Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

10 november 2006

Varkensflats zijn een verkeerd politiek signaal

In de Verdieping van dagblad Trouw op 9 november schrijven een aantal vooraanstaande Nederlanders op persoonlijke titel een pleidooi voor de bouw van een varkensflat in de Amsterdamse haven.

Het is maar goed dat zij dit op persoonlijke titel doen want politiek is het artikel een uiterst onverstandige zet, die GroenLinks zeker geen zetelwinst zal opleveren. Het artikel maakt wel duidelijk waar alleen maar technologisch denken toe leidt.

Schrijvers zijn Bram Bos, fractievoorzitter voor GroenLinks in Amsterdam Oud-Zuid, Karel de Greef, onderzoeker bij de WUR, Peter Groot Koerkamp, hoogleraar bij de WUR, Paul van Grieken wethouder dierenwelzijn (sic!) voor GroenLinks, John Grin, hoogleraar bij de UVA.

Vooralsnog geen domme jongens. Een deel van hun argumenten klopt ook nog. Wanneer je varkensflats bouwt op een industrieterrein en je bouwt er slachterijen naast dan is de transporttijd in vergelijking met de situatie in de bio-industrie aanmerkelijk bekort. Wanneer je ook nog eens een mestvergistingsinstallatie er naast bouwt, dan kun je ook nog eens energie winnen uit de mest. Tel uit je winst!

En daar zit ‘m precies de kneep. Het artikel is niet gericht op het trekken van de angel uit het probleem van de bio-industrie, maar is juist een stap verder in de richting van een doodlopende weg. Een meerderheid in ons land is tegen de bio-industrie en dus ook tegen verlenging van de levensduur. Dat diezelfde burger zelf vrijwel machteloos is in het wijzigen van het landbouwbeleid doordat zij massaal valt voor de goedkopere kiloknaller is niet fraai en niet consequent. Het is menselijk en helaas begrijpelijk. Dit is echter geen argument om dan maar door te gaan mensen in verleiding te brengen met verkeerd geproduceerde dierlijke producten. Nederland kent een veestapel die een omvang heeft die een aantal malen de binnenlandse vraag overtreft. De veestapel bestaat nu om op buitenlandse markten geld te verdienen en ontneemt daarmee goedwillende veehouders een economisch verantwoord bestaan.

Wanneer die veestapel zou worden gereduceerd tot een omvang die in balans is met de binnenlandse behoefte, (zoals bijvoorbeeld in Duitsland), pas dan kunnen diervriendelijke houderijen een reële kans krijgen en niet meer te vechten tegen de bierkaai van de WTO. Dan is het ook niet nodig om waar dan ook in ons land varkensflats te bouwen.

GroenLinks is niet blij met die uitspraken en heeft Bram Bos teruggefloten.
“Ik kan me voorstellen dat de partij hier niet blij mee is”, zegt Bos. “Het is verkiezingstijd en dan is het niet handig dat er verwarring ontstaat over het standpunt van GroenLinks". Volgens Bos bestaat er echter geen verschil tussen hem en de partij over het uiteindelijke doel. “Het gaat alleen om de weg ernaar toe”.

We moeten echter concluderen dat Bos ondertussen behoorlijk de weg is kwijtgeraakt.

Voor een meer verantwoord beleidsadvies voor de vaderlandse veehouderij, klik hier.

08 november 2006

Verwarrende berichtgeving over consumenteninvloed op dierenwelzijn

Het weblog Voeding en gezondheid in de media hekelt de verwarrende berichtgeving over voeding, maar draagt zelf een negatief steentje bij onder de titel:

Consument bepaalt dierenwelzijn

De handel in dieren en dierlijke producten heeft een mondiaal karakter, geregeerd door richtlijnen van de Wereldhandelsorganisatie [WTO]. Maar terwijl de Europese Unie inmiddels verregaande eisen aan dierenwelzijn stelt, wordt dit door de WTO afgedaan als 'non-trade-concern'. Voor het verbeteren van dierenwelzijn is dan ook een belangrijke rol voor de consument weggelegd, vindt prof. mr. Annelies Freriks, hoogleraar 'Dier en recht' aan de faculteit Rechtsgeleerdheid, Economie, Bestuur en Organisatie van de Universiteit Utrecht.

Commentaar van Animal Freedom: een belangrijke rol is wat anders dan het kunnen bepalen. Het is de veehouder die dierenwelzijn bepaalt. Het is de consument die invloed kan uitoefenen op de handel.

Op 8 november houdt zij haar oratie onder de titel 'De impact van WTO-recht op dierenwelzijn'. De internationale handel in dieren en producten van dierlijke herkomst wordt beheerst door afspraken die in het kader van de Wereldhandelsorganisatie zijn gemaakt. Binnen die afspraken is nauwelijks ruimte voor dierenwelzijn. Dit brengt de EU, die haar handelsbeleid in toenemende mate heeft toegespitst op dierenwelzijn, in een lastig parket. Verbetering van dierenwelzijn kost immers veel geld en brengt de concurrentiepositie van de EU in gevaar. Daardoor ontstaat een grote druk op de EU-doelstelling om verdergaande dierenwelzijnseisen door te voeren.

Commentaar: logischer zou zijn om te schrijven dat er druk ontstaat om juist welzijnseisen niet door te voeren.

Consumentgedrag beïnvloeden

Freriks: 'wil je op korte termijn wat aan deze situatie veranderen, begin dan bij de consument. Die bepaalt uiteindelijk wat voor vlees hij in de kuip wil hebben. Of in handelstermen uitgedrukt: of er een markt is voor producten, afkomstig van dieren die volgens de Europese dierenwelzijnsmaatstaven zijn behandeld, is afhankelijk van het gedrag van de consument. Die kan ervoor zorgen dat schakels in de productieketens, inclusief de retailhandel, aandacht gaan besteden aan dierenwelzijnseisen in hun relatie tot hun leveranciers'. Om het consumentengedrag te beïnvloeden heeft de overheid op haar beurt een aantal instrumenten ter beschikking. Zo wordt binnen het Europese levensmiddelenbeleid grote waarde gehecht consumentenvoorlichting, al dan niet via etikettering.

Commentaar: hier wordt duidelijk en terecht een verantwoordelijkheid toegeschoven naar de overheid. Bewust worden kun je op zijn loop laten of versnellen. Het is niet teveel gevraagd om die versnelling aan de overheid over te laten.

Aanpassen kader WTO

Om op de lange termijn dierenwelzijn in de internationale handelsbetrekkingen juridisch te verankeren, dient evenwel het WTO-kader te worden aangepast. Daarvoor is echter op dit moment nog onvoldoende politieke draagvlak. In WTO-onderhandelingen moet de EU er dan ook voortdurend aandacht voor blijven vragen. Een reëlere optie is volgens Freriks om in EU-verband verdragen te sluiten met handelspartners waarin specifieke afspraken over dierenwelzijn worden vastgelegd.

Commentaar: het is jammer dat hier niet wordt beschreven hoe de WTO-afspraken precies zouden moeten worden aangepast. Deze oproep is erg vrijblijvend.

Voor meer duidelijkheid over de ideale situatie in de veehouderij, klik hier.

07 november 2006

Verdoven van slachtvee

Er is in Nederland veel commotie ontstaan over halal vlees en onverdoofd ritueel slachten. Volgens de halal voorschriften zou een dier bij bewustzijn moeten zijn alvorens het de halsslagader wordt doorgesneden.

rel="noopener noreferrer" target="_blank" Bij de gewone slacht zou dit diervriendelijker gebeuren omdat de dieren dan worden verdoofd alvorens de halsslagader wordt doorgesneden. Dat verdoven gebeurt door het dier een pen door het hoofd te schieten. Het dier valt neer en wordt vervolgens de slagader doorgesneden, terwijl tegelijkertijd het via een achterpoot aan de slachtlijn wordt gehangen om te verbloeden.

Varkens worden soms met CO2 verdoofd. Deze methode is vanwege de verstikkingsverschijnselen omstreden.

Kippen worden eerst aan de poten opgehangen en op de kop door een stroombad geleid met de bedoeling om hen te verdoven alvorens hun hals wordt “doorgezaagd”. Omdat op dit stroombad vaak te weinig stroom staat (om beschadiging aan het vlees te voorkomen) is de verdoving onvoldoende en worden de kippen bij bewustzijn de hals doorgesneden of in ergere gevallen, slechts deels.

Er is ook een bedwelming mogelijk met gas CO2O2. Deze methode is iets duurder dan het stroombad.

Een konijn dat geslacht wordt krijgt een klap op de kop ter verdoving en de rest van de procedure is als hierboven.

Het is aan de lezer om te bepalen of de manier van verdoven met CO2, slagpen, stroombad of klap op het hoofd diervriendelijk is. Voor wie dit idee onverdraaglijk is, zit er niets anders op dan van het eten van vlees af te zien. Gelukkig heeft dit vooruitzicht meer voordelen dan nadelen.

Deel geredde Friese paarden gaat naar de slacht

De paarden in Marrum liepen op het buitendijkse gebied van It Fryske Gea. Deze verpachtte de gronden aan de familie Lootsma. Die familie op haar beurt neemt paarden aan van particulieren die een wei zoeken om hun paarden in te laten lopen.
Een deel van de paarden is in eigendom van Lootsma. Die zijn bedoeld voor de handel. Nu het seizoen van buitengaats lopen na 15 oktober is beëindigd is het economisch aantrekkelijker om een deel van de nog niet verkochte paarden naar de slager te brengen (video).
Veel van de geredde paarden zijn dus van de regen in de drup beland.
Naast de recreatieve functie van paarden gaat het in deze branche gewoon om het geld verdienen en het geld besparen in de verzorging.

06 november 2006

Maritieme ecosystemen kwetsbaar

Boris Worm van de Dalhouse universiteit in Canada pleit voor het beschouwen van het gehele ecosysteem bij het streven naar het behoud van de zee in plaats van het kijken naar afzonderlijke vissoorten. Wanneer we gewoon doorgaan met het leegvissen van de zee en gewoon overstappen naar een nieuwe soort wanneer een bepaalde soort is gedecimeerd of naar een ander gebied om te vissen zullen de ecosystemen globaal op een gegeven moment ineenstorten.

In a study published in the November 3 issue of the journal, Science, an international group of ecologists and economists show that the loss of biodiversity is profoundly reducing the ocean’s ability to produce seafood, resist diseases, filter pollutants, and rebound from stresses such as over fishing and climate change. The study reveals that every species lost causes a faster unravelling of the overall ecosystem. Conversely every species recovered adds significantly to overall productivity and stability of the ecosystem and its ability to withstand stresses.

“Whether we looked at tide pools or studies over the entire world’s ocean, we saw the same picture emerging,” says lead author Boris Worm of Dalhousie University. “In losing species we lose the productivity and stability of entire ecosystems. I was shocked and disturbed by how consistent these trends are – beyond anything we suspected”.

The four-year analysis is the first to examine all existing data on ocean species and ecosystems, synthesizing historical, experimental, fisheries, and observational datasets to understand the importance of biodiversity at the global scale.

The results reveal global trends that mirror what scientists have observed at smaller scales, and they prove that progressive biodiversity loss not only impairs the ability of oceans to feed a growing human population, but also sabotages the stability of marine environments and their ability to recover from stresses. Every species matters.

Voor meer informatie over het leegvissen van de zee, klik hier.

Wild minder gewild

Het Nieuwblad uit België schrijft op haar website:
Aan het begin van het jachtseizoen krijgen jagers doorgaans heel goede prijzen voor hun wild. Maar niet dit jaar. Sommige jagers krijgen hun buit amper verkocht. Waarnemers schrijven dat in eerste instantie toe aan het overaanbod door de import van wild uit Oost-Europa. Ook het feit dat vooral jonge mensen minder tuk zijn op een stuk wild op hun bord, speelt een rol.
Tot zover.
Dit is goed nieuws, want het betekent ook dat stropen minder aantrekkelijk is. Oudere mensen uit de lagere sociale klasse hebben bij het eten van wild nogal eens een “romantisch beeld”. Vroeger was wild eten voorbehouden aan de “hogere klasse”. Jongeren hebben er tegenwoordig gelukkig geen boodschap meer aan. Dat is het voordeel van het “beëindigen van de klassenstrijd”.

30 oktober 2006

Dierenbescherming geeft kids met paspoort een verkeerd signaal over dierentuinen

Directie Dierenbescherming

Postbus 85980

2508 CR DEN HAAG

Betreffende: Kids for Animals

Geachte Directie,

Mijn dochtertje wordt binnenkort 4 jaar, en ik dacht dat het leuk was om een lidmaatschap voor Kids for Animals aan te vragen, je kan ze tenslotte niet jong genoeg respect voor alles wat leeft bijbrengen.

Ik ben naar de website gegaan van Kids for Animals, waar ik op lid worden klikte.

Ik zal u eerlijk zeggen: van verbazing viel ik zo wat van mijn stoel! Nog een keer goed gekeken,en ja, ik had het tóch goed gezien. Helaas blijkt dat jullie een 'paspoort' cadeau geven bij lidmaatschap met daarin kortingsbonnen voor 'pretparken'.

Nu vind ik het erg moeilijk voor te stellen dat een dierentuin, met daarin opgesloten dieren een prettig park is. En dáár zitten juist verschillende kortingsbonnen van: Ouwehands Dierenpark, Plaswijck park en 2 reptielen Zoo's. Het erge ervan vind ik dat jullie daarmee juist een heel verkeerd signaal naar jonge kinderen afgeven, n.l. dat het wel okee is om wilde dieren op te sluiten om ze te bekijken. In de circustent willen jullie ze niet, gezien de actie: "wilde dieren de tent uit", en ik vind het raar dat jullie ze wel blijkbaar opgesloten in een dierentuin willen zien.

Ik zou héél erg graag willen zien dat jullie dit veranderen en niet van dit soort aanbiedingen cadeau geven.

Graag verneem ik een reactie van u hierop.

Hoogachtend,

Riane

26 oktober 2006

Plannen voor Wet Dieren en dierlijke productie bijgesteld


Het ministerie van LNV heeft gemeld dat de plannen om de Gezondheids- en welzijnswet voor Dieren (Gwwd) af te schaffen en te vervangen door de Wet Dieren en dierlijke productie voorlopig zijn uitgesteld.

Het onderliggende preventieve 'nee, tenzij'-principe van de wet, dat een terughoudend beleid ten aanzien van het diergebruik beoogt, zou vervangen worden door het 'ja, mits'-principe dat de gebruikers van dieren veel meer armslag biedt.

Het is nu de bedoeling dat het volgende kabinet gaat beslissen wat er verder met de plannen gaat gebeuren. De al gereedliggende concepten zullen tot die tijd niet naar buiten worden gebracht.

Dat is goed nieuws. Een volgende kabinet heeft dan de mogelijkheid om dierenwelzijn en dierenrechten beter te regelen dan deze nu is. Wanneer beide concepten dan gebaseerd worden op hetzelfde fundament als mensenrechten dan wordt daarmee de emancipatie van het dier pas echt vorm gegeven.

Dierenwelzijn zou gebaseerd moeten zijn op de 5 vrijheden en dierenrechten op de vrijheid om zo te leven dat wordt voldaan aan de natuurlijke behoeften van het dier.

Op deze wijze worden mensenrechten en dierenrechten op een natuurlijke en logische wijze aan elkaar gekoppeld. Het grote publiek kan dan op een eenvoudige wijze afleiden of haar levenstijl wel zo diervriendelijk is.

24 oktober 2006

Dubbele pet of boter op het hoofd: belangenverstrengeling van politici

De Nederlandse Vakbond Varkenshouders (NVV) dringt er bij het Centraal Bureau Fondsenwerving (CBF) op aan om de erkenning van de stichting Wakker Dier in te trekken.
De vakbond stoort zich aan de manier waarop Wakker Dier over de intensieve veehouderij naar buiten treedt, zegt NVV-voorzitter Wyno Zwanenburg.
Een door het CBF erkende organisatie mag bij de fondsenwerving mensen niet misleiden. Dat doet Wakker Dier wel. Ook mogen bestuurders geen dubbele petten op hebben. Dat is bij Wakker Dier wel zo vanwege de verwantschap met de Partij voor de Dieren”, aldus Zwanenburg.

Mogelijk heeft de heer Zwanenburg geen dubbele pet op, maar dan toch wel boter op zijn hoofd.
Lijsttrekker van de PvdD, Marianne Thieme, heeft in de aanloop van de verkiezingen haar functie bij Wakker Dier neergelegd.

Uit proefschrift "Protein Politics" van Dr Vijver blijkt dat de bio-industrie nog steeds passief en actief gestimuleerd wordt en er sprake is van een vergaande belangenverstrengeling tussen politiek en de agrarische sector. In 2005 worden de varkensboeren met vijf kamerleden in de Tweede Kamer oververtegenwoordigd. Feitelijk representeren de belangen van de 11 duizend varkensboeren slechts 0,17 kamerzetel. Deze vijf zijn: VVD-kamerlid en pluimveehouder te Markelo Gert-Jan Oplaat; LPF kamerlid Wien van den Brink, varkenshouder te Putten en oud-voorzitter van de Nederlandse Vakbond Varkenshouders; boerin te Hengevelde Annie Schreijer-Pierik, voorzitter van de vaste commissie voor Landbouw, Natuurbeheer en Voedselkwaliteit; dierenarts Henk Jan Ormel en Ger Koopmans, voormalig melkveehouder en langdurig bestuurlid van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond (L.L.T.B). Al deze kamerleden zijn lid van de vaste kamercommissie LNV en hebben belangen bij de instandhouding en uitbreiding van de bio-industrie.

Reguliere slacht net zo dieronvriendelijk als Halal

Bij het gewone, niet Halal vlees worden de dieren eerst verdoofd voordat ze geslacht worden. Echter, met die verdoving is van alles mis. Kippen gaan door een waterbad waar stroom op staat en worden geacht direct buiten bewustzijn te raken. De praktijk is anders. De kippen worden alleen maar gekweld door de stroom en blijven vaak bij bewustzijn. Dubbele ellende derhalve: eerst een zware elektrische shock door de kop en daarna de slacht.
Varkens worden vaak verdoofd door middel van CO2 gas. De excitatie fase (lees doodstrijd) is vaak langdurig en wreed.
De stelling van de Partij voor de Dieren dat de dodingsmethoden voor dieren aan strenge regels onderworpen zijn is onjuist. Het grootste deel van de dieren, Halal en niet Halal, wordt op een pijnlijke manier geslacht, zelfs als men zich aan de wet houdt. Controle is er vrijwel niet of is door het ontbreken van apparatuur niet mogelijk. Overtredingen van de wet komen dan ook veelvuldig voor.


Klik hier om meer te lezen over halal slachten of in de Internetversie bij de labels.

Emissiearme stallen zijn halve maatregelen

VVD-Tweede Kamerlid Gert Jan Oplaat wijst de bouw van emissiearme rundveestallen af. Melkveehouders moeten niet worden verplicht tot de bouw van emissiearme stallen. Volgens VVD en CDA ontmoedigt zo’n plicht, die het kabinet wil, boeren nog meer om koeien in de wei te laten lopen.

De werkelijke reden is natuurlijk dat Oplaat wil voorkomen dat de boeren gedwongen worden om te investeren. Emissiearme stallen lijken milieuvriendelijk en zijn dat in zekere zin ook, maar de mest opgevangen in een emissiearme stal moet toch worden uitgereden of in een biomassavergisting worden verwerkt. In het eerste geval komt het alleen wat later in het milieu, in het tweede geval zijn er andere bezwaren.

Het probleem van de overbemesting moet niet worden aangepakt door koeien in plaats van in de wei in de stal te houden en vervolgens de mest om te zetten in “zogenaamde duurzame” energie, maar door verlaging van de veestapel.

EenVandaag over gebrekkige verdoving kippen aan de slachtlijn

EenVandaag over de gebrekkige manier waarop in Nederland kippen worden geslacht.

'Kippen slecht verdoofd'.
Kippen in Nederlandse slachthuizen worden op een illegale en wrede manier geslacht. Ze worden te weinig verdoofd, waardoor ze bij vol bewustzijn worden gedood. Oud-keurmeester Anton Breunis vindt dat minister Veerman de Voedsel- en Warenautoriteit opdracht moet geven daadwerkelijk te gaan controleren.
Volgens de wet moeten de dieren verdoofd zijn voordat ze geslacht worden. Hiertoe worden ze door een bak met water gesleept waarop ongeveer 100 Volt staat. De bedwelming die optreedt, moet aanhouden tot de slacht. In Nederland worden jaarlijks zo'n negentig miljoen kippen en kalkoenen geslacht voor consumptie.
Maar de meeste slachterijen zetten stelselmatig veel minder of bijna geen stroom op de waterbakken, aldus Anton Breunis, oud-keurmeester van de Rijksdienst voor de keuring van Vee en Vlees (RVV). "Ik heb vaak genoeg gezien dat de dieren nadat ze eigenlijk al dood horen te zijn de kop opbeuren en even rond kijken. Ze hebben alle gruwelijkheden gehad en dan bloeden ze langzaam dood", aldus Breunis. Volgens hem is er weinig deskundigheid aanwezig bij de slachterijen. "Op het moment dat er een kip schreeuwend van pijn uit het waterbad kwam, dan zei de controleur: bepaalde dieren laten zich niet verdoven. Dan dacht ik, lul niet man".
Breunis was 33 jaar keurmeester voor de RVV -inmiddels opgegaan in de Voedsel- en Warenautoriteit- en controleerde met name kippenslachterijen. Breunis maakte telkens meldingen van het te lage stroomvoltage dat op de waterbakken stond. Zo haalde hij eind 2003 bij een controle in tien minuten tijd vier dieren levend van de band, nadat ze al waren geslacht.
Ook uit het rapport 'Welfare aspects of animal stunning and killing methods' van de European Food and Safety Authority (EFSA) in 2004 blijkt dat gemiddeld tien procent van de kippen tijdens het slachten onvoldoende is verdoofd. Hierdoor bewegen de kippen nog waardoor ze niet goed of helemaal niet worden aangesneden door het slachtmes. Het gevolg is dat ze levend in een bak water terecht komen van vijftig graden Celsius. Volgens Breunis moet de lage stroom voorkomen dat sommige dieren teveel bloedingen krijgen die vaak terug te zien zijn in het vlees, waardoor dit minder goed verkoopt.
Tot zover EenVandaag.

Dieronvriendelijke maatregelen van het Kabinet-Balkenende

Meer dan 100 dieronvriendelijke maatregelen werden tot nu toe door het kabinet Balkenende doorgevoerd, en vele stonden er nog op stapel. De Partij voor de Dieren kondigde in juni aan deze op een rijtje te zetten, maar in afwachting daarvan een beperkter rijtje.

Dieronvriendelijke maatregelen van het Kabinet-Balkenende
1 t/m 3 (2002-2006)

  1. Nertsenfokverbod in 2003 ongedaan gemaakt.
  2. Kooihuisvesting legkippen (gedragskooi) blijft toegestaan na afschaffing legbatterij.
  3. Kooihuisvesting slachtkuikenmoederdieren blijft toegestaan.
  4. Onverdoofd castreren biggen blijft toegestaan.
  5. Staarten van schapen mogen worden gecoupeerd.
  6. Vossen mogen weer worden bejaagd.
  7. Zwarte kraaien en kauwen mogen weer worden bejaagd.
  8. Drukjacht op zwijnen weer toegestaan.
  9. Veerman wenst geen positieflijst van te houden gezelschapsdieren.
  10. Budget voor onderzoek naar alternatieven voor dierproeven wordt verminderd.
  11. De overheidscontrole op de welzijnsregels voor dieren wordt op een laag pitje gezet.
  12. Tegen het illegaal uitzetten van fazanten voor de plezierjacht wordt niets ondernomen.
  13. Wetgeving voor gezelschapsdieren wordt door de overheid geblokkeerd.
  14. Het Kabinet weigert verzoek Tweede Kamer om de import van honden- en kattenbont te verbieden
  15. Het Kabinet doet niets tegen het hele jaar jaar door op stal houden van koeien, waardoor deze vaak niet meer in de wei komen.
  16. Het Kabinet stimuleert de opzet van intensieve dieronvriendelijke viskwekerijen: de visbio-industrie en stelt geen wettelijke normen vast voor de huisvesting van de vissen.
  17. Het Kabinet doet niets aan de stimulering van dier- en milieuvriendelijke veehouderij.

21 oktober 2006

Pups met parvo: kassa!

Het Tv-programma Kassa behandelt regelmatig de gevolgen van malafide hondenhandel. Kloppen de klachten die bij Kassa binnenkomen over zieke hondjes die als gezond worden verkocht?

Met verborgen camera koopt Kassa een pup bij de beklaagde dierenwinkel. De verhalen van gedupeerden blijken te kloppen: ook ons hondje overlijdt al binnen enkele dagen aan een virusziekte (parvo).
oor malversaties met papieren en de onderhuids aangebrachte chips kan de koper niet weten wat de echte status van het dier is.

In een reactie op de uitzending van 'Kassa' zei minister Veerman dat de komst van landelijk informatiecentrum wordt voorbereid waar mensen terecht kunnen als ze een hondje gaan kopen. Daar kunnen ze zien waar ze op moeten letten. Zoals: koop geen hond als je de moederhond niet ziet.

Klik hier voor andere nadelen van doorfokken voor de hond.

20 oktober 2006

Dronken dieren en schietende toeristen

Dit bericht gaat niet over het vermeende jachtincident in Rusland waar een Spaanse koning een dronken gevoerde tamme beer zou hebben doodgeschoten. Zou een hoogstaand koningshuis zich tot zo iets ordinairs verlagen? Vast niet!
Dit bericht gaat over afvalproducten bij de productie van alcohol dat aan varkens wordt gevoerd.
In zijn weblog op de Boerderij schrijft Jack Kwakman het volgende:
Er staan in de VS nu 102 ethanolfabrieken, 32 zijn er in aanbouw en voor nog eens 127 productielocaties zijn plannen in gevorderd stadium.
Deze fabrieken leveren een belangrijk bijproduct: distillers’ grains with solubles. Het is in natte en droge vorm (DDGS dan wel WDGS) bruikbaar als eiwitrijk veevoer. Helaas is het voor de varkenshouderij minder geschikt dan voor rundveehouders. Het varken kan het veel beperkter opnemen en verteren. Verder kleven er risico’s aan in kwalitatieve zin (meer mycotoxinen bijvoorbeeld) en in verkrijgbaarheid.
Al met al zou volgens dr. Lawrence de prijsverhoging van de maïs de kostprijs voor varkensproductie kunnen verhogen met bijna 9 cent per kilo levend gewicht. Tijd om bakens te verzetten.
Tot zover Kwakman.
Het is inderdaad tijd om de bakens te verzetten en een eind te maken aan de bio-industrie in ons land. Dat lost tevens ook een aantal andere problemen op. Ons kleine en overvol gebouwde land is niet bedoeld om nog voller te bouwen met stallen en biomassa-vergistingsinstallaties en het schaarse akkerland met maïs is niet bedoeld om brandstof voor voertuigen te maken. We kunnen onze ruimte beter gebruiken. Bijvoorbeeld voor de Ecologische HoofdStructuur, waar buitenlandse toeristen van hoge en lage komaf plaatjes kunnen komen schieten (met hun fototoestel, uiteraard!).

19 oktober 2006

Kindermisleidingboekenweekgeschenk

Kinderboekenweekgeschenk 2006

Bibi Dumont Tak, Laika tussen de sterren

Het zijn 8 verhaaltjes van een bladzij of 10. Het gaat over het gebruik, beter: misbruik van dieren in/bij:

de ruimtevaart
het dolfinarium
het reddingwezen
de politie
dierproeven
de reclame
het geleiden van blinden
de duiven’sport’

Sommige verhaaltjes zijn geheel of gedeeltelijk geschiedenis, bijv. de acht paarden die in zee verdronken op Ameland (1979). Het misbruik van blindegeleidehonden wordt hopelijk op niet al te lange termijn geschiedenis.

Ik geef twee voorbeelden van de kijk van de schrijfster op dieren (cursivering van mij).


Het dolfinarium in Harderwijk heeft 27 dolfijnen, de grootste groep in Europa. Tien dieren doen er binnen mee aan de show. Dat zijn de binken. En de rest zwemt buiten in een grote baai. Een snuit die lacht. Een dolfijn die zingt. De dolfijnen helpen kinderen die het moeilijk vinden te praten. Daarna mogen de dolfijnen iets voor zichzelf gaan doen. (2x)
“Je denkt natuurlijk: wat een gedoe voor zo’n zinnetje. Moet daar half Harderwijk voor op z’n kop staan? Het antwoord is eigenlijk heel kort. Korter dan een zin. Het antwoord is namelijk: ja”.

Het verhaaltje over de dierproeven eindigt wat voorzichtiger.

“De dierenactivisten wilden waarschijnlijk met hun actie zeggen: Jullie zijn moordenaars! En sommige mensen zullen knikken, want er worden inderdaad veel dieren gedood. Maar heel misschien kun je het ook anders zien. Heel misschien kun je zeggen dat die onderzoekers redders zijn. Geen dierenredders, dat niet. Maar mensenredders. En de proefdieren zelf? Dat zijn de allergrootste redders. Verborgen redders, met een cijfer als naam".

Inhoudelijk heeft de Ver. Proefdiervrij al op dit verhaaltje gereageerd. Ik vind het triest dat de liefde voor dieren, in de regel sterk aanwezig bij jonge kinderen, op deze manier misvormd wordt. Van de zwakke stijl gaf ik hieronder al een voorbeeld.


Blz. 38.

Eerst is Rocky aan de beurt.
Rocky is in opleiding
Rocky moet heel binnenkort examen doen,
Rob traint vandaag dus niet alleen Rocky,
maar ook de nieuwe baas van Rocky.
Rocky moet samen met zijn nieuwe baas
dat Rocky ernaar op zoek mag.
praat Rob met de nieuwe baas over Rocky.
Hij vertelt dat Rocky van racen houdt.
Rocky gaat het liefst heel snel.
dat Rocky rustig blijft.

Blz. 39.

Als Rocky blaft
moet Rocky eerst weten
voor Rocky's neus.
Rocky snuift eraan
Rocky zet zijn neus aan de grond
Na honderd meter blaft Rocky
Rocky krijgt een beloning
Rocky ligt intussen
Als Rocky wat is afgekoeld
Rocky zet zijn neus nu goed aan de grond.
Maar Rocky trekt zich nergens iets van aan
met Rocky gaan zoeken.
Bij deze oefening mag Rocky

E.D.

Walvisvangst als toppunt van speciesisme

Hoewel dierpsychologen nog van mening kunnen verschillen over de precieze mate waarin, zijn ze het er doorgaans wel over eens dat walvisachtigen zeer intelligente sociale dieren zijn. Net als bijvoorbeeld mensapen hebben deze cetaceans een vorm van zelfbesef dat zich in elk geval kan meten met dat van mensenkinderen.
Op zich doet dit er moreel gezien niet zoveel toe als we ons afvragen welke dieren gebruikt mogen worden als voedsel en bron van grondstoffen voor mensen. Aangezien het helemaal niet nodig is om dieren daarvoor te gebruiken, kunnen we volstaan met de constatering dat er helemaal geen dieren gebruikt mogen worden voor zulke doeleinden (zie mijn artikel Dieren die weet hebben van zichzelf, in Vega! uit 2005).
Toch zijn er een soort gradaties van speciësisme mogelijk. Speciësisme is het discrimineren tussen individuele wezens op basis van de diersoort waar ze toe behoren. In het algemeen is het speciësistisch als je vindt dat je een dier wel mag opeten en een mens niet. Maar het is nog speciësistischer als je individuele psychologische kenmerken van een dier van geen enkel belang vindt voor de manier waarop je een individu behandelt, zolang het dier geen mens is. Een extreem voorbeeld is dat je (behalve vanwege de specifieke smaak) het niet belangrijk vindt of er een stuk mensaap of een aantal oesters op je bord ligt. Het zijn in beide gevallen leden van andere diersoorten dan homo sapiens sapiens en dan doet het er voor de extreme speciësist verder niet meer toe of een dier psychologisch en daardoor ook qua belangen praktisch overeenkomt met een menselijke persoon.
Dit is een extreem en meestal fictief voorbeeld, hoewel er in Afrikaanse landen soms echt zogeheten bush meat van mensapen op het menu kan staan. Voor geïndustrialiseerde landen is er een maar al te reële gruwelijke parallel, namelijk de jacht op walvissen. Ook al zal men zich onder protest nog neerleggen bij natuurbeschermingsargumenten, het argument dat het onnodig doden van walvissen in alle relevante opzichten overeenkomt met het vermoorden van een kind of puber, legt men zonder wroeging direct naast zich neer. Niet hoe een dier psychisch in elkaar zit, wat het ervaart of voelt, is hierbij van belang, maar zuiver dat het geen mens is. Helaas blijken morele overwegingen opnieuw geen rol te spelen nu diverse landen weer volop de harpoenen willen laten vliegen.
Als je biologisch geen mens bent, kun je psychologisch zo menselijk zijn als je maar wilt, maar het zal je anno 2006 nog steeds niet beschermen tegen 'zwaarwegende' economische belangen.

Titus Rivas

17 oktober 2006

Nederland laks bij illegale dierenhandel

SP-Kamerlid Van Velzen hekelt de 'lakse houding' van de regering als het gaat om de aanpak van illegale handel in bedreigde exotische en wilde dieren. De verantwoordelijke ministers zouden geen werk willen maken van actieve opsporing en vervolging van de misstanden. 'In andere landen hebben ze daar allang maatregelen voor getroffen', aldus de socialist. Ook hekelt ze het voornemen van het kabinet om 4 miljoen euro te bezuinigen op de Algemene Inspectie Dienst, die belast is met het toezicht op bedreigde diersoorten. Volgens het Kamerlid is Nederland door het gedoogbeleid de 'spin in het web' van de wereldwijde handel.

Op Nederlandstalige internetsites vindt illegale handel in wilde dieren of producten van die dieren plaats. Dat blijkt uit het onderzoek 'Gevangen in het net' van het International Fund for Animal Welfare Nederland (IFAW Nederland). De handel vindt plaats op populaire veilingsites als Marktplaats en op gespecialiseerde websites en ook via chatrooms en mailinglijsten. IFAW Nederland stelt dat de illegale handel het voortbestaan van beschermde diersoorten bedreigt. De organisatie pleit voor meer informatievoorziening, zodat kopers en verkopers weten welke dieren ze wel of niet mogen verhandelen. Ook zou de overheid meer werk moeten maken van de opsporing van illegale handel.

Zie ook het reptielenleed in Nederland.

16 oktober 2006

Grenzeloze dieronvriendelijkheid

In het Reformatorisch Dagblad valt te lezen.
SP, GroenLinks en de nieuwe Partij voor de Dieren zijn het meest diervriendelijk, CDA en VVD het minst. Dat blijkt uit de stembarometer op 'wakkerdier.nl'. CDA'er Ormel is het niet eens met de uitslag. Het Kamerlid benadrukt dat er per 1 januari een einde komt aan de handel in ziek vee en dat juist het CDA voorstander is van een Europees verbod op het onverdoofd castreren van biggen. VVD'er Snijder wijst op haar beurt onder meer op het liberale initiatief om de jacht op zeehonden te verbieden. Dat de oppositie haar hypocriet noemt omdat de VVD de ogen sluit voor nertsenfokkerijen, vindt ze niet reëel. 'Als Nederland wat betreft de regels voor het houden van dieren te ver voorop loopt, verschuift het dierenleed naar andere landen'.

Zou de redenatie van Snijder aldus zijn: “wanneer Canada geen zeehonden meer mag afslachten voor het bont, dan is er op de markt des te meer ruimte voor de Nederlandse bontfokkerijen”?

Nutteloze aanwas in dierentuinen

Van al die dierentuinfoto’s in de krant word ik doodziek. Nu weer een gorilla geboren in Blijdorp. (Telegraaf 13/10)

Iedereen weet dat die dieren niet terug naar de natuur kunnen en toch fokt men maar door, als bezetenen.

Ruimte voor al die dieren heeft geen enkele dierentuin.

Over het uiteindelijke lot van deze dieren zou dan ook een ‘interessante’ reportage te maken zijn.

Hoogste tijd dat er paal en perk aan dit gesol met dieren gesteld wordt door een overheid die eist dat voor elke nieuwe geboorte het bestaande verblijf met een bepaald aantal vierkante meters vergroot wordt.

Goede tijdingen voor nertsen?


Nachtelijke overvallers hebben op nertsenhouderijen in het noorden van Spanje meer dan 17.000 nertsen uit hun kooien bevrijd. De politie gaat er vanuit dat de acties zijn uitgevoerd door dierenactivisten of rivaliserende bedrijven.
(bron: het Reformatorisch Dagblad op 16 oktober).

Zouden die rivaliserende bedrijven uit deze hoek komen:

Er is meer belangstelling voor het dragen van bont. Verschillende modekoningen prijzen het aan en de economische opleving zorgt voor extra vraag vanuit China en Rusland. De nertsenfokkers in Nederland, die hun pelsen wereldwijd verkopen, profiteren daarvan. Op de veilingen van Kopenhagen en Helsinki wordt voor de topkleuren momenteel 38 euro betaald. Drie jaar geleden was dat nog 28 euro.

De afgelopen vijf jaar is het aantal nertsen in Nederland met 20% gestegen. In ons land worden momenteel circa 3,7 miljoen nertsen gehouden. Na China en Denemarken is Nederland het derde productieland ter wereld. Ook Polen is een land in opkomst, mede omdat zich daar ook enkele Nederlandse fokkers hebben gevestigd. Wereldwijd is het aantal nertsen dat wordt gehouden de afgelopen gegroeid van 22 naar 42 miljoen.

Tot zover BN/De Stem van 13 oktober.


Een en ander is een bonte opvatting van het vrije markt principe.

12 oktober 2006

Desinformatie over sojateelt door onderzoekers in opdracht van overheid

Op Zibb.nl verscheen het volgende bericht:
Braziliaanse sojateelt vooral ten koste van grasland
De snelle groei van de sojateelt in Brazilië in de afgelopen jaren is vooral mogelijk gemaakt door omzetting van grasland in akkerbouwgrond. Ontbossing heeft alleen indirect plaatsgevonden, als gevolg van een verdringing van de veehouderij.
Dat blijkt uit een literatuurstudie van onderzoeksinstituut LEI in opdracht van het ministerie van landbouw. Het rapport moet een bijdrage leveren aan de maatschappelijke discussie over de internationale sojaproductie en –handel.
Tot zover Zibb.

Bovenstaand bericht is een schoolvoorbeeld van de desinformatie die onderzoekers in opdracht van de overheid verspreiden. De suggesties wordt getracht te wekken dat er met het verbouwen van soja in Latijns Amerika ten behoeve van Nederlands veevoer niets aan de hand is.
Dat men dit een bijdrage aan maatschappelijke discussie noemt is een gotspe.
Het verbouwen van soja voor veevoer gaat direct en indirect ten koste van de regenwouden in Zuid-Amerika. De Europese veestapels zouden helemaal niet tot dat niveau moeten groeien dat aanvoer van veevoer van andere werelddelen nodig zou zijn. Wanneer vee op een iets diervriendelijke manier zou worden gehouden en als gevolg daarvan de vlees- en zuivelprijzen iets zou stijgen, zou de vraag naar dierlijke producten afnemen. Daarmee kan gemakkelijk alle intercontinentale invoer worden vermeden. Voordeel is energiebesparing, minder dierenleed en minder aantasting van milieu en natuur. Als finaal voordeel wordt het broeikaseffect en klimaatopwarming tegengegaan.

10 oktober 2006

Smart Girls Fake It!


Cosmo op de bres voor de nerts

Cosmopolitan en Bont voor Dieren zeggen ‘nee’ tegen bont. Ondanks dat 87% van de Nederlanders tegen onnodig dierenleed is en bont gruwelijk vindt, ligt er steeds meer bont in de winkels. Bont voor Dieren is dan ook een grootscheepse actie begonnen om het fokken van nerts in Nederland te stoppen. Cosmo steunt de petitie en vraagt elke lezeres dat ook te doen. Het blad roept iedereen op een handtekening te zetten voor een verbod op het fokken van nertsen en verkoopt T-shirts met de tekst ‘Smart Girls Fake It’.

Nederlandse bontindustrie bloeit
Nederland lijkt een onschuldig land wat betreft de bontindustrie. Volgens Bont voor Dieren zijn veel Nederlanders tegen nutteloos dierenleed en wordt in Nederland nauwelijks nerts verkocht en gedragen. Toch heeft Nederland een omvangrijke nertsenindustrie. Ons land is zelfs de derde nertsenleverancier van de wereld. Cosmopolitan wil dat dit verandert en heeft haar hoop gevestigd op de verkiezingen van 22 november. Het blad roept kiezers op te denken aan alle konijnen, zeehondenpuppies en nertsen waarvan de pels voor de mode-industrie wordt gebruikt. Cosmopolitan adviseert om op stemwijzer.nl de standpunten te bekijken van de verschillende politieke partijen over het fokken van nertsen en andere dieren.

Bontmythes
Veel mensen denken dat konijnenbont een 'restproduct' van de vleesindustrie is, maar niets is minder waar. Konijnen worden speciaal voor hun vacht gen gedood. Verder worden de mannetjeskonijnen vaak gecastreerd voor een mooiere vacht. Ook zeehonden worden nog steeds doodgeknuppeld voor vacht. Daarbij misleidt de industrie de consument met etiketten waarop staat ‘natuerliches Mittel’ en ‘Gato Cinesi’. Vaak gaat het dan om 100% kat of
hond. Volgens Bont voor Dieren zijn dit redenen om ook internationaal te ondernemen.

Celebs tegen de bontparade; Fake is Fun!
Cosmopolitan vindt bont verre van chic en is blij dat er naast de vele celebs die fur dragen, ook sterren bestaan die een anti-bont houding hebben. Grote namen als Charlize Theron, Alicia Keys, Drew Barrymore en Pink zijn het gebruik van bont en ook Ralph Lauren, Victoria Beckham en Pamela Anderson willen er niets van weten. Grote winkelketens als Mango en Laundry Industry hebben al afgezien van de verkoop van bont. Bont voor Dieren en Cosmopolitan hopen dat door de acties steeds meer winkelketens celebs inzien dat het gebruik van bont onnodig is en dat Fake Fun is.

EU en Amerika zouden wederzijdse import van vlees moeten verbieden

De Europese Commissie heeft een compromis gesloten met Brazilië en Thailand over de import van pluimveevlees uit die landen. Sinds 27 juni moet Europa op last van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) lagere tarieven hanteren voor de import van pluimveevlees. Om niet overspoeld te worden met Braziliaans en Thais kippenvlees stelt de Europese Commissie importquota in.

Het ware beter geweest voor het dierenwelzijn als beide partijen een akkoord zouden hebben gesloten om niet naar elkaar te exporteren. Dat scheelt voedselkilometers en dierenleed.

Meer lezen over argumenten achter de stelling dat het verboden zou moeten worden om dierenleed te exporteren, klik hier.

06 oktober 2006

Voor God spelen

Genetische manipulatie - of modificatie zoals het in wetenschappelijke kringen heet - wordt nog wel eens voorgesteld als een groot moreel gevaar. Mensen zouden voor God gaan spelen als ze de genetische code aanpassen. Eigenlijk is dat best vreemd want mensen hebben dat al duizenden jaren gedaan bij het domesticeren, fokken en telen van plant- en diersoorten. Het voornaamste verschil is dat dit nu veel gecontroleerder kan gebeuren, op gen-niveau. In principe zou je verwachten dat dit alleen al daarom veiliger zou zijn voor het milieu en de gezondheid dan de oudere methode. Zo eenvoudig ligt het echter ook weer niet, want genetisch gemodificeerde plantsoorten zouden bijvoorbeeld te snel ingevoerd kunnen worden voordat goed duidelijk is wat voor ecologische consequenties hun introductie waarschijnlijk zal hebben.

Veel prangender wordt het probleem van de manipulatie van het erfelijk materiaal als zij gevolgen heeft voor het welzijn van de genetisch gemodificeerde wezens zelf. Je kunt dit probleem op minstens twee niveau's benaderen. Allereerst op het niveau van de soort: als je de genen van een dier maar ver genoeg aanpast, kan het op een gegeven moment genetisch dusdanig gaan afwijken van de oorspronkelijke soort dat het er biologisch gezien niet meer echt bij hoort. De biologische natuur wordt dan volgens critici aangetast en dat zou ook nog immoreel zijn als het dier er zelf niets van merkt.
Een stuk tastbaarder zijn echter de bezwaren op het niveau van het subjectieve welzijn zelf, zoals pijn en allerlei vormen van ongemak, maar ook de inperking van de mogelijkheden tot een interessant en bevredigend leven. Bovendien is er in het geval van de genetische modificatie bij mensen het risico dat men alleen nog genoegen neemt met (fysiek gezien) perfecte individuen en de rest vooral als minderwaardig, lastig of ongewenst gaat zien - het bekende schrikbeeld van de nazi-eugenetica.
Daarbij mogen we niet vergeten dat er voor de genetische modificatie van diersoorten per definitie altijd proefdieren worden gebruikt. Ook als men niet per se tegen de genetische modificatie van planten is, dan nog blijft dit bij dieren een zwaarwegend ethisch probleem. Dit werd onlangs weer eens duidelijk uit een gruwelijk bericht vlak voor dierendag, over honderden genetisch gemanipuleerde proefdieren die (enkel) vanwege de overplaatsing van onderzoekingen naar een andere locatie waren afgemaakt. Dat is pas echt voor God spelen lijkt mij, en het komt akelig dicht in de buurt van afmaakrondes uit de jaren '30 en '40, veel meer nog dan praktijken uit de wereld van de hedendaagse humane genetica.

04 oktober 2006

Martin Gaus gaat zorgen voor universitair opgeleide huisdiereigenaren

Mensen mogen niet zomaar een hond of kat kopen maar moeten eerst een huisdierexamen afleggen. Dat vindt 38 procent van de Nederlanders, zo blijkt uit een onderzoek dat is uitgevoerd door opiniepeiler Maurice de Hond in opdracht van verzekeraar Proteq.
Toekomstige huisdiereigenaren kunnen tijdens het examen bijvoorbeeld laten zien of zij verantwoord met hun dier omgaan en of het wel bij hen past. Verder blijkt uit het onderzoek dat Wereld Dierendag steeds minder aandacht krijgt. Gaf vorig jaar 45 procent van de Nederlanders hun dier geen extraatje, dit jaar geldt dat voor 61 procent.

Misschien dat de opleiding voor huisdiereigenaren op een hoger plan kan worden getild door Martin Gaus. Die is namelijk van plan om in Lelystad op het terrein van de universiteit van Wageningen (het animal science park) een campus te bouwen naast een permanente jaarbeurs voor huisdieren.

De huisdieren van de honderdduizenden bezoekers waar hij op rekent, kunnen het onderzoeksmateriaal zijn voor de universiteit, zo verklaart Gaus de raszuivere win-win-situatie. Terwijl die dieren worden onderzocht kunnen hun eigenaren misschien hun dierenkennis bijspijkeren op de Martin Gaus Honden Hogeschool?

Gert Jan laat diervriendelijke ballon op

Het niveau van dierenwelzijn moet overal omhoog, vindt VVD-er Gert Jan Oplaat. Zodat er in de wereld geen plaatsen meer zijn waar het dierenwelzijn niet of nauwelijks wordt gerespecteerd, terwijl daar dan wel een uitwijkplaats ontstaat voor producenten voor goedkope dierlijke producten.

Oplaat is bang dat door de haas in de politieke marathon geen ruimte meer is voor de exportproducten uit de bio-industrie in Nederland. Hij wil dit voorkomen door de kosten voor de buitenlandse producten te verhogen door ook daar de eisen op het gebied van dierenwelzijn te verscherpen.
Het zou mooi zijn als Oplaat op zijn eigen kippenbedrijf het goede voorbeeld gaat geven door de kippen in de wei te laten lopen. Dan kunnen die ook eens kennismaken met de hazen in het land.

Natuurlijk heeft Oplaat wel een punt. Ons land importeert en exporteert kippenvlees. Dat is het gevolg van de vrije wereldmarkt, maar gelijke monniken, gelijke kappen. Wanneer ons land kapt met de invoer van dieronvriendelijk geproduceerd kippenvlees, mogen andere landen ons vlees ook weigeren. Dat tot politiek speerpunt maken zou een goede zaak zijn, want dan kan ieder goedwillend land de eigen diervriendelijke productie afschermen tegen oneigenlijke concurrentie.

Dit gezichtspunt spoort niet met de plannen om Barneveld voor kip hét logistieke knooppunt van Europa te maken. Het is kiezen of delen: of je gaat voor goedkoop en veel of je gaat voor weinig en kwalitatief hoogstaand. Op hetzelfde moment wordt in de media vleesproducenten opgeroepen om meer vanuit de consument te gaan denken. Die wil weliswaar goedkoop, maar ook lekker eten.

03 oktober 2006

Politie Sint-Truiden doekt hanengevecht op na tip van GAIA

Via een anonieme tip bij GAIA heeft de politie van Sint-Truiden zaterdagnamiddag in de deelgemeente Zepperen een hanengevecht opgedoekt. GAIA verwittigde de politie, die op de plaats van het verboden hanengevecht vier levende hanen en een dode in beslag kon nemen, en verboden materiaal aansloeg als korven, drank en de map van de banque russe, een verboden gokspel.

De hanenvechters zetten het op een lopen. Niemand kon worden aangehouden, maar de politie liet weten dat een aantal deelnemers is geïdentificeerd op grond van de nummerplaten van hun voertuigen. Eén persoon werd opgepakt: een kweker van vechthanen, die beweert dat hij er niets mee te maken heeft, hoewel het hanengevecht plaatsvond in een weide achter zijn woning. De nog levende hanen werden overgebracht naar het Natuurhulpcentrum van Opglabbeek.

GAIA pleit voor het verbieden van de kweek van vechthanen. Want zolang het kweken van vechthanen toegelaten blijft, zullen hanenvechters zich blijven bevoorraden.

30 september 2006

Is een dier is in grondrechten gelijkwaardig?

Bovenstaande titel is niet letterlijk de titel boven het interview met mecenas Niek Pierson in de Volkskrant van zaterdag 30 september.
Niek Pierson is hoofdsponsor van de Partij voor de Dieren.
In het interview staat:
Pierson moet weinig hebben van de dierenbescherming. ‘Dier en mens zijn gelijkwaardig. Je moet de Grondwet veranderen en dieren gelijke rechten geven’. Als die opvatting straks in de Kamer wordt verwoord, komt de hele wereld volgens hem luisteren.

Dat is ietwat slordig geformuleerd.
Mooier is “dieren hebben net als mensen het grondrecht op vrijheid”. Voor dieren betekent dit dat zij het recht hebben om in vrijheid hun natuurlijk gedrag te vertonen.

28 september 2006

Toezicht op veemarkten via webcams op Internet?

De Dierenbescherming vraagt minister Cees Veerman (Landbouw) om cameratoezicht bij veemarkten. De aanwezigheid van camera's moet een einde maken aan mishandeling van dieren op de markten.

Bij de Dierenbescherming voelt men er weinig voor af te wachten of de door Veerman bevolen strengere controle effect heeft. "Het is bepaald niet de eerste keer dat het goed mis is op de Nederlandse veemarkten. Er duiken regelmatig beelden op en het ministerie zegt telkens dat het toezicht door de AID wordt verscherpt. De praktijk wijst echter uit dat het niet om incidenten gaat maar om structurele problemen en dat de inspectiediensten niet doorpakken".

De Dierenbescherming bepleit daarom een structurele oplossing. "De geschiedenis herhaalt zich. Camera's op alle veemarkten is een betrouwbare oplossing. Ophangen van camera's werkt preventief en als het misgaat, is het meteen vastgelegd".

Het zou allemaal nog effectiever zijn wanneer die beelden rechtstreeks te zien zijn op Internet.

Vegetariers alle partijen, verenigt u!


Wordt u ook zo moe van vegetariërs die hun eigen opvattingen verloochenen door mensen in hun omgeving te bewegen tot het eten van biologisch vlees?
Of die roepen dat vegetariërs gezonder zouden zijn?
Biologisch vlees is afkomstig van dieren die biologisch voedsel hebben gekregen. Hun levensomstandigheden zijn niet per definitie beter dan die van de intensieve veehouderij.
Vegetariërs leven vaak gezonder dan mensen die veel vlees eten. Dat betekent niet dat een vegetariër gezonder is, het betekent dat een gemiddelde vegetariër ook bijvoorbeeld vaker beweegt en minder rookt. Het gezond zijn ligt aan zijn levensstijl, niet aan het laten staan van vlees.
Laat er geen misverstand over bestaan: het vegetarisme is een prima, gezonde en aangename levensstijl, mits de persoon lekker heeft leren koken en niet alleen met vleesvervangers. Het is niet het vlees dat moet worden vervangen, maar de oude ingesleten gewoontes, drogredenen en slaafse mentaliteit.

Een ander vreemd fenomeen is het aanprijzen van de diervriendelijkheid van politici die in hun gedrag nauwelijks valt te betrappen op diervriendelijk gedrag. De Landelijke Dierenbescherming (waar onevenredig veel vegetariërs werken) riep biologisch boer Harm Evert Waalkens uit tot dierenbeschermer van het jaar. Waarom niet Wouter Bos? Die is als vegetariër pas diervriendelijk bezig.
Maar nee, de Dierenbescherming moest weer de kool en de geit sparen. Dus een lijsttrekker is te veel partij, een politicus met een dun biologisch sausje op een onverkiesbare plaats kan weer wel.
Het middle-of-the-road-denken heeft D'66 ook uiteindelijk niets gebracht, behalve tijdelijk met een aansprekende, charismatische voorman (Terlouw, van Mierlo).

Op 22 november vinden weer de Tweede Kamerverkiezingen plaats. Vraag aan al die mensen die achter de stands proberen uw stem te krijgen eens of zij vegetariër zijn. U zult versteld staan door het aantal die dat wel is, maar daarvoor niet uitkomen of politici staan te promoten die het dierenwelzijn worst zal zijn.
Veel vegetariërs kiezen voor de partij waarvan ze denken dat die gaat winnen of voor een "lekker kontje", maar vergeten dat stemmen gaat over jouw mening en niet over jouw vermogen om te voorspellen wie de grootste partij wordt.
Verloochen jezelf niet, kies partij voor de dieren, ook als niet-vegetariër, dan bent u echt het meest zuiver bezig.

Sommige pelzen zijn meer gelijk dan andere

Naar aanleiding van de onthulling van de Franse organisatie AFIPA dat er in een bontwinkel in het Brusselse bontjassen van hondenpelzen verkocht worden als ‘Koreaanse wolf, wil GAIA dat het wetsontwerp van federaal minister van Economie Verwilghen tot een handelsverbod in pelzen en afgeleiden producten van honden en katten én van pelzen en afgeleide producten van zeehonden snel gestemd wordt door het parlement.

Is het maken van jassen van dieren afkomstig uit het wild erger dan van dieren die daar speciaal voor zijn gehouden?

Alle dieren hebben evenveel recht op kwaliteit van leven
.

Boeren voeren vaker zelf antibiotica aan hun vee

De FIDIN Werkgroep Antibioticumbeleid schrijft in een rapportage over de toegenomen gebruik van antibiotica:
Ten opzichte van 2004 is sprake van een toename van 12% van het aantal kilogrammen werkzame stof. Hiertegenover staat een geringe toename van de veestapel. De veestapel is in 2005 ten opzichte van 2004 als volgt gewijzigd; het aantal runderen en varkens is licht gestegen tot respectievelijk 3,8 miljoen en 11,2 miljoen dieren. Met name in de varkenshouderij is het aantal bedrijven verder afgenomen (- 3,5%) en neemt het aantal grote bedrijven (met meer dan 2500 varkens) verder toe (+ 7%). Binnen de groep runderen is het aantal vleeskalveren met 8% toegenomen. De aantallen pluimvee zijn verder toegenomen van 86 miljoen naar 93 miljoen kippen.4
De toename van het gebruik betreft met name de orale toepassing van oxytetracycline, doxycycline, amoxicilline en ampicilline (70% van de stijging). De verklaring hiervoor kan liggen in verminderd gebruik van de antimicrobiële additieven die per 1 januari 2006 zijn verboden, als gevolg waarvan substitutie heeft plaatsgevonden met therapeutische middelen. Daarnaast is in 2005 het toezicht op het illegale gebruik van antimicrobiële grondstoffen, mede op aandringen van de FIDIN sterk geïntensiveerd, hetgeen kan hebben geleid tot meer gebruik van geregistreerde antibiotica. Overigens kan het gebruik van met name tetracyclines en trimethoprim/sulfa’s mede worden verklaard door de economische situatie van de veehouderij (vaccinaties nemen af en investeringen in huisvesting worden uitgesteld) en het naleven van de formularia, op grond waarvan de inzet van deze middelen de voorkeur geniet. Verder wordt de voorkeur gegeven aan de praktischer orale toepassing boven injectiepreparaten, mede gezien de verlengde wachttermijnen die op grond van het IKB-systeem gelden ter voorkoming van spuitplekken in het vlees op de injectieplaats.
Een verdere verklaring voor de toename van gebruik is de verdere intensivering in met name de varkenshouderij. De infectiedruk neemt daarmee toe, mede in relatie tot de bestaande ziektedruk van “nieuwe” ziekten, (onder andere Ileitis, Circo-virusinfecties en PRRSV).

Tot zover het FIDIN.
Voor boeren heeft het toedienen van antibiotica een tweeledig doel: het vee groeit harder en de kans op infectie wordt kleiner. Het gebruik van antibiotica heeft echter gezondheidskundige gevolgen.

De stadsduif als afvaller

Jaarlijks verdwalen er in Nederland honderdduizenden postduiven tijdens wedvluchten. Deze geringde duiven vestigen zich in steden en dorpen en zorgen aldaar voor ongeringde nakomelingen. Het percentage geringde duiven onder de stadsduiven varieert per stad en is mede afhankelijk van de vluchtroutes van wedstrijden met postduiven. In sommige steden bestaat zelfs wel 75% van de stadsduiven uit verdwaalde postduiven. De meeste duivenhouders willen hun verdwaalde huisdieren overigens niet meer terug, omdat er geen prijs of eer meer mee te behalen valt.
Daarmee lijkt de positie van de stadsduif op die van de oudere werknemer. Een jongere collega kan net wat sneller en is wat minder zelfstandig. Daarmee dienen jonge honden en brave postduiven de belangen van de werkgever/melker die alleen gericht is op geld verdienen, al dan niet via gokken.

De praktijk is weerbarstig. Van een links college als de gemeente Groningen, waarin je zou verwachten dat SP-wethoudster Janny Visscher de belangen van stadsduiven als kwetsbare onderlaag in de samenleving zou verdedigen, is juist fervent verdelger van de “vliegende ratten”. Deze aanduiding hebben Stadjers (inwoners van de stad Groningen) voor de zogenaamde “patatduiven” die het zelf voedsel vinden nog niet zo goed onder de knie hebben. Althans het vinden van gezond voedsel, want door het opruimen van de patat en andere voedselresten op straat, ondervinden ze allerlei welvaartsziekten. Hun shabby uiterlijk maakt de afvallige duiven er niet populairder door.

Ondertussen kan de gemeente Groningen niets beters verzinnen dan de mensen die zich opwerpen voor de zaak van de stadsduiven een zware boete van 150 euro in het vooruit te stellen. In plaats van samen te werken in het plaatsen van duiventillen om de populatie in toom te houden, probeert men elkaar vliegen af te vangen.
Duke “faunabeheer” uit Lelystad is ondertussen de lachende derde omdat aan hen de opdracht is gegeven om de duiven weg te vangen. Zij vangen ook de postduiven, melden deze keurig bij de Nederlandse Postduiven Organisatie. De eigenaren reageren niet en Duke vangt dubbel door ook deze duiven bij de poelier af te leveren. Die verwerkt de duiven weer in de snacks en zo is de voedselkringloop weer rond.

27 september 2006

Hogere export van levende varkens leidt tot meer dierenleed

De uitvoer van de varkenssector in Nederland is begin dit jaar steeds meer verschoven van vlees naar de levende export. Hiermee neemt het dierenleed toe. De reden is commercieel: buitenlandse slachthuizen betalen meer. In Nederland wordt het merendeel van de varkens al voor de export gehouden. Dat is voor de voedselvoorziening in ons land volkomen overbodig. Ook in de ons omringende landen worden voldoende varkens gehouden.
Hoe korter de lijn naar het slachthuis, hoe minder stress er door de dieren wordt geleden.
In het buitenland is soms zelfs een mobiel slachthuis in gebruik om de diervriendelijkheid in de sector tegemoet te komen.

26 september 2006

Koeterwaals van de PvdA over dierenwelzijn

De PvdA is uiterst summier over dierenwelzijn en wat er staat is soms gewone onzin.
In de dossiers van de PvdA op Internet valt over dierenwelzijn en op de site van Harm Evert Waalkens het volgende te lezen:

De PvdA wil dat dierenwelzijn expliciet wordt opgenomen in wet- en regelgeving. Wij willen dat wordt vastgelegd welke dieren wel en welke dieren niet gehouden mogen worden. Nertsenfokken moet bijvoorbeeld verboden worden, net als het gebruik van wilde dieren in circussen.

Tot zover redelijk heldere taal, maar de tekst vervolgt:

Ook moet er een verbod komen op ingrepen die de intrinsieke waarde van het dier aantast, zoals het onverdoofd castreren van biggen en het couperen van staarten.

Bedoeld was hier dat ingrepen die een inbreuk vormen op de lichamelijke integriteit van een dier moeten worden verboden.
Dat is ook moeilijke taal, maar het gebruik van lege termen als “intrinsieke waarde” is typerend voor het gebrek aan inhoud die de politiek van de PvdA in het verleden heeft laten zien ten aanzien van het lot van dieren uit de bio-industrie.

Wat weer wel pleit voor de PvdA is de pleidooi tijdens de algemene politieke beschouwingen voor het verminderen van de exportsteun van de landbouw, maar in hoeverre bedoelt men dit voor de veeteelt?
Het Europese landbouwbeleid wordt met kracht verder hervormd. Er moet een einde komen aan de inkomens- en exportsubsidies en aan de genereuze opkoopregelingen van overproductie.

Wanneer dit de bijdrage van Waalkens is geweest aan het PvdA-partijprogramma, dan is het niet zo vreemd dat hij op een onverkiesbare plaats is gezet.

Sommige grote grazers horen niet thuis in de Oostvaardersplassen

Het is mooi dat de zeearend broedt in de Oostvaardersplassen. Deze vogel heeft er zelf voor gekozen om daar te komen en bevalt het hem niet dan vliegt hij (met partner en jong) weer weg. Maar paarden en Heckrunderen komen al eeuwen niet meer voor in de vrije natuur in Nederland. Zij kunnen door de afrastering niet kiezen om weg te trekken. Ook edelherten werden (elders in Nederland) vaak geïmporteerd en vervolgens via de jacht in toom gehouden.
In 1983 werden de eerste Heckrunderen uitgezet, in 1994 volgden Konikpaarden en in 1992 werden een kleine vijftig edelherten uitgezet. Sindsdien zijn de kuddes fors gegroeid door het rijke voedselaanbod en de afwezigheid van natuurlijke vijanden.
De functie van deze dieren was het open karakter van het natuurgebied te behouden. Maar deze functie had ook uitgevoerd kunnen worden door dieren die mobieler zijn.

Door afschot door Staatsbosbeheer en sterfte door honger zijn in de winter van 2004 op 2005 337 edelherten, 235 Heckrunderen en 131 wilde Konikpaarden gestorven.
Deze omstreden situatie had gemakkelijk voorkomen kunnen worden.
De aanwezigheid van deze onnodige grazers maakt het ook nog eens minder gemakkelijk om een natuurlijke corridor met de Veluwe op te zetten.

Winst en verlies bij leven en welzijn in de Comfort Class varkensstallen



Varkens in de Comfort Class kennen door de inrichting van de stal meer welzijn dan de kale varkensstallen. Het gevolg is dat de dieren meer bewegen. Dit bewegen kost energie die ten koste gaat van de omzetting van voer in vlees. De vleesvarkens uit de Comfort Class stal in Raalte groeien harder dan gemiddeld en dus eerder slachtrijp. Omdat de varkens in de welzijnsstal veel voer vreten is de voederconversie ongunstiger dan het landelijk gemiddelde.
Deze achtergrond maakt dat het varken en de Comfort Class stal duurder zijn dan in de bio-industrie. Als gevolg zal de omzet beperkt zijn omdat weinig consumenten bereid zullen zijn dit prijsverschil te betalen. Een verhoogde omzet kan worden bereikt door een optimale PR-campagne, maar de kosten daarvan gaan af van de winst.
De winst- en verliesrekening van deze situatie maakt dat wie echt iets wil doen voor het welzijn van de varken, moet werken aan het verminderen van het aantal varkens dat in de oude situatie terecht komt. Dat kan door politieke beschermingsmaatregelen en beperking van de export van varkensvlees maar nog effectiever is door af te zien van het eten van varkensvlees.

Klik hier voor een gedetailleerd overzicht van mogelijkheden om echt iets te doen voor het welzijn van dieren.

24 september 2006

Dieronvriendelijke observaties op een kinderboerderij

Vandaag inspecteerde ik een kinderboerderij. Gewoon als dierenbeschermer, om een beetje allround te blijven. Een interessante gewaarwording.

Ik zag weinig kinderen, hoewel prachtig weer. De meeste kleintjes speelden in de zandbak, zaten op de wip of op de schommel. Voor de dieren bestond weinig belangstelling.
Het personeel bestond gedeeltelijk uit geestelijk gehandicapten. Het verzorgen van dieren wordt hier kennelijk gelijkgesteld met bezigheidstherapie. Daartegen zou m.i.geen bezwaar hoeven te bestaan indien deze mensen ook in andere vormen van zorg ingezet zouden worden. Boerderijdieren zijn immers geen proefdieren.
Alle grazers hadden oormerken. Wat is daarvan in dit geval de zin?? Dit is geen slachtvee. Voor zover ik weet dragen dierentuindieren ook geen oormerken.
Er stond 1 stevige zwarte mini-koe eenzaam te wezen.
De ezel was niet thuis: enige weken “naar de hengst”. Zijn er dan nog niet genoeg ezels op de wereld?!
Alle pluimvee was opgehokt. In kleine hokken zaten grote aantallen Barnevelders en New Hampshires (kippen). Hetzelfde lot trof kalkoenen, ganzen, eenden, pauwen.
Het lot van de konijnen en cavia’s is m.i. een verschrikking: allemaal in piepkleine hokken.
Konijnen en cavia’s zijn er te koop, evenals rijstvogels en Japanse meeuwen. Is dit normaal?
Tenslotte sprak ik even met de beheerster over het ophokken. Tja, dat kon wel eens lang gaan duren, zei ze. Waarom worden de hokken dan niet groter gemaakt, vroeg ik. Tja, we willen ze eigenlijk inenten, maar………..dat is duur, en dan kunnen we er niet meer mee fokken. (??)

En daarom zitten de dieren dus voorlopig nog wel in omstandigheden die het beeld oproepen van de bio-industrie.

E.D.
Zie ook het Zwartboek kinderboerderijen

23 september 2006

Troostprijs voor besmette proefdierapen uit het BPRC

Transport van 28 besmette chimpansees naar Stichting AAP is een feit

Persbericht Stichting AAP, Almere, 21 september - Denk je eens in: een heel leven lang in een betonnen ruimte en ineens word je verhuisd naar een verblijf waar je op houtsnippers loopt, de vogeltjes fluiten en de wind door je haren waait. Op maandag 25 september is het zover! Na een lange voorbereiding verhuist de eerste groep van zes chimpansees van het proefdiercentrum BPRC naar Stichting AAP voor hun welverdiende pensioen. Ook de overige 22 chimpansees zullen in de daar opvolgende week per vrachtwagen arriveren.

Het Chimpanseecomplex is voor een belangrijk deel gerealiseerd ten behoeve van de huisvesting van de met HIV en hepatitis C geïnfecteerde chimpansees uit het Biomedical Primate Research Center in Rijswijk.
Deze overdracht is het resultaat van een campagne (CEECE, Coalition to End Experiments on Chimpanzees in Europe) die startte in Engeland en leidde tot een maatschappelijke discussie over het gebruik van mensapen als proefdier. De Tweede Kamer verzocht de toenmalige minister van OC en W om een wettelijk verbod op het gebruik van deze dieren en een pensioenregeling voor de nog in het BPRC verblijvende dieren. Eén van die Kamerleden, Mw. Van der Hoeven kreeg in haar nieuwe hoedanigheid als Minister dit dossier overgedragen, zag kans de realisatie veilig te stellen en stelde tezamen met het Ministerie van VWS de benodigde financiële middelen ter beschikking.

In maart van dit jaar was de bouw van dit unieke project voltooid. De tijd die Stichting AAP restte is vooral benut om de inrichting te vervolmaken en het dierenverzorgend team bekend te maken met het gebouw en de zeer strenge veiligheidsregels die hier zullen gelden. Professor Agooramoorthy, een wereldautoriteit op het gebied van welzijn van primaten, betitelde onlangs het geheel als: "A world class facility".

19 september 2006

Varkensboeren krijgen in het ziekenhuis koekje van eigen deeg

MRSA is een bacterie die nauwelijks met antibiotica is te bestrijden omdat deze resistent is. Die resistentie is het gevolg van het gebruik van antibiotica in de intensieve veehouderij. Ziekenhuizen zijn daarom zeer voorzichtig met mensen die resistente bacteriën bij zich dragen, want een pandemonium van bacteriële infectie oftewel een epidemie in het ziekenhuis met massale dodelijke afloop ligt op de loer.
Ongeveer een kwart van de varkensboeren en veeartsen die met varkens werken is met MRSA besmet. Worden zij in het ziekenhuis behandeld, dan kunnen zij de besmetting doorgeven. Zij en hun familieleden worden daarom in quarantaine gehouden. Hun behandeling lijkt daarmee op de manier waarop de varkens zelf ook in afzondering worden gehouden. Varkenshouders spreken daarbij van een gezonde bedrijfsvoering. Hoe kleiner de kans op virale en bacteriële besmetting, hoe gezonder de status van het varken door hen genoemd wordt.
Varkensboeren zijn niet alleen een gevaar voor de gezondheid van dieren, maar ook van mensen.

PETA hekelt oproep WNF om proefdieren in te zetten

People for the Ethical Threatment of Animals (PETA) stelt:

The World Wildlife Fund (also known as the Worldwide Fund for Nature, or simply WWF) has been actively pressuring government agencies in the U.S., Europe, and Canada to increase the amount of testing that they require for pesticides and other chemicals. The result of the WWF’s lobbying has been the establishment of what threaten to be the largest animal-testing programs of all time.

And that’s not all. As one would expect of an organization founded by trophy hunters, the WWF does not oppose killing animals for sport. The WWF believes that culling (read “killing”) elephants and seals is OK, it supports the slaughter of whales by native tribes, and it refuses to speak out against steel-jaw leghold traps.

Surprised? Please learn here more about why PETA thinks the WWF should change its name to the Wicked Wildlife Fund.

--------------------------------------------------------------------------------


The World Wildlife Fund (WWF) has been actively pressuring government agencies in the United States, Canada, and Europe to greatly increase the amount of testing that they require for new and existing pesticides and other chemicals. The result of the WWF’s lobbying has been the establishment of what threaten to be the largest animal-testing programs of all time.

The WWF was the driving force in pressuring the U.S. Congress to legislate the screening of chemicals for “endocrine (hormone) disrupting” effects and has subsequently been heavily involved in establishing the framework for the Environmental Protection Agency’s (EPA) massive chemical-testing program now under development. As its Web site points out: “WWF invested substantial resources in the EPA’s Endocrine Disruptor Screening and Testing Advisory Committee,” which “agreed upon a set of tests to form the foundation for the screening and testing program.” What the WWF neglects to mention, however, is that 10 of the 15 recommended screens and tests are animal-poisoning studies, some of which kill hundreds or thousands of animals at a time. According to scientific estimates, the WWF-backed endocrine testing program will kill up to 1.2 million animals for every 1,000 chemicals tested, and with environmental organizations pressing for tens of thousands of chemicals to be retested under this program, the toll in animal suffering and death will be staggering. The WWF is also pressuring government agencies in Europe to embark on a similar animal-testing program.

In addition to lobbying for more chemical testing, the WWF has teamed up with Procter & Gamble, S.C. Johnson, and other chemical companies to create an institute to pursue “basic research” on endocrine disruptors. On top of this, the WWF is now pushing the U.S. Congress to pass a bill that would pour additional millions in public funds into endocrine research––much of which would likely be used to fund experiments on animals.

Unfortunately, the “endocrine disruptor” issue is not an isolated example. The WWF has been a major force in pressuring the European Union to amend its Chemicals Policy to require companies to test and retest as many as 30,000 new and existing chemicals. The British Institute for Environmental Health estimates that this process will kill upwards of 45 million animals if the standard battery of animal-poisoning tests is used. The WWF’s U.S. and Canadian offices are also calling for more testing of pesticides, despite the fact that more than 9,000 animals are already killed for each pesticide product on the market. The organization has called for certain pesticides to be tested for “developmental neurotoxicity” (DNT) using a test that kills upwards of 1,300 animals each time it is conducted. This test has been heavily criticized by scientists, including the EPA’s own Scientific Advisory Panel, which concluded that “the exposure of rat fetus/pups was not shown to be equivalent to human fetus/infant during equivalent stages of brain development” and that “the current form of the DNT guideline is not a sensitive indicator of toxicity to the offspring.” In other words, WWF is calling for thousands of animals to be killed in a test that scientists admit is not relevant to humans!

In its defense, the WWF says that “in the absence of effective, validated alternatives, WWF believes that limited animal testing is needed for the long-term protection of wildlife and people throughout the world.” However, there is nothing “limited” about the massive amount of animal testing that the WWF is endorsing. Dr. Joshua Lederberg, Nobel Laureate in Medicine, pointed out in 1981: “It is simply not possible with all the animals in the world to go through chemicals in the blind way we have at the present time, and reach credible conclusions about the hazards to human health.” Now more than 20 years later, millions of animals are still dying in agonizing chemical toxicity tests, and we are no closer to getting dangerous chemicals out of the environment. In fact, despite killing hundreds of thousands of animals in painful chemical toxicity tests, the EPA has not banned a single toxic industrial chemical in more than a decade!

Ook Nederlandse legkippenhouders stoppen soms teveel kippen in een kooi

Uit een persbericht van GAIA

Dierenrechtenorganisatie GAIA en de European Coalition for Farm Animals (ECFA) hebben maandag 18 september 2006 in Brussel actie gevoerd tegen de "onmenselijke" omstandigheden waarin Europese legkippen vastgehouden worden. Bovendien pleitten beide organisaties ervoor om het verbod op de huidige legbatterijen dat in 2012 moet ingaan te handhaven en uit te breiden met een verbod op de verrijkte kooien. "Die kooien zijn een hel voor de kippen", aldus Michel Vandenbosch van GAIA.

Dit willen de dierenrechtenorganisaties aantonen met een undercoverfilm. Daarin wordt getoond hoe sommige batterijkippenhouders uit Engeland, Spanje, Polen en Nederland de wettelijke voorschriften voor het verrijkte kooisysteem omzeilen. "Ze steken bijvoorbeeld 32 dieren in een kooi waar er maar 20 in mogen en die steken ze dan in de bovenste verdieping omdat ze weten dat de inspecteurs daar niet naar kijken", zegt Michel Vandenbosch

16 september 2006

Sloten baggeren en slootjes kijken

Sloten uitbaggeren wordt gedaan om de afwatering van een sloot optimaal te houden en de manier waarop dit gebeurt is normaal gesproken op de meest goedkope manier. Maar hoe je baggert heeft grote gevolgen voor de flora en fauna. Er zijn dichte en open sloten, met verschillend dierenleven daarin.
Wil er voor mensen die gek zijn op slootjes kijken wat meer plezier te beleven zijn, dan zou het mooi zijn wanneer zodanig wordt gebaggerd dat de flora & fauna zo veel mogelijk in tact blijven. Het zou mooi zijn als het rijk en de waterschappen een klein beetje geld overhebben om met deze belangen rekening te houden.

Uit Alterra rapport 1349:

De manieren waarop sloten worden beheerd zijn vanuit ecologisch oogpunt voor vissen (en andere watergebonden flora en fauna) voor verbetering vatbaar, ten einde zo de biodiversiteit binnen poldergebieden te verbeteren ofwel het verhogen van de waarde die de groen-blauwe dooradering (GBDA) met zich mee kan brengen. Deze gedachte stroming sluit tevens goed aan bij de doelstellingen van de Kader Richtlijn Water (KRW), namelijk het creëren van Goed Ecologisch Potentieel (GEP) sloten en de gebiedsdoelen van de Natura 2000 waarbij vissen als habitatrichtlijnsoorten zijn aangewezen. Om gehoor te geven aan de doelstellingen van deze beleidsvelden zal er moeten worden gezocht naar een evenwichtige balans tussen de waterstaatkundige belangen (economische rendabiliteit) en ecologische belangen van de sloten. Praktische voorbeelden hiervan naar De jong, 2002 zijn onder andere:
• Gefaseerde schonen en baggeren, in tijd en ruimte;
• Gericht baggeren (van open naar dicht);
• Baggeren van krabbescheerwateren na september;
• Terugzetten van flora en fauna (vooral grote zoetwatermossels);
• Techniek (ecologisch wenselijk is gebruik van de baggerpomp).

Rapport nummer 1349
Referaat
Er is weinig bekend over de invloed van baggeren op vissen en amfibieën in sloten. Dit onderzoek richt zich op een vergelijking tussen ‘dichte’ en open sloten, waarin gebaggerd wordt met een baggerspuit. De verkregen inzichten kunnen bijdragen aan doelstellingen van beleidsvelden als habitatrichtlijn, Kader Richtlijn Water en groen-blauwe dooradering. ‘Dichte’ sloten staan door middel van een duikerbuis van maximaal 40 centimeter doorsnede in verbinding met het overige oppervlakte water. Open sloten staan in directe verbinding met andere sloten en weteringen. Het onderzoek is uitgevoerd in een polder gebied rond Driebruggen in de provincie Zuid-Holland. De bemonsteringen zijn voornamelijk door middel van elektrisch vissen uitgevoerd. Dit onderzoek geeft ecologische inzichten voor vissen en amfibieën weer en mondt tevens uit in praktische aanbevelingen m.b.t. duikerbuizen om zo sloten beter bereikbaar te maken voor vissen.

13 september 2006

Postume kritiek op de Crocodile Hunter

Veel mensen die regelmatig naar documentaires kijken op Discovery Channel of Animal Planet hebben hem gekend: Steve Irwin, alias The Crocodile Hunter. Met zijn grappige Australische accent en gevoel voor humor nam hij de kijker mee op een ontdekkingstocht naar de meest exotische diersoorten. Daar zaten nogal wat gevaarlijke beesten tussen zoals de krokodillen waar hij naar vernoemd werd. Desondanks was Steve zeker geen typische macho die alleen interessant zou zijn voor 'gevoelsgenoten' of mensen die daar op vallen. Op zijn eigen maffe, eerder jongensachtige manier toonde hij m.i. zelfs enig respect voor de gevoelens van dieren die hij voor de camera bracht. Die combinatie maakte hem razend populair en toen zijn zucht naar avontuur hem begin deze maand fataal werd doordat een pijlstaartrog hem door zijn hart stak, ging er dan ook een schok door de TV-kijkende wereld.
De beelden die Steve Irwin vertoonde waren meestal niet naarder dan wat men in een gemiddelde 'Killer' documentaire over roofdieren te zien krijgt, hoewel je wel kon zien dat de manier waarop hij dieren bejegende niet altijd even prettig voor hen was. Maar anders dan in een show voor enthousiaste hengelaars bleven de gefilmde dieren leven en ging de presentator zelf dood door toedoen van een vis.
Enkele dagen na zijn dood kwam (het door mij over het algemeen zeer gewaardeerde) PETA met kritiek op de Crocodile Hunter. Daarbij stelde men dat Irwin een slap aftreksel was van serieuze documentairemakers als Cousteau. Het was volgens PETA niet verwonderlijk dat hij op deze manier om het leven kwam, aangezien de kern van zijn werk bestond uit het sollen met levensgevaarlijke dieren.
Nu was ik zelf bijvoorbeeld geen liefhebber van het feit dat Irwin kippenlijken voerde aan krokodillen (een keer zelfs terwijl hij zijn zoontje Bob op zijn arm droeg) of duidelijk onwillige dieren 'overhaalde' om toch te schitteren voor de camera, maar het lijkt mij niet bijster verstandig om hem na zijn dood te gaan bekritiseren en dan ook nog terwijl miljoenen fans om hun held rouwen. Dat is zoiets als Lady Di er postuum van betichten dat ze toch maar mooi had meegedaan met het koninklijke circus van haar ex-schoonfamilie.
Laten we ons concentreren op structurele misstanden en ons niet onnodig impopulair maken. De Crocodile Hunter was misschien niet direct de grootste dierenvriend op aarde, maar hij was (in ieder geval op TV) ook geen meedogenloze dierenbeul van het type dat zo vaak te zien is in hengelprogramma's. Proportioneel is het toverwoord.

Auteur .

12 september 2006

In sommige landen hebben varkens het beter, in andere landen even slecht

Een varken in Nederland heeft het beter dan een buitenlands varken, zegt Wyno Zwanenburg van de Nederlandse Vakbond Varkenshouders (NVV).
Zwanenburg reageert op een actie van Milieudefensie, die wil dat de Tweede Kamer een eind maakt aan de bio-industrie.

Zwanenburg vindt dat Milieudefensie doet alsof Nederland een eiland is. Als de Nederlandse varkenshouders zouden moeten stoppen, zullen de varkens minder diervriendelijk en onder slechtere milieuomstandigheden in het buitenland gehouden worden, zegt de NVV.

Doordat Nederland haar vleesproducten op de buitenlandse markt aanbiedt tegen sterk concurrerende prijzen dwingt het producenten in het buitenland om op dezelfde manier de kostprijs te proberen te verlagen. Lage kostprijs van varkensvlees komt tot stand door te bezuinigen op dierenwelzijn en nauwelijks rekening te houden met de gevolgen voor het milieu.

De oplossing uit dit dilemma voor elk land is de overproductie te staken en goedwillende varkenshouders in eigen land te beschermen tegen kwaadwillende producten uit het buitenland. In sommige landen hebben varkens het beter dan in eigen land en in sommige landen even slecht.

Pleidooi voor krimp varkensstapel scheelt geld en levert welzijn op

De bedrijfsomvang moet terug naar enkele tientallen dieren per varkensbedrijf. Dat zegt Marianne Thieme van Wakker Dier en de Partij voor de Dieren in een interview met de Boerderij.

De Boerderij berekent vervolgens:
Nederland telt 5,5 miljoen vleesvarkens en 946.500 zeugen. Voor jaarlijkse export van 4 miljoen biggen zijn 162.500 zeugen nodig, voor het binnenland 784.000. Zelfvoorzieningsgraad: 230%. Om naar zelfvoorziening te krimpen, moeten (130/230 × 784.000 + 162.500) 601.500 zeugen en 3,3 miljoen vleesvarkens weg. Bij een marktwaarde van €2.500 per zeugen- en €550 per vleesvarkensplaats is dat ruim €3,2 miljard kapitaalvernietiging. Stalaanpassing kost minstens €500 per zeug en €125 per vleesvarken: €472 miljoen. Vervroegde slacht kost €300 per zeug: €180 miljoen. Jaarlijkse toegevoegde waarde van de varkenshouderij is €2,8 miljard. 56% krimp kost dan €1,6 miljard. Tevens gaat de bruto toegevoegde waarde van de andere schakels in de kolom verloren. Die is bijna tien keer zo hoog als die van primaire bedrijven. Dat geeft nog eens €14 miljard economische schade, jaar in jaar uit.
Tot zover de Boerderij.

Wat de Boerderij en Thieme er niet bij vertellen is de winst die ons land jaarlijks zou behalen in een schoner milieu, minder dierenleed en verfraaiing van het landschap door slopen van stallen en minder stank.
De varkenshouderij draagt niet bij aan het welzijn van mens en dier, het afbouwen daarvan wel.

Leeswijzer


Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom.
Klik hier voor de laatste bijdragen op dit blog
.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Kijk op ook Facebook voor onze reactie op de actualiteit.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.