Dierenwelzijn in Regeerakkoord stelt niets voor

In het Regeerakkoord van Balkenende IV staat dit over dierenwelzijn:

Dierenwelzijn

1. De inzet is te komen tot een verdere verbetering van het dierenwelzijn. Nog dit jaar zal een nieuwe Nota Dierenwelzijn worden uitgebracht, waarin het dierenwelzijnsbeleid wordt uitgewerkt.
2. Met kracht zal worden gestreefd naar aanscherping van wettelijke eisen in Europees verband.
3. Grote nadruk zal liggen op het stimuleren van innovaties en investeringen in diervriendelijke houderijsystemen en van de consumentenvraag naar diervriendelijke en duurzame producten. Investeringen in diervriendelijke houderijsystemen die verder gaan dan de wettelijke eisen zullen worden ondersteund.
4. De strafmaat voor dierenmishandelaars zal worden verhoogd en aan hen zal een verbod op het houden van dieren worden opgelegd. De handhaving van bestaande regelgeving voor dierenbescherming en dierenwelzijn zal de komende jaren worden geïntensiveerd.

Tot zover het regeerakkoord.

Het vorige kabinet heeft alleen maatregelen genomen die dierenwelzijn een stap achteruit brachten. Dat dit kabinet stelt dat de "inzet is te komen tot een verdere verbetering" moet dan ook gelezen worden als dat het kabinet verdere versluierende maatregelen zal trachten te nemen die de intensieve veehouderij nog beter zullen passen.
De aanscherping van eisen in Europees verband kan het beste worden gelezen als vertraging van invoering van maatregelen die echt dierenwelzijn bevorderen.
"Stimuleren van innovaties en investeringen" is alleen zinvol als keihard wordt toegezegd hoeveel geld wordt gestoken in welke systemen die ook nog eens onbetwistbaar een stap vooruit zijn in dierenwelzijn.
Dat de "strafmaat voor dierenmishandelaars zal worden verhoogd" is mooi, maar het was ten opzichte van de grootschalige dierenmishandeling in de intensieve veehouderij toch al een marginaal verschijnsel.

Kortom: beste diervriendelijke kiezer bezint u voordat u op 7 maart uw stem (nog eens) uitbrengt op een van de drie regeringspartijen of op de oude.

Nationale petitie voor verkoopsverbod honden en katten in winkels

GAIA, Veeweyde, Animaux en Péril, Help Animals en de dierenbescherming van Charleroi starten een nationale petitie. De dierenbeschermingsorganisaties roepen iedereen op om de petitie te tekenen voor een verbod op de verkoop van honden en katten in winkels.

Het verbod is een noodzakelijke maatregel om een einde te maken aan de impulsieve aankoop van deze dieren, die vaak ziek en ongesocialiseerd verkocht worden en in het algemeen van kwekerijen komen waar de dieren in erbarmelijke omstandigheden gefokt worden.

Meer dan 120 organisaties voor dierenbescherming en experts onderschrijven het wetsvoorstel van Magda De Meyer voor een verbod op de winkelverkoop van honden en katten en roepen de politici op ervoor te stemmen in de Kamer.

Op 6 maart worden in de Kamercommissie Volksgezondheid de voorstanders (dierenbeschermingsorganisaties) en de tegenstanders (dierenwinkels) gehoord over het wetsvoorstel. Verwacht wordt dat nadien een stemming komt in de Kamer.

Online tekenen kan op www.gaia.be.

Onhygienisch geleuter van hoogleraar van Knapen

Volgens hoogleraar van Knapen in Trouw zijn in het debat rond dierenwelzijn feiten van ondergeschikt belang geworden. 'Er is te veel emotioneel geleuter; ook in de politiek met die Partij voor de Dieren. Mensen hechten aan het nostalgische plaatje van die scharrelvarkens. Maar die hadden vroeger weinig meer dan een smerig kot, waarin het ook nog vaak van het ongedierte krioelde.'

Hij ageert ook tegen H5N1. 'Dit virus waart al 10 jaar rond en heeft in die tijd wereldwijd 200 levens gekost. In Nederland overlijden jaarlijks 1.000 à 1.500 mensen aan de griep. Waar hebben we het dan over met H5N1.'

Van Knapen raadt aan ‘glazen’ varkensstallen te ontwerpen. 'Installeer webcams en laat zien dat het allemaal niet zo ernstig is met dierenwelzijn. In een doorsnee varkensstal kun je van de vloer eten. Je kunt beter met een varkensstal te maken hebben dan met een ziekenhuis. Er is geen ziekenhuis dat zulke strenge eisen stelt aan zijn bezoek als de varkenshouder.'

Tot zover Trouw.

Van Knapen redeneert onzuiver. De Partij voor de Dieren pleit niet voor een terugkeer naar vroeger, maar wil in ons land minder varkens die onder betere omstandigheden worden gehuisvest en ook buiten kunnen komen.

De strenge eisen die een bio-industriemanager stelt bij het bezoek van zijn stallen hebben vooral te maken met de angst dat ziektekiemen zijn bedrijf insluipen dan om zijn bedrijf schoon te houden.

Misschien dat van Knapen maar eens een tijdje in een varkensstal moet gaan wonen, met een webcam erbij, dan kan iedereen zien hoe snel hij zich verveelt.

Dierenwelzijn hoort bij WTO-accoord

Het vrijgeven van de wereldhandel in het kader van de WTO-onderhandelingen kan als ongewenst effect hebben dat diervriendelijke (en vaak duurdere) producten weggeconcurreerd worden door producten die onder slechtere dierenwelzijnsnormen zijn gehouden, bijvoorbeeld van buiten de EU. Dit kan niet de bedoeling zijn. Een WTO-akkoord betreffende landbouwproducten is daarom alleen acceptabel als hierin voorzien is in mogelijkheden om diervriendelijk tot stand gekomen producten te beschermen.

Aldus het pleidooi van de Dierenbescherming.

En zo is het maar net. Wanneer Nederland onverantwoord geproduceerde dierenproducten niet kan tegenhouden, dan maakt de biologische veehouderij in ons land geen schijn van kans.
Overigens geldt het omgekeerde ook: Nederland zou er goed aan doen om de veel te grote veestapel uit de intensieve veehouderij te verkleinen om aan geloofwaardigheid te winnen.

Afschermplicht kippen voorbarig

Minister Veerman heeft wel erg gretig besloten dat alle kippen binnen moeten blijven, nu er vogelgriep geconstateerd is op één Britse kalkoenenhouderij, aan de overkant van de Noordzee. De Britse regering vond een landelijke afschermplicht het afgelopen weekend in elk geval nog niet nodig. Zij stelde wel zo’n verplichting in voor een beperkt gebied rond het besmette bedrijf. Die zone werd vastgesteld volgens Europese regels en na afweging van de risico’s. De zone heeft een straal van ca. 30 kilometer rond de plaats van de besmetting.

Overigens is de vogelgriep op dit moment slechts vastgesteld op één boerderij. Er is geen verdenking van vogelgriep op andere, naburige bedrijven en bij wilde vogels in de buurt. De besmette boerderij is een intensief bedrijf, waar de dieren (159.000 kalkoenen) binnen werden gehouden. Het lijkt dus onwaarschijnlijk dat de besmetting direct van wilde vogels afkomstig is en daarvoor is ook geen enkele aanwijzing. In elk geval blijkt dat het binnen houden van pluimvee niet garandeert dat vogelgriep buiten de deur blijft.

Het verplicht binnen houden van kippen heeft in Nederland vooral gevolgen voor de ca. 5 miljoen legkippen die –als ze dat willen- naar buiten kunnen en voor hun eigenaren: Boeren, die geinvesteerd hebben in een beter en natuurlijker leven voor hun dieren. Het zou bijzonder wrang zijn als deze dieren én boeren gedupeerd worden door een algemene maatregel die mogelijk te vroeg genomen is en waarvan in onze buurlanden geen sprake is.

Waalkens spreekt zichzelf tegen

PvdA Tweede kamerlid Harm Evert Waalkens zegt in het januarinummer van Rood, het ledenblad van de PvdA, het volgende:

Als de overheid geen richtlijnen en grenzen aangeeft dan zal de markt ervoor zorgen dat er steeds meer dieren in een nog kleiner hokje terechtkomen. Maar het heeft helemaal geen zin om boeren en veehouders daarvoor te straffen en te criminaliseren. Zij zijn ook gevangen in de economische ratrace.
De verantwoordelijkheid voor het welzijn van dieren ligt volgens Waalkens bij de overheid, het bedrijfsleven en de consument samen. Maar het is de taak van de overheid om te normen vast te stellen en toe te zien op naleving. De PvdA wil daarom dat dierenwelzijn expliciet wordt opgenomen in wet- en regelgeving.

Tot zover Waalkens in Rood.

In deze zinnen legt Waalkens de verantwoordelijkheid buiten zichzelf en spreekt hij zichzelf tegen. Deze tegenspraak is sprekend voor de huidige boer: wel de lusten van de verminderde regelgeving en niet de lasten. Wanneer de overheid minder, maar duidelijkere regels stelt voor dierenwelzijn, dan moet zij ook handhaven (lees: straffen). En aan die bereidheid schort het bij de overheid en bij de sector die handhaving tegenwerkt.

Meer lezen over versluierend taalgebruik door boeren? Klik hier.

Nog een voorbeeld van inconsistent handelen:
Voormalig PvdA Tweede Kamer-lid en biologisch veehouder Harm Evert Waalkens uit Finsterwolde vindt dat de intensieve veehouderij in Groningen toch moet kunnen uitbreiden. Hij pleit voor bundeling langs de A7. Op deze manier blijft de overlast tot een minimum beperkt. Het plan van Waalkens (zie video) staat haaks op het standpunt van de PvdA statenfractie die de intensieve veehouderij juist aan banden wil leggen.

Geen subsidie maar importheffing is oplossing voor biologische landbouw

Bron: www.bioland.de:
Een hogere prijs van het biologische produkt zou wenselijk zijn maar is niet op korte termijn te verwachten op grond van het algemeen lage prijsniveau van levensmiddelen en de daarmee samenhangende prijsafhankelijkheid van gangbare produkten. Subsidies blijven uit dat oogpunt kennelijk ook in Duitsland noodzakelijk om de internationale concurrentie op de eigen markt het hoofd te bieden.

Tot zover bioland.

Er is nog een effectieve manier om de binnenlandse markt van biologische producten te beschermen en biologische boeren een steun in de rug te geven en dat is door een importheffing op bio-industriële producten uit het buitenland. Niet grootschaligheid is daarin verkeerd, maar gebrek aan dierenwelzijn en onverantwoorde omgang met milieudruk.
Een dergelijke maatregel vraagt weliswaar afspraken op de WTO, maar is een zeer effectieve manier om producenten te beïnvloeden om meer verantwoord te produceren.
Het bijkomend voordeel is dat deze maatregel minder geld kost dan subsidie.

Hartstichting geeft geen inzicht in proefdiergebruik

E.D. had onderstaande correspondentie met de Hartstichting.

De heer dr. Hans Stam

Directeur Hartstichting

Den Haag

Geachte heer Stam,

In de Volkskrant van 29 dec. j.l. staat uw foto mooi bovenaan blz. 7 (Economie), onder de kop: "Hartstichting wil bestaansrecht bewijzen."

U gaat 260.000 euro besteden aan onderzoek door de Erasmus universiteit naar uw bestaansrecht. Een van de argumenten is dat donateurs steeds kritischer worden.

Ik heb maar weer eens een blik op uw website geworpen.

Daar vond ik wel een geinig berichtje, over het niet accepteren van giften:

In Editie NL van vrijdag 18 maart 2005 is het teruggeven van een gift van de Hartstichting aan een bedrijf onderwerp van discussie geweest. Het betrof hier een gift van een fabrikant van tabaksprodukten. Per jaar overlijden 6.000 mensen aan hart- en vaatziekten als gevolg van roken. De Nederlandse Hartstichting pleit al ruim 40 jaar voor een gezonde leefstijl ter voorkóming van hart- en vaatziekten, waarin roken - als duidelijke risicofactor voor het verkrijgen van hart- en vaatziekten - niet past. Fabrikanten van tabaksproducten hebben een commercieel belang bij het in stand houden van rookgedrag. Wij hanteren dan ook het duidelijke standpunt, dat wij geen giften wensen te ontvangen van fabrikanten van tabaksproducten. Het gaat dan om giften van het bedrijf, niet om giften van particulieren. Immers (individuele) rokers bepalen zelf hun leefstijl.

Hieruit blijkt dat u er tegenwoordig zelfs zoiets als een moraal op na houdt.

Hier kijk ik van op. Dit is nieuw.

Zou het er onder uw directie misschien van komen dat er open kaart gespeeld wordt over de dierproeven die u financiert?

Tot dusver is het beleid: niet over praten.

In feite is er in dit opzicht dus geen beleid.

Geen enkele donateur krijgt enig inzicht in de omvang van het dierexperimenteel onderzoek dat u bekostigt. Niet in de aantallen dieren, niet in de soort, niet in de aard van de proeven. Hoewel u over de exacte feiten en cijfers beschikt, wordt men afgescheept met globale vermelding van de bestedingen aan onderzoek. En verder: oogjes dicht en snaveltjes toe.

Verzwijgen. Verheimelijken.

Maar wel de hand ophouden.

Ik noem dit onbehoorlijk.

Als het over bestaansrecht en over kritische donateurs gaat, zou u daar misschien ook nog eens over moeten nadenken.

Hoogachtend,

E.D.

Dit was de reactie:

Geachte Heer of mevrouw,

In uw mail van 1 januari plaatst u een aantal kanttekeningen bij het bestedingspatroon van de Hartstichting. U vindt ook dat wij over een aantal zaken eens goed moeten nadenken, onder andere over wetenschappelijk onderzoek dat door de Nederlandse Hartstichting ondersteund wordt, waarbij proefdieren worden gebruikt.

Graag willen wij aangeven hoe de Nederlandse Hartstichting hier mee omgaat. De Nederlandse Hartstichting ontvangt jaarlijks een groot aantal verzoeken om bij te dragen in de kosten van onderzoeksprojecten. Daarvoor zijn met een beperkt aantal mensen binnen de Hartstichting een logistiek en procedures opgezet om de beoordeling van deze verzoeken allemaal in goede banen te geleiden. Zo hebben wij een Wetenschappelijke Adviesraad waarin een groot aantal deskundigen op cardiovasculair gebied zitting heeft. Zij toetsen met name de wetenschappelijke kwaliteit van de projecten.

Wat betreft proefdieren kan gesteld worden dat ze met name gebruikt worden in onderzoeksprojecten die meer inzicht geven in de pathofysiologie van hart- en vaatziekten. Onze Wetenschappelijke Adviesraad bekijkt in dat geval heel nauwkeurig of proefdieren noodzakelijk zijn en of de aantallen minimaal zijn, maar zó dat de vraagstelling beantwoord kan worden. Bij een positief advies van de Wetenschappelijke Adviesraad dienen de onderzoekers te voldoen aan alle wettelijke vereisten zoals vastgelegd in de Wet op de Dierproeven en de Gezondheids- en Welzijnswet dieren. Hiertoe zijn veelal lokaal Dierexperimenten Commissies opgericht die deze wettelijke eisen toetsen.

De toestemming van de Commissies is eveneens vereist, vóórdat een onderzoek van start kan gaan. Daarbij vergoedt de Nederlandse Hartstichting alleen aanschaf- en huisvestingskosten.

Wij hopen dat wij hierboven duidelijk hebben kunnen maken dat de Nederlandse Hartstichting een zeer terughoudend beleid voert tot het gebruik van dierproeven. Alleen daar waar het niet anders kan (veelal in vivo modellen), vergoeden wij onder stringente voorwaarden een deel van de kosten. Verder zijn wij voortdurend op zoek naar alternatieven. Hierover voeren wij geregeld overleg. Het is dan altijd teleurstellend dat er -ondanks toezeggingen van onze gesprekspartners- géén alternatieven worden aangedragen. Wij blijven echter volhouden.

Tot slot melden wij dat de Nederlandse Hartstichting nooit dierproeven met primaten (apen) vergoedt. Wij vergoeden met name de kosten in relatie tot gebruik van muizen.

Mocht u nog vragen hebben dan kunt u contact opnemen met één van de voorlichters van de Informatielijn. Wij zijn bereikbaar van maandag tot en met vrijdag van 10 tot 16 uur. Het telefoonnummer is 0900 3000 300 (lokaal tarief).

Met vriendelijke groet,
Nederlandse Hartstichting
Informatielijn

Tenslotte de reactie van E.D.:

Geachte heer Stam,

Ik dank u vriendelijk voor uw reactie.

Zij bevat voor mij geen nieuws.

Het is een standaardantwoord, dat voorbijgaat aan mijn kritiek.

Ik vroeg u om open kaart te spelen over aantallen, soorten en aard van de proeven.

Indien u verwacht dat u op deze manier kritiek ontzenuwt, of zelfs maar begrip kweekt, vergist u zich.

Maar misschien kan de Erasmus Universiteit u dat duideijk maken.

Met vriendelijke groeten,

E. D.

Vegetarische visolie is net zo goed

De olie uit algen is net zo gezond als de olie uit vis. Dat blijkt uit de experimenten in reageerbuizen en met proefdieren die een promovendus aan Wageningen Universiteit heeft uitgevoerd. Zijn onderzoek is gepubliceerd in Food & Chemical Toxicology.

‘De belangstelling voor visolie groeit nog steeds’, zegt ir. Vincent van Beelen, die op de leerstoelgroep Toxicologie werkt aan zijn promotieonderzoek. ‘Een kleine hoeveelheid van de omega-3-vetzuren uit vis vermindert de kans op darmkanker en hart- en vaatziekten. Maar de zeeën waar visolie uit moet komen zijn overbevist en verontreinigd. Daarom is dit onderzoek goed nieuws.’

Omega-3-vetzuren zitten niet alleen in vis. Dezelfde vetzuren zitten ook in microalgen, eencellige organismen als Crypthecodinium cohnii en Nitzschia laevis, en die kunnen in bioreactoren worden gekweekt. Vegetarische visolie, gewonnen uit algen, is al op de markt, maar of die algenolie even effectief was als olie uit vis was nog niet duidelijk. Daarom bestudeerde Van Beelen het effect van algenolie op menselijke darmkankercellen.

Van reguliere visolie was al bekend dat die niet schadelijk is voor gezonde cellen, maar ronduit giftig kan zijn voor kankercellen. Van Beelen ontdekte dat algenolie in hoge concentraties voor kankercellen net zo giftig is als reguliere visolie. In lagere concentraties was algenolie bovendien net zo goed als visolie in staat de ontwikkeling van de kankercellen af te remmen. ‘We hebben ook proeven gedaan met ratten’, zegt Van Beelen. ‘Daaruit bleek dat beide soorten olie even goed in staat zijn het ontstaan van een voorstadium van darmkanker te voorkomen.’

Eerder dit jaar publiceerde de promovendus in FEBS Letters een onderzoek waarin hij met genomics-technologie ontrafelde hoe omega-3-vetzuren precies beschermen tegen kanker. ‘Eerst moeten de vetzuren oxideren’, zegt Van Beelen. ‘Daardoor prikkelen ze in de cel het electrophile-responsive element (EpRE). Dat zorgt ervoor dat de cellen meer anti-oxidanten aanmaken, en mechanismen activeren die potentieel gevaarlijke verbindingen afvoeren.’ Het komt erop neer dat de vetzuren cellen in alarmtoestand brengen, zegt Van Beelen. ‘Daardoor zijn de cellen paraat als er echt iets fouts gebeurt.’

Algenolie is nog steeds prijzig. Ingrediëntenreuzen als BASF werken echter aan technologie die daarin verandering moet brengen. De R&D-afdelingen van de bedrijven experimenteren met snel groeiende genetisch gemodificeerde bacteriën, die de kostbare vetzuren dankzij stukjes genetisch materiaal van algen goedkoop produceren.

Willem Koert

Nederlanders aten in 2006 minder vlees

Nederlanders hebben volgens het PVV vorig jaar per hoofd van de bevolking 1,1 kilo minder vlees gegeten dan in 2005. Het vleesverbruik kwam vorig jaar uit op 1,4 miljoen ton. De consumptie daalde daarmee met 1,3 procent ten opzichte van het jaar ervoor.

De consument at 1,2 procent minder varkensvlees (41,4 kilo per hoofd van de bevolking). De rundvleesconsumptie bleef ondanks een prijsstijging van 4 procent evenwel gelijk (17,6 kilo). Het verbruik van kalfsvlees (1,5 kilo) en schapen- en geitenvlees bleef eveneens gelijk. In totaal aten Nederlanders 84,5 kilo vlees.

Pluimveevlees werd in 2006 wel minder gegeten. De pluimveevlees-consumptie daalde met twee procent, wat neerkomt op een afname van één pond per hoofd van de bevolking.

Binnen pluimveevlees noteerde kip een min van ruim 1 procent. De daling van de kalkoenconsumptie was forser: -15%. De belangrijkste oorzaken hiervan waren de beperkte beschikbaarheid in de supermarkten, maar ook de veel hogere prijzen.

Nederlanders aten in 2006 21,6 kilo pluimveevlees per hoofd van de bevolking.

Is de PvdD onderdeel van een nostalgische trend?

Volgens Trouw is de opkomst van de Partij voor de Dieren een teken dat veel mensen weer terug verlangen naar vroeger toen de koeien nog allemaal ’s zomers in de wei liepen.

Dat is hetzelfde als mensen, die ontdekken dat zij een doodlopende weg zijn ingeslagen, verwijten dat zij op hun schreden terugkeren. Wat de PvdD wel wil is om mee te helpen om de beschaving een stapje verder te brengen. Beschaven betekent ook geld verdienen niet altijd op de eerste plaats zetten. Als handel ten koste gaat van waarden dan is het tijd om het roer om te gooien. Een beschaafde en gezonde samenleving produceert niet meer dan zij zelf nodig heeft en zeker niet meer wanneer dierenwelzijn en milieu er onder hebben te lijden. Dat is een kwestie van fatsoen, niet van nostalgische gevoelens zoals naar de tijd van de VOC.

Het aantal doden door vogelgriep stijgt gestaag

In 2006 stierven in de wereld 79 mensen aan vogelgriep. In 2005 stierven wereldwijd 42 mensen, in 2004 waren het er 32 en in 2003 vier. Sinds de ziekte uitbrak zijn 261 besmettingen in tien landen geregistreerd door de Wereldgezondheidsorganisatie. Zes op de tien besmette mensen overlijdt aan de ziekte, het gaat vooral om kinderen en jonge volwassen.

Zie verder:

Zoönosen: van je dier moet je het maar hebben!

Aan het gebruik van speurhonden zit een luchtje

Het langste verhaal uit het Kinderboekenweekgeschenk 2006 gaat over speurhonden bij de politie. Nog los van het feit dat de schrijfster het gewoon vindt om honden naar explosieven te laten zoeken had het boek Laika tussen de sterren beter kunnen heten: Het dier als gebruiksvoorwerp. Uit het nieuws van deze week met als titel “Gerommel met geurproeven“ zou je misschien zelfs kunnen afleiden dat de schrijfster "graag lezers bij de neus neemt".

Bron Telegraaf AMSTERDAM - Bijna tien jaar lang is in strafonderzoeken in het noorden en oosten van ons land mogelijk gerommeld met geurproeven door speurhonden. Dit kan betekenen dat gerechtelijke vonnissen opnieuw tegen het licht moeten worden gehouden. Een aantal speurhondengeleiders is inmiddels op een zijspoor gezet.

De Rijksrecherche begint een oriënterend strafrechtelijk onderzoek en gaat daarin terug tot 1997. Om hoeveel en welke strafzaken het gaat, is het Openbaar Ministerie (OM) in Zutphen nog niet duidelijk. Het gaat om lopende en reeds afgesloten zaken in heel Noord en Oost Nederland. Iedere geuridentificatieproces die te maken heeft met een strafzaak uit die regio, wordt verricht in Eefde door de gezamenlijke oefengroep speurhondengeleiders van de politiekorpsen.

Het OM denkt dat de proeven niet volgens het voorgeschreven protocol zijn uitgevoerd. In het bijzonder zou zijn nagelaten om de proef 'blind' uit te voeren, wat betekent dat de speurhondengeleider niet op de hoogte is van de sorteervolgorde van de geurbuisjes. Daardoor wordt verhinderd dat hij onbewust signalen kan afgeven aan de hond. Onlangs verklaarde een speurhondengeleider in een strafzaak voor het gerechtshof in Leeuwarden dat de proef niet steeds 'blind' werd uitgevoerd "vanwege de grote werkdruk en een tekort aan inzetbare speurhonden". Volgens de politieman was dit niet zo erg omdat dit de uitkomst toch niet zou beïnvloeden.

Tenslotte wat zinsdelen.

Schrijfster Bibi Dumon Tak, Laika tussen de sterren Kinderboekenweekgeschenk 2006.

Blz. 38.
Eerst is Rocky aan de beurt.
Rocky is in opleiding
Rocky moet heel binnenkort examen doen,
Rob traint vandaag dus niet alleen Rocky,
maar ook de nieuwe baas van Rocky.
Rocky moet samen met zijn nieuwe baas
dat Rocky ernaar op zoek mag.
praat Rob met de nieuwe baas over Rocky.
Hij vertelt dat Rocky van racen houdt.
Rocky gaat het liefst heel snel.
dat Rocky rustig blijft.

Blz. 39.
Als Rocky blaft
moet Rocky eerst weten
voor Rocky's neus.
Rocky snuift eraan
Rocky zet zijn neus aan de grond
Na honderd meter blaft Rocky
Rocky krijgt een beloning
Rocky ligt intussen
Als Rocky wat is afgekoeld
Rocky zet zijn neus nu goed aan de grond.
Maar Rocky trekt zich nergens iets van aan
met Rocky gaan zoeken.
Bij deze oefening mag Rocky

E.D.

Schaduwredenaties in FAO rapport over veehouderij

Marieke Aarden meldt in een artikel in de Volkskrant van 17 december, afdeling Kennis:

Koeien, varkens, schapen, geiten en kippen vormen een van de grootste milieubedreigingen in de wereld, stelt de VN Voedsel en Landbouworganisatie FAO in het rapport De lange schaduw van de veehouderij, dat deze week in Rome is verschenen.

In het rapport roept Steinfeld, een van de auteurs, op om de negatieve gevolgen van de veehouderij te halveren omdat het anders fout gaat met de leefbaarheid van onze planeet Aarde.

Verderop schrijft Aarden:

De hele wereldbevolking aanzetten om vegetariër te worden, is echter ondoenlijk, zegt de eerste auteur van het rapport Henning Steinfeld deze week in New Scientist. In de veehouderij en aanverwante bedrijven verdient een miljard mensen zijn brood. Halveren is daarom geen optie.

Letterlijke citaat Steinfeld:

Encouraging the global population to become vegans is not a viable solution, however. For starters, says the lead author of the FAO report, Henning Steinfeld, it is quite simply not an option for many of the one billion people whose livelihoods rely on livestock production.

Moreover, vegetable production is not devoid of environmental problems either. And recent studies have shown that global fish stocks are not sustainable at current levels of exploitation (see No more seafood by 2050?).

Deze tekst van Steinfeld suggereert dat de intensieve veehouderij nodig is, vooropgesteld dat de milieugevolgen gehalveerd worden. Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar deze tekst zal zeker door de sector ter eigen eer en glorie worden gebruikt.

Ten onrechte, want de hele waarheid van keuzes, die we hebben, is als volgt. Miljoenen mensen houden vee en zijn van hiervan afhankelijk. Deze miljoenen veehouders leven in samenlevingen, die (wanneer de vraag naar vlees toeneemt) 3 dingen kunnen doen:

1. minder vlees produceren en de behoefte afdekken door plantaardige voeding te produceren en de mensen te leren lekker vegetarisch te koken;
2. zij kunnen gewoon doorgaan evenveel vlees te produceren en het vlees duurder te laten worden. Dit houdt vraag en aanbod in balans.
3. Tenslotte kan een samenleving er voor kiezen om de voedingsindustrie te vragen om minstens de helft van het vlees te vermengen met vleesvervangers. In deze laatste optie hoeft een vleeseter de minste moeite te doen en is er minder land nodig om voedsel te produceren.

Welke keuze een samenleving ook maakt, steeds komt het moment dichterbij dat men vrijwel vegetarisch eet.

Kerstgedachte van Sabine

Mijn kerstgedachte
Het is niet alleen kerst voor ons mensen, het is kerstmis voor elk levend wezen.
Laten we tijdens de feestdagen aan alle dieren denken, want zij worden vergeten.
Ik heb het over alle vergeten dieren achter grote gesloten deuren, de dieren die wij NIET zien.
Massaal belanden miljoenen dieren, elk jaar maar weer, op ons bord. We willen niet weten welk leed hierachter schuil gaat. Zij zijn tenslotte vetgemest om onze verlangens te verwezenlijken.
Varkens worden platgedrukt in kleine ruimtes, zij hebben geen loopruimte. Ze moeten zo snel mogelijk dik worden, want wij willen iets lekkers op tafel. Varkens zien geen daglicht, zij tellen niet mee, want ze zijn op deze wereld om ons maagje te vullen.
Wat is het verschil tussen een varken en een kat? Delen zij niet iets heel wezenlijks met elkaar? Een kloppend hart? Pijn? Genot? Eenzaamheid? Verdriet? Honger? Angst?
We zouden onszelf enkel goedpraten, wanneer we ons wijs zouden maken dat een varken, koe, kip, kalkoen, konijn, kalf, lam, kreeft en een schaap geen pijn ervaren.
Een varken wordt na enkele maanden, tijdens zijn verschrikkelijke leventje, ook nog eens opgejut om de veewagen in te gaan. Een varken voelt uitstekend aan wanneer er iets loos is. Denk niet dat de varkens in deze wagen veel plezier hebben, zij zijn verschrikkelijk bang. Durft u te kijken, wanneer u zo´n wagen op de snelweg passeert?

Koeien worden het slachthuis ingedreven, zij staan erbij, wanneer hun voorganger geëlektrocuteerd wordt. Ooit de doodsangst van een koe gezien? Ooit in haar ogen gekeken? Of durven we niet, bang om onszelf hiermee te confronteren. Ja, koeien kunnen OOK huilen, ook kreeften schreeuwen het uit wanneer zij in kokend heet water belanden.
Wij mensen zijn BANG, bang om iets te voelen wat we niet willen voelen, nl: pijn en verdriet wanneer we deze prachtige wezens het slachthuis in zien lopen.
Dagelijks worden dieren voor ons plezier gedood, maar tijdens de kerst worden zij nog massaler de dood ingedreven, omdat WIJ dit willen.
Denk met de kerst aan hen, aan hen die we niet zien, en spaar hen. Eet wat vaker een dagje geen vlees, bijvoorbeeld tijdens de kerstdagen.
Kerstmis heeft te maken met de geboorte en niet met de dood.

Ik geef alle prachtige dieren een aai, een kus en een knuffel tijdens de kerst, zij tellen namelijk mee....
Geef hen het respect, respecteer hen zoals u uw naasten zou respecteren.
Vrolijk kerstfeest allemaal.

Voorzitter, Sabine

Met vriendelijke groeten,
voorzitter: Sabine van der Meer
www.zwerfkat.com
www.buddykat.be

Een moderne Kerstboodschap: laat dierenwelzijn niet aan de politiek over, denk zelf

Nu de verhoudingen in de Tweede Kamer wat diervriendelijker zijn dan voor 22 november 2006 is het voor sommigen verleidelijk om achterover te zitten en te denken dat het wel vanzelf goed zal komen met het dierenwelzijn in de wereld, te beginnen in Nederland.
We kunnen in ons land wel honderd wetten voor dierenwelzijn aannemen en allemaal vegetariër worden, dan nog is de bio-industrie daarmee nog niet verdwenen. De gewenste verandering moet niet alleen in de wetteksten worden doorgevoerd, maar ook in het bewustzijn en gedrag van alle betrokkenen.

Voor degenen die nog naïef zijn wordt hieronder de reactie van minister Veerman getoond die hij gaf op de indiening van diverse diervriendelijke moties.

Motie Thieme c.s. nr. 65 (30 800 XIV)
Verzoekt de regering, het legkippenbesluit aan te passen, zodat alle kooihuisvesting voor legkippen, ook de verrijkte kooi, verboden wordt en te onderzoeken welke kosten hiermee samenhangen.
Verzoekt de regering, hierbij te onderzoeken in hoeverre het eerdere wetsvoorstel, waarin een verbod op de verrijkte kooien was opgenomen, hernieuwd kan worden ingebracht, zodat geen onnodige tijd wordt verloren.
Reactie LNV minister Veerman
Zoals ik u reeds te kennen heb gegeven in mijn reactie op deze motie tijdens de begrotingsbehandeling, wens ik niet te tornen aan de bestendigde lijn van deze regering: niet verder gaan dan datgene wat in Europa is toegestaan. Ik laat de uitvoering van deze motie dan ook over aan mijn opvolger. Wél zal ik op korte termijn op dit punt alvast het gesprek aangaan met de pluimveesector, een inventarisatie maken van het huidige gebruik van de verrijkte kooi in Nederland en het gevraagde onderzoek naar de kosten starten.

Motie Thieme c.s. nr. 67 (30 800 XIV)
Verzoekt de regering, prioriteit te geven aan substantieel frequentere controle van dierenwelzijnwetgeving in de veesector en te onderzoeken hoe dit gefinancierd kan worden.
Reactie
Zoals ik de Kamer reeds heb kunnen mededelen werk ik momenteel aan de uitbreiding van de handhavingscapaciteit van de AID met vijftien fulltime mensen.

Motie Thieme c.s. nr. 68 (30 800 XIV)
Verzoekt de regering, de mogelijkheden te onderzoeken om etikettering op te stellen voor de herkomst van de eieren welke in producten zijn verwerkt.
Reactie
Ik zeg toe te onderzoeken wat wel en niet kan op het gebied van etikettering binnen EU-en WTO-regels en u daarover uiterlijk in april 2007 te berichten. Overigens wil ik ook het bedrijfsleven uitnodigen om mee te denken.

Motie Van der Vlies c.s. nr. 73 (30 800 XIV)
Verzoekt de regering zich ervoor in te zetten dat er een Europees verbod komt op het onverdoofd castreren van biggen per 1 januari 2009.
Verzoekt de regering voorts in Nederland krachtig te stimuleren dat castratie van biggen onnodig is, hetzij door detectie van berengeur, hetzij anderszins.
Reactie
Hetgeen in de motie gevraagd wordt, is al bestaand beleid. Ik zal me daar in EU-verband nog hard voor maken, zolang mijn ambtstermijn voortduurt. Samen met de Europese Commissie organiseert Nederland in januari 2007 een conferentie over dit onderwerp.

Bereiden varkensvlees is een klein risico voor besmetting met MRSA

Veel varkens (40%) zijn drager van Methicilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA). Dit komt waarschijnlijk doordat de gangbare varkenshouderij veel gebruik maakt van antibiotica. Niet alleen als medicijn, maar ook als preventief medicijn en kortgeleden pas verboden als groeibevorderaar. Hierdoor kon de bacterie resistentie tegen antibiotica ontwikkelen en zich ongestoord vermenigvuldigen. In het slachthuis kan ook varkensvlees erdoor besmet raken. Ook kalfsvlees kan de besmetting hebben. Mogelijk is biologisch vlees minder vaak besmet.
MRSA kan ook op varkensvlees voorkomen (ca. 2%). Bij het bereiden van rauw varkensvlees is het daarom belangrijk hygiënisch te werken en de handen goed te wassen. Op bereid varkensvlees komt de bacterie niet meer voor. Dat is logisch, want dat is het gevolg van het braden. Of de bacterie in of op degene achterblijft, die het vlees bereidt, is onbekend.

Van de Nederlandse bevolking is naar schatting 0,03% drager van de MRSA-bacterie. Een deel van hen is beroepsmatig in aanraking gekomen met de bacterie, zoals varkenshouders. Uit een kleinschalig onderzoek door de Universiteit van Nijmegen bleken 6 van 26 onderzochte varkenshouders besmet met een aan varkens gelieerd type van MRSA. Een ander deel van de menselijke dragers is ermee besmet in het ziekenhuis.
De bacterie is geen probleem voor de drager tot het moment dat deze kwetsbaar wordt bij ziekte. Op dat moment is er vaak geen antibiotica meer effectief om een infectie uitbraak tegen te gaan. Overlijden is dan een groot risico.

Voorbeelden van misstanden in de jacht

Van de website van de Dierenbescherming afdeling Alkmaar

Voorbeelden van misstanden in de jacht

* Jacht op zon- en feestdagen
* Jacht voor zonsopgang of na zonsondergang
* Aangeschoten wild dat aan zijn lot wordt overgelaten
* Raken uw huisdieren van slag van de jacht nabij uw woonhuis
* Jacht op beschermde diersoorten (meerkoeten/aalscholvers)
* Het uitzetten van fazanten
* Het voeren van dieren door jagers
* Kent u voederlocaties voor fazanten?
* Jacht op verboden terrein of jacht op privé terrein
* Jacht in de nabijheid van schapen/koeien/huisdieren/woonhuizen
* Jacht in de nabijheid van de openbare weg of jacht richting de openbare weg
* Jacht waar minderjarigen aan deelnemen
* Jacht in de sneeuw

Rapport Misstanden Jacht

Peter van Poelgeest, Provinciaal Fauna Adviseur Noord-Holland, schreef het Rapport Meldnummer Misstanden Jacht. Dit rapport maakt duidelijk dat jagers vrij spel lijken te hebben als het gaat om het niet naleven van wetten en regels. Dit komt doordat de Algemene Inspectie Dienst (AID) jacht veel te weinig prioriteit geeft, het politieapparaat kennis van de jacht ontbeert en controle uit de hoek van de provincie Noord-Holland in zijn geheel uitblijft.

Wordt het leven duurder door de PvdD?

Worden alle plannen van de Partij voor de Dieren uitgevoerd, dan zal dit grote gevolgen hebben voor de sector en de consument. ‘We hebben het dan over een banenverlies van 75.000 mensen, een paar miljard verlies aan productiewaarde, Nederland zou uit de EU moeten stappen en de grenzen sluiten voor im- en export en de consument betaalt 100 euro meer per maand voor zijn boodschappen en geen dier wordt er beter van’.

Dat stelt voorzitter Jos Ramekers van de Productschappen Vee, Vlees en Eieren in zijn oud- en nieuwjaarsrede.

De heer Ramekers had zijn toespraak beter een "hele en halve waarhedenrede" kunnen noemen, want hij past hier klassieke demagogie toe. Dat werkt als volgt: je noemt een aantal wijd en zijd bekende feiten en een aantal leugens in combinatie met elkaar en suggereert daarmee dat ook de leugens waarheden zijn.

Marianne Thieme haalt in dit soort omstandigheden graag Ghandi aan: "eerst negeren je ze, dan proberen ze je belachelijk te maken, dan vallen je ze aan en tenslotte win je".

Wat de Partij voor de Dieren wil is niet het laten verdwijnen van banen, maar het anders inrichten van dat werk, namelijk diervriendelijker. Sinds de Tweede Wereld is het aantal boeren gedecimeerd en is de consument meer vlees gaan eten.
Twee derde van Nederland wordt gebruikt door de land- en tuinbouw. Grote delen van het land worden beheerd door boeren, met koeien, graan, bieten en aardappelen. Het aantal boeren neemt per jaar met 3-4% af maar hun grond blijft meestal in gebruik bij de landbouw. De verwachting is (Agrarisch Dagblad) dat in 2012 het aantal Nederlandse landbouwbedrijven gedaald zal zijn van 59000 nu, naar 40000 bedrijven dan. Dit heet schaalvergroting en bio-industrie, ondertussen verliezen kleinere boeren hun baan en niemand die hun financieel helpt of vergoed.
Zouden de dieren meer verantwoord worden gehouden (buiten in de wei kunnen lopen) en de consument moet daarvoor een hogere prijs betalen, terwijl hij niet minder gaat eten, dan is hij of zij zeker duurder uit. Logisch.
Een verstandige consument gaat dan ook minder vlees eten en zeker van een betere kwaliteit. Daarmee bereikt hij een aantal doelen: hij voelt zich beter en heeft een kwalitatief beter leven. Zie ook het bericht in Agrarisch Dagblad van 15 december waarin gesteld wordt dat consumenten begin dit jaar minder vlees kopen door de hogere prijzen, maar dat de totale bestedingen vrijwel gelijk bleven.
De plannen van de Partij voor de Dieren maken alleen een kans als er iets wordt gedaan aan de vrije im- en export van dierlijke producten uit de bio-industrie, dat klopt, hoewel Rameker dit niet zo expliciet vermeldt. Anders is het dweilen met de dieronvriendelijke kraan en worden dieren en verantwoord werkende veehouders er inderdaad niet beter van.
Om die beperking aan het nodeloos gesleep van dieren over de wereldbol tot stand te brengen hoeft Nederland zeker niet uit de EU te stappen. Het zou beter moeten samenwerken met andere EU-landen en zelfs daarbuiten om dit gesleep (lees onder meer internationale diertransporten) te beëindigen. Zou daarbovenop daadwerkelijk een politiek worden ingezet dat de vervuiler betaalt, dan is geldbesparing voor de bewust inkopende consument nog duidelijker.
En dat is het soort win-win situatie die Ghandi ook gewild zou hebben.

PVV ziet te weinig realiteitszin

Voorzitter Jos Ramekers van de Productschappen Vee, Vlees en Eieren stoort zich aan politici die de intensieve veehouderij willen afschaffen of een volledige biologische veehouderij willen. ”Dan ben je tweederde van je bedrijfstak kwijt en een paar miljard euro aan productiewaarde. Dat kost werkgelegenheid voor zo’n 75.000 mensen”.
”Ik roep volksvertegenwoordigers van alle gezindten op om welzijnsregels te toetsen op werkelijk resultaat en niet op goedkoop electoraal effect”.

Tot zover Ramekers.
“Het werkelijke resultaat”. Daarmee wil Ramekers zeggen dat wanneer je veel geld kunt verdienen of mensen aan het werk kunt houden dat je dan niet moet zeuren over het inboeten aan dierenwelzijn of aan gevolgen voor het milieu.
Je kunt ook anders redeneren. Wanneer je mensen vraagt om meer te betalen voor dierlijke producten en dat geld doorsluist naar een biologische sector die daadwerkelijk meer arbeidstijd steekt in een diervriendelijker dierhouderij dan heb je “excusez les mots” veel vliegen in één klap geslagen: minder milieubelasting, een mooier landschap, meer dierenwelzijn, een gezonder en lekkerder product en gelukkiger producenten.

Voor wie zich wil verdiepen in de fijnste nuances van het verschil tussen de producten uit de bio-industrie en uit de biologische landbouw is er vrijdag 15 december een debat op TV Gelderland tussen biologische varkenshoudster en journaliste Diana Saaman van de Partij voor de Dieren en Bert van Ruitenbeek van Biologica over de volgende vraag.

Hoe biologisch is biologisch?!

Lees hier een en ander over het verschil en de vraag of biologisch beter is.

Voor verhoging dierenwelzijn moet meer gebeuren dan informatie op etiketten

Etiketten over dierenwelzijn en de herkomst van vlees en vis leiden vooral tot 'vriendelijker' consumeren bij mensen die al bovenmatig in sociale rechtvaardigheid en duurzaamheid geïnteresseerd zijn. De feiten op de verpakking leiden niet automatisch tot beklijvende keuzes voor diervriendelijk voedsel bij andere mensen.
Dat blijkt uit onderzoek waar Carolien Hoogland 11 december op promoveert aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hoogland tempert hiermee hooggespannen verwachtingen van politici van onder meer D66, GroenLinks en de Partij voor de Dieren. Volgens de promovenda helpen etiketten over de herkomst van producten mensen wel bij het maken van hun keuzes.

Bovenstaande conclusies zijn een beetje open deur. Je moet wel erg naïef zijn om te denken dat het geven informatie alleen voldoende is voor gedragsverandering. Hiervoor moet er meer gebeuren dan mensen te overtuigen van het nut van diervriendelijk vlees. Mensen moeten zich ook verantwoordelijk voelen en de effectiviteit van een diervriendelijkere aankoop onderschrijven.
Psychologen hebben voor gedragsverandering al heel lang een goed onderbouwd model gemaakt. Wil men die inzichten inzetten dan is veel energie nodig in het ondersteunen van een campagne. Die bewustwording moet samengaan met daadwerkelijke verbeteringen in de situatie in de veehouderij.

GAIA maakt lawaai om onverdoofd castratie te stoppen

GAIA lanceert sensibiliseringscampagne voor biggen mét ballen

GAIA start met een campagne tegen het onverdoofd castreren van varkens. Want nog elk jaar worden in België meer dan vijf miljoen biggen onverdoofd gecastreerd door de varkenshouder zelf. Hij snijdt in de balzak van het dier, duwt de teelballen eruit en snijdt dan de zaadstreng door.
Nochtans ondertekenden de Belgische varkenshouders in 2002, samen met GAIA en de bevoegde minister, het zogenaamde varkensakkoord. Volgens dit akkoord zouden er geen varkens meer onverdoofd gecastreerd worden vanaf 1 januari 2006. Meer nog, vanaf 2009 zou geen enkel varken nog chirurgisch gecastreerd worden.
GAIA wil dat er een einde komt aan de onverdoofde castratie en start daarom een opvallende sensibiliseringscampagne: een speciaal opgerichte groep ‘Pigs in Pain' brengt het nummer ‘Why the Pain?'. Het nummer bevat een sample met daarop het gekrijs van biggen die onverdoofd gecastreerd worden. Wie de single koopt laat zo hun hulpkreet luider klinken bij de bevoegde instanties. De single is te koop in de meeste platenwinkels of kan gedownload worden via iTunes.

GAIA stelde ook een rapport op dat aan de federale minister van Volksgezondheid en Dierenwelzijn Rudy Demotte, Vlaams landbouwminister Yves Leterme en zijn Waalse collega Benoît Lutgen wordt overhandigd.
Daarnaast verspreidde GAIA nieuwe, wrede, beelden die bij Belgische varkenshouders werden gemaakt, van jonge biggen die op pijnlijke wijze worden gecastreerd.

Vleeskuikenshouders vertragen de invoer van welzijnsmaatregelen

Finland heeft een voorstel ingediend om de bezetting in vleeskuikenstallen zonder aanvullende maatregelen in 2012 te beperken tot 32 kilo per vierkante meter.
De Nederlandse, Belgische en Duitse vleeskuikenhouders willen nog geen welzijnsnormen invoeren, omdat er nog een Europees onderzoek naar het welzijn loopt. De resultaten daarvan zijn waarschijnlijk in 2011 bekend.

Dit zijn een tweetal trucs om ontwikkelingen te vertragen: het welzijn van het kuiken wordt verondersteld afhankelijk te zijn van het aantal dieren per vierkante meter stalruimte en er wordt om langdurend onderzoek geroepen om de precieze invloed daarvan boven tafel te krijgen. Los van de exacte relatie tussen aantal dieren in een stal en dierenwelzijn, is het meten van dierenwelzijn van kuikens op zich ook al lastig. De sector kan nog jaren doorgaan om op deze wijze daadwerkelijk ingrijpen te traineren. Verder wordt de verantwoordelijkheid voor het dierenwelzijn buiten het eigen land gelegd bij de EU. De EU heeft nog meer moeite dan de sector in eigen land heeft om voor alle landen bindende eisen op te stellen die daadwerkelijk dierenwelzijn verbeteren.

GAIA gaat een Partij voor de Dieren anders aanpakken

In een persbericht van de site van het Belgische GAIA is te lezen over de 2 zetels in Nederland:
‘Gewoonweg schitterend', reageert GAIA-voorzitter Michel Vandenbosch. ‘Zo krijgen dieren een echte politieke stem in Nederland'. De Nederlandse kiezer maakt hiermee duidelijk dat ook dieren meetellen in een beschaafd land. Hij hoopt dat er van bij onze Noorderburen ‘een warme gloed van politieke actie voor de dieren' zal overwaaien naar onze contreien en zich zal vertalen in beduidend meer aandacht van de Belgische politici voor het dierenwelzijn.

De aanzet is al gegeven in de grootste stad van Vlaanderen. Sinds de lokale verkiezingen van oktober heeft Antwerpen voor het eerst een schepen voor dierenwelzijn, GAIA- én VLD-lid Luc Bungeneers en maakt een beleidskader voor dierenwelzijn deel uit van het Antwerpse bestuursakkoord. Andere steden en gemeenten zijn al gevolgd of volgen nog.

Een Partij voor de Dieren in België? ‘Wij zijn daar in principe niet tegen', zegt Michel Vandenbosch. ‘Maar in België ligt de situatie heel anders dan in Nederland. Bij ons is er de kiesdrempel van vijf procent. In Nederland is de Partij voor de Dieren met 1,8 % van de stemmen goed voor twee verkozenen. Groen Links haalt in Nederland zeven zetels met 4,8 % van de stemmen maar in ons land zouden ze de kiesdrempel niet gehaald hebben'.

In het vooruitzicht van de federale verkiezingen van volgend jaar in België gaat GAIA wel op zoek naar dé partij voor de dieren. Welke partij bewijst met daden dat dierenleed geen aanhangseltje is om wat mee bezig te zijn als er niets beters te doen is? Welke partij bewijst dat het welzijn en de rechten van dieren in een moderne, beschaafde samenleving volwaardige politieke beleidsthema's zijn? Welke partij realiseert zichtbare verschillen voor het dierenwelzijn? Kandidaturen worden bij GAIA verwacht.

Varkensflats zijn een verkeerd politiek signaal

In de Verdieping van dagblad Trouw op 9 november schrijven een aantal vooraanstaande Nederlanders op persoonlijke titel een pleidooi voor de bouw van een varkensflat in de Amsterdamse haven.

Het is maar goed dat zij dit op persoonlijke titel doen want politiek is het artikel een uiterst onverstandige zet, die GroenLinks zeker geen zetelwinst zal opleveren. Het artikel maakt wel duidelijk waar alleen maar technologisch denken toe leidt.

Schrijvers zijn Bram Bos, fractievoorzitter voor GroenLinks in Amsterdam Oud-Zuid, Karel de Greef, onderzoeker bij de WUR, Peter Groot Koerkamp, hoogleraar bij de WUR, Paul van Grieken wethouder dierenwelzijn (sic!) voor GroenLinks, John Grin, hoogleraar bij de UVA.

Vooralsnog geen domme jongens. Een deel van hun argumenten klopt ook nog. Wanneer je varkensflats bouwt op een industrieterrein en je bouwt er slachterijen naast dan is de transporttijd in vergelijking met de situatie in de bio-industrie aanmerkelijk bekort. Wanneer je ook nog eens een mestvergistingsinstallatie er naast bouwt, dan kun je ook nog eens energie winnen uit de mest. Tel uit je winst!

En daar zit ‘m precies de kneep. Het artikel is niet gericht op het trekken van de angel uit het probleem van de bio-industrie, maar is juist een stap verder in de richting van een doodlopende weg. Een meerderheid in ons land is tegen de bio-industrie en dus ook tegen verlenging van de levensduur. Dat diezelfde burger zelf vrijwel machteloos is in het wijzigen van het landbouwbeleid doordat zij massaal valt voor de goedkopere kiloknaller is niet fraai en niet consequent. Het is menselijk en helaas begrijpelijk. Dit is echter geen argument om dan maar door te gaan mensen in verleiding te brengen met verkeerd geproduceerde dierlijke producten. Nederland kent een veestapel die een omvang heeft die een aantal malen de binnenlandse vraag overtreft. De veestapel bestaat nu om op buitenlandse markten geld te verdienen en ontneemt daarmee goedwillende veehouders een economisch verantwoord bestaan.

Wanneer die veestapel zou worden gereduceerd tot een omvang die in balans is met de binnenlandse behoefte, (zoals bijvoorbeeld in Duitsland), pas dan kunnen diervriendelijke houderijen een reële kans krijgen en niet meer te vechten tegen de bierkaai van de WTO. Dan is het ook niet nodig om waar dan ook in ons land varkensflats te bouwen.

GroenLinks is niet blij met die uitspraken en heeft Bram Bos teruggefloten.
“Ik kan me voorstellen dat de partij hier niet blij mee is”, zegt Bos. “Het is verkiezingstijd en dan is het niet handig dat er verwarring ontstaat over het standpunt van GroenLinks". Volgens Bos bestaat er echter geen verschil tussen hem en de partij over het uiteindelijke doel. “Het gaat alleen om de weg ernaar toe”.

We moeten echter concluderen dat Bos ondertussen behoorlijk de weg is kwijtgeraakt.

Voor een meer verantwoord beleidsadvies voor de vaderlandse veehouderij, klik hier.

Verwarrende berichtgeving over consumenteninvloed op dierenwelzijn

Het weblog Voeding en gezondheid in de media hekelt de verwarrende berichtgeving over voeding, maar draagt zelf een negatief steentje bij onder de titel:

Consument bepaalt dierenwelzijn

De handel in dieren en dierlijke producten heeft een mondiaal karakter, geregeerd door richtlijnen van de Wereldhandelsorganisatie [WTO]. Maar terwijl de Europese Unie inmiddels verregaande eisen aan dierenwelzijn stelt, wordt dit door de WTO afgedaan als 'non-trade-concern'. Voor het verbeteren van dierenwelzijn is dan ook een belangrijke rol voor de consument weggelegd, vindt prof. mr. Annelies Freriks, hoogleraar 'Dier en recht' aan de faculteit Rechtsgeleerdheid, Economie, Bestuur en Organisatie van de Universiteit Utrecht.

Commentaar van Animal Freedom: een belangrijke rol is wat anders dan het kunnen bepalen. Het is de veehouder die dierenwelzijn bepaalt. Het is de consument die invloed kan uitoefenen op de handel.

Op 8 november houdt zij haar oratie onder de titel 'De impact van WTO-recht op dierenwelzijn'. De internationale handel in dieren en producten van dierlijke herkomst wordt beheerst door afspraken die in het kader van de Wereldhandelsorganisatie zijn gemaakt. Binnen die afspraken is nauwelijks ruimte voor dierenwelzijn. Dit brengt de EU, die haar handelsbeleid in toenemende mate heeft toegespitst op dierenwelzijn, in een lastig parket. Verbetering van dierenwelzijn kost immers veel geld en brengt de concurrentiepositie van de EU in gevaar. Daardoor ontstaat een grote druk op de EU-doelstelling om verdergaande dierenwelzijnseisen door te voeren.

Commentaar: logischer zou zijn om te schrijven dat er druk ontstaat om juist welzijnseisen niet door te voeren.

Consumentgedrag beïnvloeden

Freriks: 'wil je op korte termijn wat aan deze situatie veranderen, begin dan bij de consument. Die bepaalt uiteindelijk wat voor vlees hij in de kuip wil hebben. Of in handelstermen uitgedrukt: of er een markt is voor producten, afkomstig van dieren die volgens de Europese dierenwelzijnsmaatstaven zijn behandeld, is afhankelijk van het gedrag van de consument. Die kan ervoor zorgen dat schakels in de productieketens, inclusief de retailhandel, aandacht gaan besteden aan dierenwelzijnseisen in hun relatie tot hun leveranciers'. Om het consumentengedrag te beïnvloeden heeft de overheid op haar beurt een aantal instrumenten ter beschikking. Zo wordt binnen het Europese levensmiddelenbeleid grote waarde gehecht consumentenvoorlichting, al dan niet via etikettering.

Commentaar: hier wordt duidelijk en terecht een verantwoordelijkheid toegeschoven naar de overheid. Bewust worden kun je op zijn loop laten of versnellen. Het is niet teveel gevraagd om die versnelling aan de overheid over te laten.

Aanpassen kader WTO

Om op de lange termijn dierenwelzijn in de internationale handelsbetrekkingen juridisch te verankeren, dient evenwel het WTO-kader te worden aangepast. Daarvoor is echter op dit moment nog onvoldoende politieke draagvlak. In WTO-onderhandelingen moet de EU er dan ook voortdurend aandacht voor blijven vragen. Een reëlere optie is volgens Freriks om in EU-verband verdragen te sluiten met handelspartners waarin specifieke afspraken over dierenwelzijn worden vastgelegd.

Commentaar: het is jammer dat hier niet wordt beschreven hoe de WTO-afspraken precies zouden moeten worden aangepast. Deze oproep is erg vrijblijvend.

Voor meer duidelijkheid over de ideale situatie in de veehouderij, klik hier.

Verdoven van slachtvee

Er is in Nederland veel commotie ontstaan over halal vlees en onverdoofd ritueel slachten. Volgens de halal voorschriften zou een dier bij bewustzijn moeten zijn alvorens het de halsslagader wordt doorgesneden.

rel="noopener noreferrer" target="_blank" Bij de gewone slacht zou dit diervriendelijker gebeuren omdat de dieren dan worden verdoofd alvorens de halsslagader wordt doorgesneden. Dat verdoven gebeurt door het dier een pen door het hoofd te schieten. Het dier valt neer en wordt vervolgens de slagader doorgesneden, terwijl tegelijkertijd het via een achterpoot aan de slachtlijn wordt gehangen om te verbloeden.

Varkens worden soms met CO2 verdoofd. Deze methode is vanwege de verstikkingsverschijnselen omstreden.

Kippen worden eerst aan de poten opgehangen en op de kop door een stroombad geleid met de bedoeling om hen te verdoven alvorens hun hals wordt “doorgezaagd”. Omdat op dit stroombad vaak te weinig stroom staat (om beschadiging aan het vlees te voorkomen) is de verdoving onvoldoende en worden de kippen bij bewustzijn de hals doorgesneden of in ergere gevallen, slechts deels.

Er is ook een bedwelming mogelijk met gas CO2O2. Deze methode is iets duurder dan het stroombad.

Een konijn dat geslacht wordt krijgt een klap op de kop ter verdoving en de rest van de procedure is als hierboven.

Het is aan de lezer om te bepalen of de manier van verdoven met CO2, slagpen, stroombad of klap op het hoofd diervriendelijk is. Voor wie dit idee onverdraaglijk is, zit er niets anders op dan van het eten van vlees af te zien. Gelukkig heeft dit vooruitzicht meer voordelen dan nadelen.

Deel geredde Friese paarden gaat naar de slacht

De paarden in Marrum liepen op het buitendijkse gebied van It Fryske Gea. Deze verpachtte de gronden aan de familie Lootsma. Die familie op haar beurt neemt paarden aan van particulieren die een wei zoeken om hun paarden in te laten lopen.

Een deel van de paarden is in eigendom van Lootsma. Die zijn bedoeld voor de handel. Nu het seizoen van buitengaats lopen na 15 oktober is beëindigd is het economisch aantrekkelijker om een deel van de nog niet verkochte paarden naar de slager te brengen (video).

Veel van de geredde paarden zijn dus van de regen in de drup beland.

Naast de recreatieve functie van paarden gaat het in deze branche gewoon om het geld verdienen en het geld besparen in de verzorging.

Meer over de enorme toename van paarden en pony’s en de verveling in hun bestaan lezen? Klik hier.

Maritieme ecosystemen kwetsbaar

Boris Worm van de Dalhouse universiteit in Canada pleit voor het beschouwen van het gehele ecosysteem bij het streven naar het behoud van de zee in plaats van het kijken naar afzonderlijke vissoorten. Wanneer we gewoon doorgaan met het leegvissen van de zee en gewoon overstappen naar een nieuwe soort wanneer een bepaalde soort is gedecimeerd of naar een ander gebied om te vissen zullen de ecosystemen globaal op een gegeven moment ineenstorten.

In a study published in the November 3 issue of the journal, Science, an international group of ecologists and economists show that the loss of biodiversity is profoundly reducing the ocean’s ability to produce seafood, resist diseases, filter pollutants, and rebound from stresses such as over fishing and climate change. The study reveals that every species lost causes a faster unravelling of the overall ecosystem. Conversely every species recovered adds significantly to overall productivity and stability of the ecosystem and its ability to withstand stresses.

“Whether we looked at tide pools or studies over the entire world’s ocean, we saw the same picture emerging,” says lead author Boris Worm of Dalhousie University. “In losing species we lose the productivity and stability of entire ecosystems. I was shocked and disturbed by how consistent these trends are – beyond anything we suspected”.

The four-year analysis is the first to examine all existing data on ocean species and ecosystems, synthesizing historical, experimental, fisheries, and observational datasets to understand the importance of biodiversity at the global scale.

The results reveal global trends that mirror what scientists have observed at smaller scales, and they prove that progressive biodiversity loss not only impairs the ability of oceans to feed a growing human population, but also sabotages the stability of marine environments and their ability to recover from stresses. Every species matters.

Voor meer informatie over het leegvissen van de zee, klik hier.

Wild minder gewild

Het Nieuwblad uit België schrijft op haar website:

Aan het begin van het jachtseizoen krijgen jagers doorgaans heel goede prijzen voor hun wild. Maar niet dit jaar. Sommige jagers krijgen hun buit amper verkocht. Waarnemers schrijven dat in eerste instantie toe aan het overaanbod door de import van wild uit Oost-Europa. Ook het feit dat vooral jonge mensen minder tuk zijn op een stuk wild op hun bord, speelt een rol.
Tot zover.

Dit is goed nieuws, want het betekent ook dat stropen minder aantrekkelijk is. Oudere mensen uit de lagere sociale klasse hebben bij het eten van wild nogal eens een “romantisch beeld”. Vroeger was wild eten voorbehouden aan de “hogere klasse”. Jongeren hebben er tegenwoordig gelukkig geen boodschap meer aan. Dat is het voordeel van het “beëindigen van de klassenstrijd”.

Voor dieren is de emancipatie nog maar net begonnen. Die beweging is pas ten einde als dieren niet meer gedachteloos als gebruiksvoorwerp worden beschouwd.

Dierenbescherming geeft kids met paspoort een verkeerd signaal over dierentuinen

Directie Dierenbescherming

Postbus 85980

2508 CR DEN HAAG

Betreffende: Kids for Animals

Geachte Directie,

Mijn dochtertje wordt binnenkort 4 jaar, en ik dacht dat het leuk was om een lidmaatschap voor Kids for Animals aan te vragen, je kan ze tenslotte niet jong genoeg respect voor alles wat leeft bijbrengen.

Ik ben naar de website gegaan van Kids for Animals, waar ik op lid worden klikte.

Ik zal u eerlijk zeggen: van verbazing viel ik zo wat van mijn stoel! Nog een keer goed gekeken,en ja, ik had het tóch goed gezien. Helaas blijkt dat jullie een 'paspoort' cadeau geven bij lidmaatschap met daarin kortingsbonnen voor 'pretparken'.

Nu vind ik het erg moeilijk voor te stellen dat een dierentuin, met daarin opgesloten dieren een prettig park is. En dáár zitten juist verschillende kortingsbonnen van: Ouwehands Dierenpark, Plaswijck park en 2 reptielen Zoo's. Het erge ervan vind ik dat jullie daarmee juist een heel verkeerd signaal naar jonge kinderen afgeven, n.l. dat het wel okee is om wilde dieren op te sluiten om ze te bekijken. In de circustent willen jullie ze niet, gezien de actie: "wilde dieren de tent uit", en ik vind het raar dat jullie ze wel blijkbaar opgesloten in een dierentuin willen zien.

Ik zou héél erg graag willen zien dat jullie dit veranderen en niet van dit soort aanbiedingen cadeau geven.

Graag verneem ik een reactie van u hierop.

Hoogachtend,

Riane

Plannen voor Wet Dieren en dierlijke productie bijgesteld

Het ministerie van LNV heeft gemeld dat de plannen om de Gezondheids- en welzijnswet voor Dieren (Gwwd) af te schaffen en te vervangen door de Wet Dieren en dierlijke productie voorlopig zijn uitgesteld.

Het onderliggende preventieve 'nee, tenzij'-principe van de wet, dat een terughoudend beleid ten aanzien van het diergebruik beoogt, zou vervangen worden door het 'ja, mits'-principe dat de gebruikers van dieren veel meer armslag biedt.

Het is nu de bedoeling dat het volgende kabinet gaat beslissen wat er verder met de plannen gaat gebeuren. De al gereedliggende concepten zullen tot die tijd niet naar buiten worden gebracht.

Dat is goed nieuws. Een volgende kabinet heeft dan de mogelijkheid om dierenwelzijn en dierenrechten beter te regelen dan deze nu is. Wanneer beide concepten dan gebaseerd worden op hetzelfde fundament als mensenrechten dan wordt daarmee de emancipatie van het dier pas echt vorm gegeven.

Dierenwelzijn zou gebaseerd moeten zijn op de 5 vrijheden en dierenrechten op de vrijheid om zo te leven dat wordt voldaan aan de natuurlijke behoeften van het dier.

Op deze wijze worden mensenrechten en dierenrechten op een natuurlijke en logische wijze aan elkaar gekoppeld. Het grote publiek kan dan op een eenvoudige wijze afleiden of haar levenstijl wel zo diervriendelijk is.

Dubbele pet of boter op het hoofd: belangenverstrengeling van politici

De Nederlandse Vakbond Varkenshouders (NVV) dringt er bij het Centraal Bureau Fondsenwerving (CBF) op aan om de erkenning van de stichting Wakker Dier in te trekken.
De vakbond stoort zich aan de manier waarop Wakker Dier over de intensieve veehouderij naar buiten treedt, zegt NVV-voorzitter Wyno Zwanenburg.
Een door het CBF erkende organisatie mag bij de fondsenwerving mensen niet misleiden. Dat doet Wakker Dier wel. Ook mogen bestuurders geen dubbele petten op hebben. Dat is bij Wakker Dier wel zo vanwege de verwantschap met de Partij voor de Dieren”, aldus Zwanenburg.

Mogelijk heeft de heer Zwanenburg geen dubbele pet op, maar dan toch wel boter op zijn hoofd.
Lijsttrekker van de PvdD, Marianne Thieme, heeft in de aanloop van de verkiezingen haar functie bij Wakker Dier neergelegd.

Uit proefschrift "Protein Politics" van Dr Vijver blijkt dat de bio-industrie nog steeds passief en actief gestimuleerd wordt en er sprake is van een vergaande belangenverstrengeling tussen politiek en de agrarische sector. In 2005 worden de varkensboeren met vijf kamerleden in de Tweede Kamer oververtegenwoordigd. Feitelijk representeren de belangen van de 11 duizend varkensboeren slechts 0,17 kamerzetel. Deze vijf zijn: VVD-kamerlid en pluimveehouder te Markelo Gert-Jan Oplaat; LPF kamerlid Wien van den Brink, varkenshouder te Putten en oud-voorzitter van de Nederlandse Vakbond Varkenshouders; boerin te Hengevelde Annie Schreijer-Pierik, voorzitter van de vaste commissie voor Landbouw, Natuurbeheer en Voedselkwaliteit; dierenarts Henk Jan Ormel en Ger Koopmans, voormalig melkveehouder en langdurig bestuurlid van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond (L.L.T.B). Al deze kamerleden zijn lid van de vaste kamercommissie LNV en hebben belangen bij de instandhouding en uitbreiding van de bio-industrie.

Reguliere slacht net zo dieronvriendelijk als Halal

Bij het gewone, niet Halal vlees worden de dieren eerst verdoofd voordat ze geslacht worden. Echter, met die verdoving is van alles mis. Kippen gaan door een waterbad waar stroom op staat en worden geacht direct buiten bewustzijn te raken. De praktijk is anders. De kippen worden alleen maar gekweld door de stroom en blijven vaak bij bewustzijn. Dubbele ellende derhalve: eerst een zware elektrische shock door de kop en daarna de slacht.

Varkens worden vaak verdoofd door middel van CO2 gas. De excitatie fase (lees doodstrijd) is vaak langdurig en wreed.

De stelling van de Partij voor de Dieren dat de dodingsmethoden voor dieren aan strenge regels onderworpen zijn is onjuist. Het grootste deel van de dieren, Halal en niet Halal, wordt op een pijnlijke manier geslacht, zelfs als men zich aan de wet houdt. Controle is er vrijwel niet of is door het ontbreken van apparatuur niet mogelijk. Overtredingen van de wet komen dan ook veelvuldig voor.

Klik hier om meer te lezen over halal slachten of in de Internetversie bij de labels.

Emissiearme stallen zijn halve maatregelen

VVD-Tweede Kamerlid Gert Jan Oplaat wijst de bouw van emissiearme rundveestallen af. Melkveehouders moeten niet worden verplicht tot de bouw van emissiearme stallen. Volgens VVD en CDA ontmoedigt zo’n plicht, die het kabinet wil, boeren nog meer om koeien in de wei te laten lopen.

De werkelijke reden is natuurlijk dat Oplaat wil voorkomen dat de boeren gedwongen worden om te investeren. Emissiearme stallen lijken milieuvriendelijk en zijn dat in zekere zin ook, maar de mest opgevangen in een emissiearme stal moet toch worden uitgereden of in een biomassavergisting worden verwerkt. In het eerste geval komt het alleen wat later in het milieu, in het tweede geval zijn er andere bezwaren.

Het probleem van de overbemesting moet niet worden aangepakt door koeien in plaats van in de wei in de stal te houden en vervolgens de mest om te zetten in “zogenaamde duurzame” energie, maar door verlaging van de veestapel.

EenVandaag over gebrekkige verdoving kippen aan de slachtlijn

EenVandaag over de gebrekkige manier waarop in Nederland kippen worden geslacht.

'Kippen slecht verdoofd'.
Kippen in Nederlandse slachthuizen worden op een illegale en wrede manier geslacht. Ze worden te weinig verdoofd, waardoor ze bij vol bewustzijn worden gedood. Oud-keurmeester Anton Breunis vindt dat minister Veerman de Voedsel- en Warenautoriteit opdracht moet geven daadwerkelijk te gaan controleren.
Volgens de wet moeten de dieren verdoofd zijn voordat ze geslacht worden. Hiertoe worden ze door een bak met water gesleept waarop ongeveer 100 Volt staat. De bedwelming die optreedt, moet aanhouden tot de slacht. In Nederland worden jaarlijks zo'n negentig miljoen kippen en kalkoenen geslacht voor consumptie.
Maar de meeste slachterijen zetten stelselmatig veel minder of bijna geen stroom op de waterbakken, aldus Anton Breunis, oud-keurmeester van de Rijksdienst voor de keuring van Vee en Vlees (RVV). "Ik heb vaak genoeg gezien dat de dieren nadat ze eigenlijk al dood horen te zijn de kop opbeuren en even rond kijken. Ze hebben alle gruwelijkheden gehad en dan bloeden ze langzaam dood", aldus Breunis. Volgens hem is er weinig deskundigheid aanwezig bij de slachterijen. "Op het moment dat er een kip schreeuwend van pijn uit het waterbad kwam, dan zei de controleur: bepaalde dieren laten zich niet verdoven. Dan dacht ik, lul niet man".
Breunis was 33 jaar keurmeester voor de RVV -inmiddels opgegaan in de Voedsel- en Warenautoriteit- en controleerde met name kippenslachterijen. Breunis maakte telkens meldingen van het te lage stroomvoltage dat op de waterbakken stond. Zo haalde hij eind 2003 bij een controle in tien minuten tijd vier dieren levend van de band, nadat ze al waren geslacht.
Ook uit het rapport 'Welfare aspects of animal stunning and killing methods' van de European Food and Safety Authority (EFSA) in 2004 blijkt dat gemiddeld tien procent van de kippen tijdens het slachten onvoldoende is verdoofd. Hierdoor bewegen de kippen nog waardoor ze niet goed of helemaal niet worden aangesneden door het slachtmes. Het gevolg is dat ze levend in een bak water terecht komen van vijftig graden Celsius. Volgens Breunis moet de lage stroom voorkomen dat sommige dieren teveel bloedingen krijgen die vaak terug te zien zijn in het vlees, waardoor dit minder goed verkoopt.
Tot zover EenVandaag.

Dieronvriendelijke maatregelen van het Kabinet-Balkenende

Meer dan 100 dieronvriendelijke maatregelen werden tot nu toe door het kabinet Balkenende doorgevoerd, en vele stonden er nog op stapel. De Partij voor de Dieren kondigde in juni aan deze op een rijtje te zetten, maar in afwachting daarvan een beperkter rijtje.

Dieronvriendelijke maatregelen van het Kabinet-Balkenende
1 t/m 3 (2002-2006)

1. Nertsenfokverbod in 2003 ongedaan gemaakt.
2. Kooihuisvesting legkippen (gedragskooi) blijft toegestaan na afschaffing legbatterij.
3. Kooihuisvesting slachtkuikenmoederdieren blijft toegestaan.
4. Onverdoofd castreren biggen blijft toegestaan.
5. Staarten van schapen mogen worden gecoupeerd.
6. Vossen mogen weer worden bejaagd.
7. Zwarte kraaien en kauwen mogen weer worden bejaagd.
8. Drukjacht op zwijnen weer toegestaan.
9. Veerman wenst geen positieflijst van te houden gezelschapsdieren.
10. Budget voor onderzoek naar alternatieven voor dierproeven wordt verminderd.
11. De overheidscontrole op de welzijnsregels voor dieren wordt op een laag pitje gezet.
12. Tegen het illegaal uitzetten van fazanten voor de plezierjacht wordt niets ondernomen.
13. Wetgeving voor gezelschapsdieren wordt door de overheid geblokkeerd.
14. Het Kabinet weigert verzoek Tweede Kamer om de import van honden- en kattenbont te verbieden
15. Het Kabinet doet niets tegen het hele jaar jaar door op stal houden van koeien, waardoor deze vaak niet meer in de wei komen.
16. Het Kabinet stimuleert de opzet van intensieve dieronvriendelijke viskwekerijen: de visbio-industrie en stelt geen wettelijke normen vast voor de huisvesting van de vissen.
17. Het Kabinet doet niets aan de stimulering van dier- en milieuvriendelijke veehouderij.

Pups met parvo: kassa!

Het Tv-programma Kassa behandelt regelmatig de gevolgen van malafide hondenhandel. Kloppen de klachten die bij Kassa binnenkomen over zieke hondjes die als gezond worden verkocht?

Met verborgen camera koopt Kassa een pup bij de beklaagde dierenwinkel. De verhalen van gedupeerden blijken te kloppen: ook ons hondje overlijdt al binnen enkele dagen aan een virusziekte (parvo).
oor malversaties met papieren en de onderhuids aangebrachte chips kan de koper niet weten wat de echte status van het dier is.

In een reactie op de uitzending van 'Kassa' zei minister Veerman dat de komst van landelijk informatiecentrum wordt voorbereid waar mensen terecht kunnen als ze een hondje gaan kopen. Daar kunnen ze zien waar ze op moeten letten. Zoals: koop geen hond als je de moederhond niet ziet.

Klik hier voor andere nadelen van doorfokken voor de hond.