Politiek gebaseerd op historische waarden
In 1789 riepen de Franse revolutionairen hun beroemde leus: vrijheid, gelijkheid, broederschap. Deze woorden vormden de basis voor een nieuw tijdperk van menselijke emancipatie. Vandaag, meer dan twee eeuwen later, staat de Partij voor de Dieren voor een historische kans om deze revolutionaire idealen door te trekken naar hun logische conclusie: de vrijheid voor een natuurlijk leven voor alle diersoorten.
De PvdD zou zich kunnen positioneren als de partij die de onvoltooide emancipatie van 1789 voltooit. Waar de Verlichting de natuurlijke rechten van de mens proclameerde, moeten wij de natuurlijke rechten van alle dieren erkennen. Dit is geen radicale breuk met onze traditie, maar de consequente voortzetting ervan.Strategische allianties: een pragmatische benadering
De leus vrijheid, gelijkheid, broederschap heeft een liberaal en een sociale component. Dit toegepast op de koers van de PvdD betekent de PvdD bij politieke kwesties afwisselend zou kunnen samenwerken met de linker en rechter flank van het politieke spectrum. Bij politieke beslissingen zou de PvdD dan simpel weg drie doelen in het oog moeten houden.
- Wat zijn de gevolgen voor dieren in de veeteelt en in de natuur?
- Wanneer het alleen mensen betreft: bevordert het besluit de vrijheid van zo veel mogelijk mensen?
- Worden de belangen van kwetsbare individuen (mens en dier) niet geschaad?
Politieke besluitvorming in de praktijk
De drie criteria voor politieke besluitvorming vragen om genuanceerde afwegingen per situatie. Hier enkele voorbeelden van hoe de PvdD deze zou kunnen toepassen.
Buitenlandse politiek en veiligheid
Wapenleveranties
Hoewel wapenleveranties aan een verdedigend land lijken gerechtvaardigd, schaden ze ecosystemen, verlengen conflicten en bedreigen kwetsbare burgers. De PvdD zou daarom het beste pleiten voor diplomatieke oplossingen en humanitaire hulp.
Defensie-uitgaven
De stelling "wie vrede wil, moet zich voorbereiden op oorlog" gaat voorbij aan het feit dat geld voor wapens niet kan worden besteed aan zorg, onderwijs of natuurbescherming. Tenzij er een directe bedreiging is, zou de PvdD moeten pleiten voor investeringen in sociale cohesie en internationale samenwerking.
Economische sancties
Sancties kunnen het minst slechte antwoord zijn op grove schendingen van mensenrechten, maar de PvdD moet tegelijkertijd waarschuwen tegen demonisering van hele volkeren en blijven pleiten voor dialoog waar mogelijk.
Binnenlandse politiek
Sociale voorzieningen
Hier vindt de PvdD vaak natuurlijke bondgenoten bij socialistische partijen. Sterke sociale zekerheid geeft mensen de ruimte om ethische keuzes te maken, zoals duurzame consumptie.
Ondernemingsvrijheid
Bij het stimuleren van innovatie voor diervriendelijke alternatieven kan de PvdD samenwerken met liberale partijen. Minder bureaucratie voor duurzame ondernemers past bij zowel vrijheidsidealen als dierenwelzijn.
Migratiebeleid
De bescherming van kwetsbare vluchtelingen sluit aan bij de solidariteit met alle voelende wezens. Tegelijkertijd moet worden voorkomen dat economische druk leidt tot meer uitbuiting van zowel mensen als dieren.
Afwegingen bij conflicterende belangen
Soms botsen de drie criteria. Bij economische maatregelen die werkgelegenheid bedreigen maar dierenwelzijn bevorderen, moet de PvdD zoeken naar transitieregelingen die beide belangen dienen. Het doel is niet om altijd alle criteria perfect te vervullen, maar om ze serieus mee te wegen in elke beslissing.
De kunst is om niet in simplistische slogans te vervallen, maar genuanceerde afwegingen te maken die recht doen aan de complexiteit van politieke vraagstukken. Tegelijkertijd moet de PvdD voortdurend alert blijven op dooddoeners van verdedigers van gevestigde belangen -uitspraken als "nuancering maakt het vinden van oplossingen lastig" of "waar gehakt wordt, vallen spaanders"- die vaak worden gebruikt om inactiviteit te rechtvaardigen ten koste van dieren die geen stem hebben.
Een permanente scholing van leden en kiezers over het herkennen van dergelijke retorische afleidingsmanoeuvres is daarom essentieel voor effectieve belangenbehartiging.
Samenwerking met socialistische partijen
Op het gebied van sociale rechtvaardigheid vindt de PvdD natuurlijke bondgenoten in socialistische partijen. De strijd tegen uitbuiting kent geen soortgrenzen. Zoals arbeiders uitgebuit worden in het kapitalistische systeem, zo worden dieren uitgebuit in de bio-industrie. De mechanismen zijn vergelijkbaar: winstmaximalisatie ten koste van welzijn, de objectivering van voelende wezens en de systematische onderdrukking van de zwakkeren.
Een samenwerking met socialistische partijen op sociale thema's is daarom niet alleen strategisch zinvol, maar ook ideologisch coherent. Samen kunnen we strijden voor:
- Verbetering van arbeidsomstandigheden in de voedselindustrie
- Eerlijke lonen voor werknemers in alle sectoren
- Toegankelijke gezondheidszorg die preventie boven curatieve zorg stelt
- Eerlijke
belastingheffing die duurzame keuzes beloont
Alliantie met liberale partijen voor vrijheid
Wanneer het gaat om het uitbreiden van vrijheden, vinden we bondgenoten in liberale partijen. De liberale traditie heeft altijd gefocust op het uitbreiden van de kring van morele consideratie. Waar liberalen historisch vochten voor religieuze vrijheid, vrije meningsuiting en persoonlijke autonomie, kunnen we samen strijden voor:
- Dierenrechten als fundamentele vrijheidsrechten
- Ondernemingszekerheid voor duurzame alternatieven
- Innovatievrijheid
voor diervriendelijke technologieën
De filosofische en ethische grondslag: uitbreiding van de morele kring
De kernstelling van onze beweging is dat de morele kring die in 1789 werd getrokken rondom de mens, moet worden uitgebreid naar dieren. Dit is geen sentimentele wishful thinking, maar een logische consequentie van de Verlichtingsfilosofie.
Van menselijke waardigheid naar dierlijke waardigheid
De Franse Revolutie proclameerde dat alle mensen gelijkwaardig zijn omdat zij rationele, voelende wezens zijn. Maar waarom zou de capaciteit om pijn en plezier te ervaren beperkt blijven tot mensen of tot diersoorten die lijken op mensen? Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht op vrijheid (om natuurlijk te leven in een natuurlijke omgeving).
Net zoals we in 1789 erkenden dat een persoon niet minderwaardig is vanwege zijn afkomst, moeten we nu erkennen dat een dier niet minderwaardig is vanwege zijn soort. Dit is speciesisme overwinnen: de laatste grote emancipatiestrijd van onze tijd.
Emancipatie als doorlopend proces
De geschiedenis toont ons dat emancipatie een doorlopend proces is. Elke generatie staat voor de opgave om de kring van morele consideratie uit te breiden. Na de afschaffing van de slavernij, na vrouwenkiesrecht, na de erkenning van LGBTI+-rechten, zijn dierenrechten de volgende logische stap.
Dit betekent niet dat we de strijd voor menselijke emancipatie moeten opgeven. Integendeel: onze partij moet waakzaam blijven voor alle vormen van onderdrukking en discriminatie. Een samenleving die dieren respecteert, zal ook mensen beter respecteren.
Praktische beleidsvoorstellen
Korte termijn: pragmatische stappen
- Coalitiedeelname met partijen die onze kernwaarden respecteren
- Thematische samenwerking op dossiers waar overlap bestaat
- Gedoogakkoorden waarbij dierenwelzijn wordt gewaarborgd
- Amendementenstrategieën
die dierenwelzijn inbouwen in bestaande wetgeving
Lange termijn: transformatieve borging van evenwaardigheid
- Grondwettelijke verankering van dierenrechten
- Fundamentele herziening van ons rechtssysteem
- Economische transitie naar een post-dierlijke samenleving
- Culturele
revolutie in onze verhouding tot de natuur
De emancipatoire agenda
Intersectionaliteit in de praktijk
Onze emancipatoire agenda moet intersectioneel zijn. Vrouwen, etnische minderheden, LGBTI+-personen, mensen met een beperking en andere gemarginaliseerde groepen verdienen onze solidariteit. Vaak zijn het dezelfde machtsstructuren die mensen én dieren onderdrukken.
Denk aan de slachthuisarbeiders -vaak migranten in precaire arbeidsomstandigheden- die getraumatiseerd raken door het geweld dat ze dagelijks moeten plegen. Of aan de kleinschalige boeren die klem zitten in een systeem dat hen verleidt tot industriële veeteelt.
Mondiale solidariteit
Onze beweging moet internationaal zijn. Dieren kennen geen grenzen en hun lijden ook niet. We moeten samenwerken met gelijkgezinde bewegingen wereldwijd en onze verantwoordelijkheid nemen voor de gevolgen van onze consumptie elders en tegelijkertijd werken aan realistische maatregelen tegen klimaatopwarming.
Uitdagingen en kansen
Uitdagingen
- Weerstand van gevestigde belangen in de agro-industrie
- Culturele weerstanden tegen verandering van eetgewoonten en omgang met dieren
- Economische gevolgen van de transitie
- Politieke fragmentatie en polarisatie
Kansen
- Groeiend bewustzijn over dierenwelzijn
- Technologische innovaties die alternatieven mogelijk maken
- Klimaatcrisis die nieuwe oplossingen noodzakelijk maakt
- Jonge
generaties die openstaan voor verandering
De emancipatie doortrekken
De Partij voor de Dieren staat voor een historische keuze. We kunnen blijven opereren als een niche-partij die zich alleen bezighoudt met dieren of we kunnen de erfgenamen worden van de grote emancipatoire tradities van onze beschaving.
Door strategische allianties aan te gaan met socialistische partijen op sociale thema's en met liberale partijen op vrijheidsthema's, kunnen we een brede coalitie smeden voor een betere wereld. Een wereld waarin de idealen van de Franse Revolutie eindelijk volledig gerealiseerd worden, niet alleen voor mensen, maar voor alle voelende wezens.
De tijd is rijp. De wereld wacht op ons.
"Zolang er slachthuizen bestaan, zullen er ook
slagvelden bestaan."
Leo Tolstoj