid-Amerika te redden. Voor het vlees dat de grootste supermarkt in ons land verkoopt wordt nu veel veevoersoja gebruikt. De teelt hiervan leidt aan de andere kant van de wereld tot grootschalige ontbossing. Milieudefensie roept klanten van Albert Heijn op om hun supermarkt om verbeteringen te vragen.

Milieudefensie voert campagne met het beeld van een brulaap, verpakt als kiloknaller in de supermarkt. Dit dier staat symbool voor alle zeldzame planten en dieren die door de ontbossing voor veevoersoja verdwijnen.

Met een tour langs een groot aantal filialen in heel het land worden de komende weken klanten van Albert Heijn geïnformeerd over het drama achter goedkoop vlees. Belangstellenden wordt daarbij gevraagd een oproep aan Albert Heijn te onderschrijven. Vrijdag doet deze tour een supermarkt in Amsterdam aan.

Nederland is als doorvoerhaven de tweede grootste importeur van soja ter wereld. Ruim 90 procent van de soja die in ons land blijft wordt gebruikt als goedkoop veevoer, vooral voor kippen en varkens in de intensieve veehouderij. De productie van kipfilet en speklapjes veroorzaakt zo tot grootschalige ontbossing. Als grootste supermarkt heeft Albert Heijn hierbij een belangrijke rol.
Milieudefensie heeft de supermarktketen al herhaaldelijk gevraagd te zorgen voor meer vleesvervangers, beter veevoer en verantwoord vlees.
Echte verbeteringen bleven tot nu toe uit. De publiekscampagne moet hier
verandering in brengen.

Campagneleider Wouter van Eck van Milieudefensie: "Veel mensen verwachten dat Albert Heijn hen kwaliteitsproducten biedt. Helaas klopt dit niet, er schuilt een drama achter goedkoop vlees. Albert Heijn moet nu snel stappen zetten om de ontbossing voor fout veevoer stoppen."

Is onze landbouw deel van de oplossing of juist het probleem?

Edwin Timmer schrijft op E-farm.nl zondag 09 November 2008 onder de titel ‘Hollandse boer klimaatkampioen’ (gedeeltelijk geciteerd).

Het meest klimaatbewuste vlees komt van Nederlandse varkens- en kippenbedrijven. Minister Verburg (Landbouw) wil daarom wereldwijd de boer op met het concept van onze intensieve pluimvee- en varkenshouderij. Geen enkele andere vorm van vleesproductie is zo zuinig met ruimte en grondstoffen, aldus onderzoek naar milieueffecten van de consumptie van eiwitproducten. Dat is aanlokkelijk voor landen die hun CO2-uitstoot willen beperken. „Onze landbouw is een deel van de oplossing”, zegt Verburg. „Waarom zouden we niet proberen onze kennis in de rest van de wereld te verkopen”?

De studie van Blonk Milieu Advies zet het klimaatvraagstuk en de Nederlandse landbouw „eindelijk in het juiste perspectief”, verzucht Verburg. In tegenstelling tot alle lelijke aantijgingen van de Partij voor de Dieren, blijkt de Nederlandse boer de ware klimaatkampioen. Kost de productie van een kilo Braziliaans rundvlees 59 kilo CO2, Nederlands varkensvlees zit op 4,5 kg CO2. Onze kip doet het zelfs beter dan tofu, omdat deze vleesvervanger meer fossiele brandstof vereist. O ja, en als je echt bevreesd bent voor klimaatverandering, kun je biologisch vlees het beste laten liggen.

Het geheim achter onze lage CO2-uitstoot is dat kippen en varkens met weinig voer en in korte tijd slachtrijp worden. Daar doet een rund op de Braziliaanse pampa’s jaren over. Die langzame groei geeft aan de andere kant wel een subliem dierenwelzijn. „Kleinere bedrijven zouden beter zijn voor het dierenwelzijn. Maar nieuwe, moderne intensieve veeteeltbedrijven kennen vaak een zorgvuldiger dierenwelzijn”.

De CO2-zuinigheid neemt toe als gas uit mest binnenkort de eerste stadswijken verwarmt. Verburg: „Dat begint in Leeuwarden. Ook stadsbussen gaan erop rijden. Ik zie dat een heel hoge vlucht nemen”. Verder zouden zowel consumenten als producenten minder moeten ’morsen’ op weg van het land naar het bord. Ongeveer een derde gaat nu nog verloren. „Kleinere porties, de schijf van vijf en minder voedsel weggooien, scheelt bijna evenveel uitstoot als het laten staan van een gehaktbal”.

De CO2-uitstoot die vrijkomt bij productie van vlees, vis of vleesvervangers loopt ook te sterk uiteen om simpele conclusies uit te trekken. „Eén stuk vlees per week minder eten is geen oplossing. Want wanneer je als alternatief meer zuivel gaat eten of vleesvervangers als quorn of valess, dan blijkt de verandering in CO2-uitstoot minimaal. Bij kaas ligt het zelfs hoger dan bij kip of varken”. Alleen een veganistisch dieet, zonder vlees, zuivel, eieren of vis – maar met af en toe een gefrituurd krekeltje – is echt CO2-zuinig.
Tot zover Edwin Timmer.

In haar rapport komt Blonk Milieu Advies (BMA) echter tot totaal andere bevindingen. De laatste aanbeveling wordt overgeslagen, want deze is onbegrijpelijk geformuleerd. BMA concludeert als volgt.

Zowel de producten vanuit de melkveehouderij als de producten uit de extensieve en intensieve veehouderij hebben een substantiële bijdrage aan het broeikaseffect en het ruimtebeslag vanwege Nederlandse consumptie.

• Het vervangen van dierlijke eiwitproducten door plantaardige producten geeft een reductie in het broeikaseffect. De hoogte van die reductie is afhankelijk van de keuze van plantaardige alternatieven. Geraamd wordt dat met de huidige op de markt zijnde plantaardige product alternatieven een besparing van maximaal ca. 6 Mton CO2-eq. per jaar kan worden behaald. Daarvoor zou heel Nederland moeten overschakelen op een volledig plantaardige voeding. Op die manier wordt ook het ruimtebeslag van de Nederlandse consumptie teruggebracht met ca. 12.500 km2.
• Deze aanzienlijke potentiëlen gelden voor een extreem scenario dat in ieder geval op de korte termijn niet realistisch is. Meer realistische scenario’s zoals een dag geen vleesconsumptie geeft een reductie van 0,4 tot 1,1 Mton, afhankelijk van de mate van “plantaardigheid” van de vervanging. De hoogste besparing van ca. 1,1 Mton wordt behaald door een dag geen zuivel, geen eieren en geen vlees(waren). Alleen een dag geen zuivel geeft een besparing van 0,4 Mton en een dag geen vlees bij de warme maaltijd een besparing van 0,6 Mton. Vervanging van vleesproducten door zuivelproducten geeft gemiddeld genomen geen besparing.
• Het verschuiven in de consumptie van typen vlees heeft eveneens een hoog reductiepotentieel. Het broeikaseffect van eiwitrijke producten zou wanneer de vleesconsumptie nog slechts zou bestaan uit uitsluitend de minst broeikasintensieve vleessoort (kip) 3,5 Mton CO2-eq. per jaar lager zijn. Het ruimtebeslag zou op die manier teruggebracht kunnen worden met ca. 11.000 km2.
• Consumptie van eiwitrijke producten conform de richtlijnen goede voeding geeft een besparing van ca. 1,4 Mton CO2-eq. per jaar en een besparing op ruimtebeslag van ca. 5900 km2. Gezonder eten ten aanzien van eiwitproducten (wat minder vlees, wat meer vis en iets meer zuivel) geeft dus een bijdrage aan een verminderd broeikaseffect en een lager beslag op biodiversiteit. Een eerste kanttekening hierbij is dat het biodiversiteiteffect van verhoogde visconsumptie buiten beschouwing is gebleven. Een tweede kanttekening is dat dit potentieel wellicht groter is omdat de gehanteerde cijfers voor de consumptie van eiwitrijke producten mogelijk onderschat zijn.

Tot zover Blonk Milieu Advies.

De bevindingen van BMA onderschrijven de bevindingen van Timmer zeker niet, integendeel. Wanneer Timmer minister Verburg goed citeert dan moeten we concluderen dat de Agrosector haar financiële belangen probeert te verdedigen door in de aanval te gaan met halve waarheden, hele verdraaiingen en suggestieve redenaties. Het is een absurde stelling om de lengte van het kortere leven van een dier uit de bio-industrie aan te voeren als een factor die leidt tot lagere CO2 uitstoot dan van een ander dier dat langer mag leven. Vleesvervangers zijn er in soorten en maten. Valess is gemaakt van zuivel. Geen wonder dat die CO2 uitstoot groter is dan die van gewone zuivel. Een veganistische levenswijze heeft niets te maken met de consumptie van gefrituurde krekel. Veganisten zijn wel goed maar niet gek.
De boerensector en het ministerie van LNV worden blijkbaar in de praktijk zo weinig tegengesproken dat zij meent te kunnen volstaan met het aandragen van volstrekte onzin in de klimaatdiscussie om de belangen van de sector veilig te stellen. Het wordt tijd dat het publiek wakker wordt en haar electorale macht en invloed als consument aanwendt om de partijdige en onverantwoord besturende overheid paal en perk te stellen.

Volkskrantverslaggeefster skeptisch over relatie vlees en broeikaseffect

Verslaggeefster Kim van Keken schrijft donderdag 30 oktober in de Volkskrant over “Megatonnen broeikasgas door eten vlees en vis”.

Zij heeft echter weinig zin om deze kwestie serieus te beschrijven.
Zo schrijft zij:
“De productie van een Nederlands kippenboutje veroorzaakt veel minder broeikasgassen dan een Braziliaanse biefstuk. Daar staat tegenover dat een koe in Brazilië veel meer ruimte heeft in de wei, dan een Nederlands dier in een hok.”

Voorgaande is een waarheid als een koe. Een kip is nu eenmaal heel wat kleiner als een koe. Zelfs als we het hebben over een lapje vlees van gelijk gewicht is het onzin: door het gesleep van veevoeder uit (de regenwouden van) Brazilië naar Nederland is het broeikaseffect groter.

Zij schrijft verder:
De bio-industrie is in die zin beter voor het milieu: meer dieren op één plek werkt energiebesparend, zegt onderzoeker Hans Blonk. `Maar we hebben natuurlijk graag dat dieren het goed hebben.' Minder vlees eten kan dus de uitstoot van CO₂ verminderen, hoewel ook in veel vleesvervangers dierlijke producten zijn verwerkt.

Zo! Zitten in Vleesvervangers dierlijke producten? Dat zal dan zeer gering zijn. Het zou wat zijn als een vleesvervanger evenveel vlees zou bevatten als gewoon vlees!

Verder maar weer:
Als iedereen de hele week veganistisch eet bedraagt de reductie aan kooldioxide waarschijnlijk zes megaton per jaar, meldt het rapport. Maar ook plantaardige voeding leidt tot C02-uitstoot. `Als iedereen plantaardig eet, heb je de sojaproblematiek nog niet opgelost.' Blonk verwijst hiermee naar het kappen van regenwoud, onder meer voor het aanleggen van sojaplantages.

Het zal ongetwijfeld zo zijn dat bureau Blonk een rapport) heeft gemaakt dat de vleesindustrie niet al te hard afvalt, maar de suggestie dat er nog een substantiële kap van het regenwoud doorgaat als er geen soja meer voor veevoeder voor ons land wordt geteeld, maar alleen voor Vleesverlaters is wel erg onwaarschijnlijk. De soja die rechtstreeks voor vleesvervangers wordt ingezet, is maar een fractie van de hoeveelheid die voor de omweg via het vlees benodigd is. Dus als alle wereldbewoners vegetariër worden is de kap van het regenwoud niet meer nodig, maar kan de gehele wereldbevolking worden gevoed via de gewone landbouwgronden.

Leve de Vegaburger

Leve de Vegaburger

Sinds ongeveer half jaar eet ik geen vlees en vis meer. Ik heb in die periode slechts één keer gezondigd. Dat was in het mooie Kopenhagen waar ik mij in de Strøget toch nog liet verleiden – lekkere trek en geen vegetarisch alternatief in de buurt - tot het nuttigen van een hotdog! Mea Culpa, Mea Culpa, Mea Maxima Culpa!
Mijn redenen om geen dode dieren meer de eten zijn:

• Het onvoorstelbare dierenleed dat aan ons karbonaadje, gehaktballetje en kipfiletje voorafgaat;
• Ik denk dat het niet of minder eten van vlees gezonder is;
• Het feit dat de veeteelt voor 18% verantwoordelijk voor de uitstoot van CO2, beduidend meer dan alle vervoer per auto, vliegtuig, treinen etc. bij elkaar (14%);
• De wetenschap dat het wereldvoedselprobleem zou worden opgelost door landbouwgrond niet (meer) te gebruiken voor het verbouwen van gewassen die tot veevoer dienen (voor 1 kilo dierlijk eiwit is vier kilo plantaardig eiwit nodig) maar daar graan – en sojaproducten te telen die voor de menselijke consumptie kunnen dienen.

Mij dunkt, dat mogen redenen zijn om op z’n minst eens wat meer na te denken alvorens de kiloknaller uit de schappen van Albert Heijn te halen.
Nou ben ik een tamelijk traditioneel eter. In mijn “vleestijd” at ik het liefst aardappelen, groente en een stuk(je) vlees. Mijn lievelingsprakje was aardappelen, spruitjes met een gehaktbal. Aardappeltjes en spruitjes overgieten met de (vette) jus van de gehaktbal en……….. prakken maar! Maar ja, het gehaktballetje komt niet meer im Frage en de vette jus is niet meer van dierlijke herkomst. Wat nu?
Tegen mijn verwachting in moet ik toegeven dat ik het vlees absoluut niet mis. Mijn vrouw eet nog wel eens een stukje (biologisch) vlees en dat maak ik vrolijk voor haar klaar zonder ook maar de geringste neiging te hebben er even van te snoepen! Ontwenningsverschijnselen heb ik ook niet gehad. Wel ben ik meteen overgestapt op zgn. vleesvervangers. De vega- tofuburger, het soja-filetlapje, tempeh, vegetarische saté, paddenstoelen, heel wat van die producten heb ik reeds naar binnen gewerkt. Ook eieren en kaasproducten gaan er prima in. We hebben een paar goede vegetarische kookboeken aangeschaft en verbazen ons erover dat er zoveel gerechten zijn die qua smaak en voedingswaarde het vlees makkelijk kunnen doen vergeten. Een bijkomend voordeel van de vlees/visonthouding is dat ik al zo’n vijf kilo aan gewicht kwijt ben geraakt. Minder dierlijke vetten en eiwitten!
Vegetariërs en aanverwante geesten werden vroeger nogal eens vereenzelvigd met het geitenwollen sokkenimago van de wereldvreemde idealisten, die bleek, mager en in te wijde broeken met een zuinig mondje zich im- en expliciet nogal naast de samenleving plaatsten. In alle eerlijkheid moet ik zeggen dat ik ook wel eens mij in lichtelijk denigrerende zin over die groepen heb uitgelaten. Ach, het verstand komt met de jaren, placht mijn moeder te zeggen.
Toch werd ik enige tijd geleden geconfronteerd met iemand die mij onwillekeurig deed terugdenken aan de karikaturale voorstelling die velen van vegetariërs hadden en hebben.
Broodmager, bleek, doffe stekelige haartjes en het begin van een pluizig snorretje. Een broek die zo rood was dat het stoplicht er bij verbleekte en een ruimvallende grof gebreide blauwe trui. Of hij ook op sandalen liep weet ik niet maar zou me niet verbazen. Het was op een verjaardagspartijtje in de vriendenkring. Hij had van “iemand” gehoord dat ik nog maar kort vegetariër was en was benieuwd naar mijn ervaringen. Alsof ik tot een nieuwe religie was bekeerd!! Voordat ik met mijn antwoord kon aanvangen voegde hij mij toe, streng kijkend, dat hij niet alleen vegetariër was maar zelfs was overgegaan tot het veganisme!
“Oh”, was mijn antwoord, want ik wist niet wat ik anders moest zeggen. Hij begon omstandig uit te leggen wat hem tot deze vergaande keuze had gebracht en ik veinsde aandachtig toe te horen. Hij was zo’n type die aan je vraagt hoe je vakantie is geweest en je na drie woorden al in de reden valt om zijn avonturen in Nepal of een ander ver en bar oord prijs te geven. Moeiteloos begon hij vervolgens te oreren over zijn voedingspatroon dat door de veganistische levensstijl hem soms voor problemen stelde alle vitaminen, eiwitten, ijzer en wat dies meer zij binnen te krijgen.
Met een gezicht dat walging uitdrukte vertelde hij mij, zijn toon ging omlaag alsof hij een geheim ging vertellen, dat er nu een vleesvervanger – hij sprak het woord uit alsof hij een vreselijke ziekte dan wel zeer onzedelijke handelingen aanduidde - was ontwikkeld die qua smaak maar vooral qua structuur kippenvlees voor bijna honderd procent zou benaderen.
In mijn onschuld vroeg ik hem, ik maakte gebruik van een adempauze waardoor hij even moest zwijgen, wat daar zo erg aan was, want zijn mimiek sprak boekdelen. Wat daar zo erg aan was???????????? Zijn fletse ogen werden groot. Je bent vegetariër of je ben het niet! En een vegetariër en zéker een veganist eet geen vlees en ook niet iets wat geen vlees is maar er wel op lijkt! Punt uit!!Ineens werd ik wat narrig! Zou dit bleekgezicht mij even vertellen wat ik wel en vooral niet mocht eten? Ik wierp tegen dat iedere vegetariër of vleesverlater juist blij zou moeten zijn met deze vorm van alternatieve voeding. Mensen zoals ik die meer dan zestig jaar zijn opgegroeid met het idee dat de traditionele maaltijd bestaat uit aardappelen, eventueel pasta of peulvruchten, groente en vlees/vis worden juist door het bestaan van de tofuburger gecompenseerd voor hun offer voortaan geen dooie dieren meer te eten. Ik was een fervent vleeseter en denk beslist ook niet met walging terug aan mijn gehaktbal, karbonade, kipfilet en ander dierlijk voedsel. Ik ben echter tot de conclusie gekomen dat de andere kant opkijken en daarmee het dierenleed en ander ongerief bewust negeren niet bij een fatsoenlijk mens past. En aangezien ik mijzelf als een fatsoenlijk mens beschouw was de volgende stap voor mij vrij logisch. Ik eet geen vlees en/of vis meer. Voor mijn lekkere trek zal geen dier meer lijden en sterven. En dat ik daarvoor iets eet dat misschien nog vaag aan het stukje vlees van vroeger doet denken, ja er uiterlijk zelfs enigszins op lijkt beschouw ik allerminst als zwakheid . Misschien is dit een fase waarin ik (nog) aan dit soort dingen hecht en zal dat overgaan zodat ook de vleesvervanger vervangen zal worden door meer fantasierijke recepten en gerechten. Ik weet het niet. Voorlopig doe ik op mijn manier en daar ben ik best een beetje trots op. Ondanks de bleekscheet. Leve de Vegaburger!!

Het dilemma ten aanzien van dierlijke eiwitten

Op de site van LNV was te lezen, ter voorbereiding van een bijeenkomst op 12 september van het Consumentenplatform over verduurzaming van de consumptie en productie van dierlijke eiwitten, het volgende:

Het dilemma ten aanzien van dierlijke eiwitten wordt door het kabinet omschreven als:

• Productie van dierlijke eiwitten (vlees en zuivel) legt een groot beslag op het ecosysteem, onder meer door:
• Ruimtebeslag;
• Effecten op de biodiversiteit;
• Grootschalig gebruik van water;
• Broeikasgasemissies.
• De gemiddelde consument is zich nog weinig bewust van deze effecten.
• Export van veevoeder is een groeiende inkomstenbron voor ontwikkelingslanden, maar:
• De groeiende vraag leidt in sommige gebieden tot niet-duurzame productie die ten
• koste gaat van mens en milieu.
• De mondiaal toenemende consumptie zal, bij ongewijzigd beleid:
• De druk op het ecosysteem doen toenemen
• Is van invloed op de voedselzekerheid.

Hoofdpunten
Door kabinet voorgestelde oplossingsrichtingen:

• Niet alleen een efficiëntere productie nodig, maar naar verwachting ook een transitie (verschuiving) in de consumptie van:
• Dierlijke eiwitten naar duurzaam geproduceerde dierlijke eiwitten;
• Dierlijke eiwitten naar plantaardige eiwitten.

Concreet betekent dit:

• Optimalisatie van de keten voor de productie van duurzamer dierlijk eiwit;
• Consument verleiden tot een duurzamer consumptiepatroon, door bijvoorbeeld:
• Minder consumeren;
• Andere bronnen voor dierlijk eiwit.
• Ontwikkeling van nieuwe, duurzame en hoogwaardige eiwitproducten;
• Het mengen van dierlijke met niet-dierlijke eiwitten;
• Vleesvervangers op basis van niet-dierlijke eiwitten.
• Verduurzaming van de productie van grondstoffen elders op de wereld.

Tot zover LNV.

Misschien is het effectief als de deelnemers aan het symposium als huiswerk zich verdiepen in de drogredenen voor het eten dierlijke eiwitten.

Analoge nepkaas: de markt vraagt en de industrie levert

Analoge kaas is nepkaas. Daar is niets mis mee, maar de consument denkt dat hij betaalt voor echte kaas en krijgt iets wat niet van dierlijke oorsprong is. Eigenlijk zou de consument daar blij mee moeten zijn want het maakt dat het product goedkoper wordt en ook het klimaat wordt er minder snel door opgewarmd.
De consument kan er maar beter aan wennen dat de trend is dat dierlijke eiwitten (uit kaas en vlees) zoveel mogelijk worden vervangen door plantaardige eiwitten.
Harry Aiking & Joop de Boer, Instituut voor Milieuvraagstukken, PROFETAS, Amsterdam, schreven 11 oktober 2007: “Het levert enorme voordelen op als mensen meer plantaardig in plaats van dierlijk eiwit gaan eten. Zo’n “eiwittransitie” komt o.a. de biodiversiteit (40-50% van de wereldgraanoogst wordt gebruikt als diervoer), klimaat, water, volksgezondheid en dierenwelzijn ten goede. Collectief vegetarisch worden hoeft niet, maar verbeterde vleesvervangers moeten ons vlees vaker gaan vervangen. De eiwittransitie heeft veel bijkomende voordelen. Voorzichtig geschat zou er zoveel land vrijkomen voor aanplant van biomassa, dat 25% van de huidige wereldenergieproductie duurzaam gedekt kan worden. En dat zonder aantasting van weidegronden (met extensief geproduceerd vlees) en tropisch regenwoud. Zo zou de druk op de biodiversiteit sterk kunnen afnemen.”

Terwijl een aantal organisaties pleiten voor minder vlees eten, is de voedselindustrie die in de eerste plaats gericht is op geld verdienen, al bezig met hetzelfde doel. De consument van de toekomst is, zonder dat hij het beseft, bezig een vegetariër te worden, terwijl hij denkt vleeseter te blijven. Mensen proberen te bewegen deze transitie vrijwillig te doen is trekken aan een dood paard. Wat de industrie doet is een variant op knollen voor citroenen te verkopen en eigenlijk is daar weinig mis mee. Voor de verandering. Jammer dat ze de oude clichés (de markt vraagt en de industrie levert) uit de kast halen om te verhullen dat het om kostenbesparing gaat.

Vlees noch vis?

Sinds ik mij heb aangesloten bij de Partij voor de Dieren en daar ook enige activiteit ontplooi ben ik (meer) gaan nadenken over de vraag wel of geen vlees eten. Dat nadenken heeft geresulteerd in het feit dat ik thans misschien nog maar een kwart aan vlees eet van wat ik vroeger consumeerde. Tevens wil ik alleen nog maar biologisch of scharrelvlees eten. Steeds vaker eet ik vegetarische producten, veelal zgn. vleesvervangers. Ik heb echter begrepen dat veel doorgewinterde vegetariërs daar hun neus voor ophalen. Waarom is mij niet geheel duidelijk, maar het zij zo! Ook kom ik wel eens mensen tegen die zich weliswaar vegetariër noemen maar tevens toegeven dat ze nog wel vis eten. Nou vind ik vis ook lekker maar ik vraag mij toch in gemoede af of het eten van een (ge)dode vis minder erg is dan een dito varken, lam, koe of kip. En eerlijk gezegd kom ik elke keer weer tot de conclusie dat geen verschil is. Gevangen vis komt op een zeer onaangename wijze aan zijn eind. Een kabeljauw heeft meer dan een uur nodig om op het droge te stikken. Ga er maar aan staan! In de viskwekerijen gaat het er evenmin vrolijk aan toe! Wanneer de tijd van de gekweekte vis is gekomen wordt het dier uit het relatief warme water gehaald en in ijskoud water gedompeld. Er volgt een lange kwellingvolle lijdensweg alvorens de vis uiteindelijk de geest geeft. Zelfs viskwekers zelf vinden het moeilijk deze gruwelijke doodstrijd te moeten aanzien en experimenteren nu met elektrische schokken waardoor de vis meteen het bewustzijn verlies en (hopelijk) zonder pijn sterft. Deze methode schijnt echter, hoewel "humaner", ook duurder te zijn, dus..............................
Ook de paling is een akelig lot beschoren alvorens deze op ons bordje verschijnt. Om de slijmlaag van de paling te verwijderen wordt het beest in een zoutbad gelegd. De pijnen die hij daar ondergaat moeten afschuwlijk zijn, te vergelijken met derdegraads brandwonden bij een mens. Ook deze lijdensweg is lang en smartelijk want als de paling uiteindelijk niet meer beweegt is het dier nog wel degelijk bij bewustzijn. Ik denk dan ook dat vegetariër zijn of worden inhoudt dat je geen enkel dood dier meer eet. Vlees noch vis!

Schaduwredenaties in FAO rapport over veehouderij

Marieke Aarden meldt in een artikel in de Volkskrant van 17 december, afdeling Kennis:

Koeien, varkens, schapen, geiten en kippen vormen een van de grootste milieubedreigingen in de wereld, stelt de VN Voedsel en Landbouworganisatie FAO in het rapport De lange schaduw van de veehouderij, dat deze week in Rome is verschenen.

In het rapport roept Steinfeld, een van de auteurs, op om de negatieve gevolgen van de veehouderij te halveren omdat het anders fout gaat met de leefbaarheid van onze planeet Aarde.

Verderop schrijft Aarden:

De hele wereldbevolking aanzetten om vegetariër te worden, is echter ondoenlijk, zegt de eerste auteur van het rapport Henning Steinfeld deze week in New Scientist. In de veehouderij en aanverwante bedrijven verdient een miljard mensen zijn brood. Halveren is daarom geen optie.

Letterlijke citaat Steinfeld:

Encouraging the global population to become vegans is not a viable solution, however. For starters, says the lead author of the FAO report, Henning Steinfeld, it is quite simply not an option for many of the one billion people whose livelihoods rely on livestock production.

Moreover, vegetable production is not devoid of environmental problems either. And recent studies have shown that global fish stocks are not sustainable at current levels of exploitation (see No more seafood by 2050?).

Deze tekst van Steinfeld suggereert dat de intensieve veehouderij nodig is, vooropgesteld dat de milieugevolgen gehalveerd worden. Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar deze tekst zal zeker door de sector ter eigen eer en glorie worden gebruikt.

Ten onrechte, want de hele waarheid van keuzes, die we hebben, is als volgt. Miljoenen mensen houden vee en zijn van hiervan afhankelijk. Deze miljoenen veehouders leven in samenlevingen, die (wanneer de vraag naar vlees toeneemt) 3 dingen kunnen doen:

1. minder vlees produceren en de behoefte afdekken door plantaardige voeding te produceren en de mensen te leren lekker vegetarisch te koken;
2. zij kunnen gewoon doorgaan evenveel vlees te produceren en het vlees duurder te laten worden. Dit houdt vraag en aanbod in balans.
3. Tenslotte kan een samenleving er voor kiezen om de voedingsindustrie te vragen om minstens de helft van het vlees te vermengen met vleesvervangers. In deze laatste optie hoeft een vleeseter de minste moeite te doen en is er minder land nodig om voedsel te produceren.

Welke keuze een samenleving ook maakt, steeds komt het moment dichterbij dat men vrijwel vegetarisch eet.

Vegetariers alle partijen, verenigt u!

Wordt u ook zo moe van vegetariërs die hun eigen opvattingen verloochenen door mensen in hun omgeving te bewegen tot het eten van biologisch vlees?
Of die roepen dat vegetariërs gezonder zouden zijn?
Biologisch vlees is afkomstig van dieren die biologisch voedsel hebben gekregen. Hun levensomstandigheden zijn niet per definitie beter dan die van de intensieve veehouderij.
Vegetariërs leven vaak gezonder dan mensen die veel vlees eten. Dat betekent niet dat een vegetariër gezonder is, het betekent dat een gemiddelde vegetariër ook bijvoorbeeld vaker beweegt en minder rookt. Het gezond zijn ligt aan zijn levensstijl, niet aan het laten staan van vlees.
Laat er geen misverstand over bestaan: het vegetarisme is een prima, gezonde en aangename levensstijl, mits de persoon lekker heeft leren koken en niet alleen met vleesvervangers. Het is niet het vlees dat moet worden vervangen, maar de oude ingesleten gewoontes, drogredenen en slaafse mentaliteit.

Een ander vreemd fenomeen is het aanprijzen van de diervriendelijkheid van politici die in hun gedrag nauwelijks valt te betrappen op diervriendelijk gedrag. De Landelijke Dierenbescherming (waar onevenredig veel vegetariërs werken) riep biologisch boer Harm Evert Waalkens uit tot dierenbeschermer van het jaar. Waarom niet Wouter Bos? Die is als vegetariër pas diervriendelijk bezig.
Maar nee, de Dierenbescherming moest weer de kool en de geit sparen. Dus een lijsttrekker is te veel partij, een politicus met een dun biologisch sausje op een onverkiesbare plaats kan weer wel.
Het middle-of-the-road-denken heeft D'66 ook uiteindelijk niets gebracht, behalve tijdelijk met een aansprekende, charismatische voorman (Terlouw, van Mierlo).

Op 22 november vinden weer de Tweede Kamerverkiezingen plaats. Vraag aan al die mensen die achter de stands proberen uw stem te krijgen eens of zij vegetariër zijn. U zult versteld staan door het aantal die dat wel is, maar daarvoor niet uitkomen of politici staan te promoten die het dierenwelzijn worst zal zijn.
Veel vegetariërs kiezen voor de partij waarvan ze denken dat die gaat winnen of voor een "lekker kontje", maar vergeten dat stemmen gaat over jouw mening en niet over jouw vermogen om te voorspellen wie de grootste partij wordt.
Verloochen jezelf niet, kies partij voor de dieren, ook als niet-vegetariër, dan bent u echt het meest zuiver bezig.

Dumeco pleit voor natuurlijk geproduceerd vlees

Op Zibb het volgende, merkwaardige bericht:

Dumeco: consument wil geen kunstvlees

Vleesconcern Dumeco denkt dat consumenten niet zitten te wachten op vlees dat kunstmatig is gekweekt. Volgens een woordvoerder van Dumeco staat uit stamcellen gekweekt vlees ver af van de belevingswereld van de consument. ”Vlees is voedsel en eten is een positieve emotie”.

De woordvoerder reageert op Vitro Meat, een project waarin de universiteiten van Utrecht, Eindhoven en Amsterdam, vleesproducent Stegeman en octrooihouder Vitro Meat samenwerken. In het project worden stamcellen uit varkensembryo’s op kweek gezet. Door cellen te kweken die oorspronkelijk hadden moeten uitgroeien tot spieren, hopen de onderzoekers vlees te kunnen produceren. Volgens hen is dat veilig en dier- en milieuvriendelijk.

Dumeco vindt echter dat het kunstmatige product het imago van vlees kan beschadigen. ”Het is voor de consument belangrijk dat vlees op een natuurlijke wijze wordt geproduceerd. Het kweken van vlees uit stamcellen in een laboratorium strookt daar niet mee. We moeten niet aan vlees gaan knutselen”.
Tot zover Zibb.

Dumeco slacht vee, afkomstig van de bio-industrie. Onnatuurlijker kan een dier niet leven. De opvattingen van Dumeco zijn dus nogal hypocriet. Zouden ze misschien bang zijn dat deze manier van vlees produceren banen kost in het slachthuis?

Klik hier over vleesvervangers.

Voor wie op een natuurlijke en verantwoorde manier kerst wil vieren, wordt hierbij verwezen naar een vegetarisch kerstdiner.